n o l i m i t ♡

ลำดับตอนที่ #22 : What you gon' do, when there's blood in the water?

Look me in my eyes

Tell me everything's not fine

Oh the people ain't happy

And the river has run dry

APPLICATION 

Credit Pic : click 

"ฉันไม่ต้องการอะไรที่มากไปกว่านี้ สำหรับฉันทุกอย่างมันเพียงพอแล้ว และต่อจากนี้ไปก็ขึ้นอยู่กับตัวฉันว่าจะทำให้มันดีขึ้นหรือแย่ลงเท่านั้นแหละ"

From - THE KING : กำเนิดราชาคนใหม่ by Wo_Zi1122

     บท : ราชาสีน้ำเงิน


     ชื่อ - นามสกุล : อิบุกิ ไลโอเนล | Ibuki Lionel

อิบุกิ ; ลมหายใจ

ไลโอเนล ; สิงโตหนุ่ม

{ ลมหายใจของสิงโตหนุ่ม }

(อิบุกิเป็นชื่อต้น ส่วนไลโอเนลเป็นนามสกุล)

     ชื่อเล่น : อิบุกิ | Ibuki


     เพศ : ชาย


     อายุ : 23


     ส่วนสูง | น้ำหนัก : 178 | 65


     อาชีพ : นักการตลาด


     นิสัย :

{ smart }

     อิบุกิเป็นคนฉลาด เรียกได้ว่าฉลาดพอที่จะวางแผนสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างถี่ถ้วน ในสมัยเรียนเขามีผลการเรียนที่ดีมาก หรือแม้แต่ในตอนเด็ก ๆ ก็เป็นเด็กที่มีพัฒนาการรวดเร็วจนน่าเหลือเชื่อ เขาเป็นคนที่มีความสามารถในการคิดวิเคราะห์สูง และสามารถปะติดปะต่อเรื่องราวต่าง ๆ ได้ดีเหมือนกับต่อจิ๊กซอว์ นอกจากนี้อิบุกิยังเก่งในเรื่องของหลักจิตวิทยา เขามองเห็นอะไรหลาย ๆ อย่างจากคนอื่นได้ผ่านทางคำพูดและการกระทำของคนเหล่านั้น และยังหลอกให้คนอื่นคายความลับของตนออกมาได้อย่างแนบเนียน โดยที่เขาไม่เสียอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว

{ logical }

     เขาเป็นคนที่มีเหตุผล ทุกครั้งก่อนที่จะทำอะไร อิบุกิจะใช้เวลาในการตัดสินใจที่ค่อนข้างนานแต่เต็มไปด้วยความรอบคอบ บางคนอาจมองว่าเขาเป็นพวกชักช้ายืดยาด แต่เขาก็ยังคงถือคติช้า ๆ ได้พร้าเล่มงามอยู่เสมอ และการที่อิบุกิตัดสินใจทำอะไรสักอย่างลงไป ขอให้รู้ไว้เลยว่าเขามีแผนการบางอย่างอยู่ในใจแล้ว ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นอะไรก็ตาม แค่เขาจะยอมบอกคนอื่นหรือไม่ก็เท่านั้น และแน่นอนว่าโดยปกติแล้วจะไม่บอกใครหรอก

{ adaptable }

     ปรับตัวได้ดี อิบุกิเป็นคนประเภทที่ว่า 'เข้าเมืองตาหลิ่ว ต้องหลิ่วตาตาม' เขาสามารถลื่นไหลไปตามสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นได้เป็นอย่างดี ปรับตัวเก่งราวกับกิ้งก่าเปลี่ยนสี ถ้าเกิดอะไรขึ้นเขามักจะตามน้ำไปก่อนเสมอ เหมือนกับน้ำที่จะเปลี่ยนรูปร่างไปตามภาชนะที่ใช้บรรจุ เขาไม่ใช่คนที่จะมาเอาแน่เอานอนได้ หรือจะพูดง่าย ๆ คือสมมุติว่าเมื่อวานเขากำลังมีปัญหากับใครสักคนอยู่ แต่วันนี้เขากลับนั่งดื่มชากับใครคนนั้นได้ราวกับว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น แต่ก็ขึ้นอยู่ว่าความไม่แน่นอนของเขาจะเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นหรือแย่ลงนั่นแหละ

{ placid }

     สงบนิ่ง อิบุกิเป็นคนที่ใจเย็น ต่อให้มาชี้หน้าด่าเขาเป็นไอ้เวร ไอ้งั่ง หรือจะอะไรก็ตาม รับรองว่าเขาไม่ด่าคืนแน่ แต่ถึงอย่างไรเขาก็โกรธเป็นเฉกเช่นมนุษย์คนอื่นทั่วไป แต่เขาเลือกที่จะไม่แสดงอารมณ์โกรธของตัวเองออกมาด้วยท่าทางก้าวร้าว เหมือนกับกระแสน้ำนิ่งที่ไหลลึกอย่างรวดเร็วอยู่ภายใต้ผืนน้ำสงบนิ่ง และเขาก็ยังเป็นคนที่แก้ไขปัญหาและสถานการณ์ต่าง ๆ ได้เป็นอย่างดี เนื่องจากมีสติอยู่เสมอและไม่ใช่คนใจร้อน

{ risky }

     กล้าเสี่ยง อิบุกิเป็นคนที่มีความเด็ดขาดในการตัดสินใจ เขาไม่เคยกลัวผลที่จะตามมาในภายหลัง นั่นก็เพราะเขามีแผนการอยู่ในใจเสมอไงล่ะ ต่อให้มันจะผิดพลาดจากที่เขาคิดไว้ แต่สุดท้ายแล้วเขาก็สามารถพลิกสถานการณ์ให้มันเป็นไปตามเกมของตัวเองได้อยู่ดี เพราะฉะนั้นเขาจึงไม่มีเหตุผลที่ต้องไปกลัวอะไร ซึ่งก็รวมถึงเรื่องงานที่ตัวเองทำด้วยเช่นกัน

{ he has strong sense of values }

     มองเห็นถึงคุณค่าของสิ่งต่าง ๆ เพราะเขาเป็นคนที่มองการณ์ไกล และตระหนักถึงผลประโยชน์ต่าง ๆ อยู่เสมอ อะไรที่สามารถใช้ประโยชน์ได้ อิบุกิไม่เคยปล่อยให้มันสูญเปล่าเลยสักอย่าง และต่อให้สิ่งนั้นดูเหมือนจะใช้อะไรไม่ได้ แต่ถ้ามันอยู่ในมือของอิบุกิแล้ว สิ่งนั้นจะดูมีค่าขึ้นมาทันที

{ in the middle }

     อิบุกิไม่เชิงว่าเป็นคนครึ่ง ๆ กลาง ๆ แต่เขาเป็นคนที่อยู่กึ่งกลางระหว่างคำว่าดีกับเลว เขาไม่ใช่คนที่ชั่วช้าสามานย์ แต่ก็ไม่ใช่คนดีเหมือนพ่อพระ แม้แต่ตัวเขาเองยังไม่สามารถบอกได้ว่าแท้จริงแล้วตัวเองเป็นคนยังไง แต่เขาก็คงจะตอบประมาณว่า "ก็ไม่ใช่คนดีนักหรอก"



     ประวัติ :

「 What's your alibi ? 」

     ความทรงจำอันเลือนรางที่อิบุกิ ไลโอเนล จำได้ คือคุณแม่ของเขาชื่อ 'อิสึมิ' เป็นหญิงสาวชาวญี่ปุ่น และคุณพ่อของเขาเป็นชาวต่างชาติ เหตุการณ์ที่อิบุกิจำได้คือพ่อของเขาที่เป็นเสาหลักของบ้านเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ ทำให้แม่ต้องเลี้ยงดูเขาเพียงลำพัง ชีวิตครอบครัวของอิบุกิในตอนเขายังเด็กเต็มไปด้วยความยากลำบาก อิสึมิทำงานเป็นแม่ครัวในร้านอาหารเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง มีรายได้แค่เพียงพอที่จะใช้ชีวิตได้ไปวัน ๆ อิบุกิเป็นเด็กฉลาด เขาจึงรู้ได้อย่างรวดเร็วว่าสถานการณ์ที่เขาเจออยู่ในตอนนั้นมันดีร้ายอย่างไร และเขามักจะโดนดูถูกจากคนอื่นอยู่เสมอว่าถ้าไม่ใช่เด็กฉลาดก็คงไร้ค่าน่าดู...

     เพราะแบบนั้น เขาจึงได้แต่คิดว่าต้องฉลาดขึ้นไปมากกว่านี้อีก และจะต้องอยู่ในจุดที่สูงกว่าคนเหล่านั้นได้ในสักวัน

     เมื่ออิบุกิอายุได้สิบสามปี เขาเดินทางกลับบ้านหลังเลิกเรียนตามปกติ แต่ตอนนั้นเขากลับบ้านค่ำเพราะสาเหตุบางอย่าง และเนื่องจากไม่อยากให้แม่ต้องรอนานเพราะบ้านกับโรงเรียนมีระยะทางห่างกันค่อนข้างมาก เขาจึงเลือกที่จะใช้ทางลัดซึ่งเป็นซอยเปลี่ยว ในระหว่างที่กำลังเดินออกจากซอยนั้น กระเป๋านักเรียนของเขาที่ถูกสะพายแบบหลวม ๆ ก็ถูกชายคนหนึ่งกระชากและวิ่งไปอย่างรวดเร็ว สิ่งที่เขาทำคือมองตามก่อนจะถอนหายใจ และไม่ได้ส่งเสียงอะไรเลย

     "...แอบตามผมมานานรึยังครับ?" อิบุกิหันหน้าไปถามใครสักคนในความมืด และใครคนนั้นก็เดินออกมาจากมุมอับ ก่อนจะปรบมือให้เขาอย่างชื่นชม

     "รู้ด้วยเหรอว่ามีคนแอบตามมาน่ะ?"

     "ขโมยกระเป๋านักเรียนเด็กมัธยมแบบนี้ไม่อายบ้างรึไงครับ หรือที่เอาไปเพราะมีเหตุผลบางอย่างงั้นเหรอ?"

     "ปากร้ายจริงนะเจ้าหนู และใช่ ฉันน่ะมีเหตุผลของตัวเองอยู่แล้ว ว่าแต่เธอเถอะ..."

     " ยอมให้กระเป๋าถูกกระชากไปง่าย ๆ แบบนั้นทั้งที่รู้ว่าถูกตาม ก็คงมีเหตุผลของตัวเองเหมือนกันสินะ? "

     รู้ดีนักนะ...

     เขารู้สึกตัวว่าถูกตามบ่อย ๆ มาหลายวันแล้ว แค่หาตัวคนตามไม่เจอเท่านั้นแหละ และเขาเองก็อยากจะรู้ถึงเหตุผลที่ผู้ชายคนนั้นตามเขามาเหมือนกัน

     "หัวหน้าของพวกฉันยังไม่มีผู้สืบทอด เขาบอกฉันว่าต้องการคนที่ฉลาดพอที่เขาจะยอมรับได้ แต่ก็ยังไม่มีใครถูกใจเขาสักคน ฉันหวังว่าเธอจะสามารถเป็นคำตอบให้เขาได้"

     "คุณมั่นใจได้ยังไงว่าผมเป็นได้?"

     "แล้วเธอเชื่อที่ฉันพูดเหรอ?" ผู้ชายคนนั้นย้อน อิบุกิยังไม่ได้ตอบ เขาถอนหายใจก่อนจะใช้ดวงตาสีอำพันของตัวเองสบตากับอีกฝ่าย

     " มีข้อแลกเปลี่ยนให้ผมรึเปล่าล่ะ? "

     สำหรับอิบุกิแล้ว จะเชื่อหรือไม่มันไม่ใช่เรื่องสำคัญหรอก เพราะเขาไม่ได้กลัวมาตั้งแต่แรกอยู่แล้วนี่...

     ข้อแลกเปลี่ยนคือเขาจะเรียนจบ อนาคตมีงานทำ ชีวิตของเขาและแม่จะสบายยิ่งขึ้น แลกกับการที่อนาคตเขาจะต้องแบกรับพลังมหาศาลเอาไว้ และเป็น 'ราชาสีน้ำเงิน' คนต่อไป และแม่ของเขาก็ไม่ได้รู้ถึงเรื่องนี้ด้วยเลย เขาบอกเพียงว่ามีคนอยากสนับสนุนในเรื่องของการศึกษาของเขาเท่านั้น

     หัวหน้าของผู้ชายคนนั้นก็คือราชาสีน้ำเงินคนก่อน ที่หาผู้สืบทอดที่จะมาทำพันธสัญญากับตนเนื่องจากรู้ดีว่าสักวันตัวเองคงแบกรับพลังที่ยิ่งใหญ่ของศิลาวิเศษไว้ไม่ไหว หลังจากที่อิบุกิถูกพาตัวมาพบกับเขา เขารู้สึกพอใจกับคำตอบหลาย ๆ อย่างของอิบุกิ จึงได้ตัดสินใจว่าจะส่งต่อพลังนี้ให้กับเด็กหนุ่ม

     หลายปีต่อมาอิบุกิเติบโตขึ้นและเรียนจบมาทำอาชีพนักการตลาด แต่ไม่นานนักก็ถึงเวลาที่เขาจะต้องสืบทอดตำแหน่งต่อจากราชาสีน้ำเงินคนก่อนเนื่องจากอีกฝ่ายแบกรับพลังของศิลาไม่ได้อีกต่อไปแล้ว พวกเขาได้ทำพันธสัญญาพิเศษต่อกัน และอิบุกิในตอนนี้ก็มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะถือครองศิลาวิเศษ

     "รู้ใช่ไหมว่าราชาสีน้ำเงินทำข้อตกลงไว้กับใคร?"

     "ครับ" อิบุกิตอบคำถามนั้นสั้น ๆ และจ้องมองเข้าไปในดวงตาของอีกฝ่าย

     "มีอะไรจะบอกผมเป็นอย่างสุดท้ายไหมครับ?"

     คู่สนทนาของเขายิ้มเล็กน้อย ก่อนจะบอกความปรารถนาของตัวเองให้เขาได้รับรู้

     "เธอไม่เคยทำให้ฉันผิดหวัง เพราะงั้นต่อแต่นี้ไป ฉันก็หวังว่ามันจะเป็นแบบนั้นตลอดไปนะ"

     " ขอบคุณครับ "

     ขอบคุณสำหรับทุกเรื่อง ทั้งเรื่องการเรียนของเขา คุณแม่ของเขา และการมอบพลังที่จะทำให้เขาอยู่สูงกว่าคนที่เคยดูถูกได้เสียที


     ชอบ : กาแฟดำ / หนังสือหรือเอกสารเก่า / โซบะเย็น / ฝน / กลางคืน / ผลประโยชน์


     เกลียด : ความเสียเปรียบ / แดดแรง / ขนมหวาน


     จุดแข็ง : 

     - เป็นคนใจเย็นและมีสติ ไม่ใจร้อนวู่วาม ทำให้สามารถแก้ไขปัญหาและสถานการณ์ต่าง ๆ ได้รวดเร็ว

     - มีความสามารถในการคิดวิเคราะห์ที่ดีเยี่ยม


     จุดอ่อน :

     - ไม่ค่อยเก่งด้านการต่อสู้มือเปล่า

     ความสามารถพิเศษ : การวิเคราะห์ / ความรู้สึกไว / สายตาดี / อ่านออกเขียนได้และพูดได้สองภาษา (ญี่ปุ่น , อังกฤษ) / ทำอาหาร


     ลักษณะการพูด : 

     อิบุกิมีน้ำเสียงนุ่มทุ้ม เขาค่อนข้างจะพูดเก่งแต่ไม่ได้ไร้สาระจนเกินไป เขาจะแทนตัวเองว่า 'ฉัน' ในเวลาทั่วไปและกับเหล่าผู้รับทั้งหลาย 'ผม' ในเวลาทางการ ทำงานของตัวเอง หรือกับคนอายุมากกว่า และจะแทนคนอื่นว่า 'เธอ' กับคนที่คุ้นเคยหรือสนิทสนม 'คุณ' กับคนอายุมากกว่าหรือไม่สนิท โดยทั่วไปแล้วอิบุกิจะไม่พูดคำหยาบ แต่ถึงแม้จะไม่มีคำหยาบ คำพูดจิกกัดของเขาก็ทำให้คนฟังเจ็บจี๊ดได้เหมือนกัน

     ตัวอย่าง ;

     "ผมชื่ออิบุกิ ไลโอเนล ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ" - แนะนำตัว

     "ผมคิดว่าเราควรขยายตลาดในช่วงนี้เลย เนื่องจากกระแสตอบรับของลูกค้ากำลังเป็นไปได้ด้วยดี ถือเป็นโอกาสดีในการที่จะทำให้คนได้รู้จักสินค้าของบริษัทเรามากขึ้น" - พูดเรื่องงาน

     "ไอ้โง่เหรอ? (หัวเราะ) โอ๊ะ ขอโทษที แต่ไม่คิดว่ามันตลกเหรอ หรือว่าฉันได้ยินผิดไป ไหนลองพูดอีกทีสิ" - ตอนโดนชี้หน้าด่าว่าไอ้โง่ (ที่เขาขำเพราะคิดว่าตัวเองไม่ได้โง่ แต่คิดว่าคนพูดนั่นแหละที่โง่ซะเอง)

     "ไม่หรอก มัน...ก็เป็นเรื่องปกตินี่ มันเกิดขึ้นได้เสมอนั่นแหละ" - ตอนเสียใจ

     "แหม ชมกันขนาดนี้ก็เขินแย่สิ" - ตอนถูกชม


     ลักษณะภายนอก :

     อิบุกิเป็นชายหนุ่มวัยยี่สิบสามปีที่มีส่วนสูงพอประมาณ รูปร่างไม่อ้วนหรือผอมจนเกินไป มีมัดกล้ามเล็กน้อยตามแบบฉบับของชายหนุ่มสุขภาพดี เขามีผิวสีขาวเหลือง ดวงตาสีอำพันที่ล้อมรอบไปด้วยแพขนตา จมูกโด่งเป็นสัน เส้นผมของเขาเป็นสีมิดไนท์บลู มันถูกไว้ให้ยาวระต้นคอ ส่วนในด้านหน้าตา เคยมีคนให้นิยามว่าอิบุกิถือว่าเป็นหนุ่มรูปงามคนหนึ่งเลยทีเดียว แต่ถึงกระนั้นก็ถือว่ารูปงามในแบบหนุ่มหน้าหวานล่ะนะ เขามีนิ้วมือที่เรียวยาว และมีแผลเป็นที่เกิดจากการถูกน้ำร้อนลวกอยู่ที่หลังมือข้างซ้าย

     ในด้านการแต่งกาย โดยปกติแล้วอิบุกิจะแต่งกายด้วยชุดสูทสีทึม ๆ เพื่อสร้างความน่าเชื่อถือ และมันก็มักจะได้ผล เพราะรูปลักษณ์ภายนอกของเขาดูภูมิฐานและสะอาดสะอ้านอยู่เสมอ และจะมักจะสวมรองเท้าหนังด้วย อิบุกิจะสวมถุงมือสีดำอยู่ตลอดเวลาเพื่อปกปิดแผลเป็นที่หลังมือข้างซ้าย แต่ถ้าอยู่คนเดียวเขาก็จะถอดถุงมือและเสื้อนอกเพื่อความสะดวกในการทำสิ่งต่าง ๆ หรือต่อให้ไม่ใช่เวลาทำงานเขาก็จะสวมเสื้อผ้าที่ดูสุภาพอยู่เสมอ อย่างเส้นเสื้อเชิ้ตกับกางเกงสแลคเป็นต้น


     เพิ่มเติม : 

     - ปัจจุบันคุณแม่ของอิบุกิยังมีชีวิตอยู่ และรู้เรื่องที่เขาเป็นราชาสีน้ำเงินแล้ว อิบุกิยืนยันว่าไม่ต้องเป็นห่วง แต่ถึงอย่างนั้นแม่ของเขาก็ยังคงเป็นห่วงอยู่ดี

     - แผลเป็นน้ำร้อนลวกที่หลังมือข้างซ้าย เกิดจากตอนที่เขาเรียนคาบคหกรรมสมัยมัธยมต้นและมีคนทำหม้อน้ำร้อนที่ตั้งอยู่บนเตาแก๊สร่วงใส่มือของเขา

     - กีฬาที่อิบุกิเล่นได้คือฟุตบอลและเคนโด้ ส่วนนอกนั้นเล่นไม่เป็นเลยสักอย่าง และนอกจากนี้เขาก็สามารถยืดกล้ามเนื้อได้เพราะถือว่าเป็นการวอร์มอัพ

     - ความสามารถพิเศษในฐานะราชาสีน้ำเงิน ; การควบคุมน้ำ เขาสามารถทำให้น้ำในแหล่งน้ำเพิ่มปริมาณหรือแห้งเหือดได้ภายในเวลาอันรวดเร็ว (ใหญ่สุดคือเท่าสระว่ายน้ำ ถ้าใหญ่กว่านี้ก็ทำได้ แต่จะเพิ่มหรือลดปริมาณได้ช้ามาก ๆ) แต่จะไม่สามารถทำได้ถ้าไม่มีปริมาณน้ำหรือความชื้นอยู่ใกล้บริเวณนั้น

     *ตรงนี้ไรต์ปรับเปลี่ยนได้ตามความเหมาะสมเลยนะคะ เราไม่ค่อยแน่ใจเรื่องพลังในการควบคุม กลัวจะเมพเกิน ฮือ55555

=========================

QUESTION 

Q.1 : เคยคิดอยากจะเป็น ‘ราชา’ มั้ย?

"ถามจริง" เขาแสร้งทำหน้าตาตกใจ ก่อนจะหัวเราะออกมาเบา ๆ "ใครจะไม่อยากบ้างล่ะ"

Q.2 : คิดยังไงกับคำว่า ‘ราชา’

"คิดยังไงน่ะเหรอ..." อิบุกิทำหน้าตาครุ่นคิด "สำหรับฉันแล้วก็คงเป็นคนที่เป็นผู้นำล่ะมั้ง"

Q.3 : หากได้เป็น ‘ราชา’ จะทำอะไร?

"เพราะฉันเป็นอยู่แล้ว สิ่งที่ฉันทำในทุกวันนี้ก็คงเป็นคำตอบให้ได้นะ"

Q.4 : คิดว่า ‘ราชา’ มีอยู่เพื่ออะไร?

"เท่าที่ฉันเห็น คือมีอยู่เพื่อปกป้องคุ้มครองทุกสิ่งทุกอย่างน่ะ"

Q.5 : มีเป้าหมาย หรือ ความฝัน เป็นอะไร?

เขายกยิ้มขึ้นก่อนจะตอบคำถาม "เท่าที่ฉันเป็นอยู่นี่ก็เพียงพอแล้วล่ะ ส่วนสิ่งที่คุณถาม ของแบบนั้นน่ะ ฉันไม่มีหรอก"

SNAP