ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : กษัตริยา...2
หลัานั้นพระเ้าบุเรนอไ้ทรยทัพเ้าีอโยธยา ในรานั้นพระมหาัรพรริ์ทรบัาให้พระราเมศวรพระมหาอุปราเป็นแม่ทัพให่รับศึหสาวี
"ปืนใหุ่ระบอ...ยิ!!!" พระราเมศวรแม่ทัพหนุ่มวัใแม่หิอโยธยา ผู้ึ่มีพระพัร์ามส่าประุสรีเพศ แ่แฝไป้วยวามเ้มแ็ สั่ทหารปืนให่ระมยิใส่ทัพหสาวี เสียปืนให่ระนไป้วยเสียเฮะโรัไม่าสาย ทั้ในและนอพระนรเ็มไป้วยศพทหารเลื่อนร่าน
"ะทำอย่าไรีวิถีระสุนปืนให่ะ้านพวมันไม่อยู่แล้วพะยะะ" พระยาัรีทูล
"นั่นสิพะยะะ พวมันถาโถมเ้ามาไม่าสายั่สายน้ำหลา หาเป็นเ่นนี้่อไปพวหสามัน้อปีนำแพเมือไ้แน่พะยะะ" พระศรีสุนทรสรามทูล้วยน้ำเสียเรีย
"ท่านเ้าุแลุพระ เรียมพลอแล่นไว้แล้วหรือไม่?" พระราเมศวรรัสถาม
"หม่อมันไ้เรียมพลอแล่นไว้พร้อมท่าแล้วพะยะะ" พระยาัรีทูล
"เพียทรมีบัา พวหม่อมัน็พร้อมะออไปแลีวิับพวมันพะยะะ" พระศรีสุนทรสรามทูลอย่าฮึเหิม
"ทรรับสั่มาเถิพะยะะ ้าพระอ์ะออไปฟันมันให้สิ้น" พันเทพนายทหารในพลอแล่นทูลอย่าเ็บแ้น
"ี" พระราเมศวรทรแย้มพระสรวล
"ออไปแลีวิับพวหสา ทำให้มันไ้รู้เถิว่า อย่าไ้หมายใะมาเหยียบย่ำแผ่นินสยามไ้่ายๆ...ไปออไป่าพวมันให้สิ้น!!!"
พระราเมศวร พระยาัรี พระศรีสุนทรสราม และพันเทพ พร้อม้วยพลอแล่นว่า 1000 นายไ้ออไปยันทัพ้าศึที่นอำแพเมือถึรึ่่อนวัน
"สั่ถอนทัพเถิพะยะะ" พระยาัรีทูลพลาฟัน้าศึ
"พวมันเยอะเหลือเิน" พระศรีสุนทรสรามทูลบ้า าบในมือทั้สอ้าโไป้วยเลืออ้าศึ พระราเมศวรทรำพระแสาบในพระหัถ์แน่นอย่าเ็บพระทัย ทรฟันทหารหสาวีไปหลายนึสั่ถอนทัพ
"ทหารอโยธยา..ถอย!!!"
อทัพอโยธยาไม่สามารถ้านทัพหสาวีไ้ึำ้อถอยเ้าพระนร พระมหาัรพรริ์ึเรียประุมเหล่านายทัพนายอ
ท้อพระโรศรีสรรเพรปราสาท พระมหาัรพรริ์ผู้ผ่านพิภพอโยธยาทรว่าราารศึับเหล่านายทัพนายอ
"เ้าิว่าศึรานี้ะรุนแรถึเพียใ พระราเมศวร" ทรรัสถามพระราโอรส
"อเะ ศึรานี้สาหัสนัพระเ้าะ" พระพัร์ามอพระราเมศวรมีวามัวล
"เราะไม่มีทานะศึนี้ไ้ระนั้นหรือ" พระมหาัรพรริ์ทรรัส
"อเะ" เ้าพระยาลาโหมราเสนา สมุหพระลาโหมทูล
"พวหสาระมปืนให่ยิใส่ทาทิศะวันอออย่าหนั เพราะเป็นเุบ้านเรือนประาน แ่หายิใส่ทาทิศะวันไม่ เพราะทาะวันเป็นเุพุทธาวาสพระเ้าะ" พระมหาัรพรริ์ทรพยัพระพัร์แล้วทรรัส
"หสายิทานั้น็หมายใะทำลายบ้านเรือนให้วอวายสิ้น ้าลัวเสียแ่ว่าระบอปืนมันะหันไปอีทา เมื่อบ้านเรือนวอวายสิ้นแล้ว"
"อเะ" พระยาัรีทูล
"หาเรารอน้ำเหนือหลามา ึ่็อีไม่้าไม่นานเห็นทีพวหสา้อถอยทัพืนเมือเป็นแน่แท้พระเ้าะ"
"อเะ" พระศรีสุนทรสรามทูล
"้าเห็น้วยับำอออาัรีพระเ้าะ เพียแ่เราุ่อประูเมือให้แน่นหนา น้ำเหนือหลามาเมื่อใ ทัพหสา้อมีอันเป็นไปอย่าแน่นอนพระเ้าะ"
พระมหาัรพรริ์ทรพยัพระพัร์
"แ่่อนที่น้ำเหนือะมา สมะีพราหม อาาประาราษมีอันเป็นไปสิ้น" พระราเมศวรทูล
"ระนั้นเรา้อออไปไล่ีมัน้วย มิใ่หลบอยู่ในำแพเมืออย่าเียว"
"ารทั้สิ้นทั้ปวมันเิึ้นเพราะไอุ้นพิเรนทรเทพทั้สิ้น ไอ้นายาิ!!!" พระมหินทร์ พระราโอรสพระอ์เล็รัสึ้นมา
"เ้าล่าวเ่นนั้นหมายวามว่าอย่าไร เ้าอินทร์" พระราเมศวรรัสถาม
"หรือว่าไม่ริล่ะเ้าพี่" แล้วทรผินพระพัร์ไปทาพระบรมน
"ทูลเ้าพ่อ หาสอแวไม่เ้า้วยหสาวีบุเรนอ มีหรือที่อโยธยาะ้อรับศึหนัถึเพียนี้ ทั้หมทั้สิ้น็เป็นเพราะไอุ้นพิเรนทรเทพมันี้ลา"
"หยุเอ่ยวาาเหยียหยามพระเทวั บัเี๋ยวนี้" พระราเมศวรทรวาึ้น
"เหุที่อโยธยา้อรับศึหนั็ไม่ใ่เพราะเ้าอรึ มีอย่าที่ไหนมอบ้าเผือให้ล้าน้าร่มาว หสาึถือเหุนี้มาีเรา แลเ้าพี่มหาธรรมราาเอ็หาไ้ี้ลาเ่นเ้าว่าไม่ หาไม่ใ่เ้าับนอเ้าอรึ ที่ึันะไม่ส่ทหารไป่วยพิษุโล นเา้อยอมแพ้พวหสา" ท้ายรับสั่ทรทอพระเนรไปยัพระยารามร์ ุนศึหนุ่มอีเ้าเมือำแพเพร ึ่บันี้ลายมาเป็นนายทหารนสนิทอพระมหินทร์ พระยารามร์้มหน้าเื่อนๆ
"เ้าพี่รัสเ่นนี้็เป็นเพราะเ้าพี่อบน้ำใทีุ่นพิเรนทรเทพมันยำแหน่วัหน้าให้เ้าพี่ระมั ถึไ้เ้า้ามันนั"
"เ้าะูถู้ามาไปเสียแล้ว ้าหาไ้ปรารถนายศาอันใไม่ ้าหมายใเพียแ่ะปป้อบ้านเมือเท่านั้น"
"เ่นนั่นรึ เ้าพี่"
"นี่เ้า!!!"
เมื่อเหุาร์ัะบานปลายพระมหาัรพรริ์ึทรยุิ
"พวเ้าหยุทะเลาะันไ้แล้ว บ้านเมือำลัมีภัยะมาแสามัีันทำไม"
"อประทานอภัยพระเ้าะ"ทั้สอพระอ์พี่น้อรัสพร้อมัน
"เป็นอันว่าพวเ้าทั้ผอยืนยันว่าะรบับพวหสา่อไปใ่หรือไม่" พระมหาัรพรริ์ทรรัสถาม
"พระเ้าะ"เหล่านายทัพนายอทูลพร้อมัน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น