เปิดหน้าต่างบานนั้นสักเล็กน้อย

       ผมแทรกตัวเข้าไปในซอกนั้น ซอกแคบๆ ที่ยาวไปจนสุดแนวอาคาร หากไม่นับความรกรุงรังที่อยู่ด้านนอก ก็ยังถือเป็นส่วนที่แทบไม่มีใครอยากจะมองเข้าไปหรือให้ความสนใจใดๆ เลย เพราะว่ามันเป็นซอกที่มีกระแสความเย็นยะเยือกอย่างน่าประหลาด และกลิ่นอายที่ทำให้เกิดความรู้สึกน่ากลัวโดยไม่อาจอธิบายได้ ราวกับว่ามีอะไรบางอย่างอยู่ในนั้น หรือมีใครสักคนคอยกวักมือเรียกอยู่ตลอดเวลา อีกทั้งความรู้สึกอึดอัด ถึงกับจะหายใจไม่ออกเมื่อนึกถึงว่าจะมีอากาศหมุนเวียนข้างในนั้นไหม แต่ชั่วขณะที่ผมกำลังจะปล่อยตัวให้จมดิ่งไปกับความรู้สึกน่าหวาดกลัว เสียงหนึ่งก็ดังขึ้น…