คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 3 แม่สื่อแม่ชัก
[ บ่ายสอโม ]
นาพิม นาสายทอ และพวบ่าวไพร่ทั้หลาย่าเสร็าานปั่น้ายแล้ว นาสายทอึวนทุนไปอาบน้ำให้สื่นันที่ท่าน้ำ
“ แม่พิม ไปอาบน้ำที่ท่าันเถอะ ะไ้สื่น ” นาสายทอั้ายพลาเอ่ยวน้วยน้ำเสียเบิบาน
นาพิมยัอนนาสายทออยู่
“ ันมิอยาไป พี่สายทอไปเอเถอะ ”
“ ไปเถอะแม่พิม พี่มีเรื่อะบอเ้า ” นาสายทอระิบ้าหูแ่พิมพิลาไลยหาไ้สนใไม่
“ มิ้อมาหลอให้ันไปอาบน้ำหรอ ถ้ามีเรื่อริๆ ็เ็บเอาไว้นเียวเถอะ ”
“ แม่พิม อย่าประพี่เลย พี่ร้อน อยาอาบน้ำ แม่พิมยัโรธพี่เรื่อเมื่อเ้าอยู่รึ? ”
นาพิมไม่อบ แ่ลับไล่นาสายทอไป
“ พี่ไปอาบน้ำเถอะ มันบ่ายมาแล้ว ันไม่ไป ”
นาสายทอหัวเราะเบาๆ
“ เอาล่ะๆ ั้นพี่ะไปอาบน้ำับพวบ่าวมันนะ ”
นาสายทอับบ่าวไพร่ที่มี อีไท อีพรม อีส้มแป้น และอีแน ็พาันไปอาบน้ำามนาสายทอ
ที่ท่าน้ำ พวบ่าวไพร่่าสนุสนานับารอาบน้ำ เล่นีโป่ำพุำว่ายที่ีนท่า เสียหัวเราะและพูุยันอย่ามีวามสุ ส่วนสายทอ็นั่ัสีัวอยู่ริมลิ่
นาสายทอสาวให่ร่าอวบอั ผิวพรรเปล่ปลั่ั่ทอสมื่อสายทอ เมื่อเธอเริ่มอาบน้ำ เธอถอผ้าอออย่าเรียบร้อย นุ่ผ้าถุสีฝาห่มเป็นระโมอรอบัว ผิวนวลเนียนอเธอสะท้อนแสแยามบ่ายเป็นประาย
นาสายทอนั่ลที่ริมลิ่ ลูบไล้ัวเอ้วยน้ำเย็นในลอ เธอัสีัวอย่าประี ผิวอเธอาวนวล เนื้อเนียนละเอีย สะท้อนแสแที่ลอผ่าน้นไม้ น้ำใสไหลไปามร่าายอเธอ ทำให้เธอูามยิ่นัในยามนี้
นาสายทอใ้มือถือใยบวบถูไปามแนและไหล่ แล้วเลื่อนไปามแผ่นหลั เส้นผมยาวสีำอเธอเปียน้ำไหลลมาปิหน้าออวบอิ่ม ารเลื่อนไหวที่้าๆ และอ่อนโยนเป็นธรรมาิและสวยาม น้ำที่ไหลไปามร่าายทำให้ผ้าที่พันายเปียแนบเนื้อ เผยให้เห็นส่วนโ้ส่วนเว้าอันอุมสมบูร์ไ้ัถนัา เิมวามร้อนระอุอยามบ่ายหาายใไ้มาพบเห็น
………………………………………………………………………………
ทา้านเรแ้วนั้น หลัารับบิบาราบ้านนาพิมแล้ว เรแ้ว็รีบลับไปยัวัป่าเลไลย์ เมื่อไปถึ็เ้าไปราบสมภารมี ผู้เป็นอาารย์อย่านอบน้อม
“ เรแ้วลับมาแล้วรึ ” สมภารเอ่ยถาม้วยวามเมา
“ อรับ ” เรแ้วอบลับ้วยวามเารพ านั้น็่วยเหลือปรนนิบัิอาารย์้วยารบีบนวให้อย่าี
หลัานั้น เรแ้ว็ไป่วยานภายในวัอย่าไม่าบพร่อ ไม่ว่าะเป็นารวาลานวั ัน้ำ หรือทำวามสะอาหอระั แ่ในระหว่าที่ทำาน ิใอเรแ้ว็ยันึถึแ่นาพิม
พอใล้บ่ายสอ เรแ้ว็ห่มอและออาวัรไปยับ้านนาพิม เมื่อไปถึ เาไ้ยินเสียนเล่นน้ำ ึ่อยๆ ย่อเ้าไปแอบอยู่รพุ่มไม้
เรแ้วไ้แอบูนาสายทออาบน้ำ นาสายทอถอผ้าสไบและลไปอาบน้ำในท่าที่สวยาม ผิวพรรอนาเปล่ประายสะท้อนแสแ น้ำใสไหลไปามร่าายอนาเพิ่มวามสื่นให้ับยามบ่าย
เมื่อเรแ้วเห็นนาสายทออาบน้ำเสร็และมานั่เ็ัวริมลิ่ เาึ่อยๆ ย่อเ้าไปใล้ๆ แล้วเอา้อนินโยนเบาๆ และระแอมให้สัา
นาสายทอหันมอามเสีย เห็นเรแ้วยืนอยู่ึพยัหน้าให้ามมา ทัู้่แอบุยันใ้้นโศให่ ที่ใ้้นเป็นพุ่มไม้บัสายาไ้ี ้านบนมีอโศย้อยระย้าที่ำลับาน
เรแ้วเอ่ย้วยเสียเบาๆ
“ ันมาามที่พี่สายทอบอ เพราะันมีเรื่อร้อนในใ ”
นาสายทอยิ้มเล็น้อย
“ เรมีเรื่ออะไรในใรึ? ”
เรแ้วเอ่ย้วยเสียเบาๆ แ่แฝไป้วยวามหวั
“ พี่สายทอ ัว้าเรแ้วเปรียบเหมือนัระ่ายที่หมายปอพระันทร์ แ่ไม่มีวันสมหวัไ้ ”
“ เพราะระ่ายเินินธรรมาไม่สามารถเินทาลาอาาศไปหาพระันทร์ที่อยู่แสนไล ”
เรแ้วมอ้อลึลไปในวาอสายทอ
“ มีพระอินทร์เท่านั้นที่ะพาระ่ายน้อยเหาะไปหาวันทร์ึะสมหวัไ้ ”
“ พี่สายทอ พี่เปรียบเสมือนพระอินทร์สำหรับัน ”
“ พิมพิลาไลยือระ่ายในวันทร์ ถ้าพี่่วย ันสัาว่าะรับอุปถัมภ์เลี้ยูพี่นวันาย ”
นาสายทอถอนหายใ
“ ันเรว่าะ่วยท่านไม่ไ้หรอเรแ้ว ”
“ ันลัวะถูเี่ยนหลัลายเพราะทำัวเป็นแม่สื่อแม่ั ” นาสายทอมอหน้าเรแ้วที่อนนี้มีแววาเศร้า
“ เรอย่ามาไหว้วานให้ัน่วยเลย ันไม่เยเห็นบนวันทร์มีระ่ายสอัว เห็นแ่ัวเียว ”
“ ถ้าพระอินทร์่วยระ่ายไ้ัที่ว่า นทั้โล็ะนินทาพระอินทร์ ”
“ ส่วนวันทร์็ะหมอมัว อย่าให้ันทำเลย ”
“ โปร่วยเร้วยเถิ นะพี่สายทอ ” เรแ้วเว้าวอนนาสายทอที่มีท่าทีริั
“ ถึันทำสำเร็ แล้วะไ้ระไรฤา? ”
“ เนื้อไม่ไ้ิน หนัไม่ไ้ปูรอนั่ แถมยัโนเอาระูมาแวนออี ”
“ ัวเรไ้พิมไป็สุสบาย แ่นที่ถู่าือสายทอ ” นาสายทอสะบัหน้ามอไปทาอื่น
“ พี่สายทอ อร้อเถิ ่วยันเถอะ นี่เป็นบุที่ยิ่ให่ ”
“ บุที่เปรียบเสมือนหว่าน้าวลนา ถ้าฝนแล้ ้าวไม่อ ็อย่าิว่าสูเสีย เพราะอย่าน้อย็ไ้ทำทานให้นาที่บินมาิน ”
“ หาพี่่วยันให้ไ้รอรัับพิมพิลาไลยไ้เ้ามาอยู่ในเรือนนี้เมื่อใ ันะทำให้พี่มีีวิสุสบายอยู่ในเรือนนี้ ะไม่ลืมบุุอพี่ ะอบแทนุไม่ให้น้อยหน้าไปว่าแม่พิมเลย ”
นาสายทอนิ่ิสัรู่่อนอบ
“ ันะลอไปุยับแม่พิมู แ่ไม่รับรอนะว่าะสำเร็หรือไม่ พรุ่นี้เ้าเรมารับำอบอนมาบิบา ”
เรแ้วยิ้ม้วยวามหวั
“ อบใพี่มา ันะมารับฟัำอบพรุ่นี้ ”
เมื่อสนทนาันเสร็ ทัู้่็แยย้าย เรแ้วรีบลับวั้วยวามหวัเ็มหัวใ
………………………………………………………………………….
ความคิดเห็น