มาดามหลังวัง

แนะนำเรื่อง

เจวี๋ยอ้ายซิน หญิงสาวเป็นหัวหน้าเชฟขนมหวานของภัตตาคารจีนในโรงแรมขนาดใหญ่แห่งหนึ่งในเมืองS ภัตตาคารเธอดังมากติดระดับมิชลินสตาร์ และเธอยังมีสายเลือดของหัวหน้าพ่อครัวในห้องพระเครื่องต้นสมัยราชวงศ์ชิง เธอจึงมีชื่อเสียงมาก แต่ก็มีคู่แข่งเป็นภัตตาคารต้าเฟยหลง ที่มีอายุเก่าแก่

คุณปู่มักเล่าเรื่องราวบรรพบุรุษที่เป็นถึงซ่านฝางหลวงหรือพ่อครัวหลวงให้ฟัง และทำให้รู้ว่าในอดีตภัตตาคารต้าเฟยหลง ชื่อดังที่มีประวัตินับร้อยปี แท้จริงนั้นเป็นของตระกูลเธอ แต่ถูกบุตรชายคหบดีใหญ่ชื่อ ถงเจียเซิน สามีของหลานสาวคนหนึ่งที่เป็นหลานรักของซ่านฝาหลวงแย่งไป ชีวิตช่างอาภัพตายแต่ยังสาว แม้หน้าไม่สะสวยเหมือนพี่สาวแต่ฝีมือทำอาหารยอดเยี่ยม

วันหนึ่งเกิดแผ่นไหว ผู้คนวิ่งหนีออกมาหลบในห้องจัดเลี้ยง เมื่อทุกอย่างสงบเธอออกตามหาผู้ช่วย ก็กลับพบภาพบาดตาทำให้รู้ว่าถูกหักหลังจากผู้ช่วยและแฟนของเธอ นั่นคือสติสุดท้ายที่มี

ยามตื่นขึ้นมาอีกครั้งในร่างของบรรพบุรุษสาว ด้วยความรู้ที่มี และวิทยาการที่เธอจากมา ทำให้เธอได้รับรู้เรื่องราวหลายอย่างว่าแท้จริงแล้วเกิดอะไรขึ้น

"เอาเถอะร่างจะโดนยึดคืนรึเปล่ารู้ แต่ช่วงที่ฉันยังอยู่นับจากนี้จะแก้แค้นแทนบรรพบุรุษเอง"

"ชาตินี้จะไม่ยอมมีคนรักเพราะโดนหักหลัง ทั้งชาติที่แล้วและชาตินี้ผล.เห็นแก่ตัวไม่ต่างกัน"

ก่อนอื่นคือ สั่งทุกคนในภัตตาคารห้ามเรียกเธอว่าคุณหนูเล็ก ให้เรียกว่า "มาดาม" ใครไม่ทำตามโดนริบเบี้ยหวัดค่าจ้าง

การสรรหาอาหารคาว-หวานแปลกตาออกมามากมาย

มีการนำคำศัพท์สมัยใหม่ไปใช้ในการเขียนตำรา ใครอ่านออกก็บ้าแล้ว ไหนจะแอบเขียนตำราผิดๆ ที่กินแล้วเป็นพิษถ่ายท้อง

ส่วน ชิงเฉวียนเต๋อ องค์ชายพระยศกู้ซานเป้ยจื่อมักหัวเราะกับความฉลาดและแสบสัน หลายครั้งยังเต็มใจโดนเธอหลอกเอาเขามาเป็นโล่กำบัง ยิ่งทำให้เขาสนใจหญิงสาวคนนี้มากขึ้น ยิ่งสืบค้นยิ่งน่าค้นหา ไหนจะวิธีที่จู่ๆเธอค่อยๆสวยขึ้นมาอีก แต่ดันมีคู่หมั้นแล้วนี่สิ ไม่ได้..เขาไม่ยอม

"ข้าทำเต้าหูหม้อไฟให้ท่าน ใยถึงมากินเต้าหู้ข้าอีกแล้ว"

ด้านเธอได้แต่ร้องในใจ ใครช่วยเอาตาองค์ชายหน้าตายคนนี้ออกไปไกลๆที แม้ไม่เปิดโปงสารพัดวิธีแก้แค้นของเธอ แต่ก็ชอบมาแบล็คเมล์อยู่เรื่อย จะทำอะไรก็ไม่ได้ เพราะรายนี้แบ็คอัปใหญ่และเค้ากระเป๋าหนัก

ส่วนคู่หมั้นเลวคนนั้นรอรับกรรมได้เลย!!

การแก้แค้นที่คนหนึ่งหลั่งน้ำตา แต่อีกคนหนึ่งหัวเราะเฮฮา เพียงเพื่อหวังในการทวงกิจการร้านอาหารกลับมาสู่ตระกูลและไหนจะต้องปกป้องชื่อเสียบรรพบุรุษสาวที่อาภัพผู้นี้

"ใช้งานแต่ส่วนล่าง ขาดการใช้งานสมองเลยฝ่อสินะ"

"หลายคนสะสมความฉลาด มีเจ้านี่แหละนอกจากใช้เงินจ่ายก็ยังไปคุ้ยเขี่ยความโง่มาสะสมไม่เว้นแม้จากถังขยะ"

"เจ้ามีเงินแล้วไง สถานะข้าก็ไม่ด้อยไปกว่าเจ้า ทำชั่วอันใดไว้ หรือต้องให้ข้าเปิดโปง"

"อ่านหนังสือไม่ออกก็ไม่แปลกใจ มัวแต่ไถตำราวังวสันต์ในหัวถึงมีแต่น้ำกามหาใช่เนื้อสมอง"

"เจ้าคงไม่อยากเก็บหัวบนบ่า ถึงกล้าตำหนิขนมข้า ขนาดพระอัครชายายังชื่นชม ข้ากล่าวผิดหรือไม่ท่านอ๋องเพคะ"

เต็มอิ่มไปกับอาหารคาวหวานละลานตา และกรรมวิธีการทำที่เธอนำเสนอต่อรุ่นบรรพบุรุษ

ส่วนชายหน้าตายคนนั้น จะรับมือกับฝีปากเชฟสาวคนนี้อย่างไร

หรือจะกลายเป็นเธอที่ต้องรับมือท่านองค์ชายหน้าตายแทน..อย่างไรกันแน่

ทั้งยังสอดแทรกเกล็ดความรู้และเรื่องราวประวัติศาสตร์ต่างๆ เอาไวมากมาย

จนไม่รู้จะเรียกว่านิยาย หรือหนังสืออิงประวัติศาสตร์แบบเฮอาฮาดี

...........................................................

ชื่อตัวละครและเรื่องราวต่างๆเป็นเพียงการสมมติขึ้นของผู้แต่งเพื่อการแต่งนิยาย

อาจมี ชื่อบุคคล สถานที่ และเรื่องราวในประวิติศาสตร์ ที่มีอยู่จริงเพื่อนำมาใช้ประกอบในนิยายให้ได้อรรถรสขึ้น

นิยายนี้มิใช่นิยายแปล เกิดจากผู้แต่งที่ได้ค้นคว้าตำรา ศึกษาขัอมูลทั้งในและต่างประเทศ รวมถึงการพูดคุยกับบุคคลต่างๆ ทั้งคนไทยเชื้อสายจีน คนจีน และคนไต้หวัน เพื่อจัดเตรียมข้อมูลในการแต่งนิยาย ดังนั้น เนื้อหาในบางส่วนและข้อมูลที่เป็นการอ้างอิง จึงเป็นข้อมูลทางประวิติศาสตร์จริง และมีข้อมูลอ้างอิง

ไม่อนุญาตให้ทำซ้ำ เลียนแบบ ดัดแปลง

ขอน้อมรับคำติชมได้เพื่อนำไปปรับปรุง หากชอบโปรดส่งกำลังใจ

ขอให้ทุกท่านเสพนิยายด้วยความบันเทิง

ขอบคุณ..จากใจผู้แต่ง

小燕 นางมารหน้าหยก