เพลิงไร้พ่าย

ตอนที่ 1 : พันทิวา vs ดาริณี

เสียงครางประท้วงดังขึ้นเรื่อยๆ ก่อนที่ร่างของอีกคนจะถูกผลักออกห่างด้วยความแรงที่ไม่มากนัก แต่ก็พอให้เสียหลักหงายหลังลงบนเตียงกว้าง ภายในบรรยากาศชวนฝันของรีสอร์ทสามดาวแห่งนี้

                “อย่าขัดขืนได้ไหม” คนโดนผลักบ่นประท้วง คนผลักเลยเชิดหน้าขึ้นมามองตาเขียวปั๊ด

                “ทำบ้าอะไร ไม่รู้เหรอว่านี่มันคือการข่มขืน” เสียงดุที่พยายามทำให้เบาที่สุด เพราะถูกคนตรงหน้าเอานิ้วชีจุ๊ปากไว้ไม่ให้ส่งเสียงดัง

                และเขาก็ดันบ้าจี้ทำตาม

                “ช่วยฉันเถอะ ช่วยทำยังไงก็ได้ให้ฉันเป็นของนาย บิลต์อารมณ์มาขนาดนี้แล้ว ปล้ำทีเหอะ ไหว้ล่ะ” มือเรียวยกขึ้นไหว้ปะหลกพร้อมตั้งท่าจะเข้าจู่โจมเขาอีก

                พันทิวาจึงรีบใช้โอกาสนี้กระโจนออกจากเตียงทันที พลางชี้หน้าหญิงสาวที่ใส่เสื้อผ้ามิดชิด ปิดตั้งแต่ขอยันขาอย่างระแวดระวัง

                “อย่าเข้ามานะ เข้ามาอีกต่อยนะ” พันทิวาดุ

                “นายจะบ้าเหรอ มาต่อยผู้หญิงที่ให้ท่าเนี่ยอะนะ นายก็รู้ว่าตอนนี้นายออกไปจากห้องไม่ได้ เพราะงั้นช่วยฉันเหอะ” 

                ดาริณีส่ายหน้าอย่างอ่อนใจก่อนจะลุกเดินตรงเข้ามาหาชายหนุ่มและพยายามถอดเสื้อยืดสีทึมออกไปให้พ้นตัวร่างหนานั่น แต่ก็ถูกขัดขวางไว้ไม่ให้เธอทำสำเร็จ

                “นี่ปกติเธอทำงานพริตตี้แนวนอนหรือไง ดูไม่สะทกสะท้านอะไรเลยนะกับการที่เดินมาถอดเสื้อผู้ชายแล้วขอให้เขามีอะไรด้วยน่ะ”

                “ขยะแขยงว่ะ” 

                พันทิวาสบถแรง ดึงชายเสื้อลงปิดเอวสอบ หลังจากถูกหญิงสาวตรงหน้าดึงขึ้น แม้เขาจะเป็นผู้ชายที่กำลังเยอะกว่า แต่ก็ไม่กล้าทำอะไรรุนแรงคนตรงหน้าได้เท่าที่ปากพูดเลยสักครั้ง

                ดาริณีนิ่งเงียบไปอึดใจ พร้อมกับสีหน้าที่หม่นหมองลง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นท้าทายเขาต่อ

                “เป็นพริตตี้แล้วไง รู้ไว้ซะด้วยว่าฉันไม่เคยนอนแบให้ใครง่ายๆอย่างที่นายคิดหรอก ฉันก็เลือกเหมือนกันนะยะ” หญิงสาวเถียง 

                “และตอนนี้ฉันเลือกนายให้เป็นผู้โชคร้ายคนนั้น เสียใจด้วยย่ะ!” ดาริณียื่นคำขาดด้วยสีหน้าเด็ดเดี่ยวเสียจนชายหนุ่มยิ่งรู้สึกขยะแขยงไปตามที่เขาพูดจริงๆ

                ไม่นึกเลยว่ายัยคุณหนูทำตัวบอบบาง ไม่ให้ใครแตะแม้แต่ปลายเล็บ จะล่อลวงเขามาในห้องนอน อ้างว่าให้ช่วยยกกระเป๋า แล้วมากระทำอุกอาจเช่นนี้ ทั้งไล่จูบไล่ปล้ำถอดเสื้อเขา ซ้ำยังมีหน้ามาอ้อนวอนให้ปล้ำเธออีก

                ยัยคุณหนูจอมปลอมต้องสมองกลับไปแล้วแน่ๆ

                “เหงานักก็ไปนอนเล่นกับตัวเองนู่นไป๊!” พันทิวาโบกมือไล่ ก่อนจะหันไปดึงโซ่คล้องประตูออก

                “ขืนนายออกไปจากห้องแค่ก้าวขาข้างเดียว รับรองว่าสมองนายกระจุยแน่” เสียงหวานขู่ และได้ผลที่ทำให้เขาชะงักลง

                พันทิวาโกรธจนไม่รู้จะอธิบายเป็นคำพูดอย่างไร นอกจากกำหมัดแน่น มองคนที่ยังยืนหน้าเห่อแดงเพราะต้องไล่จูบเขาอยู่หลายนาทีอย่างโมโห

                “โอเค ยัยพริตตี้เซ็กส์จัด แล้วอย่ามาร้องอ้อนวอนให้ฉันหยุดทำก็แล้วกัน!” 

===============

เอามวยคู่รองมาล่อลวงก่อน อิ้อิ้