ห้องเก็บของ ของ แมวน้อย >w<

ลำดับตอนที่ #1 : แฟนเพื่อน พาไปข่มขื่น..

ถื่อเป็นข้อเตือนใจสำหรับสาวๆ ได้ดีมากๆ ว่าอย่าไว้ใจใคร แม้แต่เพื่อนตัวเอง  

แล้วจะไปเที่ยวไหนกัน ก็ต้องระวังตัวเองด้วยน้า...

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เรามีเรื่องอยากเล่าไว้เพื่อเตือนใจลูกผู้หญิงทุกคน 

ช่วยฟอเวิดให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้นะคะ 

เราอยากให้เราเป็นรายสุดท้าย... 

เราเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่เคยคิดว่า 

เหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นกับตัวเองทุกครั้งท ี่เราได้รับ FWD 

เมลมาเราเกิดความรู้สึกรำคาญและกดลบทิ้ง 

ทำให้เวลามีการเตือนอะไรเราก็ไม่เคยสนใจไม่เคยรับรู้ว่ามี 

' ภัยสังคม ' รอบตัว 

เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อเราไปรู้จักผู้ชายคนนี้ที่สถานบันเทิงแห่งหนึ่งโดย 

บังเอิญเราไปกับเพื่อนผู้หญิงหลายคนทั้งๆ 

ที่ปกติเราก็ไม่ได้เป็นคนเที่ยวกลางคืนนะ 

แต่วันนั้นเรามีนัดพบเพื่อนเก่าสมัยมัธยมที่ไม่ได้เจอกันนาน 

และเสียงโหวตของคนอยากไปที่นี่ก็มากกว่า 

เราก็เลยต้องไปเจอเพื่อนที่นั่นทั้งๆที่ไม่ได้อยากไปเลย 

เพื่อนเราหลายคนก็พาแฟนมาเปิดตัวซึ่งเราเองไม่เคยมีแฟน 

เราไปคนเดียวก็ไม่ได้คิดอะไรมากก็นั่งพูดคุยกันตามประสาคนไม่เจอกันนาน 

แต่เราก็นั่งได้ไม่นานเริ่มรู้สึกอยากกลับบ้านเพราะว่าเหม็นกลิ่นบุหรี่มาก 

( เราเป็นภูมิแพ้)และเราก็ไม่ชอบเสียงหนวกหู 

พูดกันก็ต้องตะโกนอ่ะเลยบอกเพื่อนๆ ว่า 

ขอตัวกลับก่อนเอาไว้วันหลังค่อยเจอกันใหม่ 

แฟนเพื่อนเราคนหนึ่งก็อาสาเดินออกไปส่งขึ้นแท็กซี่ 

เพราะว่าไม่อยากให้เราเดินคนเดียวออกจากร้านไป 

เพราะเราไม่คุ้นสถานที่เลย 

และร้านนี้ก็ไกลจากบ้านมากๆแต่พอเราเดินออกมาจากร้านไม่นาน 

รู้สึกตัวอีกที 

เราก็ตื่นขึ้นมาอีกทีอยู่บนเตียง ในโรงแรม แล้ว.... 

เรามองตัวเอง...ในสภาพเปลือยล่อนจ้อน...เนื้อตัวเป็นจ้ำๆ 

เรารู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเรายังกะหนังไทยเลยเนอะ 

แต่มันคือเรื่องจริงนี่คือตัวเรานี่เราหรือเนี่ย... 

เราไม่คิดว่าครั้งแรกของเราที่ทนุถนอมมากว่ายี่สิบปีจะต้องมอบให้แก่สัตว์ 

นรกตัวี้เรารวบรวมสติได้ในเวลาอันรวดเร็ว 

บอกกับตัวเองว่าเราไม่สามารถย้อนเวลาคืนมาได้แล้วเร าไม่รู้ว่าจะเกิดอะไร 

ขึ้นกับเราอีก 

ถ้าไอ้สัตว์นรกตัวนี้ตื่นขึ้นมา... 

เราอาจจะถูกมันข่มขืนอีกก็รอบได้ 

เราเลยรีบแต่งตัวแล้วหวังจะออกจากโรงแรมให้เร็วที่สุดก่อนที่มันจะตื่น 

เราจะวิ่งๆๆเอาร่างอันโสมมของเราไปให้พ้นจะสถานที่แห่งนี้ให้ 

ได้เราจะต้องเอาเรื่องมันเราจะบอกที่บ้านอย่างไรดี.... 

ป่านนี้พ่อแม่เราจะห่วงขนาดไหนที่ลูกไม่กลับบ้านทั้งคืนโดยไม่ติดต่ออะไร 

เลยเราจะแจ้งความดีไหมเพื่อนเรารู้หรือยังว่าเกิดอะไรขึ้น 

สารพัดคำถามที่เกิดขึ้นในใจของเรา 

ทันใดนั้น..เ ราก็เห็นโทรศัพท์มือถือและกระเป๋าสตางค์ของมัน 

เราเลยรีบคว้าติดตัวออกมาด้วยหวังเป็นหลักฐานให้รู้ชื่อ – สกุลว่ามันคือใคร

ที่อยู่ เบอร์มือถือ ที่จะติดต่อเอาเรื่องมันได้เมื่อเราแต่งตัวเสร็จ 

เราเลยคว้าเอาออกมาด้วย 

ระหว่างทางที่นั่งแทกซี่เราร้องไห้ตลอดทางจนคนขับถามเราว่า 

' หนูๆเป็นอะไรรึปล่าว ' เราได้แต่ตอบไปว่าไม่ได้เป็นอะไร 

เพิ่งเลิกกับแฟนเฉยๆ(จะให้เราบอกอย่างไร ว่าเราเพิ่งถูกข่มขืนมา...) 

ระหว่างนั้นเราได้ยินเสียงคนขับหวังดีคอยพูดปลอบใจเราแต่ฟังไม่ได้ศัพท์
เท่าไรนัก
 
เพราะในใจครุ่นคิดแต่เรื่องที่เราจะต้องบอกพ่อแม่เมื่อ เรากลับถึงบ้านให้ได้ว่าเราเป็นอะไร 

ทำไมไม่กลับบ้านเรา...ไม่เหลืออะไรอีกแล้ว 

เราบอกให้คนขับแวะร้านขายยาซื้อโพสตินอร์มา 

เราไม่เคยคิดเลยว่าเราเองคนนี้นะหรือ 

ที่เคยรู้สึกภาคภูมิใจกับความบริสุทธิของตัวเอง 

เรานี่หรือที่เคยรู้สึกเย้ยหยันลูกผู้หญิงด้วยกันเวลาที่พบกระทู้ตามเวบ 

บอร์ดว่าอะไรกินป้องกันการท้อง หลังการมีเพศสัมพันธ์ได้ 

เราเคยขยะแขยงคนเหล่านี้เพราะมองแต่เพียงว่า 

เขาเหล่านั้นไม่รักนวลสงวนตัวรักสนุกเพียงชั่ววูบ 

แต่ก็เรานี่แหละที่วันนี้ต้องกลับมาเป็นฝ่ายกล้ำกลืนบอกคนขายยาว่าต้องการ 

ยาโพสตนอร์...คนขายหยิบให้เราด้วยคำพูดว่า ' น้อง.. ทีหลังกินยาคุมดีกว่านะมดลูกจะได้ไม่พัง ' 

ด้วยสายตาเหยียดหยามอยู่ไม่น้อย... 

แล้วเราจะทำอย่างไร.. เราจะบอกเขาได้อย่างไร 

ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นกับเรา.. เราได้แต่ก้มหน้ารับสภาพไป..... 

เราขึ้นแทกซี่คันเดิมที่จอดรออยู่ให้ขับส่งไปถึงที่บ้าน 

เมื่อถึงบ้านวันนั้นเป็นวันเสาร์ 

พ่อแม่เราไม่ได้ออกไปทำงานเรารีบบอกพ่อแม่ว่าเป็นลม 

มีคนนำส่งรพ.ติดต่อพ่อแม่ไม่ได้นี่เพิ่งฟื้นกลับมา 

พอดีในกระเป๋ามีเบอร์เพื่อนที่รพ.เขาเลยตามเพื่อนมาได้คนนึง 

มารับตัวและจ่ายค่ารักษาไปแล้ว 

เราไม่รู้ว่าเขาเชื่อหรือไม่แต่เราคิดออกได้เท่านี้จริงๆ... 

และรีบบอกพ่อแม่ว่าขอไปนอนพักที่ห้องนอนก่อนพอขึ้นห้องนอน 

เรารีบหยิ บเอามือถือและกระเป๋าสตางค์ของไอ้สัตว์นรกนั่นออกมาดู 

แล้วเราก็ต้องตกใจที่พบว่าตัวเองเป็นกำลังเป็นนางเอกคลิปวิดิโออยู่ 

มัน...มันถ่ายคลิปเก็บไว้เพื่ออะไร 

เพื่ออวดคนเพื่อแบลคเมล์เราหรืออะไร.. 

และไม่ ใช่แค่เราคนเดียวยังมีเพื่อนเราในนั้น 

มีคนอีกเกือบสิบคนที่ตกในสภาพเดียวกับเรา 

นี่เป็นสาเหตุที่ทำให้เพื่อนเราคนนี้พยายามคะยั้นคะยอนัดพบเพื่อนเก่าเพื่อ
ให้แฟนตัวเองได้ลิ้มรสชาติใหม่ๆ หรือปล่าวเนี่ย

เราเลยโทรไปถามเพื่อนเรา 

เหมือนเพื่อนเราจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นมันไม่ยอมรับโทรศัพท์ 

และเลิกติดต่อกับเราอีกเลยเล่ามาถึงจุดนี้ 

อยากให ้เพื่อนๆทุกคนระวังตัวให้ดีอย่าไว้ใจเพื่อนตัวเอง 

อย่าให้ใครไปส่งเราตามลำพังและหากเกิดอะไรขึ้นต้องมีสติ 

หากมีโอกาสหยิบมือถือหรือกระเป๋าสตางค์มันออกมาพร้อมกับตัวด้วยก็ 

ได้เผื่อจะได้มีหลักฐานให้รู้ว่ามันคือใคร 

เรากล้าพิมพ์เพราะเราไม่มีอะไรจะเสียแล้ว 

ตอนนี้เรากำลังจะไปเรียนต่อที่ อเมริกา 

ป้าเรามีร้านอาหารที่นี่และคิดว่าจะทำงานที่นี่เลย 

คงไม่ต้องได้พบเจอกับมันอีกเราจึงกล้าเล่าให้ฟัง 

และมันก็คงทำมาเยอะจนจบมือใครดมไม่ได้หรอกว่าเราคือใครเว้นแต่จะถามจาก 

เพื่อนเรานั้นแต่เราส่งข้อความไปให้เพื่อนเราว่า 

ถ้ามันบอกว่าเราคือใคร 

เราก็จะเอาคลิปของมันออกเผยแพร่เช่นกัน 

เราขู่มันไปให้สมกับความชั่วที่มันทำกะเรา 

เราก็ไม่แคร์แล้วเพราะว่าเรามีหลักฐานคือ 

คลิปวิดิโอที่พร้อมเล่นงานมันทุกเมื่อ