คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : อยากรู้จักเขา
พิพิมพ์
ั้แ่ันออมาาโรพยาบาลมา ไม่ไ้เอเาที่ลับอีเลย
ันมารอเาที่ลับเือบทุวันเลยนะ ันอยารู้ัเามาึ้นเท่านั้นเอ
"พิ ไหนล่ะแฟนแน่ะ" แวนถามึ้นมา
"เาไม่มาแล้ว เธอลับบ้านไป่อนเถอะ"
"เธอนี่นะ ันไปล่ะ"
"บาย"
ยัยแวน ลับไปแล้ว่อยสบายหูันหน่อย นยิ่เรียอยู่ ๆ โทรไปหาเา็ไม่รับสายันอี
"พิ ผู้ายนนั้นใ่ไหม ที่มาเฝ้าหาเาลอเนี่ย" แทสะิไหล่ถามัน
"อืม เามาแล้ว้วย "
"ไปหาเาหาสิ พ่อเาเป็นนัธุริื่อัเลยนะแ ถ้าแไ้เาไปเป็นแฟนรับรอแอวยัยแวนไ้ยันลูบวเลยล่ะ"
"ไม่หรอ ลู็ส่วนลูสิ"
ันลุออาโ๊ะ เินไปหาเายัโ๊ะอีฝั่นึ เามานเียว้วยนะวันนี้
"แอนริว มานเียวเหรอ"
"รับ เธอล่ะ"
"ันมาับเพื่อนน่ะ"
"ืนนี้ผมะเมา รบวนุไปส่ผม้วยนะ"
"ไม่ไ้นะ นายเอารถมาไหม"
"เอามารับ เธอไปวนเพื่อนเธอมานั่นี่สิ"
ันไลน์ไปวนแทมานั่้วยัน แ่เธออัวลับบ้าน่อน ทำให้ัน้ออยู่ับผู้ายสอ่อสอ
"เพื่อนันลับบ้านไปแล้ว"
"ไปส่ันที่อนโ้วยล่ะ"
"นายะเมาเหรอ"
"รับ"
ผ่านไปสามสิบนาที เาเมาหนัมาทุน ันถามรหัสเ้าห้อเาอบไม่รู้เรื่อเลย ..โอ๊ยย ันลืมถามเรื่อนี้ไปเลยนะ
ั้นพาเาไปอนโัน็แล้วัน ันไม่่อยมีัพาเาไปพัโรแรมหรอนะ
"พี่ะ มา่วยพยุเาไปรอหน้าลับทีนะะ ันไปเอารถ่ะ"
"รับุผู้หิ"
"เธอสวยัเลย" อยู่ๆแอนริว็พูึ้นมา
"อืม" ันทำไ้แ่อบรับ และรีบไปเอารถมารับเา
.
.
.
อนโ//พิพิมพ์
นไรเนี่ย เมาแล้วยันมนอื่นริๆ
"ันรัเธอนะ พยาบาลนสวย"
"นาย่วยเียบๆไ้ไหม"
ันำลั ถอรอเท้า ถุเท้า และปลระุมเาออะสอสามเม็ ให้เาหายใสะว เ็ัวให้ะหน่อยะไ้สื่น
"พยาบาลนสวยรับ "
"อือ ันสวยอยู่แล้ว"
"ออไ้ไหมรับ"
"นายนอนนิ่ๆไ้ไหม" ปล่อยให้เาบ่นพึมพำไป ส่วนันไปอาบน้ำเรียมเ้านอน วันนี้เหนื่อยมาทั้วันแล้ว
ันเสียสละให้เานอนในห้อ ัวันเอมานอนโฟา
.
.
6:00น.
เมื่อลืมปิเสียนาฬิาปลุ ทำให้วันหยุอัน้อื่นแ่เ้า
ันรีบลุาโฟา เินมาูเาที่ห้อว่าหนีลับบ้านไปหรือยั ..เา็ยันอนอยู่นะ ปล่อยให้นอนไปแล้วัน ส่วนัน็ออมาทำานวามสะอาโฟาไหนๆ็ื่นเ้าแล้ว ลับไปนอน่อนอนไม่หลับแล้วล่ะ
"พิพิมพ์" เป็นรั้แรที่ผมเรียื่อเธอ
"ันรบวนนายหรือเปล่า" เสียเรื่อูฝุ่นทำให้เาื่นแน่ๆ
"ไม่รับ ว่าแ่ทำไมุไม่พาผมไปส่ที่อนโ"
"ันไม่รู้รหัสเ้าห้อนายน่ะ"
"ริสินะ ผมลืมไปเลย "
"เราออไปินอะไร้านอันไหม"
"ไ้สิรับ ผมอแวะอนโเปลี่ยนเสื้อผ้า่อนนะรับ"
"ันพอมีเสื้อยืน่ะ"
"าเมีไหมรับ"
"อ่อ มีๆ ัวนี้นายใส่ไ้ไหม "
"น่าะไ้รับ ผมออาบน้ำสัรู่นะรับ"
าเัวนั้นเป็นอพ่อัน ่วแรๆที่ันมาอยู่อนโ พ่อมานอนเป็นเพื่อนันแทบทุวันเลย เาลัวันเหาน่ะ
--
เาับรถพาันมาิน้าวในร้านอาหาร
"วันนี้เธอทำานหรือเปล่า"
"เปล่า่ะ "
"ั้นเราไปทะเลันไหม"
"ที่ไหนะ"
"ระยอรับ บัเอิว่าผมมีนัุยานที่นั่น้วย"
"ลับวันนี้ันไป่ะ าราเวรันไม่สามารถแลวันับนอื่นไม่ไ้่ะ"
"ผมเ้าใรับ ุพยาบาลนสวย "
"ทำไมนายอบเรียันว่า พยาบาลนสวยล่ะ"
"อนเมา ผมไ้เผลอพูอะไรออไปบ้ารับ"
"มีแ่ พยาบาลนสวย ล่ะ่ะ"
"ในใผมมีแุ่มั้รับ"
"ือว่า... นาย"
"ผมทำไมรับ"
"ไม่มีอะไร่ะ " ันอยาถามเา อยาถามว่าเาอบันใ่ไหม ในที่สุ็ไม่ล้าถามอีเ่นเย
"เราเินทาันเถอะรับ"
--
ระยอ
ไหนล่ะทะเลอเา ให้ันมาพัในโรแรมส่วนเาไปพบลู้าุยานัน ทิ้ให้นั่เบื่ออยู่ในห้อสี่เหลี่ยมเนี่ยนะ มี้อีอย่าเียว เาทิ้เินไว้ให้ันสั่อาหาริน้วย ... เือนนี้ันประหยััไปไ้เยอะเลย
(ไลน์)
CAT : เพื่อนรั สรุปเาิยัไับเธอ
Pipim: ยัไม่ล้าถามเาเลย
CAT : อ้าว รอให้สารภาพั้นเหรอ
Pipim: เามาหาเพื่อนเมาล่ะมั้
CAT : แรู้มะ เาเป็นหนุ่มCEO เลยนะ
Pipim : ไม่รู้
CAT : อิาเพื่อนโว๊ยยย ไ้แฟนรวย
Pipim : ไม่ใ่หรอ
Pipim : แ่นี้่อนนะ ันมีธุระน่ะ
..
แอนริว
ผมไม่ไ้มีานอะไรที่ระยอหรอรับ แ่อยาใ้เวลาอยู่ับเธอให้นานๆ เลยเอาเรื่อานมาอ้าเท่านั้นเอรับ
อนนี้ผมมาเินลานัหาื้ออินไปฝาเธอรับ ไม่ไ้มีนัสำัอะไร ปล่อยให้เธออยู่โรแรมไป่อน อีประมาสามสิบนาทีผม่อยลับไปหาเธอ ...
สี่สิบนาทีผ่านไป
"ผมลับมาแล้วรับ รอนานไหม"
"ไม่่ะ นายุยานเร็วั"
"ลู้าเามีนั่อรับ ผมื้ออินมาฝาุ้วยนะ"
"ไหน ันอูหน่อย"
"ล่อนีุ้้เผารับ ้าวผัปู มีแ่อาหารทะเลรับ"
"นายแพุ้้ไม่ใ่หรือไ"
"ผมไม่ินรับ ให้พิพิมพ์ินแทนรับ"
"อบุนะะ"
ไ้เวลาลับบ้านันแล้ว
แอนริว มาส่ันที่หน้าอนโ แล้ว็ลับบ้านไป
ในะที่ันำลัลับเ้าอนโ ันมาเอ แวน ยืนรอันหน้าประู
"มีอะไร" ันถามแวน
"แฟนเธอเหรอ"
"มั้" ันไม่ไ้อยาุยับเธอ
"เราไปลับันไหม"
"ไ้สิ"
...
มาถึลับแล้ว มีเหรอที่ันะนั่เยๆ ลไปเ้นยืเส้นยืสายะหน่อย เหนื่อยแล้ว็ลับมาที่โ๊ะื่มเบียร์ให้สื่น
เมาไ้ทีแล้ว ันหยิบโทรศัพท์ึ้นมาแล้วโทรหา แอนริว ทันที
พิพิมพ์ : ฮัลโหล
แอนริว : เธอไปลับอีแล้วเหรอเนี่ย
พิพิมพ์ : อือ ันไม่ไ้เมาะหน่อยเลย
แอนริว: เสียอู้อี้ แบบนี้บอว่าไม่เมา
พิพิมพ์ : ันไม่ไ้เอารถมา นายมารับันหน่อยไ้ไหม
แอนริว: เธอไม่มีรถ่าหาล่ะ
พิพิมพ์ : มีสิ ันมีระเป๋าแบรน์เนม้วยนะ
แอนริว: ริเหรอรับ
พิพิมพ์ : แอนริว
แอนริว: รับ
พิพิมพ์ : อย่าลืมมารับันนะ
หลัาผมวาสายโทรศัพท์าเธอ ็รีบออรถไปยัลับ เพื่อไปรับเธอลับบ้าน ... ไหนบอว่าพรุ่้อทำาน ทำไมมาเมาแบบนี้ะล่ะ
ลับ-JS
ผมเห็นเธอมานั่รอผมที่หน้าลับ ผมรีบลไปพยุัวเธอึ้นมาบนรถ
"ให้ผมไปสุ่ที่ไหนีล่ะ"
"บ้านนายไ ันอยาไปบ้านแอนริว"
ผมเื่อนเมารับ ผมพาเธอไปนอนอนโผม ถ้าไปบ้านเี๋ยวพ่อแม่อผมะใเอารับ
ความคิดเห็น