บินไปหัวใจของฉัน

บินไปหัวใจของฉัน

มาย นั้นคือชื่อเก่าของฉันก่อนที่จะมาเกิดในโลกแห่งนี้ เมื่อก่อนฉันเกิดมาตอนอายุได้ 3ขวบ แม่ก็มาเสียไปเพราะโรคโควิด แม่เคยบอกว่าอยากจะไปอยู่บนท้องฟ้าซักครั้ง(ได้ไปอยู่บนฟ้าจริงๆซะละ) 

บ้านเราไม่ใช่บ้านที่รวยหนักพ่อก็ทิ้งแม่ไปก่อนเราจะเกิดซะอีกแม่ก็คงฝันอยากไปขึ้นเครื่องบินซักครั้ง แต่ก็ต้องมาจากไปสะก่อนฉันจึงได้ให้สัญญากับแม่ไว้ว่าจะเป็นนักบินให้ได้!!

และนั้นและเลยเป็นที่มาว่าทำไมฉันถึงได้เป็นหนักบินตอนอายุเพียง 18 ปีด้วยทุนการศึกษาฉันก็ได้สอบเข้ากองทัพอากาศซักที! วันนี้ วันที่อายุฉันครบ 20 ในระว่างที่ฉันบินราดตระเวนอยู่นั้นเครื่องยนต์อยู่ๆก็ขัดคร้องขึ้นมา...

วอไปที่สูญบัญชาการตอนนี้เครื่องบินหน่วยราดตระเวน A33B เกิดเหตุขัดคร้องขอย้ำนี้ไม่ใช่การซ้อมให้ทุกคนเข้า Shelter Zone ให้ไว้ที่สุด!! ขอย้ำนี้ไม่ใช่การซ้อม!!

(บ้าเอ้ย ไม่มีการตอบกลับเลย…ท่าเครื่องบินตกตรงนี้ได้เกิด !

โศกนาฏกรรมแน่! )

ท่านร้อยตรีๆ!!

!! ร้อยตรี ไพลิน ขอสั่งให้ทุกคนเข้า Shelter Zone ด่วน

ตอนนี้ทุกคนเข้าที่ปลอดภัยทุกคนแล้วครับ

(บ้าเอ้ย นี้ชีวิตฉันต้องมาจบลงแค่นี้หรือเนี่ย…สงบจัง)

.

.

.

.

ท่าอยากอ่านต่ออย่าลืมกดติดตามแล้วไปอ่านต่อที่ตอนที่1 เลยนะงับ ????