ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    White Lie

    ลำดับตอนที่ #1 : นักเรียนใหม่

    • อัปเดตล่าสุด 6 ม.ค. 50


    เสียงฝีเท้าสะท้อนก้องเป็นจังหวะสม่ำเสมอในระเบียงทางเดินลาดด้วยกระเบื้องหินอ่อนชั้นดี

    ร่างสูงโปร่งในชุดเครื่องแบบนักเรียน ม.ปลาย ประจำฤดูหนาวแขนยาวสีดำสนิท เดินด้วยท่วงท่าองอาจสง่างาม ไม่ว่าใครเห็นก็ต่างต้องยอมรับว่าเด็กชายผู้นี้ช่างสง่างามชวนหลงใหลเหมาะสมกับตำแหน่ง"ประธานนักเรียน" ของโรงเรียนเอกชนชั้นนำโรงเรียนนี้ที่เขาได้รับเสียจริงๆ

    ร่างสูงหยุดเบื้องหน้าประตูไม้โอ๊คสลักลวดลายมังกรบานใหญ่ มีป้ายเขียนไว้ด้านบนว่า "ห้องผู้อำนวยการ"

    "...ยังไงก็ขอฝากลูกอิชั้นด้วยนะคะ ก่อนที่จะถึงวันนั้น..." เสียงหญิงวัยกลางคนเอ่ยประโยคที่ฟังแล้วชวนให้ฉงนสงสัยดังเล็ดลอดออกมาจากภายในห้อง เด็กหนุ่มเจ้าของตำแหน่งประธานนักเรียนขมวดคิ้วคมเข้มเข้าหากันเล็กน้อย ก่อนจะยกมือขึ้นเคาะประตูเบาๆ 3 ครั้ง

    ดูเหมือนเสียงเคาะประตูจะทำให้บทสนทนาเมื่อครู่ต้องหยุดชะงักลง มีเสียงชายชราพูดขึ้นว่า "เข้ามา"

    "ว่าไง จุนซู" ชายชราร่างผอมอายุเฉียด 60 กล่าวทักร่างสูงโปร่งอย่างใจดี เขานั่งอยู่บนเก้าอี้เบาะสีดำสนิทตัวใหญ่ ล้อมรอบด้วยโต๊ะยาวทั้งด้านหน้าและสองข้างซ้าย-ขวา เบื้องหน้าชายแก่มีคู่สามี-ภรรยา คู่หนึ่ง กับเด็กชายรุ่นราวคราวเดียวกับ "จุนซู" ทั้งสามนั่งอยู่บนเก้าอี้รับแขก

    "ผมสบายดีครับท่าน ว่าแต่ที่ท่านผู้อำนวยการเรียกผมมาพบนี่...??" จุนซูเอ่ยขณะชำเลืองมองแขกทั้ง 3 ของผู้อำนวยการ

    "อ๋อ...นักเรียนใหม่น่ะ" ผู้อำนวยการว่าพลางวาดมือไปที่เด็กหนุ่มที่นั่งมองนู่นมองนี่ในห้องอย่างสนอกสนใจราวกับเด็กเล็กๆ ที่ซุกซน อยากรู้อยากเห็น

    "--ชื่อ ยูชอน" พร้อมกับที่เจ้าตัวเบนความสนใจมาที่ประธานนักเรียนร่างสูง

    สิ่งแรกที่ติดตาตรึงใจของร่างสูงโปร่งก็คือแววตาซุกซนที่สุกใสราวกับลูกกวางแรกเกิดตัวน้อยๆ  นัยน์ตากลมโตสีน้ำตาลอ่อนแลดูใสซื่อบริสุทธิ์ ผมสีเดียวกันพริ้วไหวไปตามแรงลมเบาๆ จากเครื่องปรับอากาศดูลื่นสลวยอย่างไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นผมของเด็กผู้ชาย...
    เพียงแค่ครั้งแรกที่พบกัน ร่างโปร่งบางก็ตรึงสายตาของ จุนซู จนแทบจะละสายตาไม่ได้---มีอะไรบางอย่างในตัวยูชอนที่แตกต่างจากคนอื่น และมันก็กำลังดึงดูดให้เขาเข้าหาราวกับแม่เหล็กชั้นดี

    "ยูชอน เพิ่งย้ายมาจากต่างประเทศน่ะ อยู่ห้องเดียวกับเธอ ยังไงก็ฝากดูแลเขาด้วยแล้วกัน" เสียงแหบแห้งของชายชราดังขึ้น ฉุดให้ร่างสูงตื่นจากภวังค์

    "ครับ"

    ...............................................................

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×