ไม่มีบทสนทนาใดๆเกิดขึ้น บรรยากาศภายในรถเงียบสงัดแต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น จองกุกก็ไม่วายที่จะใช้หางตาเหลือบมองจีมินทุกๆห้านาที ไม่ต่างกับจีมินที่แม้จะนั่งเงียบๆแต่ก็สอดสายตามองจองกุกด้วยหางตาเหมือนกัน
บึ้น บึ้น บึ้น
รถสปอร์ตสุดหรูแล่นมาจอดตรงหน้าตึกสูงๆ สีขาวที่เต็มไปด้วยคราบน้ำสีดำเกาะ เหมือนตะใคร่
ชายหนุ่มผู้มีสายตาดุดันมองออกไปอย่างตกใจอย่างกับไม่เชื่อสายตาตัวเอง ทำไมจีมินถึงอยู่ในที่แบบนี้
" ขอบคุณที่อุตส่าห์มาส่งนะครับ คุณจอนจองกุก ไว้ผมจะตอบแทนนะครับ "
ชายร่างเล็กไม่ลืมที่จะขอบคุณก่อนที่จะเปิดประตูรถและก้าวเท้าออกมา
" เฮ่อออ...!!!! " จองกุกถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ตามมาด้วยการใช้ลิ้นดันกระพุ่งแก้ม มือข้างขวากำพวงมาลัยรถไว้แน่น และมองไปยังบุคคลตัวเล็กที่เพิ่งจะปิดประตูรถสปอร์ตสุดหรูลงเมื่อกี้
" คุณจอนจองกุกงั้นหรอ !!! ฮึ เรียกแบบนั้นได้อีกไม่นานหรอกครับ ผมจะไม่สงสารพี่ เหมือนที่พี่ไม่สงสารผมดูบ้าง เราต้องเจอกันอีกนานครับ พี่จีมิน ....!! "
จองกุกยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์โดยที่ยังไม่ละสายคู่นี้ไปจากจีมินเลย แม้เขาจะหายเข้าไปในตึกแล้วก็ตาม จองกุกยังคงมองไปยังประตูทางเข้าอยู่แบบนั้น..
.......................................................................................................................................................................
10 : 00 น.
" อะไรวะเนี่ยยย....ตัวเอกยังไม่มาจะทำงานกี่โมงกี่ยามกัน!!! "
จินตะโกนออกมาเสียงดังจนคนในกองถ่ายตกใจ แต่จองกุกก็นั่งอยู่ในฉากเรียบร้อยแล้วนะตอนนี้แล้วตัวเอกที่จินพูดถึงนี่.........
[ แน พี ตัม นุนมุล แน ชากาอุน ซุมมึล ทา คาจยอกา กา อาอา กา อาอาอา]
เสียงเพลงอันดังสนั่นปรากฏมาพร้อมกันกับรถเฟอรารี่สีแดงสด เรียกสายตาคนทั้งกองถ่ายให้สนใจ ก่อนที่เสียงเพลงจะดับลงและตามมาด้วยการก้าวเท้าลงมาจากรถอย่างช้าๆ ของ
คิมแทฮยอง ดาราเจ้าบทบาทที่สามารถเล่นได้ทุกบทเพียงแค่อ่านบทนั้นเพียงครั้งเดียว
เขาใช้มือสยายผมอย่างช้าๆ ภายใต้แว่นตาสีดำแบบนี้เขาช่างดูหล่อเหลาไม่แพ้จอนจองกุกเลยทีเดียว
" นิ !! ทำไมมาเอาป่านนี้ เขาเริ่มงานกันกี่โมง ไม่รู้รึไง ห้ะ !! แทฮยอง "
" ห้ะ ! อะไรของพี่ครับ พี่จิน!! "
" ทำงานด้วยกันมาก็เยอะยังไม่รู้จักพี่อีกรึไง "
" ก็เริ่มถ่ายกันเที่ยงไม่ใช่หรอครับ ผมผิดตรงไหน "
" ยังจะถาม ! เมื่อกี้ฉันดูนาฬิกาจองกุก มันเที่ยงจนจะบ่ายอยู่ละ "
จินเริ่มโมโหบุคคลที่ยืนอยู่ตรงหน้าที่เหมือนจะไม่สำนึก และไม่รู้ตัวว่าตัวเองผิด
" เที่ยงจนจะบ่ายหรอ ...!! " แทฮยองพูดออกมาด้วยความสงสัยพร้อมกับยกนาฬิกาตัวเองขึ้นมาดู
10 : 10 น.
" พี่จินครับ !! "
จองกุกลุกขึ้นจากหน้าฉากเดินเข้ามาหาจินที่ยืนประจัญหน้าอยู่กับแทฮยอง
" นิ ดูได้เลอะ มันเที่ยงจนจะบ่ายแล้ว "
จินจับแขนจองกุกพร้อมกับมองนาฬิกาที่ข้อมือซ้ายของจองกุก
" ผมจะบอกว่า !! นาฬิกามันถ่านหมดครับ จริงๆตอนนี้เพิ่งจะ....... สิบโมงนิดๆเอง "
จองกุกกระซิบที่ข้างหูจินเบาๆ แต่ถึงอย่างนั้นแทฮยองก็หูดีเกินกว่าที่จะไม่ได้ยิน
" ฮึ ! เป็นไงล่ะ ผมผิดตรงไหนไม่ทราบ !!!!!!!... "
แทฮยองมองอย่างเคืองใส่จินก่อนจะเดินเลี่ยงไปทางห้องแต่งหน้าและเตรียมพร้อมที่จะทำงาน
............................................................................................
" เปิดกล้อง ดวงใจร้าว เราจะถ่ายฉากยากๆที่โลเคชั่นนี้ไปก่อน หมดเมื่อไหร่ก็ย้ายกอง "
จินพูดในขณะที่สายตามองแทฮยองนิดๆด้วยความรู้สึกผิดแต่ยังไม่ได้ขอโทษ
เปิดฉาก ดวงใจร้าว .....
จองกุก รับบท ไลอ้อน
แทฮยอง รับบท วี
บทที่ 1 ไลอ้อนที่กำลังเมาจนขาดสติ ไม่ได้คิดถึงสิ่งที่ตัวเองกำลังจะทำ เขากระชากแขนวี
อย่างแรงพยายามจะทำให้วีตามเขามาให้จนได้ วีไม่รู้ว่าไลอ้อนกำลังจะทำอะไร แต่ก็พยายามจะรั้งแขนตัวเองเอาไว้ ไลอ้อนยิ่งบีบข้อมือวีแรงขึ้น ถ้าวียิ่งขัดขืนเขาก็จะยิ่งบีบให้แรง เขาผลักวีขึ้นไปบนรถ และขับออกไปจนถึงบ้านเขาเอง และยังไม่วายที่จับข้อมือแรงๆเหวี่ยงลงไปบนที่นอน .........................
Talk talk
จองกุกเริ่มแสดงบทแรกแล้วน้าาาา
ต่อไปจะเป็นยังไงล่ะ ติดตามต่อกันก่อนน้าาาาา อย่าเพิ่งหนีไปไหน
ผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยยย
#จองกุกใจร้าย
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
กุกวีก็มา55