[END] [BTS]Dangerous Chapter JK บทร้ายนายจองกุก [KOOKMIN] ft.Jinv [ภาค1+2]
ตอนที่ 65 : DC2 ตอน 18 ผลเพียงชั่ววูบ
บริษัท KHM
ผ่านไป 2 สัปดาห์กับการที่แทฮยองและซอกจินเริ่มจะประกาศต่อสื่อสาธารณชนให้ได้รู้กันทั่วว่าเขาทั้งสองกำลังคบหาและเตรียมจะจัดงานแต่งงานในเร็ววันนี้
ในห้องทำงานประธานบริษัทใหญ่ตอนนี้มีสองร่างนั่งอยู่ที่โซฟาตัวเดียวกันกำลังเลือกสรรแบบการ์ดแต่งงานกันอย่างมีความสุข
แน่นอนว่า ซอกจินยังคงไม่ได้บอกเรื่องนั้นกับแทฮยอง
" สีอะไรดี ผมว่าสีฟ้าสวยดีนะ พี่ว่าไง "
" แล้วแต่แทเลยครับ พี่ตามใจแททุกอย่าง ^__^ " คำพูดหวานหูของชายหนุ่มที่โอบไหล่เล็กไว้อยู่ทำให้ร่างบางหุบยิ้มไม่ได้ ใบหน้าหวานหันหอมแก้มสากเบาๆ
" น่ารักจริงๆ ^__^ "
ครืด ครืด
โทรศัพท์เครื่องบางสั่นครืดในกระเป๋ากางเกงซอกจิน ร่างสูงต้องละสายตาออกมาจากว่าที่ภรรยาและหยิบมือถือออกมาดู
!!!
ตาคมเบิกกว้างหน่อยๆด้วยความตกใจ เขาเหลือบมองร่างเล็กที่กำลังก้มหน้าก้มตาตั้งใจเลือกแบบไม่ให้แทฮยองสงสัยเมื่อแอพลิเคชั่นสีเขียวมีข้อความเด้งขึ้นมา
คุณซอกจินคะ ลงมาหาซึลกิหน่อยที่ลานจอดรถ ฉันรออยู่
" มีอะไรหรือป่าวครับพี่จิน "
" !! อ่อ ป่าวๆ จองกุกน่ะมันส่งข้อความมาเดี๋ยวพี่ตอบก่อนนะ "
" ครับ ตามสบาย "
ผมอยู่กับแทฮยอง ไม่ต้องส่งข้อความมาอีก มือหนาบรรจงพิมพ์ข้อความอย่างเร่งรีบและกดปิดหน้าจอลงไปทันที
...
" เชอะ อยู่กับแทฮยองหรอ !! " คังซึลกิที่นั่งจ้องโทรศัพท์สบถออกมาอย่างหัวเสีย เธอขมวดคิ้วเป็นปม ซอกจินคงไม่รู้หรอกว่า เธอกำลังขึ้นลิฟท์ตรงมาที่ห้องแทฮยองแล้วต่างหาก
...
" ตอนบ่ายเราไปดูแหวนแต่งงานกันดีกว่านะแท "
" ก็ดีนะครับ ไม่มีงานอะไรอยู่แล้ว "
แกร็ก
!!!
" แท~~ "
ในระหว่างที่สองคนรักกำลังคุยกัน พงกเขาต้องตกใจเมื่อประตูห้องทำงานบานใหญ่ถูกเปิดเข้ามาอย่างแรงตามมาด้วยเสียงแจ้วของสาวปากแดงที่เดินเข้ามา
" อ้าว ซึลกิ "
" !!! " ซอกจินนิ่งเงียบแต่ภายในใจกลับสะดุ้งโหยง เขาไม่ทักทายแถมยังพยายามหลบตาหญิงสาว
" หวัดดี ฉันได้ยินข่าวเรื่องของนายน่ะ เลยรีบมาแสดงความยินดีด้วย "
" อ่อ ^__^ ขอบใจนะ นี่สื่อเริ่มรู้กันขนาดนี้แล้วหรอ "
" ก็คงงั้น " ซึลกิเดินเข้าไปจับมือเพื่อนที่ลุกขึ้นยืนต้อนรับพร้อมกับค่อยๆโผตัวเข้ากอดร่างบางของแทฮยอง เป็นจังหวะที่คนตัวเล็กต้องหันหลังให้ซอกจินพอดี
ซึลกิที่หันหน้ามาทางร่างสูงแอบสแยะยิ้มและยักคิ้วให้ซอกจินเบาๆ จนชายหนุ่มต้องขบกรามอย่างชั่งใจ
" เอ่อ แท "
" ครับ "
" เราออกไปกันเลยดีกว่านะ เดี๋ยวรถจะติด " เสียงทุ้มเอ่ยขัดจนแทฮยองต้องผละตัวเองออกมาจากซึลกิและหันมาทางว่าที่สามี
" จะออกไปข้างนอกกันหรอ "
" อืมใช่ จะไปดูแหวนแต่งงานน่ะ "
" อ่อ งั้นหรอ " รอยยิ้มแสนเจ้าเล่ห์ถูกกรีดกรายลงบนใบหน้าสวย สายตาเจ้าสาวเหลือบมองซอกจินไม่วางตา คำพูดแต่ละคำของฉัน มันอาจจะหลุดมาเมื่อไหร่ก็ได้นะซอกจิน หึ
ห้างสรรพสินค้า ร้านเครื่องเพชร
" พี่จิน " ร่างบางเดินจูงมือหนาของคนรักมายังร้านเพชรเพื่อมาเลือกแหวนแต่งงาน แต่ทว่าในมือของคนรักกลับเปื้อนไปด้วยเหงื่อทั้งๆที่อากาศไม่ได้ร้อน
"..."
" พี่จินครับ "
"..."
" พี่จิน ! "
" หะ หื้ม หื้ม อะไร "
" เป็นอะไร ทำไมเหม่อๆจัง ไม่สบายปะเนี่ย "
" อ่อป่าว ไม่มีอะไร เรารีบไปดูแหวนกันเถอะ "
ซอกจินใช้มือดันหลังแทฮยองเบาๆตรงเข้าไปในร้านเครื่องเพชร ในตู้กระจกตรงหน้าทั้งสองมีแหวนมากมายให้เลือกสรร มือหนาบรรจงจับมือเรียวเล็กที่แสนนุ่มนิ่มของคนรักขึ้นมา
" ช่วยดูขนาดแหวนให้ว่าที่ภรรยาผมทีครับ ^___^ "
" แหม่ ต้องพูดขนาดนั้นเลยรึไง "
" ฮ่าๆ ทำไมล่ะ ดีจะตายแสดงความเป็นเจ้าของ "
พนักงานสาวยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้กับคู่รักที่แสนหวาน เธอหยิบขนาดแหวนขึ้นมาเทียบกับมือแทฮยอง
Rrrrrrrrrrrrrr......
!!!!
เบอร์ห้ามรับ
ใบหน้าหล่อยิ้มกว้างได้ไม่นานก็ต้องหุบลงเมื่อมือถือเจ้าปัญหากลับเรีนกให้เขาต้องเอามันออกมาดูอีกครั้ง เบอร์ห้ามรับไม่ต้งบอกก็รู้ว่าใคร
" พี่ขอตัวก่อนนะแท โทรศัพท์เข้าน่ะ "
" ครับ ^__^ "
คิมซอกจินเลี่ยงออกไปนอกร้านก่อนจะกดรับโทรศัพท์
" เมื่อไหร่คุณจะเลิกโทรมา ผมบอกว่าอย่ามายุ่งกับผมเวลาอยู่กับแทฮยอง อยู่ในที่ของคุณไปสิ "
[ คุณจะไปมีความสุขกับแทฮยองก็ได้นะ แต่คุณต้องมารับผิดชอบฉันด้วยคุณซอกจิน ไม่งั้นอย่าหาว่าฉันไม่เตือน ]
" อย่าไประรานแทฮยองเด็ดขาด "
[ งั้นก็มารับผิดชอบลูกในท้องฉันด้วย ซอกจิน ! ]
" อะไรนะ !!! ลูก "
ใบหน้าหล่อถึงกับเบิกตากว้าง เขาตกใจที่ได้ยินประโยคที่ไม่อยากได้ยินที่สุดจากซึลกิ นี่มัน นี่มันจริงหรอวะ !!
[ ใช่ ฉันจะเรีนกมาคุยเรื่องนี้คุณก็ไม่มา หึ ฉันท้อง รู้ไว้ด้วย แล้วถ้าวันนี้คุณไม่มาหาฉันก็เตรียมตัวงานแต่งงานล่มได้เลย ]
แคร็ก สายถูกตัดไปทิ้งให้ร่างสูงยืนงงและอึ้งจนทำอะไรไม่ถูกอยู่ตรงนั้น เขาจะทำยังไงต่อไป ต้องรีบแต่งงานกับแทฮยองให้เร็วที่สุด
ผลของอารมณ์ชั่ววูบ คือ อีกหนึ่งชีวิตที่จะเกิดมาเชียวหรอ
35%
บ้านใหญ่
" มี๊ครับ แกะอันนี้ให้น้องฮุนหน่อย " เสียงหวานของหนุ่มน้อยพยานรักของจองกุกและจีมินเอ่ยกับคนเป็นแม่พร้อมกับยื่นผลไม้สีส้มให้มารดาแกะ
ร่างเล็กรับมันมาจากมือของลูกชายที่ตอนนี้เริ่มโตวันโตคืน จีฮุนน่ะคือดวงใจของเขาเลยนะ ทำงานเหนื่อยๆแต่พอเห็นหน้าจอมแสบเขาก็หายเหนื่อยแล้ว
" ค่อยๆเคี้ยวนะครับลูก "
วันนี้จองกุกไม่อยู่บ้านเพราะต้องถ่ายละคร ส่วนซอกจินกับแทฮยองแน่นอนว่ากำลังอินเลิฟและแฮปปี้กันมากคงไม่กลับอีกเหมือนกัน
" เมื่อไหร่ปะป๊าจะกลับหรอครับ "
" ปะป๊าคงงานยุ่งน่ะลูก เดี๋ยวก็กลับ แต่น้องฮุนต้องเข้านอนก่อน "
" เฮ้อ น้องฮุนคิดถึงปะป๊า "
ฟอดดดดด
" เดี๋ยวนี้หัดถอนหายใจนะเรา หื้ม " จีมินฟัดแก้มลูกชายหนึ่งทีด้วยความหมั่นเขี้ยวพร้อมกับลูบหัวเขาเบาๆ มือเรียวโอบอุ้มจีฮุนแก้มตุ่ยขึ้นมาไว้ในอกและเตรียมจะเดินพาขึ้นห้อง
ใจหนึ่งก็ภวังค์ถึงสามียิ่งก่อนหน้านี้เขาได้ยินเรื่องไม่เป็นเรื่องมาก็ยิ่งเป็นห่วงเข้าไปใหญ่ ขาเรียวกำลังจะก้าวขึ้นบันไดแต่ทว่า
แกร็ก
!!!
เสียงประตูเรียกใบหน้าหวานให้หันไปทางบุคคลผู้มาเยือน จีมินถอยหลังลงมาจากบันไดเมื่อเห็นว่าใครเดินเข้ามา เขาเร่งเท้าเดินไปหาทันที
" จองกุก ? "
" หืม? "
" ไหนว่าถ่ายละครดึก ทำไมกลับเร็วล่ะ "
" ผมรู้สึกไม่ค่อยสบายน่ะ " ขายาวเมื่อถอดรองเท้าเสร็จก็เดินตรงเข้าไปหาถรรยาตัวเล็กและส่งมือไปโอบเอวบางพร้อมกับหอมแก้มลูกชายที่อยู่ในอกจีมิน
ฟอดดดดด
" ปะป๊าาาา "
" ว่าไงครับคนเก่ง วันนี้ดื้อมั้ยเนี่ย หื้ม "
" ม่ายดื้อ น้องฮุนกะลังจะขึ้นนอนฮะ "
" หรอครับ " จองกุกยิ้มหวานจนเห็นฟันกระต่ายแต่สีหน้าเขากลับดูเคร่งเครียดจนจีมินดูออก แหงแหละ คบกันมาตั้งนานทำไมเขาจะดูไม่รู้ ต่อให้ไม่สบายจองกุกก็ไม่กลับมาหรอกถ้าเป็นเรื่องงาน
" เหนื่อยมั้ย ไปอาบน้ำก่อนสิ "
" ครับ พี่จีมิน " คำพูดมาพร้อมกับใบหน้าหล่อที่ยื่นจมูกโด่งเข้าไปแตะจมูกคนตัวเล็กเบาๆ
" เรียกแบบนั้นทำไม ฮ่าๆๆ ไม่ชินแล้วนะ "
" ฮ่าๆๆ "
" มีเรื่องอะไรรึป่าว "
" !!... อ่อ ป่าวครับ ผมขึ้นไปอาบน้ำก่อนนะ " สมเป็นเมียเขาจริงๆ แน่นอนคนอย่างจอนจองกุกไม่มีทางปิดบังปาร์คจีมินได้เลย
ย้อนไป 1 ชั่วโมงก่อนหน้านี้
" ซีน 3 คัท 1 เทค 2 พร้อม........แอคชั่น ! " เสียงผู้กำกับสั่งการกับนักแสดงอย่างคังซึลกิและจอนจองกุกให้เริ่มถ่ายฉากๆหนึ่งในบท ทั้งสองแสดงมันออกมาอย่างชำนาญ
" ปล่อยฉันนะ คุณพิท ฉันไม่ไปไหนกับคุณทั้งนั้น "
" แต่เธอเป็นสมบัติของฉัน เธอก็ต้องไปกับฉัน !!! มีนา "
บทละครที่เข้มข้นดำเนินไปสองตัวหลักประทะอารมณ์กันอย่างเมามันส์ ซึลกิยื้อฉุดแขนที่ตัวเองกำลังถูกมือหนาดึงไว้ และในตอนนั้น
ฟึบ !!
" !!!! ซึลกิ "
" คัท !! น้องกิเป็นอะไรน่ะ "
ในระหว่างที่ใช้กำลังกันอยู่นั่นจู่ๆร่างบางก็ล้มพับลงคล้ายกับว่าเป็นลมลงไปซะดื้อๆ สัญชาตยานผู้ชายรีบรุดเอาแขนเข้าไปประคองหลังเธอไว้ไม่ให้กระแทก
เป็นเหตุให้กองถ่ายต้องหยุดชะงักและรีบวิ่งเข้าไปดูอาการของนางเอกสาว
" น้องจองกุกช่วยอุ้มน้องกิไปพักหน่อยนะคะ "
" เอ่อ.... "
" นะคะ " มินแจเลขาส่วนตัวของสาวเจ้าเอ่ยคะยั้นคะยอให้ชายหนุ่มอุ้มร่างเล็กเข้าไปพักในห้องแต่งตัว
" แต่ผม.. "
" นะคะ... นะคะน้องจองกุก "
จองกุกบรรจงวางซึลกิลงบนเตียงนอนเบาๆ โดยมีมินแจยืนดูอยู่ห่างๆจากด้านหลัง
" ถ้างั้นผมขอ- "
" พี่ฝากสักครู่ได้มั้ยจ๊ะ พอดีจะไปหาผ้าเย็นๆมาเช็ดตัวให้น้องก่อน "
ใบหน้าหล่อถอดสี เขาไม่ได้เต็มใจนักหรอกนะกับการที่ต้องมายู่ใกล้ๆผู้หญิงคนนี้ เพราะเหตุการณ์ที่เขาเจอมาก่อนหน้านี้จนเกือบทำให้จีมินเสียใจ
มินแจออกไปเหลือแต่จองกุกและซึลกิที่นอนนิ่งอยู่ จอนจองกุก ไม่เคยทันมารยาหญิงเลยสักครั้ง
" อื้อออ อื้อออ "
" ซึลกิ ! " จองกุกนั่งลงข้างๆเตียงหมายจะดูอาการแต่ทว่า
หมับ
นางเอกสาวเจ้าบทบาทกลับลุกพรวดพราดขึ้นมากอดเขาและซบที่อกแกร่งพลางร้องครางเสียงอื้ออึงอยู่ในอกจองกุก
" ซึลกิ !! ปล่อยผมก่อนครับ ซึลกิ " มือหนาพยายามแกะร่างของเธอออกไปจากตัวเขา ใบหน้าสวยที่ซบอกนั้นกำลังสแยะยิ้มมุมปากและไม่ยอมปล่อยโดยง่าย
นี่เป็นแผนของเธอกับมินแจเลขาที่ร่วมกันทำ หึ ถ้าคุณไม่ยอมฉัน ฉันก็จะทำแบบนี้แหละ จองกุก
ลิปสติกสีแดงสดฝังประทับลงไปที่เสื้อเชิ้ตสีขาวของจองกุก เป็นจังหวะเดียวกันที่เขาผละตัวออกมาจากซึลกิได้และรีบลุกออกไปจากห้องอย่างเร็ว
" ผู้กำกับครับ ผมขอกลับก่อน วันนี้ไม่ค่อยสบาย "
" อ้าว ... ดะ เดี๋ยวสิ จองกุก จองกุก ! "
ย้อนกลับมาที่บ้าน
จีมินส่งจีฮุนเข้านอนตามหน้าที่จนเสร็จสรรพ เขาเหลือเพียงปรนนิบัติสามีอีกอย่าง เพราะวันนี้จองกุกดูเหนื่อยแปลกๆ แถมกลับเร็วกว่าที่บอกเขาเอาไว้ซะอีก
แน่นอนว่า จีมินลืมเรื่องนั้นไปแล้ว เรื่องที่ซึลกิพยายามทำ
แกร็ก
เสียงประตูห้องน้ำเปิดออกตามาด้วยร่างสูงที่เปลือยท่อนบนและท่อนล่างพันไว้ด้วยผ้าขนหนูเผยให้เห็นมัดกล้ามแน่น และแผงอกแกร่ง
" ยังไม่เข้านอนหรอครับ หื้ม " ขายาวก้าวตรงมาหาภรรยาที่นั่งอยู่ปลายเตียงก่อนที่เขาจะจับมือเรียวของจีมินให้ขึ้นมานั่งบนตักเขาแทน ใบหน้าหล่อเหลาเกยคางอยู่บนไหล่เล็กและสูดดมความหอมกรุ่นของกลิ่นกาย
" นายยังไม่นอน ฉันจะนอนได้ยังไงล่ะ "
" ไม่ต้องรอผมก็ได้ "
" ทำไมหน้าตาดูเครียดๆ "
" เหนื่อยน่ะครับ เฮ้อ ขอหอมหน่อยได้มั้ย "
" ทำไมต้องขอ หอมทุกวันฉันก็ให้ "
ฟอดดดดดด
" ชื่นใจ รักจีมินนะครับ "
สายตาคมกลับดูอ่อนระทวยเมื่ออยู่ต่อหน้าคนรัก จีมินยกสองมือขึ้นมาจับกรอบหน้าสามีและจ้องตาจองกุกก่อนที่ใบหน้าหวานจะเลื่อนเข้าไปประทับรอยจูบแสนหวาน
" พักผ่อนเถอะนะครับ "
" ครับ " เขาตอบรับ " อ่อ จีมินครับ ผมต้องไปถ่ายละครที่ปูซานสามวัน จีมินไปด้วยกันมั้ยครับ "
" ลำบากนายเปล่าๆ ไหนจะน้องฮุนไปเรียนอีกล่ะ "
" โอเคครับที่รัก "
1 วันต่อมา
" อืมมมห์ " เสียงครางกระเส่าของจองโฮซอกที่กำลังโยกเอวสอบขย่มอยู่บนร่างระหงของคังซึลกิ ทั้งสองกำลังร่วมรักกันอย่างเมามันส์ ร่างกายเปลือยเปล่ากระทบกันจนเกิดเสียงดังระงม
" ฉันขออะไรอย่างได้มั้ยคะ "
" ว่ามา อ่าาา ~~~ ซี๊ดดด "
" ฉันขอดินเนอร์กระชับมิตรพระนางหนึ่งคืนสำหรับที่เราจะไปถ่ายละครที่ปูซาน คุณจองกุกกับฉันกินข้าวด้วยกันสองต่อสอง ถ้าคุณสั่งฉันเชื่อว่าเขาต้องยอม บอกเหตุผลไปว่าเป็นการเรียกกระแส "
" อืม ได้ อ่าาา~~ ซี๊ดดด คุณขออะไรผมให้หมดแหละ "
" ขอบคุณ อ้ะ !! อ้ะ ค่ะ "
บ้านใหญ่
" จองกุกอ่า ฉันจัดกระเป๋าให้แล้ว จะเอาอะไรเพิ่มอีกมั้ย "
" ใส่คอนเทคเลนส์สีฟ้าอ่อนที่วางอยู่หน้ากระจกไปให้ผมด้วยครับ " จองกุกที่กำลังอาบน้ำตะโกนออกมาบอกภรรยาที่บรรจงจัดกระเป๋าให้เขาอยู่บนเตียง
ในเช้าตรู่วันนี้เขาต้องเดินทางไปถ่ายละครที่จังหวัดปูซาน แน่นอนว่าต้องห่างจากจีมินและลูก เป็นไปไม่ได้เลยที่ร่างสูงจะอดทนไม่คิดถึงสองดวงใจนี้
ชั้นล่างของบ้านมีแทฮยองและซอกจินกำลังช่วยกันเตรียมอาหารเช้า
" อาแท อันนี้น้องฮุนกินได้มั้ย "
" หืม ? นั่นมันกาแฟนะครับ น้องฮุนยังเด็กห้ามกิน "
" TT อดเลย " หนุ่มน้อยทำปากมู่ทู่เป็นเชิงเซ็งๆในแบบของเด็ก ทำเอาซอกจินที่นั่งดื่มกาแฟอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ตรงข้ามอดขำออกมาเบาๆไม่ได้
ตื่อดึ่ง !
เสียงแจ้งเตือนจากโทรศัพท์เครื่องบางที่วางอยู่บนโต๊ะอาหาร ทำให้ร่างสูงต้องปิดของที่อ่านในมือและสนใจมันขึ้นทันที
ฉันอยากเจอคุณก่อนไปปูซาน ออกมาเจอกันหน่อยนะคะ
!!!!
และเจ้าของข้อความก็ทำให้เขาผงะไป ตาคมเบิกกว้างหน่อยๆก่อนที่เขาจะเหลือบมองว่าที่ภรรยาตัวเล็กที่หันหลังล้างจานอยู่ในครัว
เรื่องนี้จะปิดบังแทฮยองไปได้นานสักแค่ไหน
การไปของจองกุกจะมีผลต่อครอบครัวอย่างไร
TALK TALK
มาต่อกันค่ะ
ซึลกินางร้ายมากกกก
เอาใจช่วยสองพ่อบ้านกันนะคะ
ฮืออออ ใกล้ถึงตอนจบแล้วววว....
ผิดพลาดตรงไหนขออภัยนะคะ
คอมเม้นได้เลย
สกรีม #จองกุกใจร้าย
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
กำลังโหลด...
อินแรงเว่อ~