มือหนาที่ผลักดันเมื่อกี้กลับกลายเป็นดึงเอวบางเข้ามาหาตัวเขาซะเอง ปากหนักจูบตอบกลับไปอย่างหนักหน่วงไม่แพ้กัน เขาลูบไล้ไปตามแขนเรียว ตาคมหลับพริ้มด้วยอารมณ์ที่เพิ่งเคลิ้มตามเหมือนกับเตียงนี้คือสนามประลองจูบอะไรอย่างนั้น
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ไม่ดิวะ จองกุก .... หยุด.....!!!!!!!!!
ฉันกับลูกรออยู่นะ....จองกุก รีบๆกลับมานะ
ฟึบ !!
" เห่ออ เห่อ เห่อ ~~~ "
จองกุกหอบแห่กๆอย่างแรง ก่อนจะลืมตาแล้วผลักตัวซึลกิออกไป เมื่อเขาได้สติและได้ยินเสียงใจตัวเองกำลังสั่งห้ามอารมณ์บวกกับเสียงของจีมินที่ดังขึ้นในโสตประสาทกำลังเรียกร้องหาเขาอยู่
" จองกุก !!! "
" ขอโทษนะครับ !! ผมไม่ได้ตั้งใจ "
" จองกุกคะ.....จองกุกกกกกกก °□° "
ร่างสูงเอ่ยประโยคสั้นๆหลังจากที่เขาได้ล่วงเกินจูบผู้หญิงคนนึงจองกุกก้าวถอยหลังก่อนจะรีบสาวเท้าวิ่งออกไปจากห้องอย่างไม่สนใจคนที่เขาเพิ่งจูบ เสียงแหลมๆของซึลกิตะโกนเรียกพลางเอามือทุบที่นอนอย่างหัวเสียแต่ทว่าจองกุกกลับไม่หันมา
ขายาวก้าวมาหยุดในลิฟต์ เขายกมือทั้งสองข้างขึ้นลูบหน้าตัวเองเรียกสติ มองตัวเองในกระจกของลิฟต์
เพียะ !!!!
" แกมันบ้า ไอจองกุก.... ไอเลวเอ้ย !! "
เขาตบหน้าตัวเองอย่างแรงก่อนจะด่าเงาสะท้อนในกระจก ตาคมจ้องจองกุกอีกคนอย่างแน่วแน่ เขาอยากจะต่อยหน้าตัวเองสักสองสามทีจริงๆที่เผลอทำอะไรบ้าๆลงไป
ตอนนี้ที่เขานึกออกอย่างเดียวคือ กลับบ้าน กลับไปหาจีมินกับลูก !! จีมิน.....ผมขอโทษ....ผมไม่ได้ตั้งใจ
................................................................
บ้านใหญ่
จีมินประคองแขนแทฮยองให้ขึ้นมานั่งบนที่นอน ใบหน้าสวยของเพื่อนสนิทที่เปื้อนรอยน้ำตา จมูกแทฮยองแดงจนจีมินต้องเผลอยกนิ้วโป้งขึ้นลูบเบาๆ
" อย่าคิดมากนะ.....รอให้ใจเย็นๆกันก่อน ค่อยคุยกันใหม่ เน้อะ ^____^ "
คนตัวเล็กปลอบประโลมแทฮยองที่จ้องตาเขาปริบๆ ดวงตาสวยๆตอนนี้กลับบวมแดงจนน่าสงสารจีมินลูบหัวเพื่อนรักเบาๆก่อนจะค่อยๆให้เอนตัวลงนอน
" ขอบใจนะ....นายไปนอนเถอะ .. ฉันจะนอนแล้วล่ะ จะไม่คิดมาก ^__^ "
" อืม...มีอะไรก็เรียกนะ.... "
พูดจบก็ยกผ้าห่มชึ้นมาคลุมตัวร่างบางก่อนที่จีมินจะหยัดตัวลุกขึ้นเตรียมจะเดินออกไปจากห้องปล่อยให้แทฮยองได้พักผ่อน
" จีมิน !! "
" หืม... "
" จุ้บหน่อย "
แทฮยองเรียกให้จีมินหันกลับมาเพื่อขอในสิ่งที่เขาชอบทำกับจีมินบ่อยๆ คนตัวเล็กก็ไม่ได้เกี่ยงกลับเดินเข้ามาจุ้บลงบนแก้มนิ่มๆของเพื่อนเบาๆพร้อมกับส่งรอยยิ้มอันอ่อนโยนไปให้
จุ้บ ♡
" ฝันดีนะ.... "
.
.
.
จีมินเดินกลับมาห้องตัวเองที่ว่างเปล่า เพราะจองกุกยังไม่กลับบ้าน .... มันชักจะดึกไปแล้วนะ ไหนบอกจะกลับตั้งแต่หัวค่ำแล้วไง
ร่างเล็กสาวเท้าไปนั่งปลายเตียงก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้งเพื่อกดโทรหาเบอร์สามี
เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ขณะนี้ กรุณา....
จองกุกที่สนใจแต่จะกลับมาหาจีมินคงไม่ได้เปิดโทรศัพท์ที่ถูกปิดไว้ด้วยฝีมือใครบางคน
30 นาทีต่อมา
ครืนนนนน....ฟึบ
จีมินนอนพลิกไปพลิกมาอยู่บนเตียงเด้งตัวลุกขึ้นทันทีที่ได้ยินเสียงรถยนต์ที่คุ้นหู รถจองกุกแน่นอน ร่างบางรีบลุกขึ้นไปดูที่หน้าต่าง เห็นว่าจองกุกกำลังจะเดินเข้ามาในบ้าน
แกร็ก !!
" จองกุก... ไปไหนม- " เขาจะเอ่ยปากตวาดเสียงดังอยู่แล้วเชียว แต่ทว่า !!
หมับ !!
คนตัวเล็กยืนรออยู่ก่อนที่ร่างสูงจะเปิดประตูเข้ามา เหมือนจองกุกจะเดินมาถึงห้องเร็วมาก...วิ่งขึ้นมาหรอ???? ทำไมดูลุกลี้ลุกลน
จีมินยังพูดไม่จบประโยคก็ถูกร่างล่ำของสามีเข้ามาสวมกอดแน่นอย่างแรง จองกุกกดจมูกลงบนไหล่ลาดของเขาพร้อมกับสูดกลิ่นกายหอมเข้าปอดอย่างหวงแหนจนเขารู้สึกได้
คนตัวเล็กยังงงๆกับการกระทำแปลกๆที่จองกุกแสดงออกมา แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรนอกจาก จองกุกคงจะเหนื่อย...เลยอยากกอดเขาแค่นั้น....เห็นจองกุกเป็นแบบนี้แล้วจีมินก็ไม่อยากดุอะไรมากมาย
" เป็นไรมั้ย...เหนื่อยรึป่าว..."
จีมินเอ่ยถามคำถามที่ควรถามสามีหลังจากกลับจากทำงานมากกว่าพร้อมกับสวมกอดตอบแล้วกระชับร่างสูงเข้ามาชิดตัว ร่างบางเอามือลูบไปบนแผ่นหลังกว้างเบาๆ
" อืมมม...คิดถึงจีมิน คิดถึงลูกครับ "
" แล้วทำไมปิดเครื่อง...ไหนบอกจะกลับตั้งนานแล้วไม่ใช่หรอ " จีมินเลือกที่ถามด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลเพื่อไม่ให้จองกุกรำคาญ
ร่างสูงผละร่างบางออกจากตัว เขาก้มหน้าลงนิดหน่อย เขาเป็นแบบนี้เพราะรู้สึกผิด....
" น้ำมันหมดกลางทางน่ะครับ...โทรศัพท์สงสัยแบตจะหมด...ขอโทษนะ " เขาไม่ยิ้มแม้แต่นิดเดียวในการตอบคำถามภรรยา ความรู้สึกแย่ๆทำให้สีหน้าเขาเศร้าจนจีมินสังเกตได้
" ไม่เป็นไร...คราวหลังก็บอกหน่อยแล้วกันนะ ... ไปอาบน้ำเถอะ...เหนื่อยมาทั้งวันแล้วนิ ^__^ "
จองกุกมองหน้าภรรยาที่ส่งรอยยิ้มหวานๆมาให้เขา จีมินไม่โกรธเขาเลย...ไม่ว่าอะไรเขาเลย...มันยิ่งทำให้เขารู้สึกแย่...สู้ให้จีมินด่ายังรู้สึกดีกว่า !!!
หมับ !!! ฟอดดด ~~~
เขาเข้าไปกอดจีมินแนบตัวเองแน่นๆอีกครั้งจนจมหายไปในอก จมูกโด่งหอมลงบนกลุ่มผมนิ่มอย่างรักใคร่
" ขอโทษนะครับ.... ขอโทษจริงๆ " จองกุกพูดขอโทษซ้ำๆ ขอโทษเรื่องที่เขาจูบกับซึลกิ เรื่องที่จีมินไม่รู้ต่างหาก เพราะตอนนี้คนตัวเล็กเอาแต่ยิ้มออกมาเท่านั้น เขาชอบที่จองกุกทำผิดแล้วขอโทษแบบนี้แหละ
แต่ถ้าทำผิดแล้ว...โกหก ... ไม่ขอโทษล่ะก็ เขาจะโกรธเอามากๆเลยล่ะ
ความง่วงที่เข้าครอบงำจีมินอยู่พอสมควรทำให้ร่างบางหลับบนเตียงนุ่มก่อนที่จองกุกจะอาบน้ำเสร็จ ร่างสูงเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับขยี้ผมที่เปียกอยู่สักพัก
" เห้อมมมม.... "
เขาโยนผ้าขนหนูลงตะกร้าหน้าห้องน้ำก่อนจะตรงไปยังที่นอน ร่างเล็กที่กำลังหลับใหลมีใบหน้าเนียนสวย ปากอวบอิ่มที่จองกุกทั้งหลง ทั้งรัก เขาไม่รอช้าขยับริมฝีปากหนาลงไปประกบมันเบาๆ
ไม่เพียงแค่นั้นจมูกโด่งยังเกลี่ยแก้มใสก่อนจะเผยรอยยิ้มฟันกระต่ายของเขาออกมาให้เห็น
" จะไม่ทำอีกแล้ว....สัญญาครับ...จองกุกสัญญา "
เสียงกระซิบข้างหูคนตัวเล็กทำเอาจีมินรำคาญจนพลิกเข้าไปซบอกแกร่งทันทีพลางแขนเรียวก็ส่งไปโอบรัดเอวสอบ จองกุกตกใจรีบพลิกตัวลงนอนนิ่งๆ
" อื้อออออ.... "
จีมินเอ่ยเสียงอู้อี้ในอกเขาดังขึ้น !! ยิ่งทำให้จองกุกอดไม่ได้ที่จะยิ้มเบาๆ....แล้วรวบตัวภรรยาที่น่ารักของเขาเข้ามาใกล้ๆอีก
" กู้ดไนท์ครับที่รัก.... ♡ "
ที่เขายังยิ้มอยู่ได้ เพราะโชคชะตายังช่วยไว้....จีมินยังคงไม่รู้....ถ้าหากรู้เขาอาจจะยิ้มไม่ออก
____________________________________________________
เช้าวันต่อมา
จีมินกำลังขมักขเม้นเตรียมข้าวเช้าให้น้องฮุนสำหรับการไปโรงเรียนของเจ้าหนู วันนี้ตั้งใจจะไปส่งลูกเอง เพราะจองกุกดูท่าคงจะตื่นสาย...
เวลาประมาณตีห้ากว่าๆ
" จองกุกครับ..."
" อื้ออ... "
จีมินที่ตื่นขึ้นมาก่อนนอนคว่ำตัวเท้าคางตัวเองจ้องใบหน้าหล่อคมของสามีที่ครางขี้เซาออกมา คนตัวเล็กยกนิ้วชี้ไปแตะปลายจมูกพร้อมกับเขี่ยเล่นจนร่างสูงยู่หน้าอย่างรำคาญ
" ไม่ตื่นไปส่งลูกหรอ..."
" ขอนอนต่ออีกหน่อยครับ...วันนี้มีถ่ายถึงดึก "
" หรอ....งั้นนอนต่อเถอะ ฉันไม่กวนและ ^____^ "
ฟอดดด ~~~~
จีมินบอกก่อนจะหอมแก้มสาก จองกุกก็ไม่รอช้าหันมาทำปากจู๋ใส่จีมินทั้งๆที่ยังหลับตาอยู่
จุ้บ ♡♡♡
อ่อ....ให้จุ้บนี่เอง
.
.
.
.
.
.
.
.
" ทำอะไรอยู่... "
" อ้าว...แท ตื่นแล้วอ่อ...ทำไมไม่นอนต่อก่อนเยอะๆล่ะ "
" ไม่อ่ะ วันนี้อยากไปส่งหลาน... "
แทฮยองเดินมาช้อนหลังจีมินเรียกให้คนตัวเล็กหลุดจากพวังความคิด เขาสวมกอดจีมินจากด้านหลังก่อนจะบ่นอู้อี้ตอนซบกับไหล่ของเพื่อนรัก
" กลับมามั้ย "
" ยังไม่กลับอ่ะ... แต่เดี๋ยวก็คงกลับมั้ง...ไม่อยากคิดมากไปส่งหลานให้สบายใจดีกว่า ^____^ "
ซอกจินไม่กลับบ้านตั้งแต่เมื่อคืน....แทฮยองเป็นห่วงจนนอนไม่หลับ ซอกจินไปไหน...เขาไปนอนที่บริษัทรึป่าว....
..................................................................
" ตั้งใจเรียนนะครับน้องฮุน ^^ "
แทฮยองลูบหัวหลานตัวน้อยที่ยืนยิ้มหวานอยู่หน้าโรงเรียน นิ้วเรียวของอาแทส่งไปหยิกแก้มยุ้ยๆของจีฮุนอย่างเอ็นดู
" บ้ายบายครับอาแท ^__^ "
จีมินที่นั่งรออยู่ในรถมองด้วยรอยยิ้ม วันนี้เขาปล่อยให้แทฮยองได้ทำหน้าที่ส่งหลานให้ถึง
" ตอนเย็นอาแทจะมารับนะครับ "
ฟอดดดดด~~~
แก้มอวบอมชมพูโดนคนเป็นอาฟัดอย่างแรงแล้วเขาถึงถูกปล่อยให้เดินหันหลังเข้าไปในโรงเรียน
เป็นอาที่หลงรักหลานมากเลยจริงๆ .... เรียกได้ว่าน้องฮุนนี่แหละทำให้อาแทสบายใจ
ตุบ !!
เสียงปิดประตูพร้อมกับร่างบางที่กลับเข้ามานั่งในรถ
" วันนี้จะหยุดงานมั้ย "
" ไม่อ่ะ...มีถ่ายรายการวาไรตี้ "
" ไปสายหน่อยได้รึป่าว.... "
จีมินถามแทฮยองด้วยคำถามแปลกๆก่อนจะเผยรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม จนเจ้าของใบหน้าสวยต้องหันมาสบตาปริบๆอย่างสงสัย
" ได้....มีถ่านบ่ายๆนู่น...มีไรอ่ะ จะพาไปไหน.... ????? "
" ไปโรงพยาบาล ^____^ "
" ห๊าาา....ไปทำไม ???!!!!! ใครเป็นไร "
แทฮยองถามอย่างตกอกตกใจ....มีใครเป็นอ่ะ....
โรงพยาบาล
สองร่างบางนั่งอยู่ในห้องสี่เหลี่ยม รอบๆเป็นผนังสีขาวสะอาด ตรงหน้าแทฮยองกับจีมินเป็นโต๊ะของนายแพทย์คนนึงที่วางเอกสารบางอย่างเอาไว้
" พามาทำไมเนี่ย... "
" รอคุณหมอมาก่อนสิ ^___^ เดี๋ยวก็รู้ "
.
.
.
แกร็ก !!
" คุณปาร์คจีมิน....สวัสดีครับ "
" คุณหมอ ^____^ "
คุณหมอหนุ่มรูปหล่อเดินเข้ามาในห้องก่อนจะเอ่ยทักคนตัวเล็ก ที่เหมือนจะคุ้นเคยกันเป็นอย่างดี
" ภาพที่ลืมไว้คราวที่แล้ว หมอเอามาให้แล้วนะครับ "
หมอหนุ่มเดินไปนั่งที่เก้าอี้ก่อนจะยื่นซองเล็กๆที่ใส่บางอย่างให้จีมิน แทฮยองมองสองคนที่คุยกันอย่างงงๆ แต่ก็ได้แต่นิ่งเงียบไม่เอ่ยถามอะไร
" ขอบคุณนะครับ คุณหมอ ^___^ ...... อะ ..... แท ดูสิ "
" อะไรอ่ะ "
" รู้แล้วอย่าเพิ่งบอกใครนะ ^^ "
แทฮยองรับซองเล็กๆจากมือจีมินหลังจากที่คนตัวเล็กคุยกับคุณหมอจบ มือเรียวค่อยๆเปิดซองและหยิบของในนั้นออกมา
!!!!!!!!!!!!!!
แผ่นสี่เหลี่ยมที่ คนท้อง หลายๆคนรู้จักกันดี... ใบรูปอัลตร้าซาวด์
" จริงปะเนี้ยยยย..... °□°□°□°□°□° ฮรึก !! "
" อื้อออ...สามสัปดาห์แล้วล่ะ ฮี่ๆ.... หลานคนที่สองของแทไง "
" งือออออ ดีใจด้วยน้าาาา "
แทฮยองอุทานออกมาเสียงดังก่อนที่จะฉีกยิ้มกว้างจนปากเป็นรูปสี่เหลี่ยม น้ำตาน้อยๆเกือบจะไหลออกมา เมื่อมองแผ่นภาพในมือ
หมับ !!
แทฮยองดึงจีมินเข้ามากอดไว้แนบกับอก ใช่แล้ว....ปาร์คจีมินกำลังตั้งท้องลูกอีกคนของเขาและจอนจองกุก....เขาเริ่มรู้สึกแปลกๆ แต่ไม่ค่อยแพ้แล้ว .... มีแต่จะรู้สึกคิดถึงจองกุกบ่อยๆ อยากนอนกอด อยากจูบ อยากหอม .... เวียนหัว เหนื่อยง่ายนิดนึง.... จนต้องมาหาหมอนี่แหละ....ถึงได้รู้....
เขากำลังจะมีลูกให้จองกุกอีกคนนึงแล้วนะ ^////^ สมาชิกใหม่ในครอบครัว .... ยินดีต้อนรับ ^^
น้องฮุนก็กำลังจะมีน้องแล้วนะครับ
แม่กับปะป๊าแล้วก็พี่ฮุนจะรอหนูน้าาาา.....เราจะอยู่ด้วยกัน เป็น ''''' ครอบครัว !!!! '''''' เดียวกัน
TALK TALK
เซอร์ไพร์สสสสสส
ฮรึก...ดีจายจัง
พี่จินไปหนายยย
สงสารแทจัง ฮือออ
พิมพ์ผิดพลาดตรงไหนขออภัยนะคะ
คอมเม้นได้เลย ^___^
รีดเดอร์ดูอินมากจริงๆค่ะ
555555 อย่าเพิ่งฆ่าไรท์นะ
รักรีดเดอร์ จุ้บๆ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย