[END] [BTS]Dangerous Chapter JK บทร้ายนายจองกุก [KOOKMIN] ft.Jinv [ภาค1+2]
ตอนที่ 38 : บทละครบทสุดท้าย 100%
" เห้อมมม....ลมเย็นดีเน้อะ "
" ขอโทษนะครับพี่นัมจุน...แต่ผมเลี้ยงคนเดียวได้จริงๆครับ... "
" พี่รู้อยู่แล้วล่ะ ว่าจีมินจะตอบแบบนี้...แต่ยังไงก็ขอให้พี่ได้ช่วยดูแลเจ้าหนูเถอะนะ... "
รอยยิ้มเล็กๆส่งกลับไปให้นัมจุน บ่งบอกว่าเขารู้สึกขอบคุณจริงๆ.....ขอบคุณที่อยู่เคียงข้างเขามาตลอด....
" พรุ่งนี่เราไปเที่ยวกันมั้ยจีมิน....พาเจ้าหนูไปสูดอากาศบริสุทธิ์.... "
" เอาสิครับ...ไม่ได้เที่ยวมานานแล้วเหมือนกัน ^^ "
________________________________________________________________
14 ชั่วโมงต่อมา
สำหรับการนั่งเครื่องบินตรงจากเกาหลีมาอเมริกา ถึงจะใช้เวลาไม่นานเท่ากับการต่อเครื่อง แต่ก็ทำเอาคนทั้งกองถ่ายเมื่อยก้นกันเป็นแถว
ไม่เว้นแม้แต่แทฮยองที่ยืนบิดขี้เกียจหลังลงจากเครื่องบิน
จองกุกยังคงเก๊กขรึมยืนนิ่งหลบสายตาอยู่ใต้แว่นดำอยู่แบบนั้น !! แทฮยองเห็นก็อดที่จะเอือมไม่ได้
" ไปถึงที่พักค่อยว่ากันเรื่องถ่ายนะ... "
ผู้กำกับจินพูดกับทุกคน ก่อนที่คนงานจะเดินงัวเงียไปยังรถรับส่งที่บริษัทเตรียมไว้ เหลือก็แต่แทฮยองกับจินที่ยังไม่ได้เดินตามไป
หมับ !!!
" เห้ย !! พี่จิน ปล่อยนะ °๐° "
" ทำไมอ่ะ ... นี่พี่ปล่อยให้คิดตั้งหลายวันแล้วนะ....จับมือแค่นี้ไม่เห็นเป็นไรเลย.... "
" เดี๋ยวคนอื่นก็เห็นหรอก.... "
" ก็ดีอ่ะดิ....แทฮยองจะได้รีบๆชอบพี่เร็วๆไง "
" -//////- "
" เดินไปด้วยกันเนี่ยแหละ.... ^//^ "
.
.
.
.
" อุ้ต้ะ !!! คุณแทฮยอง กับ ผู้กำกับจิน.... จับไม้จับมือ.... "
" ไหนๆ ..... "
" แห่มมมม !!!! ตายละ....พวกเราพลาดอะไรไปรึป่าวเนี่ย.... "
°□°□°□°□°□°□°□°□°□°□°□° !!!!!!!!!!
ทีมงานที่ขึ้นรถบัสไปก่อนพากันมองผ่านกระจกอย่างตกตะลึไปที่จินกับแทฮยอง
ซอกจินน่ะตั้งใจให้เป็นแบบนี้อยู่แล้วล่ะ.....
" ฮึ !! จนได้นะพี่จิน ... " จองกุกสบถออกมาเบาๆ ก่อนจะยกยิ้มขึ้น !
______________________________________________________
1 วันผ่านไป
" แอคชั่น..... " !!!!!!!!!!
2 วันผ่านไป
" คัต.... !!!! "
3 วันผ่านไป
" เปลี่ยนฉาก "
กองถ่ายทำงานกันอย่างเต็มที่จนตอนนี้ย้ายมาริมแม่น้ำที่สงบ ที่เรียกว่า เซ็นทรัลพาร์ค
การถ่ายทำละครฉากสุดท้ายของกองถ่ายได้เริ่มขึ้น เสียงของซอกจินก็ยังคงสั่งอย่างหนักแน่นเหมือนเดิม มือชี้ไปชี้มาสั่งลูกน้องที่วิ่งกันวุ่น
เขาคงอยากจะทำฉากจบให้ออกมาดีที่สุด...ช่างกล้อง คนคุมไมค์ ช่างแสง สี เสียง ยืนล้อมตัวนักแสดงอย่างแทฮยองกับจองกุก เพื่อทำหน้าที่ในบทสุดท้ายนี้....
" แอคชั่น !!!!!! "
ตอนจบ
ไลอ้อน : วี...ผมขอโทษ...ขอโทษสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง...เรามาเริ่มต้นกันใหม่ได้มั้ย
วี : นายขอโทษมากี่ครั้งแล้ว....เลิกขอโทษเถอะ !! ฉันไม่โกรธหรอก...ฉันให้อภัยนายทุกอย่าง....
วีตอบกลับไลอ้อนด้วยสีหน้านิ่งเรียบและเย็นชา ไลอ้อนที่ไม่เข้าใจในความรู้สึกของวีตอนนี้ ได้แต่ยิ้มออกมาอย่างคนโง่....
วี : ฉัน....ขอให้จบกันแค่นี้เถอะนะ...ให้อภัยได้ แต่ให้ลืมความเจ็บน่ะ...ฉันลืมไม่ได้ !! ขอให้โชคดี....หวังว่าเราจะไม่ต้องเจอกันอีก....ลาก่อน
สิ้นเสียงของวี
รอยยิ้มหายออกไปจากใบหน้าของไลอ้อนทันที พร้อมกับร่างกายที่ยืนนิ่งมองภาพของคนตรงหน้าที่กำลังหันหลังเดินจากเขาไปอย่างไม่มีวี่แววจะหันกลับมา น้ำตาลูกผู้ชายไหลลงอาบใบหน้า...
วีให้อภัยแล้ว....แต่ไม่จำเป็นต้องมาเจอกันอีก...
บางครั้งทุกสิ่งทุกอย่างก็ไม่ได้จบอย่างสวยงามเสมอไป ทุกคนว่ามั้ย....!!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
" เอ่า !!! ชน "
" เฮ้ !!!! "
แปล้ง !
เสียงแก้วหลายใบกระทบกัน ทั้งกองถ่ายกำลังนั่งล้มวงฉลองการปิดกล้อง....เหมาห้องใหญ่ในผับฉลองกันอย่างสนุกสนาน...
แน่ล่ะสิ....ถ่ายละครจบกันทั้งที ต้องมีความสุข ต้องฉลองกันหน่อย
" วู่ววววว..... "
เสียงเพลงดังกระหึ่มจนต้องกระซิบคุยกัน แสงไฟวิบวับหมุนไปมาภายในห้อง....ทุกคนร้อง เต้น คู่ไหนเป็นแฟนกัน ก็นัวเนียกันเล่นเป็นธรรมดา เอาเป็นว่าทุกคนสนุกสนาน
จะมีก็แต่ร่างสูงที่นั่งไขว่ห้าง ในมือถือแก้วเหล้า ก่อนจะยกขึ้นกระดกจนหมด ใบหน้าเรียบนิ่ง ก่อนจะหลับตาลงผ่อนคลายช้าๆ
หัวที่เริ่มรู้สึกมึนๆแหงนหน้าขึ้นไปบนเพดาน เขากำลังคิด.....คิดอะไรต่อมิอะไร....
คิดถึงจีมิน....
แปล้งๆๆๆๆๆๆๆ!!!
" ทุกคนๆๆๆ.....ฟังทางนี้... "
ผู้กำกับจินสุดหล่อยกแก้วในมือขึ้นเคาะจนเสียงดัง เรียกให้ทุกคนหันมาสนใจเขาที่ยืนอยู่กลางห้อง รวมทั้งจองกุกด้วย !
" มีข่าวดีนะ...ละครของเราได้รับการสนับสนุนที่ดีมาก .... การถ่ายทำไป ออนแอร์ไป...มันทำให้ได้รับกระแสนิยม จนเรทติ้งสูงมากทั้งในและต่างประเทศ... "
" ......... "
" ต้องขอบคุณ แทฮยองกับจองกุกที่ทำงานหนักกว่าใครๆนะ... ดังนั้นทางบริษัทจะมีการจัดแถลงข่าวให้กองละครของเราที่เกาหลี...เอ่า เฮ้ !!!!!! "
" เฮ้ °○°○°○°○°○°○°°○°○° "
" เฮ้ !!!!!!! "
สิ้นเสียงของจินทุกคนก็พากันลุกขึ้นเฮดีใจกันยกใหญ่....พลางยกแก้วเหล้าในมือขึ้นชนกัน
.
.
.
.
.
.
.
ไม่นานนักจินเดินดุ่มๆไปนั่งข้างแทฮยองที่กำลังกดโทรศัพท์เล่น
" ไม่เต้นหรอ "
!!!!!!!!! คนตัวเล็กสะดุ้งนิดหน่อย ก่อนจะกดปิดหน้าจอ แล้วเงยมองหน้าซอกจิน....ทิ้งให้โทรศัพท์นอนแบอยู่ข้างๆ
" ไม่ครับ...เต้นไม่เป็น..... -//////- "
แทฮยองตอบอย่างเขินอาย...เพราะตอนนี้ใบหน้าจินเลื่อนเข้ามาใกล้เขาจนได้กลิ่นเหล้า ผสมกับลมหายใจที่รดลงบนพวงแก้มของเขา....
ซอกจินใช้สายตาโลมไล้มองร่างบางอย่างยั่วยวน
แทฮยองในความมืดสลัวแบบนี้ก็ยังสวยในสายตาเขาจริงๆ ..... ตาหวานที่ทำให้เขาใจสั่นเสมอ...อดใจไม่ไหวเลย ซอกจินเอ้ย.....
" เต้นไม่เป็น.....แล้วทำอย่างอื่นเป็นมั้ย....หืมมม.... :) "
ใบหน้าหล่อยกยิ้มมุมปากให้กับร่างเล็กที่จ้องใบหน้าของเขา.....มือซนๆลูบไปบนขาเนียนอย่างนึกสนุก
ตอนนี้แทฮยองก็.........มีความรู้สึกอยากเปิดรับใครสักคนเข้ามาดูบ้างซะแล้วล่ะ......ถ้าเป็นพี่จิน....ผม....โอเคเลยครับ
ร่างเล็กยิ้มอย่างเชื้อเชิญส่งไปให้ซอกจิน...เป็นการบอกว่า...จะลองดูก็ได้ !!
หมับ !!!
ซอกจินบดจูบอันเร้าร้อนลงไปบนริมฝีปากบาง มือหนารวบเอวบางเข้ามาชิดจนแทบจะนั่งตักเขา ลิ้นร้อนหยอกล้อกันเล่นในโพรงปากอย่างสนุกสนาน.....
แทฮยองก็ใช้สองมือรั้งคอคนตัวสูงให้เข้ามาใกล้อีก....เวลาแบบนี้ทำได้ทำไปเถอะ ไม่มีใครมานั่งสนใจหรอก....เพราะต่างคนก็ต่างสนุก
อืมมม......คืนนี้....เสร็จซอกจินแล้วล่ะ....แทฮยองคนสวย !!!
" เห่ย !! ไม่เกรงใจคนที่นั่งมองตรงนี้หน่อยหรอวะ... โว้ะ !!! " จองกุกบ่นพึมพำเบาๆอย่างไม่สบอารมณ์ คิ้วขมวดเป็นปม ก่อนจะกระดกแก้วเหล้าเข้าไปอีกรอบ.....
____________________________________________________
ตือดึ่ง !!!
คนตัวเล็กที่นั่งอยู่บนโซฟา ขายกขึ้นพาดโต๊ะแก้วที่อยู่ด้านหน้า มือหยิบขนมเข้าปาก สายตาที่กำลังจ้องทีวีผละออกมาเพราะมีแจ้งเตือนจากโทรศัพท์ !!
มือเรียวเอื้อมไปหยิบก่อนจะกดปลดล็อคหน้าจอ !!!!
" แทแท !!!??? "
แทฮยอง....
[ ถ่ายละครจบแล้ว..พรุ่งนี้จะไปหา... หลานเป็นไงมั่ง...ดิ้นรึยังอ่ะ ]
[ อ้อ !! เรื่องสำคัญ พี่จินเพิ่งบอกเมื่อกี้... ]
[ มีจัดแถลงข่าวที่เกาหลี ฉันคิดว่า...นายอาจจะต้องมานะ จีมิน ]
[ ไปล่ะ ... แค่นี้ก่อน พี่จินเดินมา ]
60 %
" แถลงข่าว..... "
จีมินหยุดชะงักกับคำพูดของตัวเอง...ตากลมมองไปยังท้องที่มีเจ้าตัวเล็กอยู่ เขาลูบหน้าท้องตัวเองเบาๆ
" จีมินน้อยของแม่ แม่ควรไปมั้ย... "
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
วันต่อมา
" เรื่องคุณลุง กับ คุณป้า ฉันจัดการเรียบร้อยแล้วนะ...น่าจะขึ้นเครื่องวันนี้แหละ... "
" ขอบใจนะแท ^^ "
" ให้ไปบ้านที่ลาสเวกัสนะ... "
" อืม... "
สองร่างที่นั่งคุยกันอยู่ในห้องรับแขกของคอนโดเล็กๆที่แทฮยองซื้อไว้ให้จีมินในนิวยอร์ก ถ้าถามว่าทำไมถึงซื้อให้...ตอบได้เลย....เพราะว่า รัก ไง
" แล้วนาย.... !!!! "
" หืม.... ???? "
จีมินขานรับในลำคอ
" จะไปมั้ยงานแถลงข่าว...ตอนนี้ท้องยังไม่โตเท่าไหร่นิ... "
" ไปสิ.... น่าสนุกนะ ฉันควรจะไป "
______________________________________________________
เกาหลี
แชะ แชะ แชะ !!!!! ฟึบ ฟึบ ฟึบ ...
กล้องกว่าหลายสิบตัว นักข่าว สื่อทุกแขนง รัวแสงแฟลตถ่ายสองนักแสดงนำกันอย่างเร็ว......
แทฮยอง กับ จองกุกที่ยืนกอดเอวกันหันยิ้มทางนู่นทีทางนี้ที....แต่ในใจน่ะหรอ.....อยากผละออกจากกันจะตายอยู่ละ !!
งานแถลงข่าวในหอประชุมใหญ่....บนเวทีมีป้ายชื่อ ละครตัวโต...ในวันนี้แขกสำคัญๆ เช่น ผู้จัดละคร ประธานบริษัท ผู้ประพันธ์เพลงประกอบละคร ผู้ประพันธ์บทละคร....ต่างถูกเชิญกันมาอย่างคับคลั่ง....
" ว้าาา ~~~ ดีจัง....ประสบความสำเร็จจริงๆสินะ.... "
ผู้กำกับอย่างซอกจินยืนมองรอบๆงานอย่างปลื้มใจ มองแทฮยอง กับ จองกุก ที่คุยกับนักข่าวก็อดยิ้มออกมาไม่ได้.....
" พี่จิน.... "
เสียงทุ้มๆเอ่ยขึ้นทักทายซอกจินจากด้านหลังก่อนจะเดินเข้าไปแตะไหล่กว้างเบาๆ
" อ้าว ! นัมจุน....ยาาา~~~ นึกว่าจะไม่มาซะแล้ว... "
" ฮ่าๆๆ มาสิครับ...ต้องมาอยู่แล้ว.... ^^ "
ใช่ต้องมาสิ ...เพราะ จีมินก็มาด้วย ... แต่ไม่ได้มาเป็นเด็กเสิร์ฟน้ำให้ใครหรอกนะ !!!
ร่างบางที่ยืนหลบอยู่ตรงประตูทางเข้า แต่งตัวดูดี ผมสีทองเปล่งประกายสวย คนที่ผ่านเข้ามาในงานยังอดที่จะมองไม่ได้.....หน้าท้องที่ยังไม่นูนเท่าไหร่ใส่ชุดอะไรก็ไม่เป็นที่สังเกต
" เจ้าหนู....เห็นอัปป้ามั้ย....อัปป้ายืนถ่ายรูปอยู่น่ะ.... "
เอาล่ะครับแขกผู้มีเกียรติทุกท่าน
ไม่นานที่แขกทุกคนจะต้องรอ เสียงพิธีกรในหอประชุมใหญ่เรียกให้คนทั้งหอประชุมที่ยืนคุยกันหันมองไปยังเวที
จองกุก แทฮยอง ซอกจิน นัมจุน...และนักข่าว...ก็หันไปด้วยเหมือนกัน !!
เหอะ !! ไอ้นัมจุน....มาทำไมวะ....ทำไมไม่อยู่กับคนรักตัวเองเล่า....
แต่ถึงอย่างนั้นจองกุกเหลือบมองซอกจินก่อนที่จะเห็นคนที่เขารังเกียจยืนอยู่ข้างๆ นี่ถ้าไม่เกรงใจว่าเป็นงานใหญ่ .... จะต่อยให้หน้าหงาย ฮึ!
ยินดีต้อนรับเข้าสู่งานแถลงข่าวครั้งสำคัญ ของละครที่มีกระแสตอบรับดีที่สุดแห่งปี 2017
" ดวงใจร้าว "
สิ้นเสียงประกาศ ทุกคนก็พากันปรบมือจนดังลั่นห้องประชุม ผู้คนค่อยๆทยอยเดินเข้าไปประจำที่นั่งของตัวเอง ตามมารยาท
จะมีก็แต่ แทฮยอง จองกุก และ ซอกจินที่ต้องรีบเดินตามกันไปข้างๆเวที เพื่อเตรียมจะขึ้นแถลงข่าว
จองกุกไม่รู้หรอก.....ไม่รู้อะไรเลย....ไม่รู้ด้วยซ้ำว่า เมีย กับ ลูกมาอยู่ใกล้มือขนาดนี้ !!!
.
.
.
.
.
.
อีกฝั่งด้านนอกหอประชุมที่มีคนตัวเล็กยืนมองอยู่ตลอดก่อนที่เสียงพนักงานสาวจะเอ่ยเรียก
" เออะ !! คุณปาร์คจีมินคะ...เชิญด้านหลังเวทีค่ะ... "
" อ่อ ครับ...^^ "
ขอเชิญสองนักแสดงนำมากความสามารถ และผู้กำกับมือทองแห่งปี คุณจอนจองกุก คุณแทฮยอง และ คุณคิมซอกจินครับบบบบบบบ........
ทันทีที่ได้ยินชื่อ....ขายาว ขาเรียว ก็ก้าวตามกันขึ้นเวที ท่ามกลางเสียงปรบมือของทุกๆคน
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
...
...................
สองชั่วโมงบนเวที บทสนทนาระหว่างพิธีกรที่ซักถามสามคนที่นั่งจับไมค์กันคนละตัว ต่างคนต่างยิ้มตอบคำถามอย่างเป็นกันเอง
" คุณแทฮยองนี่ร้องไห้เก่งน่าดูเลยนะครับ..... ^^ "
" แน่นอนครับ....พระเอกเราโหดครับ ฮ่าๆๆ ^^ "
" ฮ่าๆ ..... เอาล่ะครับแขกผู้มีเกียรติ ทั้งนักแสดง ทั้งผู้กำกับ ที่มีฝีมือได้ให้สัมภาษณ์ในสิ่งที่ทุกท่านอยากทราบแล้วนะครับ.....ในโอกาสนี้เราก็ขาดไม่ได้เช่นกัน...กับความสามารถอันมากมาย ซึ่งถ้าไม่มีจุดนี้...เราก็จะไม่มีละครเรื่องนี้....นะครับ "
ทุกคนใจจดใจจ่อกับคำพูดของพิธีกรเป็นอย่างมาก แต่ทว่าแทฮยองกลับลอบยิ้มออกมาหน่อยๆ
ร่างบางที่รออยู่หลังเวทีกว่าสองชั่วโมงเดินปรากฏตัวขึ้นที่ข้างเวที แต่ขณะนี้มันยังไม่น่าสนใจนักหรอก !!!
" ผู้ประพันธ์บทละครแห่งปี จากสหรัฐอเมริกา..... ซึ่งเป็นผู้แต่งบทละครเรื่อง ดวงใจร้าวนี้นะครับ.... ........ "
ขอเชิญคุณ.........
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Talk Talk
รออีกนิดนึงนะ ฮึ้บ !
ไรท์สู้ตาย.... ^^
จองกุกเมียมาๆๆๆ
นัมจุนโผล่มาขนาดนี้ จองกุกไม่เข้าไปต่อยล่ะ
55555
ผิดพลาดตรงไหนขออภัยนะคะ
คอมเม้นได้เลย
ขอบคุณรีดทุกเลย ตอนนี้ยอดเฟบเกินห้าร้อยมาหน่อยนึงแล้วค่ะ
รักรีดทุกคนมากๆเลย....ขอบคุณที่ติดตามฟิคอันยืดยาวนี้มาตลอดนะคะ
ไม่คิดว่าจะมีคนติดตามเยอะ ฮืออออ ไรท์จะร้องไห้....เลิฟยูวรีดเดอร์ทุกคน
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
กำลังโหลด...
รอน้าาาาาาาาาค้าาาาสนุกมากๆตอนนี้
จีมินถึงต้องไป แล้วที่สงสัย ทำไมครอบครัวจีมินถึงเป็นหนี้เยอะขนาดนั้น แอบสงสารพี่นัมจุนเหมือนกันนะ แต่พี่หล้อมากๆเลยค่ะ ขอให้เจอคนที่ใช่เร็วๆนะคะ