[END] [BTS]Dangerous Chapter JK บทร้ายนายจองกุก [KOOKMIN] ft.Jinv [ภาค1+2]

ตอนที่ 25 : ขอโทษ 3 100%

" จีมินอ่า ~~~ "

" แทแทอ่า ~~~ "

คนตัวเล็กไม่รอช้า เขาลุกขึ้นจากโขดหิน เดินตรงเข้าไปหาดาราหน้าสวยทันที

ฟุบ......

จีมินสวมกอดแทฮยองแน่น ทำเอาคนตัวเล็กอย่างแทฮยองเซจนเกือบจะล้ม....

" ย๊า~~ เป็นอะไร ..... "

มือบางยกขึ้นลูบหัวจีมินอย่างเอ็นดู 

จีมินกอดแทฮยองแน่นขึ้นไปอีก เขารู้สึกอบอุ่น ปลอดภัยอย่างบอกไม่ถูก.....

" อึดอัด .... ที่ไม่ได้คุยกับนาย..... เหนื่อยมากเลยด้วย.... "

" ก็นายเป็นคนบอกฉันเองนะ...... ว่าห้ามคุยเด็ดขาด ฉันก็ส่งข้อความไปหาอย่างเดียว.... "

แทฮยองพูดไปอย่างนั้น แต่ใจจริงเขาก็อยากที่จะคุยกับเจ้าเพื่อนตัวแสบอย่าง ปาร์คจีมินมากเหมือนกัน.....

" ฉันคิดถึงนายจริงๆนะเนี่ย.... เห้อมมม  "

" เดี๋ยวๆ .... " !!!!!!!!!

แทฮยองผละจีมินออกไปจากตัวเขา หน้าสวยจ้องไปยังแววตาของจีมิน อย่างสงสัย

"เป็นอะไรเนี่ย....  "

" ป่าว... ไม่ได้เป็นอะไร.... คิดถึงเพื่อนรักไม่ได้รึไง.... "

จีมินเอ่ยขึ้นพร้อมกับยกมือสองข้างขึ้นแบออก ก่อนจะยักไหล่ขึ้นเบาๆ 

แทฮยองมองไปยังท่าทางของจีมินอย่างแปลกใจ 

เขารู้จักกับจีมินมาเกือบเจ็ดปี  วันนี้เพื่อนตัวจิ๋วของเขาดูแปลกๆ

!!!!!!!!!!!!!

" ย๊า ปาร์คจีมิน ....... ข้อมือนายไปโดนอะไรมา...... ห้ะ "

แทฮยองตาลุกทันที เมื่อเห็นข้อมือบางๆของเพื่อนมีรอยแผลเต็มไปหมด แถมมันยังช้ำบวมหน่อยๆอีกด้วย

มือของแทฮยองคว้าหมับขึ้นมาดูใกล้ๆทันที......

" ถามว่าไปโดนอะไรมา .... !!!!! "

ชายร่างบางเริ่มเสียงแข็ง ดุดัน มองจ้องไปในดวงตาคนตัวเล็กอย่างคาดคั้น.....

" ที่เรียกมา.... ก็เพราะจะมาบอกเรื่องบางเรื่องนี่แหละ.... "

" เรื่องบางเรื่อง..... !!???? "

แทฮยองเลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย เขามองหน้าจีมินไม่กระพริบตา

จีมินต้องการจะบอกอะไรกับเขา 

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ฟุบ !

" นั่งลงก่อน... "

จีมินกดหัวไหล่เแทฮยองทั้งสองข้างให้นั่งลงบนโขดหิน ก่อนที่เขาจะนั่งลงข้างๆ

" ว่ามา ปาร์คจีมิน.... "

" นาย...... !! "        " นาย...... !! เอ่อออ.... "

" นาย...... !!! อะไรเล่า... พูดซะทีสิ.... "  

" อะๆ พูดแล้วๆ ...... โห่ย.... !!! ....... นายจำเรื่องเด็กผู้ชายที่ฉันเคยเล่าให้ฟังได้มั้ย.... "

" ห่ะ !!! เด็กผู้ชาย... ??? เด็กผู้ชายไหน... "

แทฮยองขมวดคิ้วก่อนจะเอียงหัวอย่างสงสัย

จีมินกำลังพูดถึงใคร.... 

" เด็กผู้ชายที่ฉันเคยบอก...ว่า ..... เวลาเขาร้องไห้เขาจะชอบวิ่งมาหาฉันเสมอเลยอ่ะ....  "

คำพูดของจีมินทำให้แทฮยองจ้องหน้าคนเป็นเพื่อนอย่างงงๆ เขาพยายามนึกถึงเรื่องที่จีมินกำลังพูด

.

.

.

.

.

.

" อ้ะ !!!! อ่อ..... คนที่นายบอกว่า ครั้งนึงพ่อแม่เขาทะเลาะกัน แล้วเขาก็ร้องไห้วิ่งเข้ามาหลบบ้านนายน่ะหรอ ..... "

" ใช่... " 

" นายเคยเล่าให้ฟัง... แต่ไม่เห็นเคยบอกว่าชื่ออะไรนิ.... ทำไมอ่ะ... "

" ตอนนี้เด็กคนนั้นโตเป็นหนุ่มแล้วนะ..... "

" แล้ว.... !!! ???? "

" เด็กคนนั้น........จำฉันได้......และตอนนี้เค้าก็อยู่ที่นี่ด้วย..... "

" จริงอ่ะ... !!! ก็ดีอ่ะดิ นายจะได้เจอ จะได้คุยกับเขาไง.... "

แทฮยองยิ้มดีใจแทนเพื่อน แต่เขาไม่รู้เลยว่าจีมินไม่ได้ดีใจเลยสักนิด

" ฉันคุยมาเยอะแล้วล่ะ เยอะเกินจนแทบไม่ต้องคุยแล้วล่ะ "

" อ้าวหรอ ....ก็ดีแล้วนิ  ..... เขาชื่ออะไร ถ้าเจอเขาฉันจะได้เรียกถูก...."

" นายเคยเจอเค้าแล้วแทแท ...... "

จีมินกำลังพูดอะไร.....

°๐° !!

!!! แทฮยองเอะใจ เขายังไม่รู้จักชื่อด้วยซ้ำ เขาจะเคยเจอเด็กคนนั้นได้ยังไงล่ะ

" เด็กคนนั้น ... ไม่สิ ... ผู้ชายคนนั้น.... ชื่อ จอนจองกุก... "

" อ่อ จองกุก...... "

แทฮยองพยักหน้าเพราะเค้าคุ้นเคยกับชื่อนี้ดี....!!!!!!!!!!!!!!!!!!

°□° !!!!!!!!!!!

" ห้ะ !!!! จองกุก จองกุก ...... จองกุกที่ฉันเล่นละครด้วยอยู่ทุกวันๆเนี่ยหรอ.... "

คนตัวเล็กเบิกตาโตทันที เขาจ้องหน้าเพื่อนอย่างแน่วแน่ ยังคงไม่เชื่อสนิทใจ 

เมื่อรู้ว่าเป็น จอนจองกุก คนที่เค้าคุ้นเคย และเคยเจอกันอย่างที่จีมินบอกจริงๆ

" อืม ..... -_- "

" โฮ้ววว .... โตมาหล่อขนาดนี้เชียว แล้วจองกุกดีใจมั้ยที่เจอนาย "

สีหน้าแทฮยองยิ้มให้กับจีมินอีกครั้ง

" เห่ออ ~~~~~ "

แต่ทว่าคนร่างบางกลับถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ใจพลันหวนคิดถึงเรื่องเมื่อวาน 

เขาไม่เห็นว่าจองกุกจะมีทีท่าดีใจเลยสักนิด กลับตรงกันข้ามต่างหาก......จองกุกใจร้ายซะมากกว่า

จีมินหลบตาแทฮยอง

" เป็นไรอ่ะ ..... ถอนหายใจทำไม..... "

" แทแทอ่าาา ~~~~ ฮรึก .......  ฉันเจ็บ.... "

°□° !!!!!

แทฮยองตกใจสะดุ้งขึ้นมา เมื่ออยู่ๆจีมินก็มีน้ำตาไหลลงมาอาบแก้มอวบๆ เขาแทบจะเอานิ้วโป้งขึ้นมาเช็ดน้ำตาบนแก้มเพื่อนรักแทบไม่ทัน.....

" ย๊าาา~~~~ ร้องไห้ทำไมเนี้ยยยย....."

" ฮรึก... ระ... ฮรึก ...รอยแผลที่ข้อมือฉัน..... ฮรึก.... จองกุกเป็นคนทำมันเองล่ะ...."

" อะไรนะ... !!!! " :(

แทฮยองหูผึ่งทันทีที่ได้ยินอย่างนั้น เขาเอามือขึ้นจับไหล่จีมิน ก่อนจะร้องอุทานออกมา จองกุกน่ะหรอจะทำ......จองกุกเนี่ยนะ.....

" มันเกิดขึ้นได้ยังไง....เรื่องอะไรกัน...... ไหนเล่ามาซิ.... "

จีมินเริ่มหยุดสะอื้น... เขาเงยหน้าขึ้นมองแทฮยองที่จ้องเขาอย่างใจจดใจจ่อ เขาเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นตั้งแต่แรก จนถึงตอนนี้ ...... จองกุกที่โกรธเขาและทำให้เขาเจ็บตัวหลายต่อหลายครั้ง.... จีมินเล่าแทบจะละเอียดทุกเรื่อง

ยกเว้นเรื่องเดียวที่เขาไม่ได้เล่า..............เรื่องบนเตียง !!!!

แทฮยองนั่งฟังไปคิ้วก็ขมวดขึ้นอย่างหงุดหงิดใจ เขาโมโห และ โกรธจนหูแดงไปหมด แน่ล่ะ ใครมาทำเพื่อนที่เขารัก เขาไม่ยอมแน่.... !!!!!

" ฉันจะไปต่อยมัน.... "

" !!!!! ย่ะ  ย๊าาา ~~ "

แทฮยองลุกพรวดพราดขึ้น มือกำหมัดแน่นจนสั่นไปหมด 

คนร่างบางร้องทักก่อนจะเอื้อมมือเล็กไปจับแขนเรียวของแทฮยองเอาไว้

" อย่าทำนะ แทแท....... ถ้านายทำ ทุกคนอาจจะรู้เรื่องหมดเลยก็ได้...... "

" ใครจะรู้ก็ช่าง.....จองกุกมันเลวมากนะ....ฉันไม่ยอมให้มันมาทำกับนายแบบนี้หรอก.... "

แทฮยองสะบัดมือจีมินจนหลุดออก !!!! เขากำลังจะเดินขึ้นจากหาด ตอนนี้ในหัวเขาคือ 

ไอ้จอนจองกุก

" แทแท !!!!! "

เสียงแข็งดุดันของจีมินร้องทัก.....เพื่อนที่กำลังไม่ฟังเขาตอนนี้.....สีหน้าจีมินเริ่มจริงจัง

" นายไม่ห่วงฉันหรอ......งานของฉัน ครอบครัวของฉันล่ะ.... ลืมไปแล้วหรอ.... !!!!!!!! "

แทฮยองหยุดเดินทันที !!! ตอนนี้เขาหันหลังฟังเสียงของจีมินที่พูดออกมา 

ชายร่างเล็กเดินตรงเข้าไปหาแทฮยอง มือเล็กค่อยๆโอบเข้าไปที่เอวบางของเพื่อนตัวเอง

" ฉันรู้ว่านายอยากทำเพื่อฉัน....เพราะฉะนั้นทำเพื่อฉันอีกสักครั้งนะ แทฮยอง..... "

น้ำเสียงอ่อนนุ่มของจีมินเอ่ยบอกแทฮยองที่กำหมัดแน่นเพราะโกรธแทนเพื่อน

เขาเห็นเพื่อนเขาเจ็บแบบนี้ไม่ได้ เขารักจีมินมาก.......

มืออวบๆนุ่มๆเลื่อนไปจับมือแทฮยองที่กำลังกำหมัด ให้คลายลง 

บางทีจีมินอาจจะคิดผิดที่บอกเรื่องนี้กับแทฮยองที่เป็นห่วงเขามากอยู่แล้ว 

เขาไม่น่าบอกแทฮยองเลยจริงๆ แต่ถ้าไม่บอกตอนนี้... ถ้ารู้ตอนหลัง..เขาอาจจะโกรธมากกว่านี้ก็ได้

" เฮ้อ ~~ นายขอฉันก็ใจอ่อนให้ทุกทีแหละ.... "

แทฮยองถอนหายใจ เขาไม่เคยคิดแม้แต่จะขัดใจจีมิน ไม่ว่าเพื่อนตัวเล็กของเขาจะขออะไรเขาก็พร้อมจะทำให้

เขารู้ดี  !!! ว่าตอนนี้จีมินกำลังทำอะไร และต้องการอะไร

" แต่ !!!!! ถ้าจองกุกมันทำอะไรนายอีก ...... รีบบอกฉันเลยนะ "

" อาาา ~~~  นายนิ.... "

เขาเอ่ยขณะที่ยังยืนหันหลังให้จีมินโอบกอดเอวเล็กอยู่แบบนั้น ก่อนที่เขาจะจับมือจีมินออกและหันหน้ามาหา 

 กริ้งงง กริ้งงง ~~~~

!!!!!!!    แทฮยองที่กำลังจะยกมือขึ้นลูบหัวจีมินอีกครั้ง เขาหยุดชะงักเมื่อเสียงโทรศัพท์ของเขาดัง

มือเล็กล้วงหยิบมันออกมาจากกระเป๋ากางเกง ก่อนจะเลื่อนหน้าจอกดรับ

" ฮัลโหล ...... ครับ พี่จิน..... "

.

.

.

.

" ห่ะ !!! อยู่ชายหาดครับ..... มีอะไร... "

.

.

.

.

.

" ตอนนี้หรอ ...... โอเคๆครับ.... เดี๋ยวผมไป.... "

จีมินมองหน้าคนตรงหน้าอย่างสงสัย เขาพอจะเดาออกว่าคนที่เขาคุยด้วยตอนนี้กำลังสนทนาอะไร 

ติ้ด !! แทฮยองกดวางสาย

" ต้องรีบไปหรอ.... !!??? " °=°

" ใช่ .... ไม่รู้มีอะไร.... บอกให้กลับไปที่พักน่ะ.... นายจะเดินกลับไปพร้อมกันมั้ย.... "

.

.

.

" อืออออ ~~~~ ไม่ล่ะ....ฉันจะไปเดินเล่นใกล้ๆป่าแทบนู้นหน่อยอ่ะ เห็นมีคนเดินผ่านๆกันเยอะ นายรีบไปเถอะ คุณจินเขาคงอยากเจอนายมั้ง.... "

จีมินเหลือบสายตาเจ้าเล่ห์ใส่แทฮยอง

" บ้า..... ....... ฉันไปเล่า ..... เดินกลับดีๆนะ..... ระวังด้วย... ป่ามันทึบๆอยู่นะ ไม่ต้องเข้าไปล่ะ เดินดูเฉยๆก็พอ .... "

แทฮยองไม่วายที่จะบอกเพื่อนตัวเองด้วยความเป็นห่วง  

ไม่ให้ห่วงได้ไงจีมินชอบไม่ฟัง....

" โอเคครับๆ จะไม่เดินเข้าไปครับคุณแทฮยอง.... "

" ชิ !!! ไปละ "

คนร่างเล็กโบกมือไปมาให้จีมินก่อนจะรีบเดินขึ้นจากหาดไป 

จีมินที่อยู่คนเดียวตอนนี้ 

เขาคิดจะไปเดินเล่นแถวป่าหลังโรงแรมหรูที่ห่างออกไปประมาณห้าร้อยเมตร ที่เขาเห็นจากป้ายตามข้างทางในตอนที่นั่งรถมาที่นี่ ....... แต่เขาไม่คิดจะเดินเข้าไปหรอก ....... 

จะทำตามที่แทฮยองบอกนะ ฮี่ๆ ^^ 

ก็อยากจะสูดอากาศให้ฟื้นไข้อย่างเต็มที่นิ......

ส่วนไอจองกุก ไอบ้า ไอเลว นอนหลับให้ตายไปเลย..... เชอะ !!!!!!  :(

ทำตัวแย่ๆใส่เรา แล้วยังมานอนที่นอนเราอีก ขอโทษสักคำน่ะ มีมั้ย ไอบ้าเอ้ย !!!!

จีมินหันมองไปยังหาดฝั่งขวาที่ติดกับป่า ขาเรียวเริ่มก้าวเดินออกไปอย่างสนใจจุดหมายที่เขาจะไป

ใช่ เขาไม่คิดจะเข้าไปในป่าหรอก....... ถ้าไม่มีอะไรดลใจให้เข้าไป...... 

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Talk Talk 

กะว่าจะยาวไปเลย 

แต่หยุดไว้ตอนหน้าดีกว่าเน้อะ

อัพจบตอนแล้วค่ะ เย้

ตอนหน้าน่าจะ..... อุ้ป เก็บไว้ก่อนๆ

จีมิน.!!! จะไปไหนเนี่ย???? 

มีใครอยากต่อยจองกุกเหมือนแทแทบ้างคะ

ติดตามกันต่อไปนะ

คอมเม้นติชมได้เลยนะ เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน้าา