ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทที่1
บทที่1
ก่อนอื่นficนี้ตัวละครบางตัวนิสัย(รวมถึงข้าวของ)อาจไม่ถูกต้องเป๊ะเพราะงั้นอ่านไปอย่าซีเรียสละกัน
“อาจเร็วไปหน่อยแต่ตอนนี้ผม(กอร์น) คิรัวร์ คุราปิก้า เลโอลีโอ มาอยู่ที่ร.ร.พระราชาเอดินเบิร์กแล้ว เรื่องเริ่มมาจากคิรัวร์ไปเจอป้ายพาทัวร์บารามอส(แบบโฮมสเตย์)เป็นเวลา3เดือน พวกเราก็เลยลงสมัครกันแล้วได้ไป(ตอนแรกผมคิดว่าโชคช่วยแต่มารู้ตอนหลังว่าคิรัวร์ไปขู่คนจัดทัวร์ไว้) โอ๊ะ!จะเข้าเขตร.ร.แล้วผมไปล่ะ”
ถ่ายทอดสดจากร.ร.พระราชาเอดินเบิร์ก
กอร์น ฟรีค รายงาน
..................................................................
“คาโล!คิล!พวกนายรู้รึยังว่าจะมีคนมาโฮม เอ่อ..โฮม “โฮมสเตย์(คิล)”ใช่ๆโฮมสเตย์ที่นี่น่ะ”เฟรินพูดทันทีที่เปิดประตูเข้ามา
คาโลเงยหน้าขึ้นมามองนิดนึง”รู้แล้ว”แล้วก้มลงอ่านหนังสือต่อ ส่วนคิลส่ายหน้าด้วยความขบขัน”เขารู้กันตั้งแต่เมื่อวานแล้วนายไปอยู่ไหนมา”
“อ้าว”เฟรินชักหน้าเสียแต่ยังอวดรู้ต่อว่า”แล้วพวกนายรู้ยังว่าเขาจะมาพักที่ป้อมอัศวินนี่”
คราวนี้ทั้งคิลและคาโลเริ่มสนใจ”แล้วนายรู้ได้ไง”คิลถาม
เจ้าตัวดีทำท่าอวดรู้แล้วตอบแบบกวนteenว่า”ก็คนมันเก่ง เฮ้ย!ล้อเล่นๆ”ประโยคหลังเพราะเหลือบไปเห็นคาโลขยับมือไปทางคทาพอดี
“โรมันบอก”เฟรินบอกเสียงอ่อยๆ “อ้อ!”คิลและคาโลคิดในใจพร้อมกัน
........................................................................
“ว้าว!ใหญ่จังเลย”กอร์นพูด
“อือ อาณาเขตพอๆกับบ้านชั้นเลย”คิรัวร์พูด
“ไอ้นี่รวยแหะ”คนขับรถคิด
“พวกนายไม่รู้อะไร ที่นี่น่ะนะ ”อย่า!””ทุกคนร้องขึ้นมาก่อนที่คุราปิก้าจะพูดจบเพราะรู้ว่าต้องฟังจนหูแฉะทีเดียว
“เมื่อไหร่จะถึงที่พักล่ะ”เลโอลีโอถามคนขับรถ
“มีป้อมอัศวิน ปราสาทขุนนาง แผ่นดินประชาชน ปราการนักปราชญ์ พวกคุณเขียนจะพักที่ไหนล่ะ”คนขับรถถามกลับ
“ป้อมอัศวิน!”เสียงประสานจากกอร์นและคิรัวร์
“งั้นก็ลงเลย!”คนขับรถรีบหยุดรถทันที “โชคดีที่รู้ก่อนนะเนี่ย”คนขับรถพึมพำ
แล้วทั้ง4ก็มายืนอยู่หน้าป้อมอัศวิน
“ขอให้สนุกนะ!”คนขับรถตะโกนบอก
............................................................................................................................................................................
ก่อนอื่นficนี้ตัวละครบางตัวนิสัย(รวมถึงข้าวของ)อาจไม่ถูกต้องเป๊ะเพราะงั้นอ่านไปอย่าซีเรียสละกัน
“อาจเร็วไปหน่อยแต่ตอนนี้ผม(กอร์น) คิรัวร์ คุราปิก้า เลโอลีโอ มาอยู่ที่ร.ร.พระราชาเอดินเบิร์กแล้ว เรื่องเริ่มมาจากคิรัวร์ไปเจอป้ายพาทัวร์บารามอส(แบบโฮมสเตย์)เป็นเวลา3เดือน พวกเราก็เลยลงสมัครกันแล้วได้ไป(ตอนแรกผมคิดว่าโชคช่วยแต่มารู้ตอนหลังว่าคิรัวร์ไปขู่คนจัดทัวร์ไว้) โอ๊ะ!จะเข้าเขตร.ร.แล้วผมไปล่ะ”
ถ่ายทอดสดจากร.ร.พระราชาเอดินเบิร์ก
กอร์น ฟรีค รายงาน
..................................................................
“คาโล!คิล!พวกนายรู้รึยังว่าจะมีคนมาโฮม เอ่อ..โฮม “โฮมสเตย์(คิล)”ใช่ๆโฮมสเตย์ที่นี่น่ะ”เฟรินพูดทันทีที่เปิดประตูเข้ามา
คาโลเงยหน้าขึ้นมามองนิดนึง”รู้แล้ว”แล้วก้มลงอ่านหนังสือต่อ ส่วนคิลส่ายหน้าด้วยความขบขัน”เขารู้กันตั้งแต่เมื่อวานแล้วนายไปอยู่ไหนมา”
“อ้าว”เฟรินชักหน้าเสียแต่ยังอวดรู้ต่อว่า”แล้วพวกนายรู้ยังว่าเขาจะมาพักที่ป้อมอัศวินนี่”
คราวนี้ทั้งคิลและคาโลเริ่มสนใจ”แล้วนายรู้ได้ไง”คิลถาม
เจ้าตัวดีทำท่าอวดรู้แล้วตอบแบบกวนteenว่า”ก็คนมันเก่ง เฮ้ย!ล้อเล่นๆ”ประโยคหลังเพราะเหลือบไปเห็นคาโลขยับมือไปทางคทาพอดี
“โรมันบอก”เฟรินบอกเสียงอ่อยๆ “อ้อ!”คิลและคาโลคิดในใจพร้อมกัน
........................................................................
“ว้าว!ใหญ่จังเลย”กอร์นพูด
“อือ อาณาเขตพอๆกับบ้านชั้นเลย”คิรัวร์พูด
“ไอ้นี่รวยแหะ”คนขับรถคิด
“พวกนายไม่รู้อะไร ที่นี่น่ะนะ ”อย่า!””ทุกคนร้องขึ้นมาก่อนที่คุราปิก้าจะพูดจบเพราะรู้ว่าต้องฟังจนหูแฉะทีเดียว
“เมื่อไหร่จะถึงที่พักล่ะ”เลโอลีโอถามคนขับรถ
“มีป้อมอัศวิน ปราสาทขุนนาง แผ่นดินประชาชน ปราการนักปราชญ์ พวกคุณเขียนจะพักที่ไหนล่ะ”คนขับรถถามกลับ
“ป้อมอัศวิน!”เสียงประสานจากกอร์นและคิรัวร์
“งั้นก็ลงเลย!”คนขับรถรีบหยุดรถทันที “โชคดีที่รู้ก่อนนะเนี่ย”คนขับรถพึมพำ
แล้วทั้ง4ก็มายืนอยู่หน้าป้อมอัศวิน
“ขอให้สนุกนะ!”คนขับรถตะโกนบอก
............................................................................................................................................................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น