คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2/1
“ะ...ิา อย่าับ มันอันราย” ไรเฟิลราประท้วเสียสั่น้วยอารม์พลุ่พล่าน เมื่อิานัุ่เ่าลรหน้าหว่าาแร่ เธอแหนมอเา้วยสายาหวานเยิ้ม แล้วยมือบาทาบทับมือสาที่ำลััรูแ่นายที่ผาึ้นไม่รู้ัเวล่ำเวลา
“เฟิลทำอะไร~”
“ฟู่วววว...” นัวสูถอนหายใิั นี่ยัยเพื่อนรัอเาแล้ถามหรืออย่าไรัน
ใบหน้ามายบรามแน่นนใบหน้าแ่ำ เมื่อเาำลัระับอารม์วามใร่ไม่ให้ิเลิไปไล เพราะหิสาวที่นัุ่เ่าส่สายายั่วยวนให้เาอยู่อนนี้เป็นเพื่อนสาวนสนิท
“อืม~เสียวหัวิบ ปะ...ปล่อยเลยิา” นัวสูเอ่ยห้ามเสียสั่นไม่เ็มเสียนั เมื่อิาเอานิ้วี้ลูบวนปลายหัวหยั นน้ำเมือไหลเลือบส่วนปลายนมันวาว
ยัยเพื่อนี้เมาะรู้หรือเปล่าว่า อนนี้ทำให้เาแทบลั่ เาอยาะะโนบอเธอว่า ไอ้ที่เธอำลัลูบเล่นอยู่เนี่ย มันัเธอไ้นะ ถ้ามันัเธอเ้าสัวัน มันะัไม่ยอมปล่อย
‘ยัยบ้าเอ๊ย...!! ทำแบบนี้เท่าับยั่วเาัๆ’ นี่เธอเมาหรือเธอหื่นันแน่ เาัไม่แน่ใ
“อยาินิมัเลย~” ลิ้นเล็วัเลียอบปา แล้วยับัวเอาใบหน้าแนบิลาหว่าาร่าสู
“เฮ้ยๆ ทำอะไริา อ๊า~” ไรเฟิลเปล่เสียร้อราัลั่นระมห้อน้ำ เมื่อนเมาอ้าปารอบแ่นายให่เ้าไปในโพรปานสุโน ฟันาวสะอารูโนแ่นาย นร่าสูสะุ้ัวเล็น้อย
“ูีๆ อย่าั...”
ในเวลานี้สิอเาหลุลอยไปที่ห้วอารม์สวาทอันร้อน่า เลือลมในายสูบีอัแน่นนปวหนึบไปทั้ลำ นยาะห้ามใไว้อี่อไป
“ันะไม่ทนแล้วนะิา” ไรเฟิลเอามือสายำลุ่มผมสลวย แล้วยับเอวสอบเอาแ่นายผลุบเ้าผลุบออในโพรปานุ่มนิ่ม้วยัหวะถี่ยิบามที่ใ้อาร
ปาเธอนิ่มเหลือเิน ไม่ิว่าปาที่อบบ่นเา ยู่ปาอนใส่เาบ่อยๆ เวลาที่เธอไม่พอใเา มันะนุ่มนิ่มแบบนี้
“ปาเธอนิ่มัเลยิา” ใบหน้าหล่อเหลา้มมอูารระทำอเพื่อนสาวนสนิทที่เอาปาูเลียแ่นายราวับไอิมรสโปร ึ่มันเป็นภาพที่น่ามอและเร้าใ นเาระสันเสียวไปทั่วร่า ัวนอเพื่อนสาวนสนิทอนเมา เธอหื่นนเาหวเธอมาว่าเิม ถ้าเธอเมาแล้วไปหื่นใส่นอื่น เาไม่มีวันยอมแน่
“ใล้แล้ว ูแรๆ” มือสาับศีรษะทุยเล็ล็อไว้ านั้นเา็โยเอวสอบยับเ้าอออย่ารัวเร็ว เมื่อเาำลัะปะทุลาวาร้อนออมา
ริมฝีปาหยัราระเส่าัึ้อไปทั่วห้อน้ำ ร่าแร่ระุเร็เป็นัหวะ ่อนะปลปล่อยลาวาอุ่นร้อนพวยพุ่ใส่โพรปาเล็ เารีบถอถอนแ่นายออ เพราะลัวว่าเธอะสำลัน้ำรัอเา
“ลืนลไปเลย ะไ้สร่าเมา” ไรเฟิลย่อัวนั่ล เายมือสาลูบผมสลวยอนเมาอย่าเอ็นู แล้วเลื่อนมือมาเ็อบปาให้เธอ ที่อนนี้ปาเล็เลอะไป้วยราบน้ำรัอเา
“เมื่อยอ อน้ำหน่อย อื้อ~” เมื่อพูบ ิา็ยื่นปาเล็ูบปาหยัอย่าไม่ประสา เพราะเธอไม่เยูบใรมา่อน แู่บไร้เียสาอเธอเป็นูบที่ไรเฟิลถูใเป็นอย่ามา
“เมาแล้วหื่นว่ะ” ไรเฟิลยมือสาทั้สอ้าทาบไว้บนแ้มนุ่มนิ่ม นปาอวบอิ่มยู่เป็นปาู๋ เาอไม่ไ้ที่ะุมพิปาอมมพูอีรั้
เมื่อไรเฟิลอุ้มร่าบามานอนบนเีย ิา็ยแนเรียวึ้นโอบรอบลำอแร่ แล้วใ้แรึให้ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลมาประิใบหน้าร้อนผ่าวอเธอ
“นอน้วยันนะเฟิล...” มือน้อยๆ ลูบไล้ิ์แพ็อย่าแผ่วเบา เธอลูบวนอยู่แบบนั้นอย่าุน แ่เธอะรู้ไหมว่าำลัทำให้อารม์สวาทอเาลุโนึ้นมาอีรั้
“เี๋ยวมานอน้วย อไปอาบน้ำ่อน” ไรเฟิลเอามือสาลูบไล้ลีบปาอวบอิ่มที่น่าูบอย่าหลใหลับวามนุ่มนิ่มอมัน ปาหยัพรมูบใบหน้าสะสวยอย่านุ่มนวล นระทั่นัวเล็เลิบเลิ้มไปับสัมผัสที่อ่อนโยนอเา นในที่สุิา็ผล็อยหลับไปอย่าหมฤทธิ์
ความคิดเห็น