คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ทำอะไรผิด?
1
เมื่อปีพ.ศ.1916 มีเ็ใหม่อโรเรียนนหนึ่ื่อ แบม เธอเป็นน่อน้าี้อาย
เธอพัอยู่ที่หอพันัเรียน
วันหนึ่ เธอบัเอิไปเอบอยเ้า บอยเป็นนัเรียนาย
ที่หน้าาี
บ้านรวยและเรียนเ่ ันั้นแบมึหลุมรับอยั้แ่แรเห็น
ผ่านไปไม่นาน แบม็รวบรวมวามล้าที่มีอยู่ทั้หมสารภาพรัับบอย
บอยึอบว่า
อเวลาิ่อน
เผอิแนเินผ่านมาเห็นพอี เลยนึอยาแล้หิสาวให้อับอาย
วัน่อมา
แบม็เินเ้ามาในห้อเรียน เมื่อแนเห็นว่าเป้าหมายเินเ้ามาในห้อแล้ว็
รีบหันหน้าเ้าหามีนและเนม
แล้วะโนึ้นเสียั "นี่ๆ รู้อะไรมั้ย ันมีเรื่อะเล่าให้ฟั
เมื่อวานันเผลอไปเห็นใรบานสารภาพรัับบอย้วยแหละ:)"
"ใรหรอแน?"
เพื่อนในห้อ่าถามแทบะเป็นเสียเียวัน
"เ็ใหม่ห้อเราไ^^" แนอบ่อนที่
ะปล่อยเสียหัวเราะออมาอย่าสะใ
ทุนหันไปมอทาแบมและยัุยนินทาอี
"ไม่น่าเื่อ
เห็นหน้าใสใส แ่วามริร้ายนะเนี่ย" "่ายยยย"
แบมไม่ทนฟัแ่ลับวิ่
หนีออไปนอห้อพลาพึมพำ้วยเสียที่สั่นเรือ
"ฮึๆ ทะ...ทำไมแน้อ ะ...แล้
ัน้วย ันไปทำอะไรให้พวเาไม่พอใันนะ ะ...ันทำอะไรผิหรอ?" น้ำาแบม
หยเป็นทา ส่วนแนลับมีวามสุที่ไ้เห็นแบมร้อไห้ ึิแผนรอที่ะแล้
แบม่อ ไม่นานแน็แสยะยิ้มแล้วพึมพำออมา "ิออแล้ว... :)"
เมื่อเลิเรียนแนนับอยไปุยที่สวนหลัโรเรียน
แนึถามบอยว่า "บอยอบแบม
หรือเปล่า?"
"ไม่มีทา!
ใระไปอบยัยนั่นล เย็เย น็น แถมหน้าายัไม่สวย
อี
ที่ันอบว่าอิ่อนเพราะแ่ไม่อยาให้ยัยนั่นหน้าแ็เท่านั้นแหละ ริๆันน่ะ
มีนที่อบอยู่แล้วนะ
ฟ้าห้อสี่ไ ทั้สวย รวย เ่ แถมัน็เพิ่รู้ว่าฟ้าเอ็แอบอบัน
อีไม่นานยัไ
ันับฟ้า็้อบันให้ไ้เลยล่ะ" บอยแ้ัวลิ้นแทบพันเป็นเลแป
แนึบอแผนที่ะใ้แล้แบมไปบาส่วนเพื่อให้แผนนี้สมบูร์... หลัานั้นไม่นาน
็มีสายโทรมาหาแบม และแน่นอนว่านที่โทรมา็ือ...บอย แบมทัไปามมารยาท
"หวัี้ะบอย
มีอะไรหรอ?" "แบม่อไปนี้เลิอบเราเถอะ เรามีนที่อบแล้วอ่ะ
อโทษนะ เราบันไม่ไ้" บอยัสายไปแล้ว น้ำาอแบมที่อลั้นมานาน
ไหลรินลมา
แบมเินไปบนาฟ้าอย่า้าๆราวับว่าไม่มีวิาอยู่ในร่า เมื่อึ้นไป
ถึ แบม็รับรู้ถึลมเย็นที่ปะทะเ้าับใบหน้าและยัรู้สึเหมือนไ้ยินเสียใรบานมา
ห้ามไว้พยายามไม่ให้แบมระโ
แ่สายเินไป แบมถอรอเท้าวาไว้
เหนื่อยเหลือเิน...
พอแล้ว... ไม่อยาอยู่บนโลนี้นานไปว่านี้แล้ว...
หมับ!!!!
มีใรบานมาว้าัวแบมไว้...
To be continute
ความคิดเห็น