ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สามีคนนี้คนที่เธอบอกไม่รัก (มีe-book)

    ลำดับตอนที่ #1 : เจ็บแต่เก็บอาการ 1/1

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 240
      4
      16 ก.พ. 67

    "จะห้าทุ่มแล้ว ทำไมยังไม่นอนล่ะนับ"

    ปริชญ์เดินเข้ามาในบ้านเห็นภรรยาคนสวยกำลังนั่งบนโซฟาจึงเอ่ยถาม ใกล้ๆ กันนั้นก็มีรถเข็นประจำกายของเธอจอดอยู่ วงล้อของรถที่ว่าบิดเบี้ยวเสียรูปข้างหนึ่ง

    ภรรยาของเขาชื่อนิรณา ภิญศิริอนันท์ เขาและหญิงสาวแต่งงานอยู่ร่วมชายคาเดียวกันมาหนึ่งปี นอกจากจะเป็นระยะเวลาใช้ชีวิตคู่แล้วยังเป็นระยะเวลาที่นิรณาไม่สามารถเดินได้เช่นกัน อวัยวะตั้งแต่สะโพกขึ้นมายังคงใช้การได้ดี ทว่าขาทั้งสองข้างกลับไม่สามารถใช้งานได้ เขาจึงต้องกลายเป็นทั้งผู้ดูแล และสามีไปโดยปริยาย

    "ฉันนอนไม่หลับ"

    ว่าพลางมองไปยังรูปแต่งงานขนาดใหญ่ของตัวเองบนฝาผนัง เธอจดจ้องมันอยู่นานพอควรจนรู้สึกว่าขอบตาร้อนผ่าว น้ำตาคลอหน่วยจนแทบจะไหลอยู่รอมร่อ ที่เป็นอย่างนี้ใช่ว่าซาบซึ้งตรึงใจกับวันสำคัญ แต่เพราะเหตุการณ์ที่นำไปสู่การแต่งงานกับปริชญ์มันทำให้กลางอกเปี่ยมไปด้วยความขมขื่นจนแทบตายทั้งเป็น

    ก่อนแต่งงานนิรณาและปริชญ์รู้จักกันในฐานะคนทั่วไปสำหรับเธอเขาเป็นแค่นายปริชญ์ ภูมิกิจ คนที่คุณหญิงประภาผู้เป็นย่าอุปการะเลี้ยงดู ส่งเสียให้เรียนจนจบและได้ดิบได้ดี จากเด็กกำพร้ากลายเป็นเจ้าของบริษัทส่งออกน้ำมันรำข้าวที่มีชื่อเสียงขึ้นมาก็เท่านั้น ไม่ได้สำคัญถึงขั้นสะดุดตาสะดุดใจ

    เดิมทีตัวนิรณามีแฟนอยู่แล้วชื่อตฤณ เอกพิพัฒน์เขาเป็นนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงที่คบหากันมาร่วมสามปี คู่ของเธอใคร ๆ ก็ว่าเหมาะสมราวกับกิ่งทองใบหยก ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตาและชาติตระกูลล้วนส่งเสริมกัน

    ความรักของทั้งสองสุกงอมจนถึงวันที่ตัดสินใจจะใช้ชีวิตคู่ ตฤณคุกเข่าขอนิรณาแต่งงาน วางแผนจัดงานวิวาห์กันอย่างยิ่งใหญ่ แต่สุดท้ายสิ่งที่คาดการณ์ก็เป็นแค่แผนที่ไม่สามารถเป็นความจริงได้ เมื่อเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น

    นิรณาประสบอุบัติเหตุรถพลิกคว่ำก่อนวันแต่งงานเพียงหนึ่งสัปดาห์ ส่งผลให้เส้นประสาทไขสันหลังได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรง ขาทั้งสองข้างไม่สามารถเดินลงน้ำหนักได้ กลายเป็นอัมพาต ต้องพึ่งพารถเข็นเป็นหลัก พอตฤณแฟนหนุ่มทราบเรื่องจึงตัดสินใจยกเลิกงานแต่งทันที

    อนาคตที่เคยวาดฝันของนิรณาต้องเปลี่ยนไปนับจากนั้น งานแต่งซึ่งถูกดำเนินการเกือบแปดสิบเปอร์เซ็นต์หงุดชะงักและพังไม่เป็นท่า แถมว่าที่สามีที่เธอรักสุดหัวใจยังตั้งท่ารังเกียจอาการป่วย เห็นได้ชัดว่าตฤณและครอบครัวรับไม่ได้ที่เธอพิการ เขาขอยุติทั้งงานแต่งและความสัมพันธ์ในสถานะคนรัก

    นิรณายอมรับว่าตอนนั้นมืดแปดด้านไปหมด ปัญหาที่เจอทำให้เธอรู้สึกว่าชีวิตถึงทางตันหันไปทางไหนก็เจอแต่ความมืดมน มันน้อยเนื้อต่ำใจต่อโชคชะตาจนอยากหายไปจากโลกนี้ ทั้งเครียดกับสุขสภาพร่างกายของตัวเองแล้วยังมาใจสลายกับผู้ชายที่หวังจะสร้างอนาคตไปด้วยกันอีก

    หลังจากตฤณยกเลิกงานแต่ง ทางผู้ใหญ่ฝ่ายนิรณาไม่ว่าจะเป็นคุณหญิงประภา และนิรุจผู้เป็นบิดาไม่พอใจเป็นอย่างมาก พวกท่านเลือกกอบกู้หน้าตาที่เสียไปด้วยการดันทุรังจัดงานต่อ โดยมอบหมายให้คนที่พวกไว้วางใจมาทำหน้าที่เจ้าบ่าวแทนตฤณ ซึ่งตำแหน่งนั้นก็ตกเป็นของปริชญ์อย่างไม่มีข้อแม้

    คำว่ากตัญญูมันค้ำคอจนทำให้หนุ่มหล่อเจ้าสำราญขวัญใจสาว ๆ มิอาจปฏิเสธ ยอมให้ผู้มีพระคุณจับคลุมถุงชนภายในไม่กี่สัปดาห์

    ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก นิรณาไม่สามารถขัดคำสั่งของผู้ใหญ่ในครอบครัวได้ พอ ๆ กับปริชญ์ พวกเขาจำต้องถูกคลุมถุงชนเข้าพิธีวิวาห์และจดทะเบียนสมรส

    คิดถึงตรงนี้แววตาหม่นเศร้าของหญิงสาวพลันคลอไปด้วยหยาดน้ำตา มันทั้งเจ็บปวดทั้งสมเพชตัวเองที่ต้องมาเผชิญกับเหตุการณ์เลวร้าย พิการทางกายว่าแล้ว ยังต้องกลายมาเป็นภาระของปริชญ์อีก

     

    ******

    กลับมาแล้วค่ะ

    ฝากติดตามผลงานด้วยนะคะ ^^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×