โชกโชน

ลำดับตอนที่ #1 : นางร้ายดาวรุ่ง 1/1

“เย็นนี้จะไปทานข้าวกับคุณปราบหรือเปล่าคะน้องหวาย พี่เห็นว่านัดกันไว้แล้ว” เสียงของคาร์แคล ผู้จัดการสาวประเภทสองช่วยเรียกให้คนที่กำลังแช่ตัวอยู่ในอ่างอาบน้ำได้สติ

“ไม่ไปค่ะ พี่แคลช่วยโทรไปยกเลิกให้ด้วย”

มือเรียวยังคงชะโลมครีมอาบน้ำลูบไล้ผิวขาวเนียนนุ่มของตัวเองอย่างใจเย็น ไม่เป็นเดือดเป็นร้อนกับการนัดหมายที่ตกลงกับนักธุรกิจหนุ่มมากเสน่ห์อย่างปริญ สกุลพัฒนะ เจ้าของบริษัทผลิตและส่งออกอะไหล่รถยนต์รายใหญ่อันดับต้น ๆ ของประเทศ

"อ้าว ไหนน้องหวายบอกว่าคุณปราบดูใช้ได้ หล่อ รวย แถมเป็นสุภาพบุรุษ จะไม่สานต่อความสัมพันธ์หน่อยเหรอคะ ไม่อยากเป็นสะใภ้หมื่นล้านเหมือนดาราคนอื่น ๆ บ้างหรือไง?"

ในฐานะคนที่คอยดูแลวีรญามาตลอดสามปี เธอก็อยากให้คนที่ตัวเองรักเสมือนน้องสาวได้มีโอกาสเจอคนดี ๆ และปริญก็มีคุณสมบัติครบถ้วนอยู่ในระดับที่ดีเยี่ยม หากลงเอยกันคงเหมาะสมกันมาก

"อยากมันก็อยากอยู่หรอกค่ะพี่แคล แต่มันก็ต้องมีเทคนิค มีชั้นเชิงในการคบหากันบ้าง อะไรที่ได้มาง่าย ๆ ผู้ชายเขาจะเก็บไว้ไม่นาน" นี่คือสาเหตุที่เธอเลือกจะปฏิเสธปริญ เพราะเธออยากให้เขารู้ว่า คนอย่างวีรญา รักกมล ไม่ง่ายเหมือนผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่เขาเคยเจอ เธอสวย เธอเริด ที่สำคัญคือไม่วิ่งตามผู้ชายให้ตัวเองต้องเหนื่อย เลือกอยู่เฉย ๆ ให้ผู้ชายวิ่งมาหา

"ก็จริงของน้องหวายนะคะ ต้องเล่นตัวบ้าง เพื่อให้ผู้ชายรู้ว่าเราไม่ง่าย" เหตุผลของดาราสาวเข้าท่า

วีรญาผลิยิ้มอย่างผู้ชนะ ก่อนที่จะลุกขึ้นเต็มความสูง คว้าผ้าเช็ดตัวมาซับร่างกายก่อนจะคลุมทับด้วยชุดคลุมอาบน้ำสีขาวสะอาดตา เดินกรีดกรายออกมาทาครีมบำรุงผิวด้วยความรู้สึกที่ผ่อนคลาย

"พรุ่งนี้หวายมีงานอะไรบ้างคะพี่แคล"

ประโยคนี้ของดาราสาวทำให้คาแคลยิ้มอย่างภูมิใจ วีรญาเป็นคนที่ตั้งใจทำงาน ต่อให้คนภายนอกจะประโคมข่าว ใส่สีตีไข่เพื่อเรียกกระแสอย่างไร แต่ในสายตาของผู้จัดการก็ยังมองว่าคนในความดูแลเป็นคนดี มีวินัย และไม่เคยเสียการเสียงาน

"พรุ่งนี้มีถ่ายละครเล่ห์ร้ายตอนเช้านะคะ บ่ายมีถ่ายรายการโปรโมต อ่อ…มีแบรนด์ชุดชั้นในติดต่อมาด้วย เขาอยากได้น้องหวายเป็นพรีเซนเตอร์ด้วย แต่พี่ยังไม่ได้ตกลง รอคุยกับน้องหวายก่อน"

ทุกงานในวงการบันเทิงที่เข้ามาเธออยากให้วีรญามีส่วนร่วมในการตัดสินใจ ต่อให้เม็ดเงินจะมากสักเท่าไรก็จะไม่ตกลงไปก่อนเด็ดขาด

“ค่าตัวเท่าไหร่คะ แล้วชุดประมาณไหน?”

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่แบรนด์ชุดชั้นในติดต่อมาหาเธอ อาจเพราะกระแสละครที่กำลังดัง บวกกับบทร้าย ๆ ที่สุดแสนจะร้อนแรงจนแสบทรวงของเธอกำลังเป็นที่พูดถึง ตลอดจนหน้าตาที่ดูสวยเป็นเอกลักษณ์ รูปร่างที่เซ็กซี่แถมดูสุขภาพดี ทำให้ไปถูกตาเจ้าของบริษัทจากแบรนด์ดัง

เวลานี้ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า วีรญา รักกมล เป็นนางร้ายสาวหน้าสวยกำลังมาแรงที่สุดในโลกโซเชียล เธอเข้าถึงบทบาทได้อย่างไม่ค้านสายตา กล้าเล่นฉากวาบหวิวโดยไม่เขินอาย และแสดงความเป็นตัวละครออกมาร้ายจนคนดูอิน ด่าไปสามบ้านแปดบ้าน

“ค่าตัวแปดแสนค่ะ เป็นบราทรงครึ่งเต้า ของแบรนด์เจด้า เป็นแบรนด์ใหม่ที่เพิ่งเปิดตัวได้ปีสองปี แต่ยอดขายปังมากเขาส่งสินค้ามาให้น้องหวายลองใช้ด้วย ชุดที่พี่ให้ใช้เมื่ออาทิตย์ก่อนไง”

“อ่อ เนื้อผ้าและทรงดีใช้ได้เลยนะคะ พี่แคลรับงานนี้ได้เลยค่ะ หวายตกลง” ถ่ายโฆษณาถ่ายแบบถือเป็นงานง่าย ๆ สำหรับเธอเมื่อเทียบกับการถ่ายละคร เพราะใช้เวลาที่สั้นกว่า จบงานรอรับเงินสวย ๆ

“โอเคค่ะ เดี๋ยวพี่จะลงในตารางงานไว้ให้ ส่วนรายละเอียดเดี๋ยวพี่ไปคุยกับลูกค้าก่อน เดี๋ยวพี่มาแจ้งอีกที”

“ได้ค่ะพี่แคล”

“งั้นวันนี้พี่ไม่กวนแล้ว ปล่อยให้น้องหวายอ่านแล้วก็ซ้อมบทละครไป เจอกันพรุ่งนี้คะเดี๋ยวพี่มารับ”

“ขอบคุณค่ะพี่แคล”

วีรญายกมือไหว้คาแคล ก่อนที่จะเดินไปส่งที่หน้าประตูคอนโดมิเนียม เธอนับถือผู้จัดการสาวสุดมั่นเสมือนญาติพี่น้องเคารพทั้งต่อหน้าและลับหลัง เพราะในวันที่ชีวิตตกต่ำมากที่สุด คนตรงหน้า ผ่านอะไรมามากมายกว่าจะมีวันนี้ ทั้งทุกข์และสุขล้วนไม่เคยทิ้งกันไปไหน

พอประตูห้องปิดลง รอยยิ้มบนใบหน้างามพลันเลือนหาย ร่างบางเดินมาหยุดที่เคาน์เตอร์เก็บเครื่องดื่ม ก่อนจะหยิบขวดไวน์ราคาแพงออกมาแล้วลงบนแก้ว จิบลิ้มรสช้า ๆ แล้วพาตัวเองไปยืนอยู่กระจกหน้าต่าง ทอดมองทัศนียภาพของเมืองใหญ่ในยามค่ำคืนด้วยสายตาหม่นเศร้า

สองปีแล้วสินะที่เธอต้องใช้ชีวิตท่ามกลางการแข่งขันในวงการบันเทิง ทุกลมหายใจเข้าออกเต็มไปด้วยความทะเยอทะยานราวกับมันคือออกซิเจนไว้หล่อเลี้ยงชีวิต

นอกเหนือจากการสวมบทละคร ยังต้องสวมบทเป็นคนดีใส่หน้ากากเพื่อความอยู่รอด ทำในสิ่งที่ฝืนใจแลกกับกระแสนิยมและเม็ดเงินที่ตามมา

ทว่าใครจะรู้ว่าภายใต้รอยยิ้มที่แต่งแต้มบนใบหน้าทุกครายามกล้องจับนั้นเต็มไปด้วยอดีตที่แสนเจ็บปวด เธอผู้กำลังโด่งดังแสงส่องถึง กลับถูกปกคลุมด้วยความทรงจำที่มืดมัว คิดถึงตรงนี้ดวงตาเปล่งประกายพลันเจื่อนลง

แม้มันจะผ่านมานานแล้ว...แต่ทุกครั้งที่อยู่คนเดียวก็อดหวนนึกถึงไม่ได้ จิตใต้สำนึกยังพาย้อนกลับไปในวันที่หัวใจแตกสลาย ไม่น่าเชื่อว่าสิ่งที่เคยทำให้มีความสุขที่สุดกลับกลายเป็นความทรงจำที่เจ็บปวดที่สุด

.......

ฝากกดติดตามและกดหัวใจหน่อยน๊า^^