Ntr my ex | jenlisa

“เชี่ยมึง กี่โมงละวะ”

“ห้ะ..”

(อาการสะลึมสะลือ)

–หยิบมือถือมาเปิดดู–

“7โมงเองวะมึง”

(ตอบแบบอาการสะลืมสะลือ)

“เอ๋ 7โมงเองหรอ” 

(หาว พร้อมกับตอบกลับ)

“เชี่ย7โมงลุกจากเตียงก่อนมึง”
“ลุกทำไมวะกูยังไม่อยากลุก”

(ตอบกลับแบบอาการสะลึมสะลือกึ่งหลับกึ่งตื่น)

“อิเวง ตื่นสิ” 

–หยุมหัว จิกผม–

“ว่าไงมึง” 

(ตอบกลับแบบสลึมสะลือ)

“ว่าไง.. เชี่ยไรละสายแล้ว”

“สาย ก็ปกตินิเราก็ไปสายอยู่แล้วนะ” 

 (ตอบกลับแบบอาการสลึมสะลือ)

“โอ้ย.. ห่านี่ไม่ใช่โว้ย วันนี้เรามีปฐมนิเทศ”

“เอ๋.. แต่เราผ่านปี 1 มาแล้วนะ”

(หาวขณะตอบกลับ)

“เออก็จริง อย่างที่มึงว่า เราจบปีหนึ่งแล้วนิว่า”

“ใช่ ม๊า ใช่ ม๊า.. จบไปแล้วนิ” 
( ตอบกลับแบบสลึมสะลือกึ่งหลับกึ่งตื่น)

[หลังสิ้นสุดเสียงประโยค]

–ฟุบตัวนอนต่อ–

“มะเหงกนี่!!”

“โอ๊ย เจ๊บ เจ็บๆ” 

“ตื่นสักทีเถอะยัยขี้เซา”

“โถ่ ไม่เห็นต้องรุนแรงกันเลยนี่”

“วันนี้ไม่ใช่วันปฐมนิเทศของเราแต่ว่าเรามีหน้าที่ต้องคอยปฐมนิเทศน้องๆเข้าใหม่ไงละ ยัยเบิ๊อกก!!”

“โอ๊ย เจ๊บ เจ็บๆ โถ่ แก้มป๋อง คนใจร้ายอ้าาา” 
“เค้าเจ็บนะ ฮือๆ” 

“เจ็บ ก็ตื่นสักที สิยัยขี้เซา”

“ถ้าไม่อยากเจ็บตัวก็หัดตื่นไวๆสิ”

“รู้แล้วๆ ตื่นแล้วๆ”

“อ๊า.. “

{กรี๊ด เสียง}

“เห็นมั้ยเพราะมัวแต่คอยปลุกแกเนี่ย 8โมงแล้วเห็นมั้ย”

“ไม่เห็น อะ หลับตาอยู่ มืดไปหมดเลย”

“นั่นสินะ หลับตาจะเห็นได้ยังไง” 

“มะเหงก!! อีกที”

“ตลกมั้ยห้ะ ยัยขี้เซา”

(กล่าวด้วยท่าที ฉุนเฉียว/โกรธ )

“โอ๊ย โอ๊ย เจ็บ ง่า” 

“แก้มป๋องคนใจร้าย แบร่ๆ” 

“แกจะไปไหนอีก ล้างหน้าไงมีปฐมนิเทศไม่ใช่หรอ”

“กว่าแกจะรู้นะยัยขี้เซา”

“แต่ก็ความผิดแกด้วยนั่นแหละที่ตื่นสาย”

[ย้อนความก่อนหน้านี้]

<แชทกลุ่ม>

ไม่เมาห้ามกลับหอ(4)

22.22 น.

Janenizz: เชี่ยมึง กูเจอร้านนึงวะ เห็นว่า เปิดใหม่ ฟรีเปิดขวดแรกวะ

Babybamboo: หึ้ยเอาดีย์

Janenizz: จริงมึงงง

Roseryne: ตายละมึงง 

Bungki: พวกมึงนี่หาแต่เมาเหล้ายานะ ไม่เบื่อหรือ 

Janenizz: เงียบไปจ่ะ

Roseryne: แม่พระตลอดดด!!

Babybamboo: นางฟ้าลงมาโปรด

Bungki: ก็กูไม่อยากให้พวกมึงเสียคน

Roseryne: เสียคนไรมึงบ้าบอ

Jennizz: จริงงง

Babybamboo: หาผัวจ่ะ หาผัว

Roseryne: หนูอยากมีผัวคะ แม่

Jennizz: ลุยเลยลูกก ไปจ่ะ วันนี้ใครเมาก่อน โสดไปตลอดชีวิตเบยย

Bungki: เดี๋ยวดิ. กูยังไม่ได้บอกจะไปเลย

Babybamboo: มาเลยจ่ะ ไม่ต้องทำเก๊กเลย คนสวย

Roseryne: จริงง เห็นแบบนี้ คอแข็งสุดเลยนะ

Bungki: ก็พวกมึงอะแหละ ชอบพากูไปหากินเองอะ

Jennizz:โทษ คนอื่นแล้วหนึ่ง

Babybamboo: จริงงง 

Roseryne: แต่แม่เขาคอแข็งจริงนะ 

Bungki: มันใช่เรื่องน่าอวดมั้ย!!

Babybamboo: แหมๆ

Jennizz: เจอกันที่ร้านมึงเดะกูถึงแล้วส่งโล ไปให้

อ่านแล้ว..

“เออวะ เมื่อวานเราไปร้านเหล้ามานี่หว่า” 

“จำได้แล้วหรือยัง”

“ก็ไม่รู้อะ แต่ปวดหัว” 

“มึงลืมเรื่องเมื่อคืนไปแล้วหรอวะ”

“เมื่อคืนทำไมวะ”

“กูไปขับรถชนคนตายมาหรอ” 

“เห้อ.. กว่ามึงจะรู้ตัวนะ”

“จะ.. จะ จริง ดิ กะ.. กูไปชนคนมาหรอวะแล้วเขาเป็นไงบ้าง”

“ไม่จริงอะ”

“เอ้าล้อเล่นกันแบบนี้ ใจกูหายหมดเลยอีนี่”

“จริงๆแล้ว มึงอะเมาหัวลาน้ำเลย และก็ลำบากพวกกูแบกมึงมาหอเนี่ย”

“กูเนี่ยนะเมา บ้าบอมึง”

“โอ้โห ยังอีก ขอบคุณกูซะบ้าง”

“เออๆ ขอบคุณนะมึง”

“แต่น่าแปลกกูไม่น่าจะเมาขนาดนั้นนะ”

“ใช่น่าแปลกแบบมึงไม่น่าเมาและทำตัวเลวแบบนั้นนะ”

“เชี่ยกูทำอะไรมึง”

“ไม่บอกเว้ย”

“อาบน้ำ อาบน้ำวันนี้มีปฐมนิเทศ รีบไปกัน”

“หึ้ยย มึงบอกกูก่อน ช่างมันเถอะน่า”

“เอ้าไหงบอกสายแล้ว รีบๆเถอะ เดะก็ไม่ทัน”

“เออๆ ก็ได้วะ”

[ด้านในห้องน้ำ]

–บิดฝักบัวกลับ–

จะให้บอกได้ไงว่าแกขโมยจูบแรกฉันไป ยัยขี้เซา
(กล่าวออกไปอย่างมีอาการเขินเล็กน้อย)

.

.

.

.

.

.

แต่ก็ไม่คิดนะว่าคนคอแข็งอย่างคุณจะเมาได้น่ะ น่าเหลือเชื่อ..

Bam/..