ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : พ่อ แม่ ลูก
ใ้เวลาไม่นานรถทึ่เนิับ็แล่นมาถึบ้านอพลลอยใส พลอยใสปลุให้น้อแพรวื่น่อนที่ะลารถ น้อแพรวสะลึ่มสะลลื่อื่นมามอหน้าพลอยใส่อนะหลับไปอีรอบ นั้นทำให้พลอยใส้ออุ้มน้อแพรวลารถอเนิแทน
"มา ผม่วย" เนิเห็นพลอยใสอุ้มน้อแพรวแล้ว็ไุแเ้าบ้าน้วยอย่าทุลัทุเล เาเลยอาสาที่ะไุแบ้านแทนให้
ริ๊
พอเรนิไปุแบ้านเสร็็เปิประูบ้านออเพื่อให้พลอยใสไ้อุ้มน้อแพรวเ้าบ้านไ้ถนัๆ พอพลอยใสเ้ามาในบ้านแล้วเธอ็อุ้มน้อแพรวไปที่ห้อนอนแล้วัารเ็ัวเปลื่ยนุใหม่ให้น้อเเพรวนอนไ้สบายัวมาึ้น
"นีุ้ยัไมาับอีหรอ่ะ" พอพลลอยใสออาห้อนอนมา็พบับเนิที่ยันั่อยู่บนโฟาหน้าทีวีในห้อรับแอเธอ
"หมประโยน์้ไล่ันเลยหรอ" เนิอบ่อนะเอารีโมททีวีมาเปิูีฬาฟุบอล
"ันมีเรื่อะุยับุ่ะ" พลอยใสเินไปนั่โฟาเียว้าน้าอเนิ
"ไ้สิ" เนิปิโทรทัศน์แล้วหันไปมอหน้าพลอยใสแทน เธอไม่เปลื่ยนไปเลย ใบหน้ารูปไ่ วาำเ้มลมโ ผมยาวสลวยำยาวถึหลาหลัเือบถึสะโพอนาม ปาแอมมพูที่เป็นธรรมาิ ใบหน้าที่แ่เิมแบบอ่อนๆ ไม่เยอะเินไปและไม่น้อยเินไป ะเปลื่ยนไป็มีแ่นิสัยอเธอเท่านั้นทีู่ะเ็มแ็ึ้นมาบ้า แ่็เพียเล็น้อยเท่านั้น
"เรื่อที่ะไปี่ปุ่นนะ่ะ ถ้าันไม่ไปไ้ไหม่ะ"
"ถ้าุไม่ไป ผมบัับอะไรุไม่ไ้ แ่..ุน่าะรู้นะว่าถ้าผมฟ้อศาลเพื่อเอาน้อแพรวมาอยู่ับผม ใระนะ"
"นีุู้่ันหรอ่ะ" พลอยใสโรธนวันออหู เธอไม่อยาะเื่อลอสี่ปีที่ผ่านมาเาไม่เยที่ะมาสนใอะไรเธอเลย แ่มาวันนี้ทำไมเาถึึรั้ะเอาเธอับลูไปอยู่้วยให้ไ้
"ุ็รู้ว่ามาเฟียอย่าผม พูริ ทำริ"
"........"
"อ๋อ อีอย่าือ านอผมเสร็ไว้ว่าที่ิ เราะลับี่ปุ่นันภายในสามวัน"
พลอยใสยัไม่ทันไ้้านอะไร เนิ็เปิประูออาบ้านเธอไปแล้ว นี้มันเรื่อบ้าอะไรัน ไอ้มาเฟีนเอาแ่ใ พลอยใสไ้แ่ิว่าเนิในใ สามวันหรอ เธอะทำอย่าไรับบ้านหลันี้แล้ว็ร้านอาหารอเธอ เธอไม่มีทาายทั้สออย่าเพื่อไปี่ปุ่นับเนิแน่นอน
"น้อแพรวเสร็รึยั่ะ" เสียพลอยใสเรียร้อแพรวออมาาในรัวึ่เธอำลัล้าานามที่พึ่ทาน้าวเ้าไปเสร็ วันนี้เป็นวันอาทิน์ เธอ้อเ้าไปที่ร้านอาหารและ้อพาน้อแพรวไป้วย
"เสร็แล้ว่ะ" น้อแพรวเินออมาาห้อนอน้วยุระโปรบานยาวประมานเ่ามีระบายฟูฟ่อที่ายระโปร
"เสร็แล้ว็ไปัน่ะ เียวรถิ" พลอยใสเปิประูให้น้อแพรวออาบ้านไป่อน ส่วนเธอ็เ็ูวามเรียบร้อยเสร็็เินามออมา แ่ยัไม่ทันที่ะเปิประูรถ้วยำ้ ็มีรถเบ็น์สีำเาวาวมาอเทียบรั้วบ้านอเธอ
"อ้าว ุอา" น้อแพรวเห็นเป็นเนิ ึร้อทัึ้น
"สวัสี่ะน้อแพรว ำลัะไปไหนันหรอ่ะ" เนินั่ยอๆุยับน้อแพรวแ่สายายัมอมาที่พลอยใส วันนี้พลอยใสใส่าเยีนส์ายาวสีี เสื้อเิ้สีาวแนยาวพอีัว ู่ับรอเท้าผ้าใบสีรีม
"เราะไปที่ร้านแม่พลอย่ะ" น้อแพรวอบเสียใส
"ให้อาไป้วยไ้มั้ย่ะ"
"ไ้สิ่ะ"
"ุว่าหรอ่ะ" พลอยใส้าพลอยใส้านึ้นมาอนที่เึนิำลัะเ้ามาูมือน้อแพรวไปที่รถอเา
"ผมว่าเสมอสำหรับ....ุับลู" สามำหลัเนิระิบให้พลอยใสไ้ยินเพียนเียว
สุท้ายพลอยใส็ทำอะไรเนิไม่ไ้ นแล้วนรอเธอับลู็้อนั่รถเบ็น์มาที่ร้านับเาอยู่ี ลอทาพลอยใสทำเหมือนในรถมีแ่สอนือเธอับลูพลอยใสไม่สนใเนิึ้เป็นนับรถพาเธอมา้วยเลย
ร้านอาหาร
รถอเนิับเ้าไปอ้าหลัร้าน ที่อรถสำหรับพนัานและเ้าอ
"ุอาทาน้าวมารึยั่ะ ถ้ายัเียวน้อแพรวให้แม่พลอยทำให้ทานนะ่ะ แม่พลอยทำอาหารอร่อยมาเลย่ะ" เสียเื้อยแ้วอน้อแพรวัึ้นอนที่ทั้หมลมาารถแล้วำลัเินเ้าร้านอาหารทา้านหลัร้าน
"ุอาเามีาน้อทำ เาไม่ว่าหรอ่ะ" พลอยใสรีบพู่อนที่เนิะไ้อบ
"ผมว่า" เนิอบหน้าายแล้วเินนำสอแม่ลูเ้าร้านมา
วนประสาท พลยใสไ้พลยใสไ้แ่ิในใ แล้วูมือน้อแพรวเินเ้ามาในร้าน
"น้อแพรวเ้าไปรอแม่ในห้อ่อนนะ่ะ เียวแม่ให้พี่ฟ้าเอานมเ้าไปให้"
"ไ้่ะ" น้อแพรวเินเ้าไปในห้อที่พลอยใสใ้สำหรับรวบัีและรายารื้ออ่าๆ
"นีุ้ทานเสร็แล้ว็เิลับไ้แล้ว่ะ" หลัาที่น้อแพรวหายเ้าไปในห้อ พลอยใส็เินเอาอาหารมาเสิร์ฟเนิที่โ๊ะ
"เมื่อไหรุ่ะบอลูเรื่อผม"
"อเวลาันหน่อยเถอะ่ะ"
"ไ้ แุ่้อบอแ่อนที่เราะไปี่ปุ่นัน"
"่ะ" พลอยใสเหนื่อยเินว่าที่ะมาเถียับเา เธอเลยเลือที่ะเินหนีเาเ้าไปในห้อรัวแทน
พรึ่บ
"นีุ้ !!" เนิามพลอยใสเ้ามาในห้อรัวแล้วระาเเนอเธอไว้ันเธอนิู้เย็นนาให่
"เวลาผมุย้วยุไม่วระเินหนีผม" เนิรอเสียำ่มอพลอยใส้วยวาเ้าเล่ห์
"็ันพูอันบแล้ววว..อื้มม" พลอยใสพูยัไม่ทันบประโย็โนเนิประบปาูบอย่าุเือ ทีแรเธอทีแรเธอไม่ยอมแ่็้อแพ้ให้ับวามเี่ยวาอเา สมออพลอยใสาวโพน เธอไ้ลิ่นอบุหรี่าๆปละรสมเฟื่อนๆที่ปลายลิ้น ไม่รู้ว่าเนิูบเธอนานเท่าไหร่ าที่เยผลัใสอนนี้ลายเ็นว่ามืออพลอยใสวาไว้ที่หน้าออเนิเนแล้ว
"ว๊าย.." เสียอาวร้อัอยู่หน้าประูรัว เธอเอามือปิปาาโ้วยวามใ เสียอสุลาวทำให้สิอพลอยใสลับมา เนิ่อยๆปล่อยริมฝีปาอพลอยใสให้เป็นอิสระ แ่็ยัอ้อยอิไม่ห่า พลอยใสเลือที่ะใ้แรทั้หมที่มีผลัเนิออ ราวนี้เธอผลัเาออไ้อย่า่ายาย เธอรู้ว่เธอรู้ว่าผู้ายนนี้ยอมปล่อยเธอเอ เพราะถ้าเาไม่ยอมปล่อยเธอ่อให้เอาไม้หน้าสามมาทุบเา เา็ะไม่ปล่อย
"อโทษ่ะ าวแ่ะมาเอานมไปให้น้อแพรว" สุลาวพูรวเียวนหม่อระรีบวิ่ออารัวไป
"ผมลับ่อน เียวอนเย็นะมารับ" เนิพูแล้วเรียมัวหมุนเินออาห้อรัวไป อยู่ๆเนิ็ะัแล้วหันมามอพลอยใส ึ้อนนี้หน้าและลำออเธอแไปหม ไม่รู้ว่าโรธเาหรือเินอายันแน่
"ว่าแ่..อาหารรสาิีริๆ สปาเ็ี้ผัอส" ำพูนั้นยิ่ทำให้หน้าพลอยใสแว่าเิมเ้าไปอี ะไม่ให้แไ้อย่าไรในเมื่ออาหารที่เอาไปให้เนิทานไม่ใ่สปาเ็ี้ผัอแ่เป็น้าม้มุ้ สปาเ็ี้ผัอนั้นมันอาหารที่เธอทานับลูเมื่อเ้านี้่าหา
**** หายไปนานมา (.ไ่ ล้านัว) อโทษ้วย่ะ ือีวิยุ่มา ไม่มีเวลาเลย แ่อนนีแ่อนนี้ทุอย่าเริ่ลัวแล้ว ะพยายาะพยายามมาอัพให้นะ่ะ อย่าพึ่ันเ้อ้า ัวหนัสืออาะผิๆถูๆบ้าเนื่อาเียนในโทรศัพท์ อโทษมา ที่นี้ ่ะ สุท้ายรันอ่านมานะ่ะ ***
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น