ห้องเก็บใบสมัคร^^

ลำดับตอนที่ #42 : ใบสมัครนางเอกไอซ์ทีจ้า

ใบสมัคร

นางเอกคุณชายชาเย็น[แจจุง]

คำถามแดง คำตอบสีดำ

ข้อมูลตัวละคร

ชื่อ(ภาษาไทย): เรรินดา พิริยสกุล

สะกดเป็นภาษาอังกฤษ): Rarinda Piriyasakun

ชื่อเล่น: ริบบิ้น

วันเกิด/อายุ: วันที่ 14 กุมภา อายุ 20 ปี

น้ำหนัก/ส่วนสูง: น้ำหนัก 45 ส่วนสูง 158

บุคลิก: ตัวสูงนิดเดียว(ย้ำว่านิดเดียวจริงๆ) ผิวขาว ตาโต จมูกนิด ปากหน่อย ดูยังไงก็น่ารัก >.<

ลักษณะนิสัย: เฮฮา บ้าบอ ติ๊งต๊อง บ๊องแบ๊ว รั่วได้ทุกสถานการณ์ เป็นคนที่ชอบยิ้ม ไม่ว่าอยู่ที่ไหนก็จะยิ้มอยู่ตลอดเวลา อัธยาศัยดี เข้ากับคนได้ง่าย ไม่ว่าใครอยู่กับเธอก็ต้องยิ้มตามเสมอ(ง่ายๆก็คือบ้าตามกันไป) ซุ่มซ่ามเป็นที่หนึ่ง ออกแนวเปิ่นๆ แต่ก็มีความน่ารักแฝงอยู่ในตัว ทำให้คนรอบข้างต่างเอ็นดูเธอ อารมณ์ดีจนเกินเหตุ บางครั้งก็เข้าขั้นบ้า มองโลกในแง่ดี ไม่จริงจังกับอะไรรอบตัว ไม่สนใจอะไร ชีวิตเธอมีแต่คำว่าบ้ากับรั่ว

ประวัติครอบครัว: พ่อแม่ทำธุรกิจส่งออกสินค้าขนาดใหญ่ ฐานะรวย ครอบครัวของเธอเป็นครอบครัวที่อบอุ่นมาก พ่อและแม่ถึงจะงานเท่าภูเขา แต่ก็หาเวลามาอยู่กับเธอเสมอ ทำให้เธอไม่ขาดความอบอุ่น ถึงจะบ้าไปนิดก็เถอะ -_-

ชอบ: อมยิ้ม แมว ดอกไม้ ยิ้ม

ไม่ชอบ: สุนัข(ประมาณว่ารักแมวเกลียดหมา) ความเศร้า ความเหงา การโกหก

เกลียด: แมลงสาบ

กลัว: ผี >.<

ความสามารถพิเศษ: เทควันโด ยูโด คาราเต้(ประมาณว่าเกี่ยวกับศิลปะการต่อสู้ริบบิ้นไม่เคยพลาดอยู่แล้วว)

งานอดิเรก: กินอมยิ้ม

ชื่ออิมเมจคุณ: ชิน โซลกิค่า

อิมเมจคุณ:

อิมเมจคู่ของคุณ:

------------------------------------------------

คำถามชิงบท

1)วันนี้เป็นวันเกิดของคุณ คุณไปทำบุญที่วัดกับครอบครัว ระหว่างนั้นเองคุณลืมของบางอย่างไว้ในรถ คุณจึงรีบวิ่งกลับไปเอาจนสะดุดก้อนหิน หัวไปโม่งเข้ากับหลังของชายหนุ่มผิวขาวเนียน หน้าใสกิ๊กคนหนึ่งเข้า คุณพยายามขอโทษ แต่ชายหนุ่มกลับแสดงท่าทางเย็นชาและเดินหนีคุณไป คุณก็ไม่สนใจอะไร จนใกล้เวลาเลี้ยงเพลพระคุณกลับเหลือบไปเห็นชายหนุ่มคนเดิมนั่งทอดอาลัยอยู่ศาลาริมน้ำไกลๆ คุณจึงลงจากศาลาวัดตรงไปหาชายหนุ่มเพื่อลากเขาขึ้นไปทำบุญกับคุณ คุณจะชักชวนชายหนุ่มผู้แสนเย็นชาคนนี้อย่างไรคะ(บรรยายพร้อมบทพูด)
  ลาล้า~~~ฮ่าฮ่า ช้านมีความสุข วันนี้เป็นวันเกิดของฉันเองค่ะ ซึ่งแน่นอนอยู่แล้วว่าป๊าและม๊าต้องพาฉันไปวัด ถึงแม้ว่าฉันจะเกิดที่ไฮโซอย่างฝรั่งเศส(ที่จริงไม่ได้อยากอวดนะ แค่อยากไฮโซกะเค้าบ้าง ^-^) แต่ว่าครอบครัวเราก็ไม่ลืมวัฒนธรรมไทย เฮ้อออ อายุครบ 20 แล้วขอให้ได้แฟนหล่อๆเหอะ โอมเพี้ยงงงงง
 "ริบบิ้น แล้วเทียนที่จะเอามาไหว้พระล่ะลูก"ม๊าของฉันถามขึ้นอย่างอารมณ์ดี ก็จะให้ไม่ดีได้ยังไงล่ะ มีลูกสาวทั้งน่ารัก ทั้งฉลาดอย่างเงี้ย ^-^
 "อุ๊ย! หนูคงลืมไว้ที่รถน่ะค่ะ เดี๋ยวหนูไปเอามาให้นะ" เฮ้อออ นอกจากฉันจะซุ่มซ่ามแล้วยังขี้ลืมอีกด้วยหรอเนี้ย  แล้วรถฉันจอดไว้ตรงไหนล่ะเนี้ย อ๋อ นั่นไง เห็นแล้ว บีเอ็มคันง๊ามงามของฉันเองค่า รีบไปดีกว่า
 "ว้าย!" 
 "..." T^T ฉันทำเรื่องหน้าอายค่ะทุกคน ฉันสะดุดก้อนหินด้วยความซุ่มซ่าม(อีกแล้ว) ดีนะที่หัวไม่ฟาดพื้น แต่ดั๊นไปโม่งกับหลังของผู้ชายคนหนึ่ง หล๊อหล่อ
 "ขอโทษนะคะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะค๊า สุดหล่อ ^-^" ก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะ ใครใช้ให้นายนี่มาหล่อแถวนี้ล่ะ เอ๊ะ แต่นายนี่หน้าคุ้นๆนะ
 "ไม่จำเป็น" ห๊ะ ไม่จำเป็นหรอ? นายนี่เป็นใคร กล้าดียังงายยมาพูดกับฉันอย่างนี้
 "นี่ นาย คนเค้าขอโทษดีๆน่ะ จะตอบกลับว่าไม่เป็นไร แค่สามพยางค์มันจะทำให้น้ำลายนายหมดปากรึไง ถึงไม่ยอมพูด รึว่าติดอ่าง หน้าตาก็ดีอยู่นะ แต่ทำม้ายทำมายถึงเย็นชาแบบนี้ ระวังจะหาแฟนไม่ได้นะ ฉันก็ไม่ได้ห่วงนายหรอกนะ แค่คิดว่าช่วยเหลือสัตว์น่ะ พอดีว่าฉันเป็นคนใจบุญซะด้วยสิ วุฮะฮ๊ะฮ่า" เป็นการปิดประโยคที่น่ารักที่สุดในปัฐพีเลยใช่ม้า ^-^
 "พูดจบแล้วใช่มั้ย" นายนั่นตอบมาด้วยน้ำเสียงที่ชาเย็นกว่าเดิมแล้วเดินจากไปด้วยท่าทางเก๊กสุดๆ แง๊ๆ เกิดมายังไม่เคยมีใครมาทำกับฉันอย่างนี้เลยนะ T^T เฮ้ออ กลับดีกว่า ป่านนี้ม๊าคงรอจนออกลูกอีกคนแล้วมั้ง-_-
เอ๊ะๆ เดี๋ยวนะ คนที่นั่งอยู่ตรงศาลาริมน้ำนั่นคืออีตาเย็นชานั่นเอง แล้วไปนั่งทอดอาลัยอะไรตรงนั้นล่ะน่ะ เชอะ แต่ฉันไม่สนใจนายหรอก แต่ก็น่าสงสารอยู่นะ ไม่ๆเธอต้องไม่สนหมอนั่นสิ เธอเป็นคนดีไม่ใช่หรอ เสียงในใจของฉันกำลังถกเถียงกันอย่างหนัก เพราะหมอนี่ทีเดียว ชิๆ แต่ฉันเป็นคนดี เพราะฉะนั้นเข้าไปหาหน่อยดีกว่า 
  "นี่นาย มาวัดทั้งทีไม่ไปทำบุญหรอ"
  "เธออีกแล้ว"
  "แล้วนายมานั่งอะไรตรงนี้ มาชื่นชมธรรมชาติรึไง แต่คงไม่หรอกหน้าอย่างนายเนี้ยนะ จะซึ้งใจในธรรมชาติไทย ยังไงฉันก็ไม่เชื่อเด็ดขาด ^.^"
  "หึๆ เธอนี่พูดเองตอบเองหมดเลยนะ"
  "อิอิ ก็ฉันน่ารักอ่ะ ^-^ นี่นายไปทำบุญด้วยกันมั้ยล่ะ"
  "ไปทำบุญหรอ? หึ ไม่จำเป็นหรอก"
  "เฮ้ออ นายเนี้ยนะ"
  "ฉันก็เป็นของฉันอย่างนี้ตั้งนานแล้ว เพียงแต่ไม่เคยมีใครเข้าใจก็เท่านั้นเอง" -_-<<หน้าริบบิ้นมันพูดอะไรของมัน ไม่เข้าใจ 
  2)คุณคุยกันไปคุยกันมาจนรู้ว่าแท้จริงแล้วชายหนุ่มคนนี้คือนายชาเย็นเพื่อนสมัยประถมของคุณเอง(มิน่า! หน้าคุ้นๆ) คุณทั้งสองต่างดีใจที่ได้เจอกัน จากวันนั้นชายหนุ่มก็แวะเวียนไปเที่ยวบ้านไม้เรือนไทยริมแม่น้ำของคุณบ่อยๆ จนสนิทกับครอบครัวของคุณในที่สุด วันหนึ่งไอซ์ทีก็ต้องกลับไปทำงานที่เกาหลี เขาแวะมาบอกลาคุณ คุณกลับรู้สึกเศร้าใจอย่างบอกไม่ถูก เวลาที่ผ่านมาเหมือนไอซ์ทีเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวคุณเสียแล้ว คุณจะบอกลาชายหนุ่มให้จากไปด้วยดีอย่างไรคะ(บรรยายพร้อมบทพูด:คุณมีอะไรอยากบอกไอซ์ทีก็บอกไปเลยนะคะ บางทีการที่เขากลับไปครั้งนี้ เขาอาจจะดังเป็นพลุแตกจนไม่มีเวลากลับมาเมืองไทยอีกนาน)
  ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าผู้ชายที่ฉันเจอที่วัดคราวนั้นคือนายเย็นชาเพื่อสมัยประถมของฉันเองค๊า^-^ มิน่าล่ะหน้าคุ้นๆ จากวันนั้นจนถึงวันนี้<<ซะน้ำเน่า ฉันกับไอซ์ทีก็สนิทสนมกันมากขึ้น เขาเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวฉันเลยทีเดียวนะ 
  "ติ๊งต๊อง ติ๊งต๊อง" ใครมากดออดหน้าบ้านกันนะ คนกำลังคิดอะไรเพลินๆ ขัดจังหละจริงๆ
  "นายมาเพราะคิดถึงฉันใช่ม้า~" คนที่มาก็คือไอซ์ทีนั่นเอง
  "เดี๋ยวนี้เธอหลงตัวเอง ขนาดนั้นเลยหรอ น่ากลัวจริงๆ หึๆ" เชอะ อีตาบ้า! ไม่ต้องบอกก็ได้ย่ะ
  "แล้วนายมาทำไม"<<เสียงโกรธๆหน่อย แอบงอนนะแต่ไม่แสดงออก
  "ฉันมีเรื่องจะบอก"
  "จะบอกรักฉันหรอ? o_O"
  "คงต้องรอชาติหน้าตอนบ่ายๆ"
  "เชอะ แล้วนายมีเรื่งอะไรล่ะ"
  "ฉันจะกลับเกาหลีแล้วนะ" อะ..อะไรนะ นายจะกลับแล้วหรอ ไอซ์ที
  "นายจะกลับเกาหลีแล้วหรอ?"
  "อืม"
  "พอดีมีคอนเสิร์ตใหญ่น่ะ"
  "นายต้องตั้งใจซ้อมนะ อย่าทำให้แฟนเพลงผิดหวังล่ะ แล้วฉันจะคอยดู"
  "เธอไม่เสียใจเลยใช่มั้ย ริบบิ้น"
  "ฉันจะเสียใจทำไมกันล่ะ นายไปก็ดีแล้ว จะได้ไม่ต้องมีใครมากวน(ใจ)ฉันอีก"
  "หรอ งั้นฉันไปก่อนนะ ริบบิ้น" ไอซ์ทีทำหน้าเศร้า แล้วก็เดินจากไป แง๊ๆ นายจะไปจริงๆหรอ นายไปจริงๆแล้วใช่มั้ย ไอซ์ที ที่จริงฉันมีเรื่องจะบอกนายตั้งมากมายนะ นายก็คงจะรู้สินะว่าฉันคิดยังไงกับนาย เหมือนที่ฉันรู้ว่านายคิดยังไงกับฉัน แต่ถ้าฉันบอกนายไป นายก็คงไม่ไปเกาหลีสินะ นายต้องทำอย่างนั้นแน่ๆ เพราะอย่างนี้ไงล่ะไอซ์ที ฉันถึงเลือกที่จะไม่บอกรักนาย  นายต้องตั้งใจเล่นคอนเสิร์ตให้ดีนะ รู้มั้ยสาวๆทุกคนคลั่งไคล้นายมาก โชคดีนะไอซ์ที ฉันขอโทษ
  "ฉันขอโทษนะไอซ์ที ที่ฉันไม่บอกความรู้สึกของฉันให้นายฟัง ฉันขอโทษ ฮึกๆ ฮือ แต่ฉันก็เสียใจนะ ไอซ์ที" 
 

------------------------------------------------

คุยกับผู้สมัคร

ชื่ออะไรคะ? : เจี๊ยบค่ะ

อายุเท่าไรแล้ว : 15 จร้า

คาดหวังอะไรกับฟิคเรื่องนี้บ้าง : ก็ไม่หวังอะไรหรอกค่ะ แค่ได้ออก็มีความสุขแล้ว ^^

คิดยังไงกับพล็อตเรื่องคะ : น่าสนใจค่ะ เห็นแล้วเจี๊ยบก็จินตนาการตัวเองเป็นนางเอกเลยทันที(มันบ้า!!)

บทพระเอกถูกใจไหม? : กรี๊ด!!! มากๆค่า

มีอะไรจะบอกไรท์เตอร์เปล่า? : ติดไม่ติดไม่เป็นไร แต่มาประกาศไวๆนะคะ สู้ตายค่ะ

โชคดีนะคะ ขอบคุณที่สละเวลามา : ขอบคุณที่สละเวลาอ่านเช่นเดียวกันค่ะ