ห้องเก็บใบสมัคร^^

ลำดับตอนที่ #27 : ใบสมัคร ออ นางเอก

ใบสมัครนางเอกเปปเปอร์,,
คำตอบเป็นสีดำ

ส่วนที่ 1,, สำหรับผู้สมัคร
ชื่อผู้สมัคร,, เจี๊ยบจร้า
อายุ,, 15 ค่า
นามแฝงในเว็บ,, Vanaly

ส่วนที่ 2,, ตัวละคร
ชื่อ[ขอชื่อไทย],, เพรดา ศิริวัฒนาไพศาลสกุล
ชื่อเล่น,, ดิสนีย์
อายุ,, 16
นิสัย[7+],, เป็นคนแก่นๆ แสบสุดๆ ซ่า ร่าเริง น่ารัก ไม่ฟังใคร ขี้อ้อนอีกด้วย อยู่นิ่งๆไม่เป็น ไม่ชอบความสะอาด ซกมกเป็นที่หนึ่ง ซน นิสัยคล้ายๆเด็ก ออกแนวปัญญาอ่อนนิดๆ ชอบให้คนมาเอาใจ ไม่ยอมใคร ดื้อ เชื่อแต่พี่ชายเท่านั้น เป็นคนขี้เหงา อารมณ์แปรปรวนบ่อย ชอบความท้าทาย รักความยุติธรรม เป็นคนตรงมากๆ คิดยังไงก็พูดยังงั้น เวลาอยู่ที่โรงเรียนเธอก่อวีรกรรมไว้เยอะมาก เธอชอบน้องหมาและเกลียดแมวเข้ากระดูกดำ ไม่กลัวใคร และที่สำคัญ โลกของเธอมีแต่สีชมพู!
ประวัติครอบครัว,, อยู่กับพี่ชาย พ่อแม่ไปทำธุรกิจร้อยล้านที่ต่างประเทศ
ประวัติความรัก,, ไม่เคยมีความรัก
ความถนัด,, ด้านดนตรี
ห้อง,, 1-c
ความสามารถพิเศษ,, เล่นเปียโน
สิ่งที่ชอบ,, สุนัข อมยิ้ม เล่นเปียโน
สิ่งที่เกลียด,, แมว แมลงสาบ การจากลา
ลักษณะ,, ตัวสูงนิดๆ น่ารักๆ ผิวขาว ผมยาว
ชื่ออิมเมจ,,Naomi panda
อิมเมจ[5รูป],,










ส่วนที่ 3,, คำถาม-คำตอบ
ทำไมมาสมัครเรื่องนี้,,เพราะเห็นว่าน่าสนใจดีค่ะ
ทำไมสมัครพระเอกคนนี้,, เพราะถูกใจค่า
คิดยังไงกับพล็อต,,น่าสนุกดีนะ
บทสำรอง,, อะไรก็ได้ตั้งแต่นังเอกไปถึงนังแจ๋ว
เม้นส์ ทวง จิก โหวต,, จะมาทุกวันเลย
มีอะไรจะบอกเรามั๊ย,, รับไว้พิจารณาด้วยนะ

ส่วนที่ 4,, คำถามชิงบท [ถ้าเป็นบทพูดได้จะดีมากๆ]
1.'พี่ชาย-น้องสาว' คำสองคำที่เป็นเหมือนคำที่ขั้นความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับเขา ถึงแม้คุณกับเขาจะไม่ได้เป็นพี่น้องจากพ่อแม่เดียวกัน คุณอาจเป้นเพียงลูกสาวของเพื่อนสนิทของพ่อแม่เขา แต่คำ 2 คำนั้นก็ยังคงเหมือนเส้นใยบางๆกั้นระหว่างคุณทั้งสอง คุณนั้นรักเขาแต่เขากลับไม่แสดงท่าทีว่าชอบคุณเลย คุณจะทำอย่างไรให้เขารู้ถึงความรู้สึกของคุณ,,
   "ดิสนีย์วันเสาร์ไปเที่ยวสวนสนุกกับพี่มั้ย" พี่เปปเปอร์ถามฉัน เขาเป็นเหมือน 'พี่ชาย' ของฉัน เขารู้นิสัยฉัน รู้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับฉัน รู้ว่าฉันชอบอะไร แต่เขาไม่เคยรู้ว่าฉันชอบใคร   
   "ไปเที่ยวหรอ? ก็ดีนะ ดิสนีย์ไปด้วยดิ" 
   "งั้นวันเสาร์ พี่มารับดิสนีย์พี่บ้านนะ"
   "อื้อ"
                                  ....วันเสาร์....
   "ไปกันเถอะ ดิสนีย์" เขาบอกฉัน
   "อื้อ"
   "ดิสนีย์ไปเข้าบ้านผีสิงมั้ย" 
   "บ้านผีสิงหรอ พี่ก็รู้ว่าฉันกล้วผี"
   "ไม่เป็นไรหรอกน่า พี่อยู่ทั้งคน เธอจะกลัวอะไร" กลัวใจสั่นอ่ะ เข้าใจป่ะ
    "งั้นก็ไปกันเถอะ" แล้วฉันกับพี่เปปเปอร์ก็เดินเข้าไปในบ้านผีสิงงงงงง อันแสนจะน่ากลัว
    "กรี๊ด!!!!!!!" เสียงกรี๊ดร้อยแปดสิบเดซิเบลของฉันดังขึ้น และครั้งนี้ก็คงเป็นรอบที่ล้านพอดีด้วยหล่ะ 
    "โอ๊ย! ดิสนีย์ พี่แสบหูไปหมดแล้วนะ"
    "ก็คนมันกลัวหนิ"
    "งั้นมานี่เลย" พูดจบพี่เปปเปอร์ก็ดึงฉันเข้าไปหา แล้วก็กอดเอาไว้ ทำไมต้องมาทำดีกับฉันด้วยนะ 
     "เอ่อ เรารีบออกไปกันเถอะ" ฉันบอกเขา
   แล้ววันนี้เราก็เที่ยวรอบสวนสนุกกันอย่างสนุกสนาน มันเป็นวันที่ดีมากเลยหล่ะ และเขาก็พาฉันกลับมาส่งที่บ้าน
     "เป็นไงบ้าง สนุกมั้ยดิสนีย์"
     "สนุกที่สุดเลยค่ะ"
     "55 แน่นอนไปกับพี่ซะอย่าง งั้นพี่กลับก่อนนะ"
     "เดี๋ยวค่ะ"
     "หือ อะไรหรอ"
     "พี่รู้มั๊ยว่าเมื่อก่อนฉันคิดกับพี่แค่พี่ชาย แต่พอนานๆเข้ามันกลับไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว พี่ทำให้ฉันใจสั่น พี่ทำฉันเขิล เวลาอยู่กับพี่ และฉันรู้สึกว่าฉันเริ่มรู้สึกกับพี่มากกว่า 'พี่ชายกับน้องสาวแล้วหล่ะ"
                    ...........................................
    
2.ทั้งๆที่เขารู้แล้วว่าคุณรู้สึกอย่างไรกับเขาแต่สิ่งที่เขาแสดงออกมาก็ยังคงเหมือนเดิม เธอท้งรู้สึกอึดอัด อยากถามว่าเขารู้สึกอย่างไรกันแน่แต่ถ้าถามออกไปก็เหมือนว่าเร่งเขามากเกินไป แล้วเธอจะทำอย่างไรให้ความรู้สึกอึดอัดแทบทนไม่ไหวแบบนี้หายไป,,
     "ดิสนีย์ เดี๋ยววันนี้พี่ไปรับที่โรงเรียนนะ" พี่เปปเปอร์บอกฉัน ตั้งแต่วันที่ฉันสารภาพกับเขา ว่าฉันชอบเขา แต่สิ่งที่เขาทำกับฉันมันก็เหมือนเดิม เหมือนพี่ชายกับน้องสาว ที่ฉันไม่ต้องการ แล้วฉันจะทำอย่างไรดี
     "อื้อ"
                   ....เลิกเรียน....
     "กลับบ้านเถอะดิสนีย์ เดี๋ยวพี่ไปส่ง"
     "ก็ได้ค่ะ รีบไปกันเถอะ"
    ซ่าๆ ซ่าๆ
      "อ้าว ฝนตกซะแล้ว พกร่มมารึเปล่าดิสนีย์"
      "ไม่ได้เอามาอ่ะ" 
      "งั้นใช้ร่มกับพี่ก็ได้" แล้วเขาก็ดึงฉันเข้าไปในร่มของเขา ทำให้เราอยู่ใกล้กันมากขึ้น แต่แบบนี้มันทำให้ฉันรู้สึกอึดอัดมากกว่าเดิมอีก ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าเขารู้สึกยังไงกับฉัน
      "พอเถอะพี่  เลิกทำอย่างนี้ซะทีเถอะ พี่คิดยังไงกับฉันก็บอกมาเถอะ ฉันเหนื่อยแล้วที่ต้องเป็นแบบนี้ เป็นแค่น้องสาวของพี่ ฉันอึดอัดมาก พี่รู้บ้างมั้ย" ฉันผลักเขาออก ฉันไม่ทนอีกต่อไปแล้ว ฉันเหนื่อยเหลือเกิน หวังว่าเขาคงจะเข้าใจ และให้คำตอบกับฉันได้นะ
      "ทำไมหล่ะดิสนีย์ ทำไมต้องทำให้ความสัมพันธ์ของเราเป็นแบบคนรัก มันไม่ยั่งยืนเธอก็รู้ ทำไมต้องทำให้มันเป็นแบบนั้น" เรายืนเถียงกันท่ามกลางสายฝน
      "ฉันไม่ต้องการให้พี่มาพูดอะไรให้ฟัง แค่อยากให้พี่บอกว่ารู้สึกยังไงกับฉัน ก็แค่นั้น"
      "รีบกลับบ้านเถอะดิสนีย์ เดี๋ยวพี่ไปส่ง" เขาเปลี่ยนเรื่องทำไม ทำไมหล่ะ คำถามแค่นี้มันตอบยากขนาดนั้นเลยหรอ
      "ไม่ต้อง ฉันกลับเองได้" และฉันก็วิ่งหนีเข้าบ้าน
        
3.ตอนจบคู่คุณเป็นอย่างไร,, ก็ต้องแฮปปี้สิคะ