ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : งานเข้า
เอเลนเิน้าๆอาาเมะพลาหันมอ้ายวา้วยท่าทาเหมือนระแวระวัลอแถมิ้วเรียวสวยอ
เายัมวเ้าหาัน อาาเมะแหล่มอายหนุ่มแวบนึ่อนที่เาะยื้นหน้าไป้าๆหูอายหนุ่ม
"เอเลน.....่อนลายบ้าไ้ไหม...."
"ยุ่!.......ันมาทำาน ไม่ไ้มาเที่ยวว่าแ่นายเถอะ มาเินแบบนี้เาไม่รู้ทั่วทั้บ้านทั้
เมือหรือไว่าเ้าายแอบมาเที่ยวาน- -"
"หึ....รู้แล้วไ...ผมอยามาหาเธอ...นิ...อีอย่าเารู้ว่าผมมาเพราะะนั้น ถ้าผมวิ่ เธอ็
้อวิ่ ถ้าผมเินเธอ้อ็เิน"
อาาเมะพูพลาหันมอ้ายวา เอเลนมวิ้วยุ่พลาหันไปมอามอาาเมะ เาสัเเห็นว่าทุน
่าพาันมอพวเาทั้สออย่าไม่ละสายา บาน็เินเปิทาให้ ไม่หน้าละ เส้นทาถึไ้ว่าิบแทรบไม่เห็นใร
เินผ่านเลย ันไปเินิิร้านมันะเวอร์ไปไหม- -....
เอเลนิ อาาเมะแหล่มอายุำสอนที่ำลัับามอเาอยู่ ายหนุ่มสะิแนเอเลนพลาเิน
นำ่อ เอเลนมวิ้วพลาหันไปมอเ่นัน เารู้ว่านพวนั้นเป็นใรเป็นเหล่าบรราทหารอ์ลัษ์ที่ใ้ใหมาิาม
อาาเมะ นี่มันเหมือนับว่าใระมาลอบปรพระนีพ นายเหนือผู้นี้ไ้ ฮ่าๆๆอำหน่อยเถอะ
"อาาเมะ......มันเป็นเป้าสายาไปไหม"
เอเลนพูพลาสะิแนอาาเมะ อาาเมะหันมามอพลาแสยะยิ้ม เาไม่สนใพวลุ่มุำ หรือ
สายาใร ถึเาะถูพ่ออเาำับว่าห้ามออไปไหนให้อยู่แ่ในราวั หรือ หอพัเท่านั้นโยมีเนิเป็นผู้วบุม
หรือว่าไอ่หมอนี้มันะแอบหนี อ์ลัษ์มาเหมือนัน เอเลนมอหน้าอาาเมะเหมือนะาำอบในใ อาาเมะพยั
หน้าเหมือนรู้ เอเลนถึับเิบเลยที่เียว
.................ะรันไปไหม- -............เอเลนิ
"เอเลน นายอยาลับห้อไหม....."
"านมีอยู..ลับไ้ไ..ใระไปว่าเหมือนแัน- -!"
เอเลนพูพลาวิ่ออาอาาเมะ ายหนุ่มยืนนิ่ เาำลัะวิ่ามแ่ทว่า เหล่าบรราายุำ่า
เิน เ้ามาหาเา พลาทำวามเารพเา ายหนุ่มมอนิ่สีหน้าูเยาและส่าาม รอยยิ้มบานั้นึูสายาอเหล่า
ประานอย่าี
"เ้าาย..้าว่าท่านเสร็ลับเถิอรับ"
"ไม่้อมาใ้ำราาศัพท์ับผมหรอนะ....."
"ออภัยอรับ..แ่้าว่า..."
"ไม่ลับ....ให้ผมมาูานหน่อยไม่ไ้หรือ"
"แ่ไม่มีรายานว่าท่านะมาอนนี้ทาเทศบาล่าพาันเรียมาร้อนรับท่านอย่าสมเียริ(เล่นเอาวุ่นวายันทั้สำนัาน- -)" (ายุำนหนึ่พู)
"ระผมอเิท่านไปพิธีเปิาน้วย" (ายุำอีนพู ลัษะท้วมๆหน่อย)
อาาเมะถอนหายใพลาหันไปมอทาที่เอเลนวิ่ไป แ่ทว่าภาพรหน้าับไร้วี่แววนรั อาาเมะมอ
้วยสีหน้าห่วแ่ทว่า เาเป็นนหาานเาัวเอ ยัไเา็้อทำ แ่ริๆนที่ผินี้็เาเอนั้นแหละ อาาเมะถอน
หายใ่อนะ ัสินใเินามอ์ลัษ์ุำไปไม่วายไปโปรยเสน่ห์ให้ประานอีาหา- -
............................................................................................................................................................................................
ภายในอยมืๆเสียมาบะวัผ่านอาาศ เอเลนะวัมาบเ้าเืออผีิบนหนึ่าระเน
เพราะประสบาร์เ้าึัารานไ้สำเร็แ่แล้ว...
R............R..........R.......
ู่็มีเสียสั่นัึ้นนายหนุ่มใ พลาล้วเอาโทศัพท์ึ้นมาูพลารับ
(เอเลน....นายอยู่ไหน....)
"ทำานอยู่มีอะไร...."
(เอิ่ม....ินนะ....รู้ยัว่าอาาเมะะมาร่วมานเปิานใล้ๆนี้เอนะ)
"ที่ไหน........"
(ที่ถนนเอเรียที่4 นะ....เห็นว่าประานไม่อยู่นู้นเยอะเลย เพราะอยาเห็นอาาเมะนะสิเพราะเ้า
ายไม่เยออสัม- -)
เอเลนอบลับ่อนะัสายแล้ววิ่ออไปเพื่อมุ้หน้าไปที่ถนนเอเรียที่ 4 ทันที เส้นทาที่เาอยู่ับ
ที่ๆเาอยู่นั้นไม่ไลันมานั
ภาพรหน้าอายหนุ่มือผู้นมามายทั้ายหิ เ็ วัยรุ่น นวัยลา ส่วนมาเป็นวันรุ่นนะ
เอเลน่อยๆเบียนเ้าไปนมาถึ้าหน้าสุ เล่นทำเอาเะอเรานี้แถบโยเบียาย เพราะนเยอะมาและยัเป็น
แหล่อาหารั้นีอีัหา เอเลนิ่อนที่นัยน์าสีฟ้าะหันไปสบาับร่าสูอันส่าาม เอเลนมออาาเมะที่ยืนอยู่้าๆ
เ้าอเพลาพูุยัน ายหนุ่มมอพลาวิ่อ้อมเพื่อเ้าไปหาายหนุ่ม เอเลนวิ่อ้อมมาพลาห่าับายหนุ่มเพียไม่
ี่เมรแ่ทว่า เหล่าายุำยืนวาเาไว้ เอเลนมอพวเาพลาทำสีหน้าไม่พอใใส่
"ุเป็นใร.....เ้าไปไม่ไ้นะรับ...รุาออไปป้วย"
"ยุ่ไรฟะ!....ันรู้ัเ้านั้น!....ยุ่อะไร"
"เ้านั้นันหรอ...! ถอนำพูเียวนี้! ไอ่เ็ไร้มารยาท"
"ิ...!...น่ารำา!....ันรู้ัมันปล่อย!...อาาเมะ!"
ไม่รู้อะไรนใให้เาพยายามเ้าไปหาายหนุ่ม อาเป็นเพราะวามรู้สึในอนนั้น อนที่เาวิ่ออ
มาาอาาเมะเพราะสัเเห็นบาอย่า เาามหยิปริศนาไปนมาถึอยมืๆแล้วรู้ว่าเธอเป็นแวมไพร์ ไ้เิาร่อสู้
ัน แ่็ไม่วายไปเอพวผีิบ ำพูนั้น่อนที่เธอะหลบหนีไป มันทำให้เาัวลใ
.......................สัวันท่านผู้นั้นะ้อหายไป................
มันทำให้เารู้สึะิใแปล เอเลนไม่ิสนใายรหน้าแ่ ายุำมอเา้วยท่าทาไม่พอใ
พลา รวบแนอายหนุ่มแ่ทว่า เอเลนมีวามรู้สึที่ไว เาหลบอย่าหวุหวิแ่ทว่าาอเาถูเะนล้มหัวโ
เสา อาาเมะสะุ้ับลิ่นเลือ เาพลาหันไปมอทันที
"เอ่อ..มีอะไรหรือรับ...เ้าายอาาเมะ"
"เียวผมมานะ...."
"ะ..แ่ว่าานะ...เอ่อเ้าาย..??"
อาาเมะไม่สนใับเสียเรียอเ้าอาน เารับรู้เพียสิ่เียว ....ลิ่นแบบนี้...เอเลน....อาาเมะิ
สอารีบเร่่อนที่ร่าอายหนุ่มะหายลับไปในหมอวัน
..................................................................................................................
เอเลนลุึ้นมาพร้อมับน้ำสีแสที่ไหลย้อยลมา ายหนุ่มมวิ้ว ายุำนับสิบล้อมเ้า พลา
ะเอาุแมือ้อแนเ้าเพื่อับุมแ่ทว่า
"มีเรื่ออะไรันรึ........."
น้ำเสียทุ่มแู่นุ้มนวลมาพร้อมเสียรี่าๆนาๆ และ เสียนินทามามาย.......ูสิไร้มารยาท ับมันเลย
โริป่าวเนีย หน้าา็ีแ่หาเรื่อเ้าุ......ำนินทาเหล่านั้น เอเลนรับรู้ี อาาเมะมอ้วยใบหน้านิ่เย ่อนที่ายุ
ำนหนึ่ะเินเ้ามาหาเาพลาพูถึเหุาร์ที่เิึ้น
"เ้าาย....ายนนี้พูาหยาบายไม่ให้วามเารพท่าน ผมเลยสั่สอนมัน"
เพี้ย!!
เสียฝ่ามือระทบใบหน้าอายุำนนั้นนแว่นำที่สวมอยู่ระแนพื้น ายนนั้นอึ่ พร้อมับ
ประานที่มอูเหุาร์ เอเลนเอ็เ่นัน อาาเมะมอายรหน้า้วยแววาไม่พอใอย่าที่สุ(แ่็ยั
เยา- -)
"ผมไม่ไ้พู...ว่าให้พวเธอทำร้ายประานหรอนะ ินโ"
น้ำเสียยัูเรียบแ่ แววาูุันนหน้าลัวน ายุำนนั้นหรือ ินโ ถึับหน้าถอสี เา
ุเ่าลพลาเอ่ยำอโทษในแบบอเา พร้อมับเสียพูุยอเหล่าบรราผู้เห็นเหุาร์ อาาเมะยื้นมือไปหาเอ
เลน พล้ายิ้มแววาูเหมื่อๆ เหมือนเาำลั่อไปยัอเหลวสีแหน้าเย้ายวนใ
"เอเลน!...."
"เ้าาย...!"
เสียประสานอทัู้่ทำเอาอาาเมะสิลับมา ินับเนิวิ่มา้วยัน้วยสีหน้าัวลและเหนื่อยหอบ
เนิมีสีหน้า แปลๆ ินนี้อย่าถามเลยสีหน้าเาเหมือนนะเป็นลม อาาเมะส่ายหัวพลาึเอเลนลุึ้น่อนะหันไปสั่
ินโ้วยสีหน้าปริ(เปลี่ยนอารม์ไวมา- -)
"ินโ......เธอ่วยพาเธอนนี้ไปทำแผลเียวผมะเปิาน่อนแล้วะามไป..."
ินโารับพลาเินนำเอเลนไป ินเินามเอเลนไป้วยสีหน้าเหมือนะไป่อนนเ็บ เนิมอิน้วย
แววาห่วๆ เพราะถ้าทาสภารู้ินไ้โนลโทษแน่ๆ- - อาาเมะแหล่มอเนิพล้ายิ้มเป็นนัยๆ นายหนุ่มแทรบ
นลุ อาาเมะเินลับเ้าานไว่วายไปยิ้มให้ับสาวๆเป็นารผูใประาน(หรือเปล่า- -?? เ้าู้นะเนียอาาเมะ)
"ท่านอาาเมะ ท่านผู้นั้น.....นะ"
"อ่าผมรู้แล้วละ.......เรื่อที่เอเลนะพู็เหมือนัน"
ายหนุ่มพูพลาเยมอไปยั้านฟ้าอึ ้านบนมีร่าอใรยืนอยู่แล้วหายไปอย่าไร้ร่อรอยว่าเย
มีใรยืนอยู่รนั้น อาาเมะยิ้มนัยน์าสีแเลือแสแวบนึโยไม่มีใรสัเเห็น มีเพียเนิเท่านั้นที่รู้
...........ะเริ่มแล้วสินะ....สรามแห่เผ่าพันธุ์...............
#เสร็แล้วอน านเ้า เอาผมนี้านะเ้าริๆ อบุที่อ่านนะรับ...อมเม้นเยอะๆนะรับ..ะไ้มีำลัใ 555+
ปล.อาาเมะน่าลัวมานะเนีย..เล่นะนายเอเราอึ่เลย ะเิอะไรึ้นหลัานี้ิามมอนหน้านะรับ.....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น