ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : อาคาเมะ X เอเลน
เอเลน นั่มอินที่่ทำแผลให้เาพลาัวสั่น ูแล้วท่าทาะเอามันไปโรพยาบาลเอามาๆ เล่นีเียว
"ินนายไหวไหม.......หึ..ไม่้อลัวว่าสภาะเืออนายหรอ แ่แผลนิเียวเอ"
ินสะุ้่อนะมอเอเลน้วยแววาเอาเรื่อผิับท่าทาะเป็นลมเมื่อี้โยสิ้นเิ
"นี่ท่านบ้าหรือไ!! เ้าายแห่ฮันเอร์นะ ็มีานะที่สูศัิ์เ่นเียวับ ราว์ริิ แ่แ่่า
ันรที่ ราว์ินเปรียบเหมือนเาอยูแลประาน และ ราว์ริิเปรียบเหมือนแสที่อย เรียวัและอยปป้อ
ประาน ถึท่านะิว่าท่านไม่สำัละ็ ผมว่าท่านิผิ- -"
ินสาทยายยืยาวนเอเลนถึับมวิ้วยุ่ เหมือนเป็นเิว่ามันพูอะไร แม่ไม่รับเรื่อที่พูเมื้อี้เลย- - แ่
ที่ินพูมัน็ถู ราว์ินเป็นเพียผู้ถูแ่ั้า ราว์ที่แท้ริ ือราว์ริิ เอเลนไม่เถียับวามรินี้ ถึะเป็น
เ้าายเหมือนัน ป่ถ้านับโยรวมแล้วเา็แ่สามันธรรมาีๆนี่เอ เอเลนิ่อนที่ินะเ็บอุปร์แล้วเินออ
ห้อไปเหลือเพียายหนุ่มนั่ โเี่ยวในห้อเพียผู้เียว
"หึ....เาะสนเราไหม.......เอะ! ะสนหรือไม่สน็่าแม่!"
เอเลนบ่นึมัมอะไรบาอย่าพลาเอนัวลนอนบนโฟานุ้มๆ พลาหลับา ไออุ่นๆลอยมาใล้ใบแ้มนุ้มๆหน้า
หยิอร่าบา เอเลนมวิ้วอย่าสสัยเปิแอร์นานี้ทำไมมันร้อนๆที่แ้มฟะ เอเลนิแ่ไม่ทันที่ายหนุ่มะรับรู้ถึ
สิ่นั้น ริมฝีปาบาถูู่โมพร้อมลิ้นที่ะวัวาวามหวานในโพรปาาเอเลนสะุ้ นัยน์าสีฟ้าเบิว้าพร้อมับ
สบา เ้าับนัยน์าสีแอันร้อนแร อาาเมะโผล่มาอนไหนไม่รู้นเอเลนแทรบไม่ทันั้ัว ายหนุ่มาเบาๆ่อนะ
เลิ้ม ไปับรสูบอันแสนเร้าร้อน อาาเมะายูบ้าๆ่อนะ่อยๆบแม้นที่ออาวอายหนุ่มร่าบารหน้า
เหมือน้อารบาอย่า เอเลนใ่อนะันหน้าอออาาเมะให้ออมาห่าๆัว
"นาย! วบุมมันหน่อยไ้ไหม!...ถ้ามีใรเห็นเ้าะทำไ- -"
"โอะ!....อโทษผม.....ทนไม่ไหว ลิ่นมัน่า...."
นัยน์าเลื่อนลอยออาาเมะทำให้เอเลนหน้าถอสีทันทีที่เห็น แววานั้น่ามอเาอย่าระหาย เอลเนระุ
นินึเมื่อายหนุ่ม่อยๆโน้มเ้ามาหาเา เียวาวอออมาาริมฝีปาบาอายหนุ่มนัยน์าสีแเลือแส ม่าน
าูหแหลม สีหน้าูอิโรยพลาหอบหายใถี่ๆ เอเลนมอ้วยแววาใไม่น้อยที่เห็นเาในสภาพรึ่ๆลาๆแบบนี้ เหมือนับว่า....เาำลัอทนับ
มันอยู่...
"นายื่มเลือรั้สุท้ายเมื่อไหร่...???"
อาาเมะนิ่่อนะยับลุึ้นพลาเินออห่าเอเลน เอเลนมอิริยาแปลๆนี้พลาสสัยไม่น้อย เาลุึ้น
พลาวิ่ไปว้าแนอายหนุ่มไว้ อาาเมะะัพลาหันมามอายหนุ่ม เียวาวที่โผล่ออมานั้นทำให้เอเลน้อึ
ัวเาไว้ไม่ให้ออไป้านอเ็า พลาส่สายาาั้นไปให้อาาเมะ ายหนุ่มยิ้ม
"เมื่อสอเือน่อน........."
"ห๊ะ!! นี่แะบ้าหรือไ...อมาไ้ไ"
"ผม็แ่......ไม่ไ้ออล่าแ่นั้น"
อาาเมะอบ เอเลนึประูปิพลาล็ออีาหา อาาเมะมอเอเลนนิ่ ่อนที่้อมืออายหนุ่มะถู
ราบาึ มาที่มุมห้อ เอเลนถอเสื้อโสีน้ำาลออ พลาปลระุมเสื้อเม็ที่ หนึ่....สอ...และสาม....ารระทำที่
ทำให้อาาเมะแทรบวบุมัวเอแทรบไม่อยู่ผ่านวาที่มอ่อไปยั้นอาวอร่าบา
"รีบๆิน!....แล้วไปให้พ้นๆ!"
ำพูที่ร้ามับสีหน้าที่และลื่น ับท่าทาเหมือนยั่วยวน นายหนุ่มแทรบอทนไม่ไหว อาาเมะย่อัวล
้าหน้าายหนุ่ม เา่อยๆยื่นหน้าเ้าไปหาเอเลน้าๆ ลิ้นสีมพู่อยๆะวัลิมรส้นอ่อนะฝัเียวมๆเ้าไปอย่า
รวเร็ว เอเลนระุเล็น้อย วามเ็บปวแล่นไปทั่วร่าาย แ่แล้ววามเ็บปว็ลายเป็นวามเยา อารม์บา
อย่าแทรเ้ามา อาาเมะถอนเี่ยวออพลาท่ออะไรบ้าอย่าึ่เาไม่รู้ ไม่นานัวามเ็บปวที่้นอนั้น็หายไป อา
าเมะเ็เลือที่มุมปาออ พลามอเอเลน้วยแววาแปลๆ
"มออะไรนัหนา!......"
"หอมนะ....ลิ่นเธอนะ...มันยั่วผมนะรู้ไหม"
"อย่า....แม้แ่ะิ...."
เอเลนพูแ่ทว่าสีหน้าับไม่ใ่ อาาเมะมอายหนุ่ม้วยแววาที่แสถึวามระหายมาว่าเิม น
ร่าบาแทรบผวา อาาเมะประบูบายหนุ่มอีรั่ แ่รั้นี้รุนแรว่ารั้่อน
"ผมอทนมามานะ...เอเลน..แ่นี้วามอทนอผมแทรบไม่เหลือแล้ว...เธอทำัวเธอเอนะเอเลน..."
"ห๊ะ!.....ะ..เี่ยว...!"
........................................................................................................................................
ั......ถ้าสนใะอ่าน่อ มาที่ ลุ่มนิยายอนิเมะ เะ เสะ วายวี บราๆๆิไม่ออ รับ..^ ^
ปล..อบุที่ิามนะรับ....ผมะลให้อ่านนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น