คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Part 1 การสอบคัดเลือกอาเคไทป์ บทที่ 11 คำบัญชาของผู้ควบคุม
ในที่สุารสอบัเลือรอบสุท้าย็มาถึ
เวลายามเ้า่อนารสอบะเริ่มึ้น
" สวัสี้าทุๆน พัผ่อนันเ็มที่แล้วใ่ไหมะ เรียมพร้อมับารสอบรอบสุท้ายแล้วหรือยั " าลิน่า ะรรมารผู้ยิ้มแย้มอเรา ำลัทัทายผู้เ้าสอบทุน ที่มารวมัวันอยู่ในบริเวลานว้าอหออยเพื่อเินทาเ้าสู่สนามสอบ
" ถ้าเรียมอุปร์มาันพร้อมแล้ว ็ออเินทาันไ้เลย ันะเป็นนนำทาให้เหมือนเยนะ " เธอยิ้ม
" อโทษ่ะ... อุปร์ที่ให้พวเราเรียมมาใ้ในารสอบ ไม่ไ้ให้่อสู้ับอะไรใ่ไหมะ " ริสัล เธอยมือึ้นถาม้วยวามัวล
อุปร์ที่หลายนเรียมมา้วย มีทั้อาวุธ อุปร์พื้นาน เือ ล้อส่อทาไล และอื่นๆ เท่าที่ะหาไ้า่ายทหาร แ่ทาะรรมารไม่ไ้บออะไรเี่ยวับารสอบไว้เลย
" อือ.... ็ไม่เิว่าให้ไป่อสู้ับอะไรนะ เอาเป็นว่าเี๋ยวไปถึแล้ว็รู้เอล่ะเนอะ รอบสุท้ายุเย์นะเป็นนุมารสอบ้วยัวเอเลยนะ " าลิน่าอบ้วยวามร่าเริ
" เห่ย... าลุนั่นอีแล้ว " เนเนทลอามอบนอยู่ๆ็บ่นพึมพำึ้นมา
ลุ่มนัสำรวและาลิน่า นำทาพาทุนเินผ่านป่าอสนามสอบไปนถึท่าเรืออะสำรว ที่นั่นมีเรือนาเล็อเทียบท่าอยู่หลายลำ
" เอาล่ะทุน ่อานี้พวเราะนั่เรือไปที่สนามสอบลาทะเล เิทุนทยอยึ้นไ้เลย " ะรรมารผู้ยิ้มแย้มเอ่ย
รืนนน...... ผืนน้ำอมหาสมุทรอันว้าให่ ลื่นลมพัธปลิวไสว ลิ่นอน้ำทะเลและแสแที่สะท้อนับผิวน้ำมัน่าสวยาม
" โห... ทะเลว้ามาเลย " อลันเอามือป้อาันแสแที่ส่อมา มอออไปท้อทะเลว้าไล
" นายพึ่เยออทะเลรั้แรเหรอ อลัน " เนเนทที่ยืนพิราบเรือเอ่ยถาม
" พึ่เยนั่เรือออทะเลริๆรั้แรเลยล่ะ " เายิ้ม
ะที่ริสัลำลัเหม่อลอยมอออไปในท้อทะเล เธอนึถึเรื่อราวในสมัยที่ัวเอยัเป็นเ็ พ่ออเธอเยพาึ้นเรือไปยัประเทศฟุุนิ ลอร์เรนนาร์ ัปันเรือนส่ยัหนุ่มยัแน่นในเวลานั้น ระูลอริสัล เยทำาร้าทาเรือับประเทศู่้าฟุุนิ
' เป็นยัไบ้า นั่เรือรั้แรอบไหม ' ภาพในวามทรำอริสัล ุพ่อที่แสนใีูมีส่าราศี ยิ้มและเอ่ยถามเธอ เ็ัวน้อยที่ื่นาื่นใับารไ้ออท่อไปในพื้นน้ำว้าไลและาม มันเป็นวามทรำที่ิาเธอไม่เยลืม
" เป็นยัไบ้า นั่เรือรั้แรเหมือนันเหรอ " เนเนทเอ่ยถามริสัล ภาพอเ็หนุ่มยืนใ้แสเาอวอาทิย์ที่ส่อเป็นประาย มัน้อนทับับภาพวามทรำอเธอ
ริสัลเิหน้าแ่ำึ้นมา เธอรู้สึหวั่นไหวเล็น้อยับำพูอันอ่อนโยนนั้น
" เป็นอะไรไปน่ะ เียบผิปินะริสัล หรือว่าะเมาเรือ " เนเนทถามเพื่อน้วยวามเป็นห่ว
เธอมีท่าทีเินอายและหลบเลี่ยสายา " ปะ... เปล่า "
" รู้สึลื่นไส้เหรอ ันหายาแ้เมาเรือให้เอาไหม "
" ะ... ันไม่ไ้เป็นอะไรทั้นั้นแหละ! " ริสัลเสียัลบเลื่อนและเินเิหนีออไปท่าทาุนเียว
" อ่า... ริสัลเป็นอะไรไปเหรอ เนเนท " อลันเอ่ยถามและมอ้วยวามสสัย
" เอ๊า... อะไรอเานะ ันแ่ถามเยๆ " เนเนทยืนเาหัว้วยวามวย
ไม่นานเรือนส่เล็็พาผู้เ้าสอบมาถึลาอ่าว ไม่ไลาายฝั่นั เรือลำให่อะสำรวอรออยู่ลาทะเล พร้อม้วยเหล่าะรรมาร ลอร์ไบรอัน อัลวินและเย์น ับเรือนาลาที่ล้อมรอบและมีเหล่านัสำรวับผู้พิทัษ์อยูแล
" ไหนล่ะ สนามสอบ " เนเนทะเ้อมอหา
" หรือว่าะให้พวเราสอบบนเรือเหรอ? " อลันพูึ้นมา
่วเวลา่อนหน้านั้น...
" หา... ท่านะบ้าไปแล้วเหรอ ลอร์ไบรอัน " อัลวินเอ่ยึ้นในห้อประุม ะำลัถประเ็นเรื่อสนามสอบสุท้าย
" ะสร้าสนามสอบลอยน้ำาโลหะเนี่ยนะ " เาพู้วยวามุน
" ันะใ้ บัา - วบุมวัถุ วบุมสนามสอบเอาไว้เอ " ลอร์ไบรอันเอ่ย
" ลทุนนานี้ ท่านมีแผนอะไรันแน่ " อัลวินทำสีหน้าริัึ้น
" นร้ายที่พวเราำลัามหาัวอยู่ยัไร้วี่แวว มีร่าเอ็ไม่ไ้แ้สถานาร์ใที่ผิปิมา
อีทั้เรายัไม่รู้เนาที่แท้ริอนร้าย
ันั้นหาว่าพวมันบุเ้ามาในสนามสอบ ้วยเนาใ็ามแ่ ันะเปลี่ยนสนามสอบให้ลายเป็นุเพื่อุมัวพวมัน " ลอร์ไบรอันอธิบาย
" ท่านะใ้ลูวาล่อเสือออาถ้ำหรือไ ิว่าเป้าหมายอพวมันือ เ็ๆที่เ้ารับารสอบในปีนี้เหรอ " อัลวินเอ่ยถาม
" ไม่้อห่ว เย์นะอยู่บนสนามสอบับพวเ็ๆ หาว่ามีอะไรเิึ้น เย์นปป้อพวเาไ้แน่นอน "
" ันไม่ิว่าพวมันะหลลลูไม้ื้นๆแบบนี้หรอนะ ลอร์ไบรอัน "
" อย่าที่บอเรายัไม่รู้เนาอพวมัน อาะเป็นแ่ารสอแนม ถ้าเ่นนั้น็ไม่มีอะไร้อเป็นห่ว "
" หวัว่าะเป็นแบบนั้น... " อัลวินอบอย่าัวล
ปัุบัน...
ะที่ทุนำลัยืน้อมายัเหล่าะรรมารอย่าสสัย พวเามอหาสนามสอบสุท้ายันอยู่
" ในเมื่อทุนมาันรบแล้ว ันะประาศเริ่ม้นารสอบัเลือในรอบสุท้ายนี้ " เย์นประาศัสนั่น
ลอร์ไบรอัน หยิบหนัสือเล่มหนาที่มีอัมีสีน้ำเินฝัอยู่บนปออมาถือเอาไว้ในมือ เาใ้พลัทำให้มันลอยึ้นอยู่เบื้อหน้า แล้วึเอ่ยำพูึ้น
" บัา - ปรัมแห่ารปรอ (วบุมวัถุ) "
ถ้อยำที่เอ่ยึ้นเพื่อออำสั่บัาารออาเไทป์ระับสู ส่ผลให้หนัสืออลอร์ไบรอันที่เป็นสิู่่าย เพิ่มพลัึ้นอย่าเ็มประสิทธิภาพ
ำสั่ " บัา " ือารออำสั่เปิใ้านอาวุธหรืออุปร์ประำัวออาเไทป์ในระับสูเ่นราทอำ โยปิารใ้พลัออาเไทป์ระับทั่วไปะใ้แ่วามรู้สึหรือารั้สมาธิที่แน่วแน่ เพื่อส่พลัานไปสู่อุปร์ในารใ้าน แ่ในระับสูารออำสั่ถือเป็นารปลปล่อยพลัั้นสูสุออมา เพื่อแสถึวามสามารถที่แท้ริออาวุธนั้น
ึ่อาเไทป์ระับราทอำ ทุนะมีอาวุธหรืออุปร์ประำัว ที่ถูสร้าึ้นโย่าทำอัมีระับปรมาารย์าฟุุนิ
พลัแห่ารวบุมอลอร์ไบรอัน ออร่าพลัานถูสร้าึ้น มันมอไม่เห็น้วยาเปล่าแ่มีแสสะท้อนเหลือบเาาๆอยู่ พลัานรอบเป็นวลมาาท้อฟ้าสูหลายสิบเมรลมายัพื้นน้ำ พลันี้สามารถวบุมวัถุใๆที่อยู่ในอบเอพลัไ้ ทั้น้ำหนัและารเลื่อนที่ อาาเอพลันั้นว้าให่นรอบลุมพื้นที่อสนามสอบทั้หม
สนามสอบนามหึมาถูสร้าาโลหะมวลเบา ลอยึ้นเหนือผิวน้ำอมหาสมุทร เป็นลานว้าทรลมและมีทาเื่อมหลายุเป็นสะพาน่อันไปสู่พื้นที่เล็ๆโยรอบึ่เป็นทุ่นลอยน้ำนาพอประมา สำหรับเป็นุพัผ่อนอผู้เ้ารับารสอบ
' อาาเว้าไลมา พลัระับไหนันนะลอร์ไบรอัน นาเราที่เป็นผู้รอบรู้ยัไม่เ้าใลไพลัอผู้วบุมไ้เลย ' อัลวินนึในใ ะที่เห็นพลัแห่ารวบุมอลอร์ไบรอัน เป็นประัษ์อยู่รหน้า ในะที่เย์นผู้พิทัษ์ ระโาเรือลำให่ลสู่สนามสอบเิเสียัสนั่น " ึ!! "
" นี่ไล่ะ สนามสอบอทุน " เายิ้มและอ้าแนรับอย่ามั่นใ ่อหน้าเหล่าหนุ่มสาวทั้หลายที่ำลัะลึ
" มะ... แม่เ้า! สุยอ " เนเนทาโ ในิ่อึ้ไปั่วะหนึ่เพราะาไม่ถึ
" พลัออาเไทป์ทำแบบนี้ไ้ยัไนะ " อลันะลึนเือบะลืมหายใ
" เนี่ยเหรอ พลัอผู้วบุม " ริสัล้อมอ้วยวามื่นม
" บ้าพลัันริ... เอ้าๆอย่ามัวแ่ะลึ รีบึ้นมาบนสนามสอบันไ้แล้ว " อัลวินลาเรือและเินเ้าสู่สนามสอบอย่าอ้อยอิ่
หลัาที่ทุนเินึ้นมารวมัวันบนสนามสอบ ้วยเสีย้อแ็อแทีุ่ยันถึพลัวบุมที่น่าประหลาในี้ อัลวิน็ยืนอยู่เบื้อหน้าำลัะอธิบายถึารใ้านสนามสอบให้ผู้เ้าสอบฟั
" ่อนอื่นันะอธิบายวิธีใ้านสนามสอบให้พวเธอเ้าใ สนามสอบนี้มีแผ่นโลหะสี่เหลี่ยมเื่อมับมีสีน้ำเินอันเล็ๆอย่าที่พวเธอเห็น
แผ่นโลหะพวนี้ สามารถยับและเปลี่ยนรูปร่าไ้ามแ่เราะสั่าร ยัวอย่าเ่น * ป้อัน * " อัลวินเอ่ยำพูึ้นอย่าเรียบ่ายและยมือึ้น ในะนั้นแผ่นโลหะบนพื้นอสนามสอบ็ลอยึ้นมารวมัวัน เป็นรูปทรสี่เหลี่ยมนาพอประมา้าัวอเา
" เมื่อันออำสั่ป้อัน แผ่นโลหะพวนี้ะรวมัวันลายมาเป็นโล่ป้อันพวเธอาอันราย ึ่มันแ็แรพอประมา
และพวเธอะ้อมีสมาธิั้ใเวลาทำารสั่านมัน ามแ่ะินนาารว่าให้เป็นรูปร่าแบบไหน แ่มัน็มี้อำัอยู่ สามารถสร้าไ้แ่วัถุรูปทรเราิเท่านั้น ะสร้าอะไรแปลประหลาเหนือินนาารไม่ไ้หรอนะ " เาอธิบาย
" อี้อหนึ่ บนสนามสอบแห่นี้ือพลัในารวบุมอลอร์ไบรอัน ารออำสั่ะถูำัไว้ในวแบๆเท่านั้น ันั้นมันะมีระยะารใ้านที่ไม่ไลาัวอผู้สั่าร "
พูให้เ้าใ่ายๆ็ือ ลอร์ไบรอันให้พวเธอยืมพลัในารวบุมโลหะในพื้นที่นี้เท่านั้น นอเหนือานี้็เอาไปประยุ์ใ้ันเอ " อัลวินอธิบายถึสนามสอบที่เาและนัประิษ์ั้ใสร้าันึ้นมา ให้ทุนฟัอย่าัเน
" เอาล่ะเ็ๆ ันะอธิบายารสอบรอบนี้ให้พวเธอฟั ิาารสอบรอบนี้่ายมา
ที่้านหลัอัน สุสนามสอบะมีธปัอยู่สอผืน ไปเอามันมาเพื่อทำะแนน อนุาให้หนึ่นหยิบไ้แ่หนึ่ผืนเท่านั้น ถ้าใรหยิบไ้แล้วออาสนามไปะลับเ้ามาไม่ไ้อี
ธหนึ่ผืนเท่าับสามสิบะแนน ทีมใไ้มารบสามผืนะนับรวมให้เป็น 100 ะแนนและถือว่าผ่านารสอบในทันที
ให้ทุนรวมลุ่มันัั้ทีม ทีมละหน โยในแ่ละรอบสามารถส่ผู้เ้าิธไ้ทีมละสอนเท่านั้น เพื่อำัำนวนนบนสนามสอบ ส่วนนที่เหลือให้รออยู่บริเวพื้นที่พัผ่อนนอสนาม " เย์น อธิบายถึิาในารสอบรอบนี้
" ให้พวเราแย่ธันเอเหรอ? " เนเนทโพล่ึ้นมา
" ะแย่ันหรือะร่วมมือัน็ไ้ ำไว้ว่ารอบนึมีธแ่สอผืนเท่านั้น และ้อผ่านันไป่อนนะ หึหึ... " เย์นแสยะยิ้มและพูอย่ามั่นใ
" ล้อันเล่นใ่ไหมเนี่ย... " ไ้ยินแบบนี้นเนเนทถึับหน้าีเหื่อ
" ะใ้อุปร์หรืออาวุธอะไร็ไ้ามแ่สะว อแ่ล้ม้าให้ไ้หรือหลบเลี่ยไปถึธ นหยิบธมาและออาสนามไปถือว่าผ่านในรอบนั้น
และสุท้ายห้ามผู้ใลไปในน้ำเ็า ใรลไปถือว่าถูัสิทธิ์ในารสอบ "
" ว่าไนะ! เห้ย! แบบนี้็ว่ายน้ำอ้อมไปไม่ไ้นะเ่ " เนเนทโวยวายึ้นทันที
" ใ่ถูแล้ว ป้อันารลัไ่ไ ยัไ็้อผ่าน้า ฮ่าๆๆ " เย์นยิ้มหัวเราะร่า " ารสอบะเริ่มแล้ว รีบไปรวมทีมันไ้แล้ว "
" ็ามนั้นแหละ ถ้าเ้าใแล้ว็ัั้ทีมันไ้แล้วะไ้เริ่ม้นสอบะที
อนนี้หมหน้าที่ันแล้ว อให้โี " อัลวินพูบ แล้วเินออาสนามสอบไปอย่าเื่อๆ
" มิน่าถึให้พวเราเอาอาวุธับอุปร์มา้วย " ริสัลพูึ้น
" แย่ะมั ิว่าอยู่ในทะเละเ้าทาันแล้วะอี " เนเนทบ่นพึมพำ
" เรา้อหานมาร่วมทีมให้รบหนนะ " อลันเอ่ย
" หา.... ใรล่ะ " เนเนทพลันเหลือบมอ้ายวา
ทุน่าเมินหน้าหนีเนเนทันหม พวเาหลบเลี่ยสายาที่้อมอมา ้วยวามหุนหันพลันแล่นอเนเนทในรอบที่ผ่านมา ลับทำให้ไม่มีใรล้าะร่วมทีมับพวเาเลย
" เห้ย! ไอ้พวบ้า อย่าเมินันนะเว้ย! " เ็หนุ่มโมโหเาโวยวายึ้นในทันที
" ใเย็น่อนเนเนท เี๋ยวมีนอยาร่วมทีมับพวเราบาแหละ " อลันปรามเพื่อน
และเวลา็ผ่านไปพัหนึ่ นระทั่ทุนรวมัวัั้ทีมันเรียบร้อย เหลือเพียลุ่มออลันที่ยัมอหาเพื่อนเ้าทีม
" เอ่อ... ันว่าทุนมีทีมันหมแล้วนะะ " ริสัลสัเเห็น
" ยัมีลุ่มอสามนนั้น ที่ไม่ไ้รวมทีมับใรนะ " อลัน พลาี้ไปที่ลุ่มอลาพิสในเวลานั้น
" ลุ่มอพี่ลาพิสเหรอ... "
" ห๊ะ!! อะไรนะ
ว๊า... ไม่เอานะว้อย ให้ร่วมทีมับพวัวปัหาที่สุในารสอบเนี่ยนะ " เนเนทแผเสียโวยวายึ้น
" พูยัับัวเอไม่ใ่ัวปัหายัั้นแหละ " ริสัลเหล่ามอ
" เราไม่มีทาเลืออื่นแล้วนะ เี๋ยวผมเ้าไปุยับพวเาเอ " อลัน เินรเ้าไปหาลุ่มอลาพิสในทันที
" ายแน่ัน... นี่มันเลวร้ายสุๆ " เนเนทนัุ่มมับ วิัวลึ้นมาในทันใ
้วยเหุนี้เอลุ่มออลัน ึไ้ร่วมทีมันับลาพิส บรู๊และาอิม ในารสอบรอบสุท้ายที่ำลัะเริ่มึ้น
บอน.
ความคิดเห็น