ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : EP.2
เ้าวันใหม่ หัวใรัยอเเ
้อวววววววววว ื่นเ้ามา็ิลอนไ้เลยย5555+ ผมื่นมา็ิถึพี่ยอเเเลยยยรีบอาบน้ำเเ่ัวไปโรเรียนีว่า
ลั้นลาเเ่เ้าาา
พอผมเเ่ัวเสร็เเล้ว็หยิบุเเรถมาเเล้วึ้นร่อมมอเอร์ไ์ันโปรี่ไปโรเรียน
ในะที่ผมี่รถอยู่ผมเห็นพี่ยอเเอยู่รป้ายรถเมสสัยรอรถเม
ผมเลยไปอรถรป้ายรถเมถามพี่ยอเเ
ยูยอม : สวัสีรับ พี่ยอเเเอันอีแล้วน่ะรับบ บัเอิั
ยอเเ : อ้าวว น้อยูยอม
ยูยอม : ำลัรอรถเมไปโรเรียนหรอรับไปับผม็ไ้น่ะผม็ำลัไปโรเรียนพอี
ยอเเ : ไม่เป็นไร พี่เรใ
ยูยอม : ไม่้อเรใหรอรับ ไปับผมเถอะ
ยอเเ : ไม่เป็นไร หรอเี๋ยวอีไม่นานรถเม็มาเเล้ว
ผมเริ่มโมโหนิหน่อยย็เลยไปึเเนอพี่ยอเเมาพอีนเเถวนั้นไม่มีเพราะอนนี้มันเพิ่หโมรึ่ [ที่ผมไปโรเรียนเ้าเพราะะไปลอารบ้านเพื่อน]
ยอเเ : ยูยอม ปล่อยเเนพี่น่ะพี่เ็บ
ยูยอม : พี่ ไปับผมเถอะ
ผมเริ่มบีบเเนพี่ยอเเนเเ
ยอเเ : โอ้ย!! ็ไ้
ยูยอม : เย่ๆ
ผมปล่อยเเนพี่ยอเเเเล้วเอามือทั้สอ้าับเเ้มนุ่มๆอพี่ยอเเเเล้วพูว่า
ยูยอม : เป็นพี่้อามใน้อน่ะรับ
ผมับเเ้มพี่ยอเเเรื่อยนผมไปมอหน้าพี่เาพี่เาหน้าเเมา เินผมรึใ
ยูยอม : พี่เินผมหรอ
ยอเเ : ....ไปโรเรียนไ้เเล้ววนี่มันะเ็โมเเล้วน่ะ
ยูยอม : ร้าบบบบบบบ
ผม็ยื่นหมวันน็อให้พี่ยอเเ
ยอเเ : ทำใมน้อไม่ใส่เอามาให้พี่ใส่ทำใม
ยูยอม : ใส่ไปเถอะรับ เี๋ยวเิผมรถล้มพี่ะไ้ไม่เป็นไร
ยอเเ : .....อย่าพูยัี้สิ
พี่ยอเเเอามือมาีไหลผมเล็น้อยผมเลยล้อพี่เานิหน่อย
ยูยอม : หน้าเเๆพี่อบผมป่ะเนี่ยย
ยอเเ : ...โอ้ยยย ไปโรเรียนไ้เเล้วว
ยูยอม : ร้าบๆๆๆๆๆ
Youngjae....
ห้อเรียนม.6 ..
โอ้ยยยย ผมนั่ิเเ่เรื่ออเ็น้อยยูยอมนี่ทำใหผมเินนนมาถึมาที่สุ
'พี่อบผมป่ะเนี่ย'
อีำนี้มันทำให้ผมใเ้นเเรริๆไม่มีสมาธิเรียนเเล้วววววววว
นเพื่อนที่นั่้าผมอย่า'มาร์ ้วน'ไม่มีสิในารเรียนไป้วย
มาร์ : ยอเเึ เป็นอะไรรึปล่าวเห็นนั่น่าเเมาั้นานล่ะเนี่ยย
ยอเเ : ป่าวหรอ มาร์ ือเราเเ่ิอะไรเรื่อยเปลื่อยน่ะมาร์นั่เียนไปเถอะ
มาร์ เป็นเพื่อนสนิทผมเอ เวลาุยะมาร์้อุยเเบบมีมารยาท ไม่พูหยาบาย เพราะเห็นยัี้เวลาพูับมาร์เเบบหยาบายหรือ่ามาร์ทั้ๆที่มาร์ไม่ผิามาร์ที่น่าาน่ารัๆไร้วามโห
ลายเป็นปิศามาร์ึไ้เลยยเพราะมาร์ไม่อบบบารพูำหยาบ มาๆๆๆๆ
มาร์ : หมั่วโมเรียนเเล้ว ยอเเึ ไปิน้าวันเถอะ มาร์ึหิวเเล้ว
อีอย่าเวลามาร์พูื่อใระลท้าย้วย'ึ'ลอถึเเม้ื่อะไม่มีัวเหรือ วายเเม้เเ่น้อย
ยอเเ : ยอเเึ ็หิวเี๋ยวเราไปิน้าวัน
โรอาหารในโรเรียน [ยัอยู่ะผม(ยอเเ)]
นเ็มโรอาหารเลยยโอ้ยยยยร้าน้าาววน็เ็ม
มาร์ : ยอเเึนเ็มโรอาหารรเลยยอ่ะะ
ยอเเ : ทำไีอ่าามาร์ึ
อยู่ีี็มีนมาสิไหล่ผม
ยูยอม : สวัสีอนเที่ยรับผม
ยูยอมนั้นเอที่มาทัผมพร้อมับถือ้าวมันไ่ที่มีเเวาอยู่้าาน
ม่ายยยยยยยยย!!!นั่นมัน!!เเวาาาโอ้วววว!!สลบเเปบ
ผมทำหน้าเเปลๆเมื่อมอไปที่าน้าวอยูยอม
ยูยอม : พี่เป็นอะไรรมอ้าวผมเเปลๆมันมีอะไรหรออ
ยอเเ : อ่ะ..อ่าา...ปะ..ป่าววว..ั้นพี่ไปื้อ้าว่อนน่ะ
ยูยอม : โห้!!!!พี่ะไปื้อริหรอนเยอะนานั้นนน
ยอเเ : หิว็้อทน ไป่อเเถวันมาร์ึ
ยูยอม : พี่ิน้าวะผม็ไ้น่ะ
ยอเเ : ไม่เป็นไร
ยูยอม : เหอะน่าาาาาาาาา
อีล่ะ..ั้เเ่เ้าล่ะ
ยอเเ : ถ้าพี่ิน้าวะเเเพื่อนพี่็ไม่ไ้ิน้าวิ
ยูยอม : ่าาาาาาาาาาาาารับบ ㅠㅠ
เอิ่มมมเเ่พี่ไม่ิน้าว้วยเเ่นี้ทำไม้อน้ำาลอนานี้เ็น้อยริๆ
มาร์ : ยอเเเเถวเริ่มสั้นเเล้วไป่อเเถววันน
ยอเเ : รับๆๆๆ
มาร์ึ็เินลาเเนผมไป่อเเถววววนไ้้าวมาาโห้ยยยยยว่าะไ้้าวมาเหมือน้อผ่านอุปสรร์หลายอย่า
นี่ผมินนาารมาไปรึป่าวววเเ่่าเถอะหาโ๊ะนั่ินีว่าาาา
พอหาโ๊ะนั่ไ้ไม่้อรอไรเเล้วววร่าาาาาาเเ!!!!สิ่ะะรอไร
มาร์ : ยอเเึ เี๋ยมาร์ึไปื้อน้ำ่อนน่ะเอาอะไรรึป่าวว
ยอเเ : ไม่เอาอ่าาาามาร์ไปื้อเถอะ
มาร์ : ่าบบึ
ผมมมนั่รอออออมาร์ไปื้อน้ำอย่านานนนผมเลยย้อเอาโทรศัพท์มาเล่นรอส่ะเลยย(ผมบอรึยัว่าโรเรียนผมเอาโทรศัพท์มาไ้น่าะยั)
ยูยอม : ทำใมถึนั่นเียววววล่ะรับบเพื่อนนไปไหนน
ามนั้นมันมาอีเเล้วววววววววโอ้ยยยยยยยย
ยอเเ : ไปื้อน้ำ เเล้วไม่ไปนั่เล่นะเพื่อนหรอ
ยูยอม : ไม่อ่ะเบื่อออเเล้ววว....อยานั่เล่นะพี่มาว่า
โอ้ยยยนอีเ็นี่ทำ้านนนหวั่นไหวอีล่ะหน้าผมเเึ้นมาาา
ยูยอม : พี่เป็นอะไรรรหน้าเเอ่าาาไม่สลายยหรอออหรืออเินนผมม
ยอเเ : ป่าววสัหน่อยยยพี่ร้อนนน่ะ
นที่มนที่มาีบันเยอะเเยะะายยยยทำไมมมันเินนนะไอ้เ็บ้าานนี้หว้าาา
้อใเเ็ไว้อย่าให้เ็นี่ีบเราไ้่ายยยยผมเเ้เินน้วยารเปินิยายอ่านนนในโทรศัพท์
ยูยอม : โห้!!!พี่อ่านยัี้้วยหรอออนิยายโรเเมนิเนี่ยยยอ่าน้วยสิรับบ
ยูยอมพูพร้อมะเยิบโ๊ะเ้ามาใล้ผมนเเนผมเเนบะหน้าออยูยอมโอ้ยยยยใเ้นเเรเลยยยยยยนอนนี้ผมลืม้าวที่ยัินไม่หมไปเลยยย
มาร์ : มาร์ึมาเเล้วววิน้าว่อเถอะรับบ
ยอเเ : มะ..มา..ิน..ะ..่อันนนน
โอ้ยยนเินเ็นี่นพูไม่เป็นำเลยยย
ผมปิโทรศัพท์ำลัะเ็บปิใส่ระเป๋าเเ่โนเเย่ไปโยไอ้เ็ยูยอมอี
ยอเเ : เอาโทรศัพท์พี่ไปทำอะไรรรร
ยูยอม : ผมะให้เบอร์พี่
เอิ่มมมม.....อ่อยยยั
ผมนั่ิน้าวไปมา็มีนเินมาที่โ๊ะอผมมม
.... : พี่ยอเเร้าบ ะะ...ือ...ผะ...ผม.ะ..อบ...พี่...รับบบ...
เอิ่มมมมมผมเอนินเเละผมไม่อยาให้เ็นี่้อมาอหัเพราะผมเล้ยยยยย
ยอเเ : น้อรับบอย่าเพิ่มีวามรัเลยน่ะน้อยัเ็อยู่เลยยน่ะั้ใเรียน่อนีว่าาวามรัมันมีเมื่อไร็ไ้ไม่ใ่ว่าพี่ะหัอน้อน่ะเเ่น้ออาะเอนที่ใ่ว่าพี่็ไ้น่ะพี่อาไม่ใ่สำหรับน้อริๆ็ไ้
ผมพูไป็เอื้อมมือไปลูบหัวเ็นนั้นเบาๆ
.... : รับบผมม
เเล้วเ็นนั้น็วิ่ไปาโ๊ะผมม
ยูยอม : พี่นิสัยไม่ีเลยยยหัอเ็ัวน้อยๆไ้ใ
ยอเเ : ็อยาให้น้อเ้าั้ใเรียน่อนนใ
ยูยอม : เเล้วถ้าผมั้ใเรียนพี่ะรัผมป่ะ
ยอเเ : มาร์ึเราอิ่มเเล้วอ่ะไปเ็บานเเล้วไปห้อสมุันน
ยูยอม : อบผมม่อนนนนิพี่
ผมลุเเล้วเินนำหน้ามาร์ไปปป
{มาที่ผมบ้ายูยอม}
ผมทำหน้าุินิหน่อยยยเเล้วเินามหลัพี่มาร์ไปอยู่ๆพี่มาร์็หันมาบอผมว่า
มาร์ : ยูยอมึ รับ ถ้าอบยอเเึอ่ะ้อพยายามหน่อยน่ะยอเเเป็นนที่้อารนที่ีริๆเเละใ่ริๆน่ะถ้าอบยอเเริๆอ่ะพยายามหน่อยน่ะพี่มาร์ึเป็นำลัใให้เเละอีอย่ายอเเึเลียเเวาอย่าเอาเเวามาให้ยอเเล่ะไ้โนเลียเเน่ๆพี่มาร์ึไปล่ะยอเเึเินไปไลล่ะบายยย
โอ้ยยยยมาบออีนล่ะเอาใีเห้อออออออ'วามพยายามอยู่ที่ไหนวามสำเร็อยู่ที่นั่น'
มาร์ : เอ้ออออ
พี่มาร์หันมาหาผมอีรั้
มาร์ : ูเหมือนยอเเึะอบยูยอมึน่ะไปล้ะ
โอ้ยยยยยไม่ใ่ม่า
ME.......
ยูาาาาาาาาลอิทาบวหน่อยยยยยนนนน
ถ้ามีอะไรผิพราหรืออยาให้เเ้ไอะไรเม้นมาเ้อออ้าาาา
ฝันีอนน23:00่าบบยยย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น