คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ค่ำคืน,ไล่ล่า
วัหลัโรเรียน วันที่6
อนนี้สิ่ที่ันวรทำอย่าเเรือวิ่่อนที่พวนอื่นะออมา เเละเราไม่รู้้วยสิว่าพวที่ว่าเป็นใรที่มีพลัอื่นที่ะโมาอีไหม “ใระให้ับไ้ันละ” ผมออวิ่อย่าเร็วเพื่อะให้ไม่โนับไ้เเละพยายามไม่ให้หลัานหายไป “เอาละ ทา้ายไม่มีน ทาวาละัน” ผมวิ่เอทาเเยเเละออวาไป “นายะไปใหนนะหยุอยู่รนั้นะ” “มิสะ ่วยันทีมีนไล่ล่าันอยู่” มิสะ เธอเป็นหนึ่ใน นในห้ออผมเเละเป็นสาวที่มี ผู้ายในโรเรียนเรียเธอว่า สาวใาย เนื่อาพลัอเธอือาร เพิ่มพลัศัยภาพทุอย่าอร่าาย 4นาที เธอเป็นนรู้ัอพ่อผม เพราะอี เธอเป็นสาวมือปืนที่เเม่อทำานอยู่ เเม่อมิสะทำาน ารทหาร เธอเลยไ้รับารเรียนรู้ทา้านปืนอเเม่เธอมา เเละพ่อผม็ ผลทหารใน่ายนั้นเเละ เเม่อมิสะับพ่อผม็เป็นเพื่อนี้ันใน่าย ผมับมิสะ เลยรู้ััน ั้เเ่ ประถม “นไล่าล่าเนี่ยนะ บ้าหรือป่าวเนี่ย” “เห้ย ริๆ” “หยุนะ ะไปใหนลับมานี้่อน เเ้อายอนนี้เนี่ยเเหละับมา”
หอาย เวลา 03:00 น วันที่6
ผม็เ้ามาเเอบในหอห้ออผม เพราะหอหิห่าาหอายพอสมวรมา “เเฮ่ เเฮ่ นายะเอายัไ่อละที่นี้ เเละทำไม้อมาเเอบในห้อนาย้วยละเนี่ย ันละเลียเวลายัี้ริๆ” “โทษทีๆ เเ่้ออบุมาๆริๆ นะมิสะ ถ้าไม่มีเธอเมื้อี้ันายเเน่เลย” “ะ ั้นหรอ เเ่็ไม่ไ้ิะไป่วยนายั้เเ่เเรหรอนะยะ” ฮา ฮา(ำเเห้) ผ่านมาเอสินะ เเ่อนนี้็ึเเละะให้เธอออไป้านอ็ะไรอยู่ เเ่เธอ็มีพลันั้นอยู่ไม่เป็นไรหรอ ฮา ฮา “นี่็ึเเล้วนิะมาพัที่นี้่อน็ไ้นะ” “ะบ้าหรือไให้นอนับนายเนี่ยนะ ันไม่เอาหรอ ถ้าอย่าั้นนาย็ไปในห้อน้ำะ”"ห้ะห้อน้ำ??? เธอันนอนพื้นไ้น่า เธอนอนเียไปิ ันไม่ทำไรหรอน่า" “ันบอว่าไปนอนในห้อะ” เธอถือปืนมาี้ี้มาที่หัวผม ผมไม่อยาาย้วยที่มี .38 เาะหัวหรอนะ “ไ้ๆ โอเรๆ ะไปนอนในนั้น็ไ้ โอเรนะ” ผมยหมอนที่ะไปนอนในห้อน้ำ"ระ ระ รอ่อนสิ ันพูเล่นเอนะ เเ่นายห้ามทำอะไรเเปลๆนะ เเ่ันไม่ไ้บอว่าให้นายนอนบนเียนะ นอนพื้นนั้นเเหละ" ผม็ยัีที่ไม่ไ้นอนในห้อน้ำ
หอาย เวลา05:00 น วันที่6
ผมื่นนอนเนื่อาบาอย่ามาระทบเบาที่หน้าผม “นายไม่เปลี่ยนไปเลยนะ ันละอบนิสัยิมา อบหาทาออหลายอย่าพยายามอย่าหนัว่านอื่นเอามาๆ ถึัวเอะไร้พลั่าานอื่น เเ่นาย็พยายามมาว่าใรๆเป็นที่สุ ั้ใพันาัวเอ” ในะที่เธอพู ผมลืมื่นึ้นมาหลัาที่พู พบว่าเธอเอา่อมาท่ี่ผม “ื่นเเล้วสินะ ยัึอยู่เลยนอน่อสัหน่อยไม่เป็นไร ันะยินายเสร็เเละันะายามนายไป นะ” ผมพยายามหลุเเ่มือเเละาัวผม ถูมัอยู่ับเืือ “ทำไมเธอ้อทำยัี้ละ มิสะ” “มันผิที่นายนั้นเเหละ ที่าันไปอน สมัยมัธยม ทำไมนายไม่บอลาัน็ละ ถ้าะไป็บอัน่อนสิ ทำไมถึไม่บออะไรเลยละ ันรอนายมาลอ เเ่นาย็ไม่พูอะไรเเละาไป” “เเละมันผิรใหนละันไม่มีเวลานะ ฟััน่อนสิ” “ไม่ฟั นายนั้นเเหละฟััน ันอุสารู้ว่านายมา่อที่นี้ เเ่ภาพที่ันเห็นนั้นมันอะไร นายไปสนใหิอื่นนอาัน ถึที่อนเ็นายให้ำสัาับันเเท้ๆ” ำสัา? ำสัาอะไรันละำไม่ไ้สันิ ัวผมำไม่ไ้เลย
ัวผมที่หาเเ่วามสุะมีวันที่โบยบินหาอิสระเหมือนนไหมนะ?
ความคิดเห็น