ตอนที่ 1 : ผีเสื้อตัวที่ 01
มีการสปอยล์หนักมากๆจากทั้งสองเรื่อง มีคำหยาบคายที่อาจจะหลุดมาจากปากของตัวดำเนินเรื่อง(ชิโนบุ) เช่นไรแล้วก็ขอให้สนุก
____________________________________
"นี่ชิโนบุจัง...ไปลงนรกด้วยกันนะ"
ภายในห้องดำมืด เสียงชวนโมโหของอสูรข้างขึ้นลำดับที่สอง โดมะ ดังขึ้นจากศีรษะที่ไร้ร่างกาย และคนที่ถือมันอยู่คงจะเป็นใครไม่ได้นอกจาก โคโจว ชิโนบุ เสาหลักแมลงเพียงคนแรกและคนเดียวในหน่วยพิฆาตอสูร
ร่างเล็กเรือนผมสีดำช่วงปลายสีม่วง กับดวงตาไร้ความรู้สึกสีม่วงนั้น จ้องเข้าไปในดวงตาสีรุ้งของอีกฝ่าย ก่อนจะยิ้มหวานออกมา พร้อมคำพูดที่เชือดเฉือนตรงข้ามกับใบหน้าของเจ้าตัว
"เชิญไปก่อนเลยนะคะ ไอ้สวะ"
เมื่อพูดจบนั้น ฝูงผีเสื้อก็โบยบินมาพัดพาร่างทั้งสองไป คนในหน่วยก็คงจะจารึกชื่อของเธอเอาไว้ในฐานะของวีรสตรีที่เสียสละเพื่อสังหารอสูร แท้จริงแค่การแก้แค้นเพียงเท่านั้น
ในยามนี้ ร่างของชิโนบุมาปรากฏอยู่ที่ห้องสว่าง พร้อมกับผีเสื้อที่บินวนอยู่ ชุดของเธอจากชุดของนักล่าอสูร กลายเป็นชุดยูกาตะสีม่วงอ่อน แต่เธอหาสนใจไม่
ตอนนี้...เธอเห็นพวกเขาอีกครั้ง พี่สาวของเธอ คุณพ่อและคุณแม่ น้ำตาที่อัดอั้นไว้แรมปี เริ่มพรั่งพรูออกมา ไม่รอช้า สองเท้ารีบวิ่งไปสวมกอดครอบครัวของตนทันที
"ชิโนบุ...." เสียงหวานของ โคโจว คานาเอะ ดังขึ้นในความเงียบงัน มือพลางสวมกอดและลูบหัวน้องสาวที่รักของตนเช่นเดียวกับผู้ให้กำเนิด
"พี่คะ...ท่านพ่อ ท่านแม่ ต่อจากนี้พวกเราจะได้อยู่ด้วยกันแล้ว"ชิโนบุรำพึงพลางกอดพี่สาวของตนแน่น ไม่อยากให้หายไปอีกแล้ว....ไม่เอาแล้ว
ทันใดนั้น คานาเอะก็ผละอ้อมกอดออกไป ก่อนจะยื่นมือมาเช็ดน้ำตาให้น้องสาวของตน
"ชิโนบุ...มันยังไม่จบนะ ยังเหลือศึกที่เธอต้องเผชิญหน้าอยู่" คานาเอะพูดด้วยสีหน้าที่จริงจัง ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยากอยู่กับน้องสาว แต่มันยังไม่จบ....
"ม...หมายความว่ายังคะพี่ หนูฆ่าไอ้อสูรบัดซบนั่นไปแล้ว มันไม่เหลืออะไรแล้วนะคะ!! ที่หนูทำ...ก็แค่อยากอยู่ด้วยกันอีก..."ชิโนบุตะโกนออกมา
"ใช่...ที่นี่ มันจบ แต่ไม่ใช่อีกที่..."
"ไม่!!! ไม่เอานะ!!! หนูเหนื่อยแล้วนะ!!! หนูเหนื่อยที่ต้องยิ้ม ที่ต้องเสแสร้งว่าตัวเองสบายดี ที่ต้องพยายามทุกๆวัน บอกกับคนอื่นว่าต้องเข้มแข็ง หนูเหนื่อยจะตายอยู่แล้ว!!!!"
ชิโนบุตะโกนก้องด้วยน้ำเสียงโกรธเกรี้ยว ความโกรธที่สะสมมามันเริ่มระเบิดออก ใบหน้ายิ้มแสนบิดเบี้ยว กลายเป็นใบหน้าที่ไม่มีใครเคยเห็นมาก่อน คราบน้ำตาเปรอะเปื้อน มือกุมที่หน้าอกของตัวเอง ใช่...เธอพยายามมามากเกินไปและอดทนมามากเกินกว่าที่จะเก็บเอาไว้
"พี่ขอโทษนะ...ชิโนบุ...แต่ เขา บอกว่าหากจะอยู่ด้วยกันอีกครั้ง...มันต้องทำแบบนี้---"
"ใคร...."
"ชิโนบุ..."
"ไอ้บัดซบที่มันจะแยกเราจากกันอีกครั้งมันเป็นใคร!!!!?"
'ส่งเด็กคนนั้นไปได้แล้ว คานาเอะ...ไว้ข้าจะอธิบายกับเธอเอง'
อยู่ดีๆก็มีเสียงแทรกเข้ามาในโสตประสาท ทำให้ร่างของคานาเอะชะงักไปครู่หนึ่ง ดวงตาคลอไปด้วยน้ำตา เธอก็ไม่ได้อยากจะแยกจากน้องสาวของตัวเองไปเท่าไหร่นักหรอก...ไม่มีใครอยาก แต่มันต้องทำ!!! ไม่เช่นนั้น คนที่จะเจ็บและลำบากที่สุดก็คือชิโนบุเอง
สองมือของคานาเอะจับบ่าเล็กของชิโนบุ พลางออกแรงที่แทบจะไม่เหลือของตัวเองผลักร่างเล็กของชิโนบุเขาไปในหลุมขนาดใหญ่ที่จู่ๆก็ปรากฏขึ้นมา
"ไม่!!!!!! ไม่ๆๆๆ!!!!!ไม่เอาแล้วนะ!!! หนู...หนูไม่อยาก!!"ชิโนบุเริ่มคว้าไปที่พื้นปากหลุม พลางยันตัวเองขึ้น แต่ทันใดนั้น ก็มีเสียงหนึ่งแทรกเข้ามา ทำให้สติเลือนรางลงไปทันตา
จงทำตามบัญชาเสีย...
มือที่ตะกายปากหลุมอยู่เริ่มอ่อนแรง ก่อนที่ร่างทั้นร่างจะตกลงไปในหลุม สิ่งสุดท้ายที่เธอเห็น ครอบครัวของเธอทำหน้าเศร้าโศกอยู่ตรงปากหลุม ปากของพี่สาวของเธอเอื้อนเอ่ยคำๆหนึ่งออกมา เบาราวกระซิบ แต่กลับก้องกังวานอยู่ในหูของเธอ...
"พี่ขอโทษนะ...ชิโนบุ"
หนูเข้าใจแล้วค่ะพี่....
ให้เธอทำบ้าอะไรก็ได้ ขอเพียงจะได้กลับไปอยู่ในอ้อมกอดของครอบครัวอีกครั้ง เธอจะทำมัน ไม่ว่าจะต้องแลกมาด้วยอะไร...หรือต้องฆ่าใคร
แต่ผู้ใดจะรู้...คำมั่นที่เธอให้เอาไว้ มันอาจจะสั่นคลอนลง กาลเวลาผันเปลี่ยน ตึกราบ้านช่องก็แปลกตาไปเสียหมด ดวงตาสีสวยเปิดขึ้นมาอีกครั้ง...พร้อมกับทุกสิ่งที่ผันเปลี่ยน
"นี่มัน...ที่ไหนกันล่ะคะเนี่ย?"
※ไม่รู้จะเริ่มยังไงเลยล่ะค่ะกับนิยายเรื่องนี้ เปิดมาก็ดราม่าซะแล้ว55555 ใครกันนะที่ทำให้ครอบครัวผีเสื้อต้องพลัดพรากกัน
ไม่ว่ายังไงก็จะพยายามคีพคาร์ตัวละครแต่ละตัวให้มากที่สุดนะคะ สำหรับคนดูแต่เมะก็จะงงๆหน่อยนะคะ
『เกร็ดเล็กๆของคุณชิโนบุ』
ชื่อของชิโนบุนั้น เขียนด้วยตัวฮิรางานะล่ะค่ะ! ความหมายของชื่อก็แปลได้เยอะมาก เช่น ความอดทน ซึ่งตรงกับนิสัยของตัวละครมากๆ และอีกความหมายจะเป็นการเล่นคำกับคำว่า ชิโนบิ ที่แปลว่านินจา ซึ่งก็เป็นการโจมตีของเธอที่ปกติจะชอบโจมตีแบบเงียบๆ และถนัดการลอบสังหาร(เป็นพ้อยต์ที่เราเอามายำกับห้องเรียนลอบสังหาร!)
ส่วน โคโจว ก็แปลว่าผีเสื้อค่ะ
ดังนั้นมันก็อาจจะทำให้ตัวอิโนสุเกะเรียกชิโนบุถูกทุกครั้งด้วยค่ะ เพราะว่าชื่ออ่านง่าย และไม่มีตัว น (เช่น ทันจิโร่ ที่มักถูกเรียกผิด)
หากผิดพลาดก็ขออภัยนะคะ!
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
..ตัดหัวไร้ประจานข้อหาทำให้ชิโนบุเสียน้ำตา....ตัดหัว....ตัดหัว....ตัดหัว....ตัดหัวมันนนน
รอมานานแล้วค่ะ อยากให้มีทั้งสองเรื่องนี้มาครอสตั้งนานแล้ว ยะฮู้!!!
ต่อสิครับ รอนานแล้ว
รอตอนต่อไปอยู่นะ
มาต่อเร็วๆนะค่าาาาา