อาคาชิ - "คุโรโกะ?"
คุโรโกะ - "อาคาชิคุง?"
ที่ที่ทุกคนอยู่คือป่าสีเงินที่ให้ความรู้สึกสดชื่นอยู่ตลอด ต่างกับป่าที่เคยเห็น จะว่าเป็นสถานที่ที่ทั้งสวยงามและแปลกประหลาดในเวลาเดียวกันก็ไม่ผิด นี่คงเป็นป่าในโลกปีศาจสินะ
โมโมอิ - "เท็ตสึคุง~~~"
โมโมอิกระโดดเข้ากอดคุโรโกะเต็มแรงจนอีกคนแทบจะล้มลงไปกองกับพื้น
คุโรโกะ - "ผมอึดอัดนะครับ คุณโมโมอิ"
คิเสะ - "รุ่นพี่ก็ด้วยเหรอฮะเนี่ย?"
คาซามัตสึ - "ยังงงอยู่เลย นี่รุ่นปาฏิหาริย์มาอยู่นี่กันหมดเลยเหรอ?"
อาโอมิเนะ - "แล้วทำไมเธอมาอยู่ที่นี่ด้วยเนี่ยซัทสึกิ"
โมโมอิ - "ม่าย รู้~ แต้ได้เจอเท็ตสึคุงฉันก็มีความสุขแล้วล่ะ~"
โฮป - "คุณเซย์โตะ?"
เซย์โตะ - "โฮปก็ด้วยสินะ...ตกใจรึเปล่าล่ะ?"
โฮป - "เอาเรื่องอะไรก่อนล่ะครับ?...ระหว่างเรื่องที่ผมถูกพามาที่ไหนก็ไม่รู้ กับเรื่องที่ผมมาเจอคุณในตอนนี้น่ะ"
โฮปกอดอกแล้วมองหน้าเซย์โตะด้วยความหงุดหงิดเล็กน้อยที่อีกฝ่ายดูปกติ ไม่เหมือนคนโดนลักพาตัวเลย ดูไม่ค่อยห่วงตัวเองสักเท่าไหร่เลยนะ
เซย์โตะ - "ไม่เอาน่า โกรธเหรอ?"
โฮป - "..........."
ท่าทางของทั้งสองคนทำให้ร่างสูงผมสีเงินที่อยู่ใกล้ๆทำท่าทางไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ ถึงจะเคยได้ยินข่าวคราวเรื่องของสองคนนี้มาบ้างแต่ก็ไม่ได้คิดว่าจะคุยกันอย่างสนิทสนมกันได้ขนาดนี้
คุโรโกะและอาคาชิเห็นท่าทางของเซนจึงตัดสินใจเข้าไปชวนอีกฝ่ายคุยด้วยแม้จะไม่ได้สนิทกันก็ตาม
คุโรโกะ - "ตั้งแต่ที่อยู่ในห้องรวมเมื่อกี้แล้ว คุณเคยรู้จักกับเขามาก่อนเหรอครับ?"
เซน - "อะ...."
เซนหันหน้ามามองทั้งคู่ก่อนจะยิ้มออกมานิดหน่อย
เซน - "ประมาณนั้นครับ..."
ทันใดนั้นก็มีเสียงของซานิและซีเนียดังขึ้นมาจากที่ไหนสักแห่ง
[ทุกคนสามารถแยกย้ายพักผ่อนได้ตามอัธยาศัยจนถึงเวลาตี3ของวันนี้นะครับ และหลังนั้นจะแยกผู้เล่นของทั้งสองเขตให้ไปประจำอยู่ที่แอเรียของตัวเอง...หวังว่าพวกคุณจะโชคดีในวันต่อๆไปนะครับ]
[จริงจังไปหน่อยรึเปล่าซีเนีย~ พูดแบบนี้ผู้เล่นก็กลัวกันหมดสิ~]
[หนวกหูครับ]
[ใจร้าย~]
หลังจากนั้นเสียงก็เงียบไป
อาโอมิเนะ - "ฉันว่าฉันแอบเห็นภาพเจ้าคิเสะกับเท็ตสึนะ"
มิโดริมะ - "อืม...เหมือนกัน..."
เซน - "......"
อาคาชิ - "คุณจะช่วยเล่ารายละเอียดให้ฟังได้รึเปล่าครับ? ไม่ต้องตรงนี้ก็ได้"
เซน - ".....ก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอกครับ"
สึบากิ - "อยากให้นำทางไปที่เงียบๆมั้ยคะ?"
เซน - "ก็ดีเหมือนกันครับ"
ปีศาจสาวผมสีเงินเดินนำทางพวกเขาไปยังลำธารแห่งหนึ่งพร้อมซุยกับคิซานะก็ตามมาด้วย น้ำในลำธารเป็นสีทอง ซุยนั่งพิงหลังกับต้นไม้ที่ใกล้กับลำธารที่สุด ส่วนคิซานะกับสึบากินั่งลงข้้างๆลำธาร ที่นี่ไม่ได้ไกลจากคนอื่นๆมากนักแต่ก็พอที่จะคุยเรื่องส่วนตัวได้โดยที่ไม่มีใครได้ยิน เป็นที่ที่เงียบสงบและสวยงามมาก ไม่คิดว่าโลกปีศาจในความเป็นจริงจะสวยถึงขนาดนี้ ต่างกับภาพที่วาดไว้ในหัวเยอะเลยทีเดียว
เซน - "น่าจะพอแล้วล่ะครับ...."
เซนหยิบสร้อยเส้นหนึ่งออกมาจากกระเป๋าเสื้อ แต่ไม่นานก็เก็บกลับเข้าที่เดิมก่อนจะถอนหายใจออกมา
เซน - "ผมกับโฮปเรารู้จักกันมาตั้งแต่เด็กน่ะครับ...ตอนนั้นยังมีเด็กผู้หญิงอีกคนที่เป็นน้องสาวของโฮป เธอชื่อว่าเทียร์..."
เซน - "ผมมักจะอยู่เล่นกับโฮปเพราะเทียร์ร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง จนต้องเข้าโรงพยาบาลบ่อยๆ เทียร์เป็นเด็กที่จิตใจดีแต่ก็เข้มแข็ง ไม่คิดจะยอมแพ้กับปัญหาด้านสุขภาพของตัวเอง กลับกันโฮปที่ร่างกายแข็งแรงปกติดี แต่จิตใจค่อนข้างบอบบางกว่าเทียร์พอสมควร"
เซน - "พวกเราเคยสัญญาว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น....แต่ผม..."
เซน - "....ผมกลับเป็นคนทำลายสัญญานั่นซะเอง..."
ฟังมาถึงตรงนี้คุโรโกะกับอาคาชิก็มองหน้ากันด้วยความสับสน เซนทำลายสัญญายังไง? แล้วเรื่องแค่นั้นน่ะแค่คุยกันน่าจะรู้เรื่องแล้วไม่ใช่เหรอ?
เซน - "ผมคงบอกได้แค่นี้ล่ะครับ"
ซุย - "......ฉันว่านายจะมีโอกาสได้คุยจริงจังก็แค่ในเกมนี้ล่ะนะ"
จู่ๆซุยก็พูดแทรกขึ้นมาหลังจากเซนเล่าเรื่องราวส่วนหนึ่งจบ ทุกสายตาหันไปมองที่ปีศาจน้ำแข็งสาวพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย
ซุย - "อย่าลืมสิ...ที่นี่น่ะอะไรก็เกิดขึ้นได้"
ซุย - "ใครจะไปรู้ล่ะว่าพวกนายจะอยู่ได้ถึงเมื่อไหร่ จะตายวันตายพรุ่งก็ไม่มีใครบอกได้หรอก"
ทุกคนนิ่งเงียบไป จริงอย่างที่ซุยว่า ไม่มีใครรู้ว่าใครจะตายเมื่อไหร่ บางทีหลังจากจบวันนี้พวกเขาอาจจะตายภายในไม่กี่นาทีก็ได้
เคย์ - "ยังชอบพูดตรงๆไม่อ้อมค้อมเหมือนเดิมเลยนะครับ~"
ร่างสูงของเคย์พูดขึ้นมาโดยที่ไม่มีใครรู้สึกตัวด้วยซ้ำว่าเขามายืนฟังอยู่ตั้งแต่เมื่อไหร่ พร้อมรอยยิ้มที่ดูเผินๆก็คงเป็นแค่รอยยิ้มธรรมดา แต่ความรู้สึกของทุกคนที่นี่บอกว่า คนคนนี้อันตราย
ซุย - ".........."
เคย์ - "ไม่สิ...ต้องบอกว่าไม่เคยเปลี่ยนไปเลยมากกว่าสินะครับ"
ซุย - "ยูกินะล่ะ? Day 0ไม่ใช่ว่าทุกคนต้องมีปีศาจผู้ดูแลตามมาด้วยรึไง?"
เคย์ - "ผมได้รับสิทธิพิเศษต่างหากล่ะครับ~"
.
.
.
.
"สิทธิพิเศษในฐานะราชาแห่งDemonic Gameน่ะ :)"
.
.
.
.
คิเสะ - "นี่ โคโคโระจัง ขอถามอะไรหน่อยได้รึเปล่า? "
โคโคโระ - "คะ?"
คิเสะ - "ผู้คุมเกมสองคนนั้นน่ะเป็นคนแบบไหนเหรอ? หมายถึงรูปร่างหน้าตาน่ะ"
โคโคโระ - "เห.......อืมมมมมมมมม....."
โคโคโระเว้นช่วงนานมากจนจากที่สองสัยเพียงนิดเดียวตอนนี้กลับเพิ่มเป็นทวีคูณ
อย่าบอกนะว่า...
โคโคโระ - "พวกเราเองก็ไม่เคยเห็นเหมือนกันค่ะ"
นั่นปะไร...
แม้แต่ปีศาจด้วยกันยังไม่เคยเห็น ดูแปลกไปแล้วนะ
อาโอมิเนะ - "เป็นปริศนาขนาดนั้นเลยเหรอหมอนั่นน่ะ?"
โคโคโระ - "ค่ะ พวกเราเคยเจอก็จริง แต่คุณผู้คุมเกมก็มักจะสวมหน้ากากกันทั้งคู่เลย"
??? - "เรียกว่าผู้คุมเกมเลยจริงๆก็ไม่ถูกซะทีเดียวหรอกนะ"
หญิงสาวผมสีทองยาวประบ่าเดินเข้ามาหาทั้งสามก่อนจะพูดขึ้น
โคโคโระ - "รุ่นพี่ยูกินะ?"
ยูกินะ - "โคโคโระก็น่าจะรู้นี่ พวกนั้นเองก็-"
[อ้ะๆ ผมได้ยินนะครับคุณยูกินะ โคโคโระจังก็ด้วย นินทาผมอะไรผมอยู่เอ่ย~?]
[อย่าลืมสิว่าผมได้ยินน่ะ~]
เสียงของซานิดังขึ้นมาพักหนึ่งก่อนจะเงียบไป
ออกมาขัดจังหวะเองแบบนี้แสดงว่าให้ผู้เล่นรู้ไม่ได้จริงๆสินะ...
เป็นคนที่ประหลาดจริงๆ...
.
.
.
.
.
.
.
.
ซานิ - "เฮ้อ~ เกือบไปแล้วเชียว"
ซีเนีย - "ถึงได้บอกไงครับว่าให้เพิ่มกฏจำกัดคำถามหรือกฏตอบเฉพาะที่ถูกถามสำหรับปีศาจน่ะ"
ในห้องเล็กไป ซานิและซีเนียกำลังมองภาพที่ฉายอยู่บนกำแพงที่เป็นภาพของผู้เล่นทุกคนแล้วพูดออกมา
ซานิ - " แบบนั้นก็จะดูใจร้ายกับทั้งผู้เล่นแล้วก็พวกปีศาจระดับSด้วยน่ะสิ "
ซีเนีย - "ไม่จำเป็นต้องเมตตาพวกมนุษย์สักหน่อยนี่ครับ"
ซานิ - "......"
ซานิ - "ยังฝังใจเรื่องนั้นอยู่อีกเหรอ?"
ซีเนีย - "......."
ซีเนียไม่ตอบอะไร ทั้งห้องกลับสู่ความเงียบมีเพียงเสียงจากกำแพงที่ฉายภาพผู้เล่นทุกคนอยู่ ซานิลุกขึ้นแล้วเดินตรงไปหาอีกฝ่ายก่อนจะค่อยๆลูบกลุ่มผมสีน้ำเงินตรงหน้าช้าๆ
ซานิ - "ไม่เอาน่า...ครั้งนี้ไม่เป็นอะไรหรอก"
ซานิ - "มนุษย์ไม่ได้เลวไปซะทุกคนหรอก"
.
.
.
.
.
.
.
.
"เชื่อพี่สิ"
---
To be continue
---
เบื่อกันรึเปล่าที่มีแต่ช่วงพูดคุยของตัวละครแบบนี้น่ะ,,,
แต่ตอนนี้เปิดปมคู่เซนกับโฮปมานิดหน่อยแล้ว มันเริ่มแง้มออกมาหน่อยนึงแล้ววว
ส่วนซานิกับซีเนียนี่ยังไงกันล่ะ ซีเนียมีปมอะไรกับมนุษย์อย่างเราๆกัน?
เอาเป็นว่าหลังจากDay 0 จะมีฉากเสียเลือดแน่นอนนะงับ
ช่วงนี้ไรท์ยุ่งๆคงไม่ได้มาอัพบ่อยนา,,,,,
บ้ะบายงับ~
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย