ขาสั้น+คอซอง>ความรักมัธยมต้น<

ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่.6 ข้าวกลางวันพาซวย

  "แล้วนี่จะกินอะไรกันดีอ่ะ แนน"บอมถามแนนในขณะที่กำลังเดินลงบันไดไปกินข้าว

"เราทำข้าวมาเพื่ออ่ะ แม่เราสอนทำเลยเอามาให้ชิม"แนนตอบ

พอแนนตอบในหัวบอมก็นึกถึงภาพเก่าๆที่ พี่บิ๊กหัดทำอาหารแถมยังทำได้ชวนอ๊วกมากซะด้วย หนูทดลองไม่พ้นบอมต้องกินให้หมด

"เป็นอะไรไปบอม"แนนยื่นหน้าเข้ามาดูบอมซึ่งเหม่อนึกถึงอดีตอยู่

"คิดอะไรๆไปเรื่อยเปื่อยอ่ะ"บอมตอบแล้ว

"คิดถึงเราใช่ป่ะ"แนนแกล้งถามบอมเล่นๆ

"อืม... ใช่ เฮ้ยไม่ใช่ๆ"บอมเหม่อจัดจนตอบผิดๆถูก ในขณะที่แนนยืนหัวเราะสีหน้าของบอม

"ไปนั่งที่โต๊ะตรงนั้นเถอะ บอมเงียบดีด้วย"แนนชี้นิ้วไปทางโต๊ะหินอ่อนสีขาวในสวนหย่อมของโรงเรียน

"ไหนแนนทำอะไรมากินมั่ง"บอมนั่งลงถามในหัวสวดมนต์ขอให้รสชาติอาหารที่แนนทำมาอร่อย

"ก็ทำมาแต่ข้าวผัดอะไรพวกนี้อ่ะ อ่ะนี่ไงเอาไปสิเราทำมาเพื่อ"แนนยื่นกล่องใส่ข้าวอีกกล่องให้บอม

ทั้ง2คนกินข้าวอยู่เงียบๆสักพักหนึ่ง แนนก็ถามขึ้นว่า

"เป็นไงรสชาติ เราทำอร่อยป่ะ"แนนถาม

"ก็อร่อยดีนะ"บอมกินหมดอย่างรวดเร็วและเตรียมจะไปซื้อนำมากิน

"ถ้าอร่อยก็ดีไป เอาไปกินอีกสิเราทำมาอีกกล่อง"แนนยื่นกล่องข้าวให้บอมอีกกล่องนึง

"ไม่เอาอ่ะ อิ่มแล้ว"บอมดันกลับคืนไปให้แนน

แนนกินข้าวหมดพอดี จึงลุกขึ้นในมือถือกล่องข้าวเอาไว้

"จะกินหรือไม่กิน"แนนยืนยิ้ม

บอมเห็นท่าไม่ดีจึงวิ่งหนีแนน ไปแต่แนนก็วิ่งตามด้วยความรวดเร็ว

"คิดเหรอว่าจะวิ่งชนะเด็กชมรมกรีฑาได้นะ^ ^ จะกินดีๆมั้ยจ๊ะ บอม"

"ไม่กินนนนนนนนนนน"บอมเริ่มขวัญเสียที่เห็นแนนใกล้ตัวเองขึ้นมาเรื่อยๆ

ไม่นานนักแนนก็วิ่งแซงบอมได้ บอมจึงต้องยอมแพ้และพยายามกินให้หมด

"ยอมกินแต่แรกก็ไม่ต้องเหนื่อยอย่างงี้หรอกนะ"แนนเดินไปบ่นไป

"โอยจุก เดินแทบจะไม่ไหวแล้วเนี่ย"บอมเดินขาลากเพื่อที่จะขึ้นไปเรียนต่อ และบอมก็นั่งจุกไปจนเลิกเรียน

"เป็นไรเนี่ยบอม วันแรกก็นั่งเงียบทั้งบ่ายเลยนะ"แนนถามเพราะเป็นห่วงเพื่อน

"ก็ใครละให้เรากินข้าวผัดเข้าไป2กล่อง แถมยังวิ่งไล่เราอีก ไม่จุกก็บ้าแล้ว"

"ง่า บอมเป็นวิ่งก่อนนะ- -"แนนรีบแก้ตัว

"เหอๆ ช่างมันๆรถเมล์เรามาละ พรุ่งนี้เจอกันบาย"บอมบอกลาแนนแล้วเดินขึ้นรถเมล์ไป
*******************************
จบตอนที่6 คร้าบ