ขาสั้น+คอซอง>ความรักมัธยมต้น<

ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่.5 ความเซ่อเริ่มปรากฏ

  "บอมตื่นได้แล้ว ลูก"แม่ของเปิดประตูเข้ามาปลุกลูกชาย

บอมลุกขึ้นมาท่าทางงัวเงีย เดินหยิบผ้าเช็ดตัวที่แขวนอยู่แถมยังไม่เดินเข้าห้องนำแต่เดินไปชนเสาบ้านซะงั้น(-*-ซุ่มซ่าม)

"เล่นไรเนี่ยบอม ไปอาบน้ามเร็วๆมัวแต่เล่นอะไรอยุ่ได้ เดี๋ยวก็ไปสายหรอก"

บอมทำเป็นหูทวนลมเดินไปอาบน้ามและแต่งตัวด้วยความรวดเร็วและวิ่งออกจากบ้านไปโดยในปากคาบขนมปังปิ้งแค่แผ่นเดียว พอวิ่งไปถึงป้ายรถเมล์ก็เห็นรถเมล์สาย175 เพิ่งออกจากป้ายรถเมล์ไป

"โว้ย จะไปขึ้นทันป่าววะเนี่ย"บอมวิ่งไล่รถเมล์และก็กระโดดขึ้นไปทัน

"รอดไปๆ ไปโรงเรียนทันแล้วๆ"บอมนั่งบนในขณะที่รถขับไปเรื่อยๆ

พอถึงโรงเรียน มีเวลาเหลือเพียง5นาที บอมวิ่งขึ้นบันไดตึกไปด้วยความรวดเร็วแต่วิ่งไปผิดตึก(กรรม-Soul)

กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

"เสียงออดเข้าเรียนก็ดังแล้ว แต่ทำไมบอมยังไม่มาซะทีละเนี่ย"แนนนั่งบ่นอยู่ริมหน้าต่าง ข้างๆที่นั่งแนนมีที่ว่างที่แนนจองเอาไว้ให้บอมอยู่

"ขอโทษครับที่มาสาย"บอมเปิดประตุห้องเข้ามา สีหน้าเหนื่อยหอบเป็นอย่างมาก

"เด็กชายสราวุศ มาวันแรกก็มาสายแล้วนะไปนั่งที่ได้แล้ว"ครูธิดาพร คุณครูประจำชั้นห้องม.1/11 สั่งบอม

บอมเดินไปที่ว่างๆข้างๆแนนและก็นั่งลง ข้างๆมีแนนนั่งหัวเราะอยู่

"ทำไมมาสายละบอม แถมดูท่าทางเหนื่อยเชียว^ ^"

"วิ่งไปผิดตึกอ่าดิ ดันวิ่งไปตึกม.ปลาย เซ็งสุดๆ"บอมก้มหน้าลงกับโต๊ะ

"นี่2คนตรงริมหน้าต่างนะ อย่าคุยกันสิ"ครูธิดาพรบอกทั้ง2คน

การเรียนคาบช่วงเช้าหมดไปกับการแนะนำตัวเพื่อนๆในชั้นเรียนและครูอาจารย์

"นี่แนน ตอนเที่ยงจะกินอะไร"บอมถาม

"ไม่รู้สิ แล้วแต่บอมอ่ะ"

"แล้วทำไมต้องเกาะแขนเราอีกแล้วง่า ><"บอมทำหน้าแปลกๆ

"อิอิ ก็อยากเกาะอ่ะ ไม่มีอะไรทำ"แนนยิ้มให้บอม แต่บอทหยายามหันหน้าหนีเพราะอาย
***********************************
จบตอนที่.5 คร้าบ