ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ขาสั้น+คอซอง>ความรักมัธยมต้น<

    ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่.2 1วันก่อนเปิดเรียน

    • อัปเดตล่าสุด 14 เม.ย. 49


    ติ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(โทรศัพท์อีกตอนละ-Soul)

     "ฮัลโหล บอมพูดครับ"บอมรับโทรศัพท์

    "ดีว้อยบอม ข้าเองโทน"

    "อืม มีไรวะโทรมาตั้งแต่เช้า"

    "ไม่มีอาไร"

    "กรรม แล้วโทรมาปลุกข้าทำมายยยยย"

    "ก็แกบอกให้ข้าโทรไง"

    "จำเป็นแล้วค่อยโทรมาดิ -*- ง่วงอยู่ว้อย"

    "ฮ่าๆๆๆ คิดถึงเพื่อนโทรมาไม่ได้เหรอไง"

    "คิดถึงอาไรตอน6โมงเช้าวะ- -"

    "ถ้าคนมันคิดถึง เขาไม่ดูเวลากันหรอกไอ้บอม"

    "แกไม่ใช่แฟนข้าน่ะว้อย ดูพูดเข้าขนลุกวะ"

    "ฮ่าๆๆๆ แกไปนอนต่อเหอะป่ะสงสารวะ"

    "เหอะๆ เอองั้นบ.."

    บอมพูดไม่ทันจะจบ โทนก็วางสายไปอย่างรวดเร็ว ไม่บอกลาอะไรวางสายไปดื้อๆ-*-

    "อะไรของมันวะไอ้นี่ คิดถูกรึเปล่าวะเนี่ยที่เปงเพื่อนกะมันเนี่ย"บอมนอนบ่นก่อนจะหลับไป

    6 ชั่วโมงผ่านไป

    "บอมตื่นได้แล้ว นี้มันเที่ยงแล้วนะ"
    แม่ของบอมตะโกนขึ้นมาที่ชั้น2ทำให้บอมสะดุ้งตกเตียงไป(ซุ่มซ่ามจัง-Soul)

    "ตื่นแล้วแม่ แปปนึงเดี๋ยวลงไป"บอมพูดเสียงเบื่อๆ

    บอมรีบอาบนำเปลี่ยนเสื้อและลงไปหาแม่ก่อนจะโดนว่าอีกรอบ

    "แล้วเมื่อเช้าคุยกับใครเหรอ แม่ไปเข้าห้องนำได้ยินเสียง"

    "ไอ้โทนโทรมากวน- - มันโทรมาเพราะคิดถึงผม มันบอกผมอย่างงี้อ่ะ"

    "รักกันดีจิงๆนะกับน้องโทนของแกเนี่ย" บิ๊กพี่ชายของบอมเดินเข้ามาพอดี

    "เฮ้ยๆไอ้โทนมันเพื่อนผมเป็นผู้ชาย พี่อย่ามั่วดิ"

    "แสดงว่าแกเป็นเกย์ ฮ่าๆๆๆ"บิ๊กยืนขำพร้อมกับทำท่าล้อเลียนบอม

    "ว่าไงนะ พี่ว่าใครเป็นเกย์"บอมขึ้นเสียงใส่พี่ชาย

    "ว่าหมาแถวๆนี้ละ อย่าไปสนใจเลย"บิ๊กพูดก่อนจะเดินขึ้นห้องไป

    "นึกว่าแก่กว่าแล้วกลัวเหรอไงวะ"บอมพูดหลังจากกินอาหารกลางวันเสร็จ

    ช่วงบ่ายของบอมหมดไปกับการเดินเที่ยวห้างใกล้ๆโรงเรียนม.ต้นที่บอมไปต่อ บอมนั่งพักตรงม้านั่งหน้าร้านหนังสือพอหายเหนื่อยจึงเดินเหม่อไปเรื่อยๆจนเดินไปชนคน

    "กรรม ขอโทษครับผมไม่ทันมอง"

    "อ้าว สวัสดิ์ดีจ๊ะบอม"

    "
    ใครวะ เสียงคุ้นๆ"บอมนึกในใจ

    พอเงยหน้าขึ้นไป บอมหน้าแดงขึ้นโดยอัตโนมัติ

    "เฮ้ยแนน มาไงอ่ะ"บอมพูดเสียงดังจนคนแถวๆนั้นหันมามอง

    "พูดเบาๆหน่อยสิเราอาย"

    "กรรม ไปหาที่นั่งคุยกันดีกว่า"บอมเดินพาแนนไปที่ม้านั่งใกล้ๆร้านหนังสือ

    "แล้วมาได้ไงเนี่ยแนน เรางงนะเนี่ย"

    "ปกติคนเจอกันเค้าถามกันแบบนี้เหรอ"แนนทำหน้าบึ้งแล้วหันหน้าหนีบอม

    "ง่า อย่างอนดิเราแค่ตกใจ"บอมง้อเต็มที่แต่แนนไม่หันกลับมามอง

    "งั้นเราไปละนะ พูดด้วยไม่พูดเนี่ย"บอมทำท่าจะลุกแต่แนนก็มาจับแขนไว้ทัน

    "อิอิ เราล้อเล่นน่าไม่ได้งอน ไปเดินซื้อของกันเอามั้ย"แนนชวน

    "เอ่อ..."

    แนนไม่รอคำตอบแล้วดึงแขนบอมไปด้วยในทันที

    "
    แล้วจาถามตูทำไมหว่า ในเมื่อไม่รอคำตอบ-*-"บอมนึกในใจ

    *********************************************

    จบตอนที่2 คร้าบ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×