ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ขาสั้น+คอซอง>ความรักมัธยมต้น<

    ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่.1 โทรศัพท์จากเพื่อนรัก

    • อัปเดตล่าสุด 14 เม.ย. 49


     ติ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ(- -เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ครับผม)

     "ฮัลโหล บอมพูดครับ"บอมเด็กชายหน้าตาดี รูปร่างผอมรับโทรศัพท์ด้วยเสียงงัวเงีย

    "เห้ยไอ้บอมใช่ป่ะ นี่เราเองโทนน่ะ"โทนเพื่อนสนิทของบอมเป็นคนโทรมา

    "เออข้าเอง มีไรวะโทนโทรมาซะเช้าเชียวข้ายังนอนอยู่เลยเนี่ย"

    "เรื่องที่ข้าจะไปเรียนม.ต้นทีเดียวกับแกน่ะ ขอโทษทีวะข้าคงไปไม่ได้แล้วล่ะ"

    "อ้าวไหงงั้นละวะ- - เฮ้ยอย่าผิดสัญญากันดิ"

    "ขอโทษจิงๆวะบอม พ่อแม่ข้าจะย้ายบ้านและข้าเองก็ได้ที่เรียนแล้วด้วย"

    "กรรม-*- เออๆโชคดีละกันแล้วแกจะย้ายวันไหนวะจะไปช่วยเก็บของ"

    "ไม่ต้องแล้วกำลังจะไปบ้านใหม่ละเนี่ย"

    "เหอะๆ เอองั้นโชคดีละกันเพื่อนมีอะไรโทรมานะ"

    "เออข้าโทรไปหาแกแน่ ฮ่าๆๆๆแกไปนอนต่อเหอะข้าวางละ บาย"

     พอวางหูโทรศัพท์จากเพื่อนสนิทได้ไม่นาน บอมก็นั่งนิ่งและคิดเรื่องที่โทนไม่ได้เรียนที่เดียวกับตนเอง

    "สรุปคือต้องหาเพื่อนใหม่อีกละสิเนี่ย- - ยิ่งขี้อายอยู่ด้วยเราจะได้เพื่อนใหม่รึเปล่า เออช่างเหอะนอนต่อดีกว่า"บอมนึกในใจเสร็จก็ล้มตัวลงนอน

    บอมผ่านพ้นการสอบเข้าม.ต้นมาได้อย่างไม่ยากเย็นนัก คะแนนก็อยู่ในเกณฑ์ดีทีเดียวจึงผ่านอย่างง่ายดายและเวลาก็ผ่านไปจนถึงวันมอบตัว

    วันมอบตัว

    "บอมเดี๋ยวแม่จะไปประชุมผู้ปกครองนะ ลูกรออยู่แถวนี้ละกันนะ"

    "อ่า...ครับแม่"

    "อืม..โรงเรียนนี้คนเยอะดี มีคนเล่นกันเยอะทีเดียวน่าอิจฉาวะ(แล้วทำไมเราต้องอิจฉาด้วยฟ่ะ)"บอมมองเด็กที่เล่นกันแล้วคิด

    "นายๆ"มีเสียงผู้หญิงพูดขึ้นจากทางด้านหลังของบอม

    "คะ..ครับ"บอมหันกลับไปตอบ

    "อยู่ห้องไหนเหรอ"

    "เอ่อ ม.1/11 ครับ"

    "จริงเหรอห้องเดียวกันเลยดีจัง เราชื่อแนนน่ะ ยินดีที่ได้รู้จักจ๊ะ"

    "ผมชื่อบอย เฮ้ยไม่ใช่ ชื่อบอมครับ"(><พูดผิดๆถูกๆตื่นเต้นไปป่าวครับเพ่)

    "ยินดีที่ได้รู้จักนะบอม คือเราไม่ค่อยมีเพื่อนเลยอ่ะเป็นเพื่อนกันละกันนะ^ ^"

    "อืม..ก็ได้นะ เราเองก็ยังไม่มีเพื่อน"

    "
    โชคเข้าข้างว้อยยย><  ยังไม่ทันได้เปิดเทอมก็มีเพื่อนเป็นผูหญิงแล้ว ถ้าไอ้โทนรู้คงอิจฉาแน่เลย"บอมคิดในใจ

    "อ่ะนั่นพ่อเราเรียกแล้ว เราต้องไปแล่วล่ะ เปิดเทอมเจอกันนะบอม บาย"แนนพูดเสร็จแล้ววิ่งไปหาพ่อ

    "เราเองก็ไปหาแม่ดีกว่า ประชุมเสร็จละนิ"บอมพูดพึมพำๆแล้วเดินตรงไปหาแม่ที่ยืนรออยู่
    ******************************************
    จบตอนที่1 คร้าบ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×