คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Intro
Intro
ฉันไลค์ หรือเต็มว่าเชอลีน ไลค์ อัลวิน เป็นลูกสาวคนกลางของตระกูลอัลวิน คนที่สวยอันดับหนึ่งของแก๊งนางฟ้า กำลังนั่งอยู่ตรงกันข้ามชายหนุ่มสองคนที่เหลืออยู่ในสต๊อก
“นัดผมมาวันนี้มีอะไรรึเปล่าครับ?” หนึ่งในสองคนนั้นถามขึ้นด้วยความสุภาพ
“ต้องขอโทษที่จู่ ๆ ก็นัดมากระทันหันนะคะน้องดิน พี่ไม้”
“สำหรับน้องไลค์แล้วพี่ว่างเสมอนั่นแหละครับ” พี่ไม้ ชายที่อายุมากกว่าเธอถึงสามปีพูดขึ้น
ไลค์มองหน้าชายสองคนนี้สลับไปมาอย่างรู้สึกผิด เพราะไม่กี่นาทีหลังจากนี้ เธอกำลังจะพูดปฏิเสธพวกเขาออกไป
“คือ…ไลค์ต้องขอโทษจริง ๆ นะคะ ที่ทำให้ทั้งสองคนเสียเวลา จำตอนที่พี่ไม้กับน้องดินบอกไลค์ได้ใช่มั้ยคะ? ที่ว่าจะเคารพการตัดสินใจของไลค์ ถ้าเกิดคนที่ไลค์เลือกไม่ใช่ตัวเอง”
“ครับ ผมเคารพการตัดสินใจของไลค์อยู่แล้วครับ”
“ผมก็เหมือนกันครับ พี่ไลค์พูดแบบนี้ แสดงว่าพี่ไลค์เลือกได้แล้วใช่มั้ยครับ? ว่าพี่จะเลือกคบใคร”
“ค่ะ พี่เลือกได้แล้ว” เธอมองหน้าพวกเขาทั้งสองคน พวกเขาคือสองในสามที่เหลืออยู่ในสต๊อกของเธอ กำลังลุ้นว่าชื่อที่จะออกมาจากปากเธอคือใคร แต่แล้วมันก็ทำให้พวกเขาผิดหวังอย่างเห็นได้ชัด “ไลค์เลือกพี่พิมพ์ค่ะ”
“...”
“พิมพ์? ผู้หญิงที่ผมเคยเจอคนนั้นเหรอครับ?”
“ค่ะ ไลค์รู้สึกสบายใจที่จะคบกับผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย” ปกติแล้วเธอไม่เคยต้องมานั่งขอโทษใครแบบนี้เลย การจะทิ้งใครสักคนมันเป็นเรื่องง่ายมากสำหรับเธอ แต่เพื่อให้ทุกอย่างมันเคลียร์เธอจึงต้องทำแบบนี้
“เข้าใจแล้วครับ”
พี่ไม้ ชายที่สุภาพและเป็นคนอ่อนโยนมาตลอดพยักหน้าเข้าใจ ผิดกับคนที่ชื่อดิน ตอนนี้กำลังทำหน้าไม่พอใจอยู่
“ไม่จริง...ยังไงผู้ชายอย่างเราก็ปกป้องพี่ได้มากกว่า ผมขอร้องนะครับพี่ช่วยคิดใหม่อีกรอบ-”
“ผู้หญิงเขาไม่สบายใจจะคบกับผู้ชายน้องก็ควรยอมรับในส่วนนี้นะครับ” พี่ไม้หันไปมองหน้าชายคนที่อายุน้อยกว่าตัวเองอยู่มาก เผลอ ๆ ยังเรียนไม่จบเสียด้วยซ้ำ “กลับไปตั้งใจเรียนให้จบแล้วทำงานหาเงินเลี้ยงตัวเองให้ได้ก่อนเถอะครับน้อง อย่าหาว่าพี่สอนเลย”
“พี่ไม้คะ พี่ก็พูดแรงเกินไป...” เธอยิ้มให้ชายที่เธอรักเหมือนพี่ชายมาตลอด ก่อนจะมองไปที่ดิน เด็กผู้ชายที่ยังเรียนอยู่ชั้นปีที่ 4 คณะวิศวกรรมศาสตร์
“ยังเด็กอยู่แท้ ๆ พี่ว่าเราไปตามจีบเด็กรุ่นเดียวกับเราเถอะนะ” เขายังคงหันไปยิ้มแล้วตบไหล่ดินเบา ๆ อย่างคนกันเอง อย่างน้อย ๆ ก็ในฐานะคู่แข่งที่แย่งกันจีบเธอมาหลายเดือน
“โถ่เอ้ย! ถ้าไม่ชอบผู้ชายทำไมไม่บอกตั้งแต่แรกวะ! เสียเวลาฉิบหาย!” ดินพูดแล้วเดินออกจากโต๊ะไป เหลือแค่พี่ไม้ ชายหนุ่มที่เป็นนักธุรกิจรุ่นพี่สมัยเรียนนอกด้วยกันเท่านั้น ที่กำลังนั่งยิ้มตาหยี๋ผ่านกรอบแว่นราคาแพงนั่น
“อย่าไปใส่ใจกับคำพูดของเด็กเลยนะครับน้องไลค์”
“ไลค์ไม่ใส่ใจหรอกค่ะ แถมยังเข้าใจเขาด้วยซ้ำ ตามจีบมาหลายเดือนแต่ไลค์ดันมาบอกว่าชอบผู้หญิงมากกว่านี่สิ... แล้วพี่ไม้ไม่โกรธไลค์เหรอคะ? เป็นไลค์ ไลค์ก็โกรธนะคะ แฮะ ๆ”
“พี่จะโกรธเราทำไมล่ะคะ เพราะพี่มองออกตั้งแต่แรกแล้ว”
“หืมม?”
“แต่ถ้าจะโทษก็คงต้องโทษตัวพี่เองนี่แหละที่ดื้อดึง คิดว่าไลค์อาจเปลี่ยนใจมาชอบผู้ชายแบบพี่บ้าง”
“เอ่อ…”
“ไม่เป็นไรครับ”
“พี่เป็นผู้ชายที่ดีและอบอุ่นมากเลยค่ะ และไลค์เชื่อว่าพี่จะเป็นแฟนที่ดีในอนาคตได้แน่นอน แต่ภรรยาของพี่คนนั้นคงไม่ใช่ไลค์หรอกนะคะ”
“...”
“ไลค์ไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีพอสำหรับพี่หรอกค่ะ”
“ก็คนมันรัก จะดีหรือไม่ดีผมว่ามันไม่เกี่ยวนะครับขอแค่เรารับข้อดีข้อเสียของกันและกันได้ก็พอ”
“แต่ไลค์ไม่ได้ชอบผู้ชายนี่คะ” เธอพูดพร้อมกับยักไหล่ให้อีกฝ่าย
“โอ้ว...ผมยอมแพ้ให้ก็ได้ครับ ฮ่า ๆ ไม่ดื้อดึงแล้วก็ได้ครับ” พี่ไม้ยกมือขึ้นเป็นเชิงยอมให้ พร้อมกับยิ้มออกมา
“ขอบคุณที่เข้าใจไลค์นะคะ”
“ครับ”
“งั้นไลค์ขอตัวก่อนนะคะ”
“เชิญครับน้องไลค์”
เธอยิ้มให้อีกคนก่อนจะลุกขึ้นเตรียมจะเดินออกไปจากตรงนั้น แต่ก็มีเสียงของชายที่นั่งคุยกันอยู่พูดขึ้น
“น้องไลค์ครับ!”
“คะพี่ไม้?”
“พี่เคารพการตัดสินใจของน้องหลค์แต่นะคะ แต่ถ้าวันไหนน้องไลค์ต้องการพี่ หรืออยากลองเปิดใจให้ผู้ชายดูสักครั้งล่ะก็ พี่ขอเป็นคนนั้นได้มั้ยคะ? ผู้ชายคนแรกที่ไลค์จะนึกถึงน่ะ”
“ได้สิคะ แต่ระหว่างนี้ พี่ไม้ก็อย่าปิดกั้นตัวเองนะคะ เดี๋ยวจะเสียโอกาสเจอคนดี ๆ ไปน้า”
“ได้ค่ะ”
พี่ไม้เป็นผู้ชายคนเดียวที่พูดคะขากับไลค์ ถ้าเป็นผู้หญิงทั่วไปก็คงหวั่นไหวไปแล้ว แต่สำหรับเธอมันไม่สามารถทำให้ใจของเธอสั่นได้เลย
คอนโดหรูใจกลางเมือง
หลังเคลียร์กับสองหนุ่มที่ตามจีบมานาน เธอก็รีบขับรถตรงมาที่ที่พักของหญิงสาวคนที่เธอเลือกในทันที
หล่อนเป็นคนแรกที่เธอจะเปิดใจ
และที่สำคัญหล่อนคือผู้หญิง
พี่พิมพ์หล่อนทั้งพูดเก่ง เอาใจเก่ง และดูเป็นคนน่าค้นหาในหลาย ๆ เรื่อง ถึงแม้หล่อนจะมาทีหลังดินกับพี่ไม้ แต่สุดท้ายเธอก็สบายใจกับคนนี้มากที่สุด
มือเรียวยกขึ้นมาเตรียมจะเคาะห้องเรียกอีกคน แต่นึกขึ้นได้ว่าอีกคนเคยให้คีการ์ดห้องเอาไว้
“ถ้าเหงาหรือต้องการที่ปรึกษาน้องไลค์มาหาพี่ได้นะคะ นี่คีย์การ์ดห้องพี่เองค่ะ”
“ไลค์เป็นคนอื่นนะคะ ทำไมพี่ถึงให้คีย์การ์ดกับคนอื่นล่ะ”
“นั่นก็เพราะว่าพี่ไม่เคยคิดว่าไลค์เป็นคนอื่นไงคะ อีกอย่างพี่แค่อยากแสดงความบริสุทธิ์ใจก็เท่านั้น ว่าพี่ไม่ได้มีใครนอกจากน้องไลค์คนเดียว”
หญิงสาวที่ยืนกอดช่อดอกไม้ช่อใหญ่ยิ้มกว้าง
“งั้นถ้าไม่รังเกียจ ไลค์ก็ขอรับไว้นะคะ”
“ได้เลยค่ะ”
ติ๊ด~!
เธอใช้คีย์การ์ดเปิดห้องของอีกคนที่เคยหลอกพาเธอมาเมื่อนานมาแล้ว พร้อมกับก้าวเข้าไปด้วยความตื่นเต้น เพราะคิดว่าการมาของเธอในครั้งนี้ น่าจะเซอร์ไพรส์ไม่เบา
เท้าสวยในส้นสูงเดินเข้ามาได้แค่ทางเข้า พบกับช่อดอกไม้กุหลาบสีแดงช่อใหญ่ ที่ตัวเองเคยได้รับมันจากอีกคนเกือบทุกเช้า พร้อมกับข้อความในการ์ด ‘สำหรับคนสวย แฟนสาวในอนาคตของพี่พิมพ์นะคะ’
ใช่ มันเขียนข้อความแบบนั้นติดมาทุกวัน แต่จำได้ว่า เมื่อเช้านี้เธอได้รับช่อดอกไม้ไปแล้วนี่นา... หรือว่าพี่พิมพ์เขาจะสั่งมาเตรียมไว้สำหรับให้ในพรุ่งนี้กันนะ...
“พี่รักหนูนะคะ”
“...”
เสียงทุ้มที่คุ้นหูดังขึ้นจากห้องนอนที่อยู่มุมในสุดของคอนโด ทำให้เธอที่คิดเรื่องดอกไม้อยู่เปลี่ยนกลับมาสนใจกับเสียงที่ได้ยินมากกว่า
“พี่จะรักหนูคนเดียวใช่มั้ยคะ?” เสียงที่สอง ที่ไม่คุ้นหูทำให้ไลค์หยุดเดินและขมวดคิ้ว
“ใช่ค่ะ พี่จะรักหนูคนเดียว”
“...”
“แล้วยัยลูกครึ่งตาฟ้าสเปกพี่ล่ะคะ? ถ้าจะมีกิ๊กหนูไม่ยอมหรอกนะคะ”
“หืมม? ใครบอกว่ายัยนั่นคือสเปกพี่กัน ไปรู้มาจากไหนคะ?”
“ก็พี่ชอบเอาเรื่องยัยนั่นมาพูดให้หนูหึงบ่อย ๆ อ่า”
“อ๋อออ หนูหึงพี่เหรอคะ?”
ไลค์เดินมาหยุดอยู่ที่ประตู ที่มันเปิดแง้ม ๆ เอาไว้
“ก็หึงสิคะ พี่เป็นแฟนหนูนี่นา ได้หนูแล้วก็เลิกส่งดอกไม้ไปจีบยัยนั่นเลยนะคะ”
“ค่ะ พี่จะไม่ส่งไปอีกแล้วค่ะ แล้วก็จะเลิกยุ่งกับยัยฝรั่งตาฟ้านั่นด้วย ดีมั้ยคะ?”
“ดีค่ะ ดีมาก อืมมม~~~”
“...”
เสียงริมฝีปากและเสียงขยับกายบนเตียงดังขึ้น มันพอจะทำให้เธอรับรู้ว่าได้บทเพลงรักของพวกเขากำลังจะเริ่มขึ้น และนี่คงไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขาทำกัน
“อ๊าาาา พี่พิมพ์คะ...”
“อึก...”
ไลค์ยืนเอามือปิดปากอย่างรู้สึกผะอืดผะอมพยายามมองเข้าไปด้านใน น่าเสียดายที่เตียงนอนมันไม่ได้อยู่ตรงข้ามหรือคิดกับประตูมากนัก แต่สิ่งที่เธอมองเห็นก็คือเสื้อผ้าของคนสองคนที่มันกระจัดกระจายอยู่บนพื้น ซึ่งบ่งบอกได้ว่าเจ้าของของพวกมันได้ถอดมันทิ้งอย่างไม่ใยดี
ดีแล้ว
แบบนี้แหละดีที่สุดแล้ว
เหมือนที่เลิฟพูดเอาไว้ไม่มีผิด... พวกผู้หญิงมันน่ารังเกียจ
ความคิดเห็น