ระบบคนธรรมดา (Yaoi)

มือเรียวกำแน่นก่อนจะส่งหมัดไปใส่ใบหน้าฝ่ายตรงข้าม เมื่อคนสุดท้ายในสายตาเขาหายไปเขาก็เบาใจลง มือเรียวยกเสยเส้นผมสีนิลที่บังหน้าของตัวเองขึ้นก่อนจะเช็ดใบหน้าที่ชุ่มไปด้วยหยาดเหงื่อ

ดวงตาจ้องมองไปยังกลุ่มคนที่นอนอยู่บนพื้นแล้วถอนหายใจ

"ให้ตายสิ ทำไมถึงมาเจอเรื่องแบบนี้อีกแล้วกันนะ"เขาบ่นกับตัวเอง บ่อยครั้งนักที่เขาโดนหาเรื่องทั้งๆที่ยังไม่ได้ทำอะไรให้อีกฝ่าย แต่ถ้าไม่สู้ก็คงเป็นเขาที่น่วม และเขาก็ไม่อยากให้กลายเป็นแบบนั้นด้วยสิ

บางทีเขาก็อยากใช้ชีวิตธรรมดาบ้างนะ... ชีวิตแสนสงบสุขโดยที่ไร้เรื่องต่อยตี คิดได้ดังนั้นแล้วก็หลับตาถอนหายใจกับตัวเองเบาๆและพาสองขาก้าวออกไปยังที่อื่น

แต่เพียงไม่นาน'เรื่อง'ก็วิ่งเข้ามาหาเขา

"กรี๊ดดดดด!! มีคนโดนแทง!"

ชายคนหนึ่งวิ่งเข้ามาก่อนจะแทงเขาด้วยมีดโดยที่เขาไม่ทันได้ตั้งตัว ความเจ็บปวดแล่นไปทั้งร่างกายเขาจับมีดที่ฝังอยู่ที่ท้องเขาด้วยมือที่สั่นเครือแล้วมองไปยังคนที่มอบมีดนี้ให้กับเขา

ใบหน้าของคนที่แทงเลิ่กลั่ก เหงื่ออาบตามใบหน้าก่อนจะวิ่งหนีไป รอบข้างชุลมุนทั้งเรียกรถพยาบาล ทั้งแจ้งตำรวจ บ้างก็ถ่ายคลิป บ้างก็ยืนตกใจ และมีบางส่วนวิ่งไปตามจับชายคนนั้น

จากการสังเกตใบหน้าของชายคนนั้นมันทำให้เขาเดาไม่ยากว่าคงแทงผิดตัว ไอ้บ้าเอ๊ย! วันนี้อะไรมันจะซวยขนาดนี้! 

เลือดสีแดงไหลออกมาจากแผลที่ถูกแทงไม่หยุด ภาพตรงหน้าไหวไปมาก่อนที่เสียงทุกอย่างจะตัดไปมีเพียงเสียงที่ดังวิ้งในหูก่อนที่ภาพทุกอย่างจะดับลง

ให้ตายสิ.. ถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะใช้ชีวิตเป็นแค่คนธรรมดาแท้ๆ...

....

ดวงตาสีนิลเช่นเดียวกับสีผมมองไปยังพื้นที่สีขาวสุดลูกหูลูกตา เสียงเสียงหนึ่งดังขึ้นทั่วสารทิศ

[เราคือระบบคนธรรมดา ระบบที่จะมอบชีวิตสุดแสนจะธรรมดาให้แก่ท่าน]

[ด้วยความปราถนาของท่านจึงทำให้ได้มาพบกับระบบของเรา]

[ท่านยินดีที่จะทำสัญญาเพื่อรับชีวิตใหม่จากระบบของเราหรือไม่?]

ไม่ทันที่จะได้งงงวยกับเหตุการณ์ตรงหน้าเสียงนั้นก็ยังคงพูดต่อไป ชีวิตแสนจะธรรมดางั้นหรอ?

"เอาสิ ตกลง"สิ้นคำพูดของเขาภาพทุกอย่างก็เปลี่ยนไป และนั่น.. คือจุดเริ่มต้นชีวิตแสนธรรมดา ที่โคตรจะ'ไม่ธรรมดา'ของเขา..

....