ก่อนจะกลายเป็นนางร้ายผู้ชั่วช้า
ตอนที่ความตายมาเยือน ช่วงเวลาเดียวที่ฉู่ฟางหรงอยากย้อนกลับไปแก้ไขมากที่สุด คือตอนที่นางได้พบพานกับสวี่จางหย่งเป็นครั้งแรก นางจะไม่มอบหัวใจให้เขา ชีวิตจะได้ไม่ต้องเดินมุ่งหน้าไปสู่จุดจบ
ผู้เข้าชมรวม
933
ผู้เข้าชมเดือนนี้
8
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ตอนที่ความตายมาเยือน ช่วงเวลาเดียวที่ฉู่ฟางหรงอยากย้อนกลับไปแก้ไขมากที่สุด
คือตอนที่นางได้พบพานกับสวี่จางหย่งเป็นครั้งแรก
หากนางสามารถแก้ไขช่วงเวลานั้นได้
นางขอไม่พบพานกับเขา ไม่มอบหัวใจให้เขา
ชีวิตจะได้ไม่ต้องเดินมุ่งหน้าไปสู่จุดจบอนาถเช่นเดิมอีก
ทว่าสวรรค์ช่างไร้เมตตายิ่งนัก ทั้งที่อุตส่าห์ส่งนางย้อนเวลากลับมาสู่อดีต
เหตุใดถึงยังลิขิตให้นางมิอาจหลีกหนีจากคนไร้หัวใจผู้นั้นพ้น!
“หะ…ห้ามมอง!” นางร้องบอกด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ราวกับเรี่ยวแรงถูกลิดรอนไปจนสิ้น
ทั้งที่รู้ว่าร่างกายนี้เคยพัวพันนับครั้งไม่ถ้วนในฐานะภรรยาของเขา ทั้งที่รู้ว่าสวี่จางหย่งเคยเห็นทุกชุ่นบนร่างกายของนางแล้วด้วยสายตาของตนเอง ทว่าสำหรับฉู่ฟางหรงผู้หวนกลับจากความตาย ทุกการกระทำที่เกิดขึ้นในยามนี้ ล้วนเป็นครั้งแรกของนางทั้งสิ้น
และโชคดีที่สวี่จางหย่งเองก็ตระหนักได้ถึงความจริงข้อนี้ เขาถึงได้พยายามระงับความร้อนเดือดราวหินหลอมเหลวในใจของตนไว้จนสุดกำลัง
“เจ้าไม่ต้องเขินอายอะไร ทุกส่วนในตัวเจ้าล้วนงดงามและดีที่สุด” ทั้งที่สายตายังจ้องลึกลงไปในดวงตาวูบไหวของหญิงสาว ทว่ามืออันซุกซนกลับขยับลงไปสัมผัสตรงกลางส่วนสงวน ลากไล้นิ้วขึ้นลงเบาๆ จนกายสาวสั่นสะท้าน
“พะ...พอแล้ว”
สวี่จางหย่งมองใบหน้าแดงก่ำจากความอับอายของภรรยา ก่อนจะเอ่ยวาจาที่ทำให้นางเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง
“จะพอได้อย่างไร ข้าเพิ่งเริ่มเท่านั้น”
ผลงานอื่นๆ ของ เซียนรื่อหง ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ เซียนรื่อหง
ความคิดเห็น