คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : เหงาจังเลยนะ?
พอทั้งโชกับอาคาเนะเดินกลับมาถึงห้องก็สร้างเสียงฮือฮาแทบจะในทันที่ ในตอนเช้าพวกเค้าเลือกที่จะไม่ถามอะไรมาก เพราะทั้งสองแค่เดินมาด้วยกันเฉยๆ ทั้งคู่บางทีอาจจะแค่บังเอิญเจอกันแล้วโชก็อาจจะโชคดีอะไรแบบนั้น แต่ตอนนี้ทั้งคู่ดันเดินจับมือกันเข้ามาในห้องซะงั้น
หลังจากที่แยกกันไปที่นั่งของตัวเองทั้งคู่ก็ถูกรัวคำถามในทันที ทั้งโชหรือแม้แต่อาคาเนะที่ไม่ได้คิดจะปิดบังความสัมพันธ์ก็ตอบกลับไปแบบตรงๆ
เล่นเอาทั้งสองคนเหนื่อยกันแทบจะทั้งวันแต่สุดท้ายก็ถึงเวลาเลิกเรียนในที่สุด อาคาเนะที่ไม่รีรออะไรเธอก็เข้าไปชวนโชกลับบ้านด้วยในทันที ซึ่งเค้าก็ตกลงแบบง่ายๆ เพราะปกติเค้าก็เดินกลับคนเดียวอยู่แล้ว เปลี่ยนมาเดินกลับบ้านกับแฟนสาวยังไงก็ดีกว่าอยู่แล้ว
ทั้งสองคนเดินกลับบ้านพร้อมกับยิ้มออกมาในขณะที่ทั้งคู่จับมือกันไปด้วย
“แล้วเรื่องรุ่นพี่จะไม่เป็นอะไรใช่ไหมนะ…”โช
“ไม่ต้องห่วงหรอกพรุ่งนี้เค้าก็จะไม่มาโรงเรียนอีกแล้วละ”
อาคาเนะได้ตอบกลับโชพร้อมกับรอยยิ้ม โชที่ได้ยินแบบนั้นเค้าก็มองไปยังอาคาเนะที่กำลังยิ้มออกมา ต้องบอกว่าเป็นรอยยิ้มที่ไห้ความรู้สึกแปลกๆ แต่เค้าก็เลือกที่จะไม่สนใจแล้วเดินต่อไปจนในที่สุดโชก็พาอาคาเนะมาส่งถึงบ้านของเธอจนได้
“ใหญ่จังเลยนะ…”โช
“ถึงจะเห็นแบบนี้แต่ฉันก็อยู่แค่คนเดียวเหงามากเลยละนะ”อาคาเนะ
“ขอร้องละ อาคาเนะช่วยอย่าพูดอะไรที่มันจะส่อความหมายแปลกๆที่เถอะ…”โช
“หืม~ ถ้างั้นโชคิดว่าฉันต้องการสื่ออะไรงั้นหรอ?”อาคาเนะ
“ช่วยอย่าถามอะไรที่มันรู้คำตอบอยู่แล้วทีเถอะนะถือว่าฉันขอ…”
ยังไม่ทันที่โชจะได้พูดจบด้วยซ้ำอาคาเนะก็เข้ามากระซิบที่ข้างหูของเค้าซะก่อน
“ฉันไม่ได้รังเกียจหรอกนะ”อาคาเนะ
“เอ้ะ… ถ้าพูดแบบนั้นฉันก็ทนไม่ไหวกันพอดี…”
และเป็นในตอนนั้นเองที่อาคาเนะจู่โจมอีกครั้งเธอคล้องแขนรอบคอโชพร้อมกับจูบเค้าไปอีกครั้ง…
ในที่สุดหลังจากจูบกันหลายสิบวินาทีทั้ง 2 ก็ผละออกจากกันในที่สุด
“ฉันนะอยากจะตื่นขึ้นเจอโชคุงตอนเช้าจังเลยนะ…”
ยัง…ยังไม่หยุดอีก โชที่ได้ยินแบบนั้นเค้าก็จับมือของเธอพร้อมกับเดินเข้าไปในบ้านพร้อมกันทั้งแบบนั้น
จบกันอีกตอนแล้วนะ คอมเม้นพูดคุยกันได้นะครับ
ทุกอย่างมันเกิดขึ้นไวมาก แบบสันต่อวันเลย
เสาร์สนิทกับ อาทิตย์ได้ไปเที่ยวด้วยกัน จันทร์ได้จูบ อังคาร….
ความคิดเห็น