NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic ssss Gridman Blue Hunter

    ลำดับตอนที่ #6 : ราวกับเป็นความฝัน?

    • อัปเดตล่าสุด 16 ส.ค. 66


    พอเห็นรุ่นพี่ถอยออกไปคนที่มาดูก็เริ่มสลายตัวกัน โชที่เห็นแบบนั้นก็ได้หันมามองที่อาคาเนะเพื่อดูว่าเธอเจ็บตรงไหนรึเปล่า

    “ขอบใจนะโชคุง”

    อาคาเนะได้พูดออกมาเบาๆแต่ถึงอย่างงั้นโชก็ยังได้ยินอยู่ดีเค้าได้ยิ้มออกมาอย่างมีความสุขหลังจากที่ได้ยินคำนั้น ถึงแม้ว่าจริงๆแล้วเธอจะไม่ต้องการคนช่วยด้วยซ้ำถ้าเธอเอาจริงขึ้นมา

    แต่เรื่องยังไม่จบแค่นั้นหลังจากนั้นพวกผู้หญิงที่ยังไม่ไปก็เริ่มเข้ามาคุยกับโชมากขึ้นแล้วก็ชมเค้าต่างๆนาๆซึ่งโชก็ทำได้แค่รับเอาใว้เพื่อลีกเลี่ยงปัญหาที่จะเกิดขึ้น ตรงกันข้ามกับอาคาเนะที่เหมือนกำลังหงุดหงิดขึ้นเรื่อยๆ 

    “มานี่…”

    เธอดึงแขนของโชก่อนที่จะลากออกไปทั้งแบบนั้นสร้างความสงสัยไห้กับทุกคนที่เห็น จนกลายเป็นเรื่องซุบซิบกันอีกครั้ง

    “เดียวสิ ถ้าทำแบบนี้เดียวข่าวลือแปลกๆก็เพิ่มขึ้นกันพอดีนะสิ…”โช

    “ไม่ชอบเลย พอเห็นโชคุยกับผู้หญิงคนอื่นฉันก็หงุดหงิดสุดๆไปเลย”

    อาคาเนะได้พร้อมกับหยุดเดินซึ่งโชเองก็เช่นกัน

    “หึงฉันงั้นหรอ?..”

    โชได้พูดออกมาเบาแต่ถึงยังงั้นอาคาเนะก็ยังได้ยินมันอยู่ดี

    “ไม่รู้หรอก… ก็มันไม่ชอบนี่นา ทั้งที่โชนะเป็นของๆฉันแท้ๆ”อาคาเยะ

    “ถึงมันจะฟังดูแปลกๆก็เถอะ อาคาเนะชอบฉันงั้นหรอ…”

    เธอไม่ได้ตอบกลับคำถามนั้นและยังคงจับข้อมือของชายหนุ่มเอาใว้แน่นราวกับไม่อยากปล่อยอีกฝ่ายไป โชที่เห็นแบบนั้นเค้่ก็ตัดสินใจพูดสิ่งที่อยู่ในใจออกไป

    “ผมนะ… ชอบอาคาเนะนะ…เพราะงั้นผมเองก็ไม่อยากปล่อย อาคาเนะไปเหมือนกัน….”

    และในวินาทีนั้นเองอาคาเนะก็ได้ดึงเค้า เข้ามาหาพร้อมกับประกบปากของเธอลงบนริมฝีปากของชายหนุ่ม 

    ในตอนนั้นเองราวกับทุกอย่างได้หยุดลง โชที่แม้จะตกใจในตอนแรกแต่เค้าก็จูบตอบกับอาคาเนะกลับไปนานหลายนาที ก่อนที่ทั้ง 2 จะแยกจากกัน

    “อาคาเนะ…ชวยคบกับผมที ผมชอบเธอนะ”โช

    “ขี้โกงนี่นา ถ้าพูดแบบนั้นฉันก็ปฏิเสธไม่ได้กันพอดี”

    หลังจากสิ้นสุดคำนั้นทั้งสองก็จูบกันอีกครั้งแต่คราวนี้ทั้งสองทำเพียงแค่ไม่กี่วินาทีก่อนจะแยกออกจากกัน

    “กลับกันเถอะครับ…เดียวเพื่อนในห้องจะสงสัยเอานะ”โช

    “ก็ช่างมันสิ ตอนนี้ฉันนะขอแค่ได้อยู่ตรงนี้ก็โชคุงก็พอแล้ว”อาคาเนะ

    “ผมเองก็เหมือนกันแต่ว่าถ้านานกว่านี้จะมีเรื่องยุ่งยากตามมานะ”โช

    “อืม…แต่ว่า…ฉันไม่คิดจะปิดบังอะไรทั้งนั้นหรอกนะ”อาคาเนะ

    “ถ้าอาคาเนะพูดแบบนั้นละก็ผมก็ไม่คิดจะขัดหรอกนะ” 

    โชได้พูดพร้อมกับจับมือของอาคาเนะซึ่งเธอก็บีบมือของเค้าเล็กน้อยก่อนจะเริ่มเดินกันออกไปเพื่อกลับไปยังห้องเรียน

    “ผมคงต้องเริ่มออกกำลังกายบ้างแล้วสินะ”

    “ทำไมอะ?”อาคาเนะ

    “ก็…ได้แฟนน่ารักขนาดนี้ แต่ถ้าผมยังเป็นแบบนี้อยู่คงเสียของกันพอดี”โช

    โชได้พูดพร้อมกับหัวเราะออกมานิดๆ

    “คนบ้า!…”

    อาคาเนะได้พูดพร้อมกับจิ้มสีข้างของโชเบาๆด้วยใบหน้าที่ขึ้นสีเล็กน้อย

    “ช่วงเวลาแบบนี่เนี่ยราวกับฝันไปเลยนะ…”โช

    “นี่คงเป็นความฝันที่ฉันมีความสุขที่สุดเลยละ..”อาคาเนะ

    “ผมเองก็เหมือนกัน”โช

    .

    .

    .

    อ่า….ถึงนี่จะเป็นแค่ความฝัน…แต่ทว่าในความฝันจอมปลอมนี้ฉันก็ได้พบกับโชคุงแล้ว…

    บนโลกแห่งคำโกหกใบนี้…

     

     

     

     

     

    ก็จบกันไปอีกตอนเรียบร้อยครับสำหรับช่วงเช้านี้ คอมเม้นพูดคุยกันได้นะครับ 

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×