NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic ssss Gridman Blue Hunter

    ลำดับตอนที่ #5 : ระวังตัวใว้นะคะ…

    • อัปเดตล่าสุด 15 ส.ค. 66


    ตอนที่แล้วมันมันไม่ขึ้นเตือนอะแถมยังสั้นไป ไรท์ผู้แสนดีคนนี้เลยแถมไห้อีกตอนที่สั้นกว่า 55 ใครที่ยังไม่เห็นตอนก่อนกลับไปดูตอนที่แล้วก่อนด้วยเด้อ


    ในวันต่อมาอาคาเนะก็มารอโชอยู่จริงๆที่หน้าอพาร์ตเมนต์ จากนั้นทั้งสองก็เดินออกไปด้วยกันก็มีคุยกันบ้างเล็กน้อย ไม่ได้คุยแค่เรื่องของสัตว์ประหลาด แต่ก็มีคุยกันเรื่องทั่วไปบ่างถึงส่วนใหญ่จะคุยกันเรื่องโทคุก็เถอะ

    จนในที่สุดทั้งคู่ก็เดินมาถึงโรงเรียนจนได้ การมาโรงเรียนของทั้งคู่ได้สร้างเสียงฮือฮาอย่างมากจนมันกลายเป็นข่าวลือเสียๆหายๆไปจริงๆ อย่างที่โชคิด 

    แต่ถึงอย่างงั้นอาคาเนะก็ไม่ได้แสดงท่าทีทุกร้อนอะไรเป็นพิเศษเธอเลือกจะลีกเลี่ยงการพูดถึงเรื่องนี้ ซึ่งคนรอบๆตัวเธอก็ทำไปตามปริยาย

    พอมาถึงห้องโชก็แยกตัวไปนั่งที่ของตัวเองมีเพื่อนเค้ามาทักบ้างเป็นประปลาย ส่วนอาคาเนะก็แยกไปนั่งคุยกับกลุ่มเพื่อนของเธอ

    ทุกอย่างดำเนินไปอย่างปกติเหมือนกับวันธรรมดาวันหนึ่ง

    ในช่วงกลางวันของวันนั้นเอง

    ในร่างหว่างที่โชกำลังเดินกลับห้องหลังจากซื้อขนมปังกินเสร็จ ในหัวหมุ่มหนึ่งเค้าก็ได้บังเอิญไปเห็นอาคาเนะที่กำลังคุยกับรุ่นพี่คนหนึ่งอยู่ 

    เค้าจำรุ่นพี่คนนั้นได้ รุ่นพี่คนนั้นเป็นคนดังในโรงเรียนคนหนึ่งเลยละเรื่องความหล่อเหลาที่มาคุยกับอาคาเนะแบบนี้ก็แปลว่าหมายตาเธออยู่สินะ

    “นี่ๆ เลิกไปยุ่งกับเจ้าคนไม่ได้ความอย่างหมอนั่นแล้วมาคบกับผมแทนไม่ดีกว่าหรอ?”

    “คนไม่ได้ความ? หมายถึงโชคุงนะหรอคะ?”

    “ใช่ๆเจ้านั่นแหละเดียวผมจะแสดงไห้เห็นเองว่าผมดีกว่าเจ้านั่นหาก

    แต่ผมก็ยังช้าไปวินาทีนึงอยู่ดี อาคาเนะตบเค้าที่หน้าของรุ่นพี่คนนั้นอย่างจัง

    “แหม~ การกระทำของรุ่นพี่นี่มันน่าสอิดสะเอียนจริงๆ แล้วก็ใครบอกไห้เรียกชื่อต้นฉันกันคะ ไอ่รุ่นพี่เวรนี่”

    อาคาเนะได้พูดพร้อมกับมองไปยังอีกฝ่ายด้วยความโกรธ

    “ว่าไงนะ!!!”รุ่นพี่ที่กำลังโกรธนั้นกำลังเริ่มจะลงมือทำอะไรบางอย่างผมที่เห็นจึงพุ่งออกไปจับแขนรุ่นพี่ในทันที

    “พอได้แล้วครับที่นี่มันกลางทางเดินเลยนะรุ่นพี่อยากโดนพักการเรียนรึไง?”

    อุซึมิได้พูดด้วยน้ำเสียงที่ดังฟังชัดเพื่อเรียกไห้คนที่อยู่แถวนั้นออกมาดูเหตุการณ์

    รุ่นพี่ที่เห็นแบบนั้นก็สบัดมือของผมออกด้วยความโกรธ

    “จำใว้เลยนะ!!!”

    ก่อนที่ที่เค้าจะเลือกเดินถอยออกไปเพราะไม่อยากมีเรื่องนับว่ายังฉลาดอยู่สินะ

    ”รุ่นพี่…. วันนี้ก็ระวังตัวใว้นะคะ…”

    อาคาเนะที่เห็นรุ่นพี่กำลังเดินออกไปเธอก็ได้ตระโกนไล่หลังรุ่นพี่คนนั้นไปพร้อมกับรอยยิ้ม

     

     

     

     

     

    จบแล้วครับ คอมเม้นพูดคุยกันได้นะ

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×