คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ความรู้สึก?
ในวันต่อมาโชยังคงนอนดูอาการอยู่ที่โรงพยาบาลซึ่งหมอก็ตรวจไม่พบอะไรจึงลงความเห็นไห้เค้าสามารถออกจากโรงพยาบาลได้เย็นนี้เลยซึ่งเค้าก็ไม่ติดใจอะไร
ในตอนเย็นอาคาเนะได้มาเยี่ยมเค้าอีกครั้ง พร้อมกับออกจากโรงพยาบาลไปด้วยกัน
“ไม่ต้องห่วงนะ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นอีกละก็ฉันจะปกป้องโชคุงเอง”
อาคาเนะได้พูดพร้อมกับยิ้มออกมาอย่างมั่นใจ
“เดียวนะ บทมันต้องสลับกันไม่ใช่หรอ?”
ถึงแม้โชจะพูดออกไปแบบนั้นแต่อาคาเนะก็ไม่ได้สนใจคำพูดของเค้า จนกระทั่งเธอเดินมาส่งเค้าถึงห้องพักที่เป็นอพาร์ตเมนต์แห่งหนึ่ง
“ก็อยู่ไม่ไกลจากบ้านฉันเท่าไหร่แหะ”อาคาเนะ
“งั้นหรอครับ? ถ้างั้นใว้เจอกันพรุ่งนี้ที่โรงเรียนนะ”
โชพูดพร้อมกับไขกุญแจเตรียมเข้าไปในอพาร์ตเมนต์
“ถ้างั้นเดียวพรุ่งนี้ฉันมารับนะ”อาคาเนะ
“เอ้ะ?… จะไม่เป็นไรหรอนั่นนะ?”โช
“ทั้งที่ชวนฉันออกเดท แต่กลับไม่กล้าไปโรงเรียนด้วยกันเนี่ยนะ”อาคาเนะ
“อ่า…ไม่ใข่แบบนั้นสิ…อ่าช่างมันเถอะครับ ถ้างั้นก็ได้ พรุ่งนี้เราไปโรงเรียนด้วยกันก็ได้”โช
“ผิดแล้วละ ไม่ใช่แค่พรุ่งนี้แต่เราจะไปด้วยกันทุกวันต่างหาก”
อาคาเนะพูดพร้อมกับหัวเราะออกมาก่อนที่เธอจะเดินจากไปโดยไม่รอฟังคำพูดของโชด้วยซ้ำ
“อ่า… นี่เรามีความกล้าขึ้นมารึเปล่าเนี่ยรู้สึกคุยกับเธอได้สบายกว่าเดิมนี่คือผลจากประสบการณ์เฉียดตายงั้นหรอ…นั่นสินะ”
โชได้พูดพร้อมกับหัวเราะกับตัวเองอีกครั้ง
หลังจากนั้นเค้าก็เข้าไปอาบน้ำพร้อมกับล้างหน้างล้างตาของตัวเอง
“ลองออกกำลังกายดูดีกว่าแหะ”
โชพูดพร้อมกับมองดูตัวเองในกระจกร่างกายที่ไม่ได้มีกล้ามเนื้อใบหน้าก็ธรรมดา แต่ว่าจะมายอมแพ้ไม่ได้เด็ดขาด
โชได้คิดพร้อมกับเริ่มทีเปลวไฟแห่งความมุ่นมั่นถึกจุดขึ้นมาในใจของเค้าหลังจากนั้นเค้าจึงเดินออกไปจากห้องน้ำพร้อมกับความมุ่งมั่น โดยที่เค้าไม่ได้สังเกตุเลยว่าหลังจากที่เค้าเดินออกไปในกระจกก็ได้ปรากฏภาพของสิ่งมีชีวิตปริศนาสีน้ำเงินรวดลายสีขาวเงินอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะหายไป
.
.
.
อาคาเนะได้เดินเข้ามาในบ้านด้วยความรู้สึกอันแสนเบื่อหน่ายเธอเดินขึ้นไปยังชั้น 2 เปิดประตูเข้าไปยังห้องทำงานของเธอ
ถอดถุงน่องของตัวเองแล้วโยนทิ้งไปบนกองถุงสีขาวที่ถูกวางทิ้งเอาใว้เต็มห้องแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงานของตัวเอง
“ช่วงนี้เธอดูไม่ปกตินะอาคาเนะคุง”
เสียงของอเล็กซิสได้ดังขึ้นผ่านหน้าจอคอมของอาคาเนะ
“ไม่รู้สิ….ตอนที่คิดว่าจะไม่ได้เจอโชคุงอีกฉันก็รู้สึกหงุดหงิดจนทนไม่ไหว…“อาคาเนะ
“โอ้?..”อเล็กซิส
“ฉันไม่อยากสูญเสียเค้าไป….อยากจะครอบครองเค้าเอาใว้ตลอดไป…จะไม่ยอมไห้ใครมาขวางทั้งนั้น...”
อาคาเนะได้พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งพร้อมกับแทงคัทเตอร์ของเธอปักลงไปที่โต้ะอย่างแรง
“อืม…มนุษย์เนี่ยน่ากลัวจังแหะ…”อเล็กซิส
“ใช่แล้ว….ฉันจะปรับแต่งโลกนี้ไปเรื่อยๆ จนกว่ามันกลายเป็นโลกที่สมบูรณ์แบบสำหรับพวกเราสองคน….”
อาคาเนะยังพูดพร้อมกับเริ่มเปลี่ยนจากสีหน้าเรียบนิ่งเป็นรอยยิ้มอันบ้าคลั่ง ในที่สุดเธอก็ได้พบกับใครบางคน อุซึมิ โชเกิดมาเพื่อที่จะพบกับเธอเพื่อที่จะเป็นของๆเธอ เธอจะไม่ยอมเสียเค้าไปเด็ดขาด ไม่มีวัน
จบอีกตอนแล้วครับ คอมเม้นพูดคุยกันได้นะ
ตอนนี้ค่อนข้างสั้นนิดหน่อยนะครับ ตัวอักษรน้อยกว่าตอนก่อนเกือบครึ่งนึงอะ
ช่วงนี้พอดีเพิ่งเปิดเรื่องเลยกำลังดีด เปลี่ยนจากวันละตอนเป็น 2 ตอนละกันลงตอนเช้าหนึ่งตอนเย็นอีกหนึ่ง
ความคิดเห็น