NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic ssss Gridman Blue Hunter

    ลำดับตอนที่ #20 : คมดาบสายฟ้าฟาด?

    • อัปเดตล่าสุด 22 ส.ค. 66


    ทั้งกริดแมนกับเจ้าสัตว์ประหลาดได้มองหน้ากันสักพักก่อนที่กริดแมนจะเป็นฝ่ายเริ่มก่อนด้วยการกระโดดเตะใส่เจ้าสัตว์ประหลาดตัวนั้นอีกครั้ง จนมันเซถอยไป

    กริดแมนที่เห็นมันกำลังเซอยู่ก็ใช้โอกาสนั้นจับหางของเจ้าสัตว์ประหลาดตัวนั้นเอาใว้ก่อนจะเขวียงมันออกไปจนมันกลิ้งไปกับพื้นถนน

    เจ้าสัตว์ประหลาดได้ค่อยๆลุกขึ้นมาอีกครั้ง แต่กริดแมนก็ไม่ได้ปล่อยโอกาสไห้มันได้เคลื่อนใหวต่อ

    “กริด….”

    เค้าได้เริ่มชาร์จพลังใว้ยังกำไลที่ข้อมือ

    “บีม!!!!!”

    หลังจากชาร์จพลังได้1-2วิ ลำแสงทำลายล้างก็ได้ถูกปล่อยออกมาจากกำไลพุ่งเข้าใส่ร่างของเจ้าสัตว์ประหลาด

    แต่ว่าผลไม่ได้เป็นอย่างที่ใครๆคิด เจ้าสัตว์ประหลาดได้รับลำแสงเข้ามาในร่างกายก่อนจะยิงลำแสงนั้นสวนกลับจนกริดแมนล้มลงไปกับพื้น

    ในตอนนั้นเองที่เจ้าสัตว์ประหลาดเริ่มการโต้กลับกริดแมนที่กำลังลุกขึ้นเจ้าสัตว์ประหลาดก็ได้เดินมาถึงตรงหน้าของเค้าแล้ว

    ก่อนที่มันจะยิงลำแสงในระยะประชิดเข้าใส่กริดแมนจน จนเค้าได้กระเด็นไปชนกับตึกข้างหลัง

    ทุกอย่างกำลังลุกไหม้ทั้งเมืองรวมถึงหัวใจของกริดแมน แสงสีเขียวบนหัวของกริดแมนเริ่มกระพริบเช่นเดียวกับสัญญาณเตือนบนจั้งภายในร้านขายของ

    “ถ้าเป็นแบบนี้ละก็ต้องแพ่แน่ๆ เจ้านั่นไม่มีจุดอ่อนอะไรบ้างเลยหรอ? ”ริกกะ

    “ไม่รู้เหมือนกัน…”

    อุซึมิได้มองไปยังเจ้าสัตว์ประหลาดตัวนั้นพร้อมกับเริ่มครุ่นคิด

    “นี่…ไม่มีหนทางเลยหรอ?”

    ริกกะที่เห็นท่าทางของอุซึมิแบบนั้นเธอก็ได้หันไปถามคาลิเบอร์แทน

    “ไม่มี”

    คาลิเบอร์ตอบกลับแบบเรียบนิ่งจนสร้างความสิ้นหวังไห้กับริกกะที่ได้ยิน

    “โกหกน่า…. คุณเป็นเพื่อนกริดแมนไม่ใช่หรอ? ถ้างั้นก็ไปช่วยเค้าซะสิ!!!”ริกกะ

    “ถ้าแบบนั้นก็ทำได้”คาลิเบอร์

    “เอ้ะ?”ริกกะ

    คาลิเบอร์ได้เดินไปที่หน้าจอของจั้งก่อนที่เค้าจะพูดออกมา

    “แอคเซสโค้ด! กริดแมนคาลิเบอร์!!!!”

    ร่างของคาลิเบอร์ได้กลายเป็นแสงพุ่งเข้าไปยังจั้ง 

    ที่อีกฟากบนโลกใบนี้กริดแมนที่กำลังจะเสียท่าไห้กับเจ้าสัตว์ประหลาด แต่ในตอนนั้นเอง

    ดาบสีทองขนาดยักษ์ก็ได้พุ่งลงมาจากฟ้ามากันลำแสงของเจ้าสัตว์ประหลาดตัวนั้นที่กำลังจะเข้าใส่กริดแมนเอาใว้ได้พอดี

    “ใช้ฉันสิ กริดแมน!!!”

    เสียงจากดาบเล่นนั้นได้ดังขึ้นมันคือเสียงของคาลิเบอร์นั่นเอง

    “อ่า…”

    กริดแมนที่ได้ยินแบบนั้นเค้าก็ได้คว้าดาบตรงหน้าขึ้นมาพร้อมกับพลังที่เพิ่มขึ้น

    “คมดาบสายฟ้าฟาด กริดแมนคาลิเบอร์!!!”

    .

    “ขี้โกงนินา ใช้อาวุธแบบนั้นนะ”อาคาเนะ

    “เป็นแขกที่ไม่ไหวเลยนะ…”อเล็กซิส

    “ห้ามแพ้เด็ดขาดนะ!!!!”อาคาเนะ

    .

    เจ้าสัตว์ประหลาดได้วิ่งเข้าใส่กริดแมนอีกครั้ง แต่ในคราวนี้มันต่างจากเดิมแล้ว ไอ่พ่นที่ได้หลังของกริดแมนได้เริ่มปลดปล่อยพลังออกมาเป็นตัวผลักเพื่อพากริดแมนพุ่งไปยังเป้าหมายของเค้า

    กริดแมนได้ง้างดาบของตนขึ้นเหนือหัว

    “กริด!!!”

    “คาลิเบอร์!!!”

    “เอ็น!!!!”

    คมดาบสายฟ้าฟาดของกริดแมนได้ฟาดเข้าใส่เจ้าสัตว์ประหลาดตัวนั้นอย่างจังตัดร่างของมันออกไปสองท่อน จนเจ้าสัตว์ประหลาดตัวนั้นระเบิดในที่สุด

    .

    “เป็นไงเล่า!!!”

    อุซึมิได้ตระโกนขึ้นมาด้วยความดีใจที่เห็นกริดแมนสามารถชนะเจ้านั่นได้ในที่สุด 

    และในวินาที่ต่อมาร่างของยูตะกับคาลิเบอร์ก็ได้พุ่งออกมาจากจั้งและลงจอดลงบนพื้นอย่างสวยงาม

    “ข..ขอบคุณครับ…”

    ยูตะได้พูดพร้อมกับหันไปผงกหัวไห้คาลิเบอร์เล็กน้อยซึ่งคาลิเบอร์ก็ผงกหัวกลับเป็นการรับคำขอบคุณ

    .

    “ดาบนั่นมันอะไร… ขี้โกงสุดๆไปเลยไม่ใช่รึไง!!!”

    อาคาเนะได้พูดออกมาด้วยความโกรธก่อนที่เธอจะถีบเข้าที่หน้าจออย่างจังจนจอคอมแตก

    “โอ้ะๆ รุ่นแรงจังเลยนะ”

    อเล็กซิสที่ถูกอาคาเนะถีบจอคอมเค้าก็ได้ตอบกลับความเอาแต่ใจของอีกฝ่าย

    แต่ก่อนที่ความโกรธของอาคาเนะจะเพิ่มขึ้นมากกว่านี้เสียงแจ้งเตือนของโทรศัพท์เธอก็ได้ดังขึ้นพอเห็นข้อความแสดงความเป็นห่วงจากแฟนหนุ่มของเธอที่ถูกส่งมา เธอก็ละทิ้งความโกรธของตัวเองแทบจะในทันที

    “ช่างเถอะ…ลงไปรอโชคุงดีกว่า..”

    อาคาเนะได้พูดพร้อมกับเดินออกจากห้องไปโดยที่ไม่ได้สนใจสิ่งที่เกิดขึ้น

    ”มนุษย์เนี่ยซับซ้อนจังเลยนะ”อเล็กซิส

    .

    .

    .

    ท้องฟ้าในตอนเย็น ดวงอาทิตย์ที่กำลังลับขอบฟ้า โช กำลังมองไปยังหญิงสาวในชุดคอสเพลที่เคยช่วยชีวิตเค้าเอาใว้อยู่

    “เธอเป็นใครกันแน่…ทำไมถึงปกป้องฉันละ”

    โชได้ถามโดยที่ยังคงมองไปยังหญิงสาวที่ยืนอยู่กลางถนนห่างออกไปจากเค้าหลายเมตร

    เธอคือหญิงสาวที่เค้าเคยคิดว่าเป็นภาพลวงตาแต่เมื่อวานความคิดของเค้าก็ได้เปลี่ยนไป เธอมีตัวตนอยู่จริงและเธอก็ได้ช่วยเค้าเอาใว้

    “หนูก็ต้องปกป้องคุณอยู่แล้วนิ….ก็หนูเป็น…ลูกของคุณพ่อนี่นา…”

    เด็กสาวได้ตอบกลับอย่างเรียบนิ่งนัยตาสีทองของเธอกำลังจ้องไปยังนัยตาของโขที่กลายเป็นสีฟ้าสว่างไปแล้ว

     

     

     

     

     

    จบแล้วนะครับ คอมเม้นกันได้นะ

    ได้ลูกแล้ว 1 ea

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×