คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : สนิทกัน?
ตอนเย็น
ในวันนี้โชได้ตัดสินใจเดินกลับบ้านพร้อมกับยูตะซึ่งแน่นอนว่าบอกอาคาเนะแล้วถึงเธอจะงอแงไม่ยอมในตอนแรกก็ตามแต่แค่ใช้เทคนิคนิดหน่อยเธอก็ยอมในที่สุด
“อุซึมิคุงเนี่ย…คบกับชินโจอยู่หรอ?”ยูตะ
“หา? อะไรของนายมันก็แน่นอนอยู่แล้วไม่ใช่รึไง ถ้าขนาดนั้นแล้วเป็นแค่เพื่อนมันก็ไม่ปกติแล้วละ”อุซึมิ
“น…นั่นสินะ”ยูตะ
“ช่างเรื่องนั้นเถอะ ฉันสนใจเรื่องกริดแมนอะไรนั่นมากกว่าอีก”อุซึมิ
“อ่า…คือว่า…”
ในตอนนั้นเองที่สายตาของยูตะได้เหลือบไปเห็นริกกะเข้า
.
.
.
“อีกนิดนึง…”
อาคาเนะได้พูดพร้อมกับใช้คัดเตอร์ค่อยๆแกะโมเดลสัตว์ประหลาดอย่างปรานีต
“โอ้ วันนี้ก็จะทำสัตว์ประหลาดงั้นหรอ?”อเล็กซิส
“อื่ม…”อาคาเนะ
“มีเรื่องที่ยกโทษให้ไม่ได้ขนาดนั้นเลยสินะ”อเล็กซิส
“อื่ม… แน่นอนอยู่แล้ว…จะฆ่าทิ้งไห้หมดเลย”
อาคาเนะได้ตอบกลับพร้อมกับน้ำเสียงเรียบริ่งโดยที่ยังคงมีรอยยิ้มประดับอยู่บรใบหน้าของเธอ
.
.
.
“กลับมาแล้วค่า”ริกกะ
“โธ่ก็บอกแล้วไม่ใช่หรอว่าอย่าเข้ามาหน้าร้านนะ แบบนี้ก็เข้าใจผิดกันพอดี”
ริกกะได้พูดทักทายพร้อมกับเดินเข้ามาในร้านหรือเรียกอีกอย่างว่าบ้านของเธอซึ่งเธอก็โดนแม่ตัวเองดุกลับแทบจะในทันที
“ก็ลูกค้ามาจริงๆนี่นา”ริกกะ
“ขอรบกวนหน่อยนะครับ”
โชกับยูตะได้เดินเข้ามาในร้านพร้อมกับเริ่มมองไปรอบๆ
“อะเธอมันคนเมื่อวานนี่นา ยังเสียความทรงจำอยู่หรอ?”
“อะก็นิดหน่อยนะครับ แต่ตอนนี้ไม่มีปัญหาอะไรแล้วละครับ”ยูตะ
“เข้าใจละ ริกกะมาเฝ้าร้านทีแม่จะไปข้างนอกหน่อย”
แม่ของริกกะได้พูดพร้อมกับเริ่มถอดผ้ากันเปื้อนเตรียมออกไปจากร้าน
“เอ้? แต่ก็ไม่มีใครมาอยู่แล้วนินา”ริกกะ
“เดียวเถอะได้ยินนะ”
“อ้า? ได้ยินด้วยหรอ”รอกกะ
“วันกินเต้าหู้ในตู้เย็นไปละกัน”
“เอ้?”
แม่ของเธอได้ทิ้งคำพูดเอาใว้แค่นั้นพร้อมกับเดินออกจากร้านไปทิ้งไห้ริกกะต้องนั่งอย่างเหนื่อยใจอยู่อย่างงั้น
“สนิทกันดีนะ บ้านของริกกะเนี่ย”ยูตะ
“ตรงไหนกันละนั่น? ก็ปกติไม่ใช่หรอ”
แต่ก่อนที่ยูตะจะได้ตอบอะไรเสียงของอุซึมิก็ดังขัดขึ้นมาซะก่อน
“ยูตะ ไหนละกริดแมนอะไรนั้นนะ?”
“คอมเครื่องนั้นไง”
ยูตะได้ตอบกลับพร้อมกับชี้ไปยังคอมพิวเตอร์เก่าๆเครื่องนึง ซึ่งทั้งสามคนก็เดินไปดูคอมพิวเตอร์เครื่องนั้นในทันที
“ว้า… เครื่องใหญ่ชมัดเลยนะเนี่ย นี่ละน้าจั้งของแท้นะ”อุซึมิ
และในตอนนั้นเองที่ยูตะเริ่มคุยกับคอมพิวเตอร์จนทั้งอุซึมิกับริกกะต้องหันทามองหน้ากันแบบงงๆ
“ฉันว่าอาการหนักอยู่นะ”อุซึมิ
“ฉันก็ว่างั้น”ริกกะ
.
.
.
“จะว่าไปส่งไปเลยจะดีหรอเห็นปกติจะส่งออกไปตอนกลางคืนเพราะกลัวโชคุงโดนลูกหลงนิ?”อเล็กซิส
“เรื่องนั้นนะน่ะ พอลองคิดๆดูแล้วฉันก็ได้คำตอบไงละ ถ้ากลัวโชคุงโดนลูกหลงละก็ งั้นก็แค่สร้างสัตว์ประหลาดสุดแกร่งใว้ปกป้องเค้าก็พอไม่ใช่รึไง ที่นี้ก็ไม่ต้องกังวลอะไรแล้ว”อาคาเนะ
- “อน่างงี้นี่เอง หมายถึงเจ้านั่นสินะ”อเล็กซิส
“ใช่แล้วเจ้านั้นละ”อาคาเนะ
.
.
ที่บนหลังคาด้านนอกของร้านขายของของริกกะ
หญิงสาวผมสีดำนัยตาสีทองกำลังมองลงไปยังร้านอย่างเงียบๆ
จบกันไปอีกตอน เรียบร้อย คอมเม้นพูดคุยกันได้นะครับ
เอาไปเลยเสาร์-อาทิตย์วันละ 3 ตอน
ความคิดเห็น