คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ความจำเสื่อม?
วันนี้เป็นวันแรกของการขึ้นปี 3 ซึ่งโชกับอาคาเนะก็ได้อยู่ห้องเดียวกัน รู้สึกเหมือนเราจะ อยู่ห้องเดียวกับมาตั้งแต่ปี 1 แล้วสินะ แต่ตอนปี 1 แทบไม่ได้คุยกันเลยนี่นา มาคุยกันจริงๆจังๆก็ปี 2 แต่ปี 3 ก็ยังได้อยู่ด้วยกันอีก อย่างกับพระเจ้าลิขิตมายังไงยังงั้นแหละ
.
ถึงจะบอกว่าอย่างกับพระเจ้าลิขิตมาก็เถอะแต่ที่นั่งของผมดันอยู่ไกลจากอาคาเนะซะงั้น ช่างเถอะ เดียวค่อยเดินไปหาเอาก็ได้
ชัวโมงเรียนของวันนี้ค่อนข้างว่างเพราะเป็นคาบแรกอาจารย์เลยปล่อยไห้ทุกคนทำความรู้จักกันก่อน
ในตอนกลางวันผมก็เดินไปหาอาคทอนะเพื่อชวนออกไปกินข้าวด้วยกัน และผมก็ได้รู้จักกับเพื่อนไหม่อีกคน ฮิบิกิ ยูตะหมอนี่นั่งข้างกับอาคาเนะพอดี ก็เท่าที่คุยก็ดูเป็นคนดีใช่ได้เลยละ
.
.
เวลาค่อยๆดำเนินผ่านไปช้าๆ ผมกับยูตะเริ่มสนิทกันมากขึ้นก็นะหมอนี่จริงๆก็ดูเป็นคนเข้ากับคนอื่นง่ายด้วยสิ นอกจากนั้นผมก็ได้ไปเที่ยวเล่นที่ห้องพักของยูตะหลายครั้งอยู่ ในทางกลับกันยูตะก็มาที่บ้านของผมไม่สิบ้านของอาคาเนะที่ผมอยู่บ้างเป็นบางครั้ง
ยังจำได้ดีเลยละตอนแรกที่มาบ้านของอาคาเนะ ยูตะนะตกใจมากเลย ตอนที่รู้ว่าผมกับอาคาเนะคบกันอยู่แถมยังอาศัยอยู่ด้วยกันสองคน จะว่าไปแล้วเหมือนหมอนี่จะสนใจริกกะอยู่ด้วย แต่ก็นะผมก็คงทำได้แค่เป็นกำลังใจไห้เท่านั้นละนะ
.
.
.
หลายเดือนผ่านไป
เสียงโทรศัพท์ของอาคาเนะได้ดังขึ้นอาคาเนะที่นั่งดูทีวีอยู่อย่างเรื่อยเปื่อยเพื่อรอโชทำอาหารเสร็จจึงต้องละความสนใจจากทีวีแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับแบบเบื่อๆแทน
“โมชิๆ นี่ชินโจพูดนะคะมีอะไรหรอคะ?”อาคาเนะ
“อาคาเนะ? คือว่านะขอสาย อูซึมิคุงหน่อยได้มั้ย?”ริกกะ
“อะริกกะหรอ? เดียวแปบนึงนะเดียวฉันเรียกไห้”อาคาเนะ
“อื่มรบกวนด้วยนะ”ริกกะ
“โชคุง~ ริกกะอยากคุยด้วยอะ”อาคาเนะ
“มาแล้วๆ แปบนึงนะ”
โชที่ได้ยินเสียงตะโกนของอาคาเนะเค้าก็หยุดทำอาหารแล้วหยิบผ้าเช็ดมือขึ้นมาเช็ดมือตัวเองพร้อมกับเดินออกจากครัวมารับโทรศัพท์
“นี่อุซึมิพูดครับมีอะไรหรอ?”โช
“ทำไมไม่อ่านข้อความละ?”
“ข้อความ? อ้อพอดีฉันไม่พกโทรศัพท์ตอนทำอาหารนะ เดียงแปบนึงนะ”
โชพูดพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ของตัวเองที่วางอยู่ข้างโซฟาขึ้นมาอ่านข้อความ
“อ้อพอเข้าใจละ ยูตะดันความจำเสื่อม เลยอยากไห้ฉันส่งที่อยู่ของบ้านฮิบิกิคุงเค้าไห้สินะ”โช
“ใช่ๆนั้นแหละ”ริกกะ
“อ่า… เข้าใจละเดียวฉันมาร์คแผนที่ส่งไปไห้ มีอะไรอีกหรือเปล่า?”โช
“ก็…จริงๆก็มี พรุ่งช่วยมารับฮิบิกิคุงหน่อยได้ไหม”ริกกะ
“พรุ่งนี้หรอ เดียวขอดูตารางก่อนนะ…. อาคาเนะ! พรุ่งนี้ฉันไปรับฮิบิกิได้ไหม?”โช
“เอ้? ฉันอยากไปโรงเรียนกับโชคุงนี่นา”อาคาเนะ
“เราก็ไปด้วยกันตลอดไม่ใช่รึไง? แค่ไม่กี่วันเองน่า”โช
“อืม…. ก็ได้ๆ”
อาคาเนะได้ตอบกลับแม้ว่าเธอจะดูไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ก็ตาม
“เก่งมาก เด็กดีๆ” โชได้พูดพร้อมกับลูบหัวอาคาเนะไปด้วยพอคลายความไม่พอใจของเธอ
“เฮะๆ”อาคาเนะ
“ก็ตามนั้นแหละเดียวพรุ่งนี้ฉันไปรับ”โช
“ข…ขอบคุณคะ”
ริกกะได้ตอบกลับพร้อมกับกดวางสายไป
จบตอนไปอีกหนึ่ง คอมเม้นพูดคุยกันได้นะครับ
ความคิดเห็น