คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : พบกัน?
“ฮื้ม~ ฮื่ม~ ฮืม~”
เด็กสาวคนหนึ่งกำลังเดินกลับบ้านพร้อมกับฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี ราวกับว่าวันนี้เป็นวันสำคัญอะไรสักอย่างสำหรับเธอ
เธอได้เดินผ่านห้างสรรพสินค้าที่มีคนพอประมาณอย่างไม่รีบร้อนและในตอนที่เธอกำลังจะเดินผ่านร้านขายหนังสือแห่งหนึ่งสายตาของเธอก็ได้เหลือบไปเห็นชายหนุ่มที่เธอคุ้นหน้าโดยบังเอิญ
เธอหรี่ตาของตนพร้อมกับมองผ่านกระจกของร้านขายหนังสือไปยังชายหนุ่มที่กำลังหยิบหนังสือนิตยสารเกี่ยวกับสัตว์ประหลาดขึ้นมาอ่านอยู่โดยไม่ได้สนใจรอบข้าง
“นั่นมัน…. อุซึมิคุง?”
.
.
อุซึมิ โช นั่นคือชื่อของผม เป็นชื่อที่ดูธรรมดาไม่ได้มีอะไรพิเศษ ก็นะชนาดชื่อยังดูธรรมดาเลย กีฬาก็ไม่เก่ง ผลการเรียนก็พอใช้ได้ ทักษะการเข้าสังคมก็มีพอประมาณ ถ้าโดนมองจากภายนอกละก็ยังไงผมก็ต้องเป็นตัวประกอบธรรมดาๆในเรื่องราวความรักของใครสักคนอย่างแน่นอน
แต่จริงๆถ้าพูดถึงจุดเด่นของผมละก็ ผมเป็นแฟนโทคุเข้าเส้นเลือดเลยยังไงละ เรียกง่ายๆก็โอตาคุดีๆนี่เอง แต่ถึงจะมีจุดเด่นแบบนั้นแต่คนที่รู้ก็มีน้อยจนนับนิ้วได้เลยมั้ง ไม่สิไม่มีเลยนี่หว่าคนที่รู้นะ
แต่ก็นะอย่างที่ว่าไปถ้าไม่นับเรื่องที่เป็นโอตาคุ ทุกอย่างก็อยู่ในเกณฑ์ธรรมดาไม่เคยคิดว่าจะมีอะไรพิเศษเกิดขึ้นกับตัวเองแล้วก็ไม่ได้คาดหวังอะไรด้วย นั้นแหละคือตัวผม
อุซึมิ โช
.
.
.
แต่ทว่าเรื่องราวของผมก็ได้เริ่มต้นขึ้นที่ตรงนี้
“อุ~ซึ~มิ~คุง!”
หญิงสาวที่เห็นคนรู้จักของตนก็ได้แอบเข้ามาแกล้งไห้อีกฝ่ายตกใจจากข้างหลัง และมันก็สำเร็จ อย่างน้อยก็น่าจะสำเร็จในความคิดของเธอ
“ค…คุณชินโจซัง?…”
อุซึมิที่ตกใจกับกลางแกล้งของเด็กสาวเพื่อนร่วมชั้น ทำไห้เค้าก็ได้รีบเก็บซ่อนนิตยสารสารที่ตนกำลังดูใว้ข้างหลังอย่างรวดเร็ว
.
‘จะไห้รู้ไม่ได้เด็ดขาดว่าจริงๆแล้วเราเป็นพวกโอตาคุ แถมอีกฝ่ายยังเป็นคุณชินโจด้วยแล้ว’
อุซิมิได้ครุ่นคิดพร้อมกับมองสำรวจไปยังหญิงสาวอย่างลุกลี้ลุกลน
.
ชินโจ อาคาเนะ เด็กสาวอารมณ์ดี ผู้เปรียบเสมือนศูนย์กลางของห้อง แถมยังเป็นผู้หญิงที่น่ารักที่สุดในห้องอีกด้วย อย่างน้อยก็ในความคิดของผมเองละนะ
“อ้ะ? ซ่อนอะไรอยู่นะ อุซึมิคุง~”
ชินโจได้พูดด้วยน้ำเสียงขี้เล่นพร้อมกับมองไปยังอุซึมิที่เหมือนกำลังซ่อนอะไรบางอย่างเอาใว้ข้างหลัง
“ม…ไม่มีนิครับ”
อุซึมิที่โดนชินโจถามแบบนั้นเค้าก็รีบตอบกลับแบบตะกุกตะกักพร้อมกับหันไปมองทางอื่น
“เห~ นั่นสินะ~…… เอามานี่!!!”
ชินโจที่ตอนแรก ก็ทำท่าเหมือนจะเชื่อ ในวินาทีต่อมาเธอก็ได้พุ่งไปที่ข้างหลังของอุซึมิเพื่อแย่งสิ่งที่เค้าซ่อนมาดูในทันที ถ้าเป็นปกติเธอคงไม่ทำแบบนี้แต่ว่าวันนี้เธออารมณ์ดีเป็นพิเศษจึงได้ตัดสินใจมาทำอะไรไร้สาระอย่างการแย่งหนังสือจากครอื่นทั้งที่เธอก็สามารถหยิบหนังสือแบบเดียวกันมาอ่านได้จากชั้นหนังสือที่วางอยู่
ใช่แล้วเธอไม่จำเป็นต้องแย่งจากอีกฝ่ายด้วยซ้ำแต่ที่เธอทำก็คงเป็นเพราะว่าเธออารมณ์ดีจนวันนี้นึกสนุกอยากแย่งจากมืออีกฝ่ายขึ้นมา
“ม…ไม่มีอะไรหรอกนะครับ คุณชินโจ”
อุซึมิที่เห็นชินโจพุ่งเข้าใส่ตัวเองเข้าก็รีบหันตัวหลบเพื่อไม่ไห้เธอเห็นสิ่งที่เค้าซ่อนใว้
“คราวหน้าไม่พลาดแน่”
ชินโจยังคงพูดพร้อมกัยรอยยิ้มที่แสนมั่นใจของเธอ
“ค…คราวหน้า?”
ยังไม่ทันที่อุซึมิจะพูดจบชินโจก็พุ่งเข้าใส่เค้าอีกครั้งเพื่อแย่งสิ่งที่เค้าซ่อนอยู่มา
หลังจากการยื้อแย่งกันไปสักพัก ในที่สุดอุซึมิก็เป็นผู้พ่ายแพ้ไห้กับหญิงสาวในที่สุด
“โยชช่า!!! ได้มาแล้ว”
ชินโจได้ชูหนังสือนิตยสารสัตว์ประหลาดขึ้นอย่างผู้มีชัย ตรงกับข้ามกับอุซึมิที่นั่งอย่างเหนื่อยหอบอยู่บนพื้น
“ด….โดนเอาไปซะแล้ว”
อุซึมิหอบหายใจออกมาพร้อมกับมองไปยังหญิงสาวที่เริ่มเปิดนิตยสารดู
“อะไรกัน… ก็แค่นิตยสารสัตว์ประหลาดเองไม่ใช่หรอ? อะเรดคิงนี่นา”
“เอ้ะ?”
“อย่างที่คิดละนะยังไง เรดคิงก็ต้องดีไซด์แบบที่สามนี่แหละนะ”
“เอ้ะ? อย่าบอกนะว่าคุณชินโจซังชอบสัตว์ประหลาดงั้นหรอ?”
“ก็พอตัวเลยละนะ”
“ไม่จริงน่า ขอยืมแปบนะครับ”
อุซึมิที่ได้ยินก็หยิบนิตยสารจากมือของชินโจไปซึ่งเธอก็ไห้โดยที่ไม่ได้ขัดขืนอะไร
อุซิมิเปิดหน้างหนังสือไปเรื่อยๆจนหยุดอยู่ที่สัตว์ประหลาดตัวนึง
“ตัวนี้”
“ก็ยาโดคารินไม่ใช่หรอ?”
“งั้นนี่ละ”
“นี่มัน… อืม~ มาจาบ้าตัวเมีย!”
“สุดยอดเจ้านี่ละ!”
“คาออสจิราคุ”
“ถ้าเป็นตัวนี้ละ”
“ก็อบนิว อ็อกม่า”
.
“เจ้านี่มันก็ต้องโกโมร่าอยู่แล้วไม่ใช่รึไง ใครๆก็ต้องรู้จักกันทั้งนั้นแหละน่า ถ้าจำไม่ผิดก็น่าจะร่าง…. เรย์โอนิกเบิส!!!”
“เอาจริงดิ สุดยอด”
ไม่ใช่ตอบได้แค่ 2-3 ตัวแต่นี่ตอบถูกหมดทุกตัวในเล่มเลย นี่มันโอตาคุสัตว์ประหลาดตัวแม่เลยนี่หว่า ผมดันได้รู้ความลับของดาวประจำห้องซะแล้วฉันนี่มันโชคดีจริงๆเลยนะ
“ไม่คิดเลยแหะ ว่าชินโจซังจะชอบอะไรแบบนี้ด้วย”
“น่าๆ ใครๆก็ต้องมีความชอบที่คนอื่นไม่รู้กันทั้งนั้นแหละน่า~”
“จะว่าไปไหนๆก็เป็นเพื่อนที่ชอบสัตว์ประหลาดเหมือนกันแล้ว ก็นับว่าเป็นเพื่อนสนิทสินะ!”
“ก็…น่าจะยังงั้นมั้ง…ครับ ชินโจซัง?”
“โม่~ อย่างแรกเลยก็เลิกเรียกฉันแบบสุภาพได้แล้ว แล้วก็อีกอย่างไหนๆก็เป็นเพื่อนกันแล้วมาลองเรียกชื่อจริงกันเถอะ!”
คอมเม้นพูดคุยกันได้นะครับ
ตัวละครหลัก 4 คนใส่ภาพ ใว้มนข้อมูลเบื้องต้น ส่วนพวกตัวหลักที่จะมีบทจะค่อยทยอยใส่กันในรายตอนนะครับ
ความคิดเห็น