คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
คฤหาสน์หลังใหญ่ใจกลางเมืองหลวง ดูแวบเดียวก็รู้ได้ว่าต้องตั้งอยู่บนที่ดินที่ราคาเหยียบไปสิบหลักเห็นจะได้ เสาสีขาวสูงต้นใหญ่สี่ต้นถูกวางประดับประดาอย่าลงตัวรับกับคฤหาสน์ หน้าคฤหาสน์มีลานกว้างใหญ่โตโอ่อ่าห์สมกับราคาที่ดิน ส่วนกลางของลานกวางนั้นประกอบไปด้วยน้ำพุมีรูปปั้นกามเทพน่าตาน่ารักคอยพ่นน้ำอยู่ ด้านข้างคฤหาสน์มีสระน้ำขนาดใหญ่ มีออบชั่นด้านข้างเป็นอ่างน้ำวนเผื่อเจ้าของบ้านจะรู้สึกเบื่อกับการว่ายในน้ำนิ่งๆ เมื่อมองจากข้างนอกแล้วคงดูสงบและน่าดูไม่น้อย แต่ตอนนี้ภายในคฤหาสน์นั้นไม่เป็นอย่างที่คิด
“ผมไม่ไป!” ร่างเล็กๆของเด็กชายวัยสิบเจ็ด ผู้ที่มีผมสีทองที่ถอดแบบมาจากคนเป็นพ่อรวมทั้งตากลมๆสีฟ้าทะเลลึกนั่นด้วยกำลังโวยวายลั่น
“ลูกมีปัญหาอะไรถึงจะไม่ไปเรียนภาษาจีนนารูโตะ” คุชินะ คุณแม่ยังสาวหากมองเผินๆแล้วคงมองไม่ออกแน่ๆว่ามีลูกชายที่โตเป็นวัยรุ่นแล้วหนึ่งคนกอดอกลลลูกชายคนเดียว
“ก็ผมไม่ชอบเรียนภาษา” นารูโตะบุ้ยปากอย่างไม่ชอบใจ
“แล้วนี่มันคืออะไรนารูโตะ” คุชินะเปิดสมุดรายงานผลการเรียนวิชาภาษาจีนของนารูโตะวางวนบนโต๊ะ
“กะ..ก็ผมไม่ชอบภาษาจีนนี่นา”
“แล้วลูกจะเลือกเรียนสายศิลป์จีนทำไมนารูโตะ”
“ก็ผมไม่ชอบวิทย์-คณิต” นารูโตะตอบออกมาอ้อมแอ้ม
“แล้วเกรด 2.5 นี่มันอะไร! หลังสมุดพกนี่อีก นารูโตะไม่ค่อยตั้งใจเรียนแต่คุณครูคิดว่าถ้านารูโตะตั้งใจเรียนก็ทำได้” ตอนนี้ผมยาวสลวยของคุณแม่นั้นเหมือนมีพัดลมค่อยพัดให้มันสลายขึ้นกลายเป็นแม่มดใจร้ายในพริบตา
“คุชินะใจเย็นๆก่อนนะ” มินาโตะ คุณพ่อลูกหนึ่งนักธุรกิจหนุ่มรูปหล่อ แม้จะมีภรรยาและลูกแล้วก็ตาม แต่สาวน้อยสาวใหญ่ก็พยายามจะเชื่อมความสัมพันธ์กับคุณพ่อคนนี้โยการมาขายขนมจีบอยู่เป็นประจำ แต่จะกล้าก็ต่อเมื่อคุชินะไม่อยู่เท่านั้น ไม่ใช่กลัวเพราะเป็นภรรยาแต่ในวงการธุรกิจใครๆก็รู้ว่าสาวผมแดงคนนี้เวลาโกรธจะน่ากลัวที่สุด
“มินาโตะ ฉันพยายามใจเย็นกับนารูโตะมาสองเทอมแล้วนะ แล้วดูสิเทอมที่แล้วได้ 2 เทอมนี้ได้ 2.5” คุชินะหันไปพูดกับสามีอย่างเหนื่อยหน่ายใจ
“ก็แม่บอกให้ผมตั้งใจขึ้นนิดนึงก็ยังดีนี่นา”
“อุสึมากิ นารูโตะ!” คุชินะแผดเสียงลั่นห้อง
“ครับแม่ ผมจำชื่อตัวเองได้”
“ไม่ต้องคุยกันแล้ว ปิดเทอมนี้ลูกต้องไปเรียนพิเศษกับซาสึเกะลูกชายมิโกโตะ พี่เขาจบจากอเมริกา กำลังเรียนป.โทอยู่ที่จีนแม่เชื่อว่าเขาจะสอนภาษาจีนลูกได้” คุชินะสั่งเสียงเข้ม
นารูโตะ โชคดีนะลูกพ่อ
“แต่..” ไอ้พี่ซาสึเกะ จะเรียนอะไรเยอะแยะหนักหนาฟะ ขอแช่งให้สมองบวมตาย!
“ไม่มีแต่นารูโตะ!”
“พ่อครับช่วยผมด้วยสิ” เมื่อเห็นว่าคงขอความเห็นใจจากคนเป็นแม่ไม่ได้ นารูโตะเลยหันไปอ้อนคนเป็นพ่อแทน
“พ่อก็ช่วยไม่ได้นะลูก” มินาโตะส่งยิ้มแห้งๆให้ลูกแล้วเดินหนีไปทันที เขาไม่อยากโดนหางเลขไปอีกคนหรอกนะ
“แม่จะส่งผมไปจริงๆเหรอครับ แม่จะไม่คิดถึงผมเหรอ” นารูโตะแกล้งเบะปากช้อนตามองใส่ผู้เป็นแม่อย่างน่าสงสาร
“ไม่ต้องมาใช้มุกนี้กับแม่ อาทิตย์หน้าเตรียมตัวย้ายไปอยู่กับพี่ซาสึเกะ แม่คุยกับมิโกโตะตั้งแต่เห็นเกรดลูกแล้ว”
“ก็ได้ครับ..” ไอ้พี่ซาสึเกะงั้นเหรอ แล้วเราจะได้เห็นดีกัน !
“อ้าว ซาสึเกะลงมาพอดีเลยลูก มาหาแม่หน่อยสิ” มิโกโตะกวักมือเรียกลูกชายคนเล็กที่พึ่งกลับมาจากต่างประเทศได้ไม่นานเพราะกำลังปิดเทอม เธอและสามีส่งลูกชายคนเล็กไปเรียนต่างประเทศตั้งแต่ไฮสคูลเพื่อที่จะกลับมาสานต่อธุรกิจครอบครัวเหมือนพี่ชายคนโต
“ครับแม่ มีอะไรกับผมหรือเปล่า” ซาสึเกะ ลูกชายคนเล็กของตระกูลอุจิฮะ ชายหนุ่มที่สาวๆต่างก็หมายปองเพราะเขานั้นหน้าตาหล่อเหลา ไม่ว่าจะผมสีดำเข้ม ตาคมราวกับหมาป่า โครงหน้าที่สมส่วนแถมยังพ่วงด้วยดีกรีนักเรียนนอก มีเหรอที่ใครเดินผ่านแล้วจะไม่เหลียวหลังมอง
“แม่จะให้ลูกสอนภาษาจีนให้น้องนารูโตะเขาหน่อยน่ะลูก”
“นารูโตะ? ใครเหรอครับ”
“ลูกชายคุชินะน่ะลูก ซาสึเกะจำน้าคุชินะได้หรือเปล่าลูก”
“คุณน้าคุชินะ จำได้ครับ” หนุ่มหน้าคมพยักหน้า
“นะลูกนะ ช่วยสอนภาษาจีนให้น้องหน่อยนะลูก”
“แล้วทำไมเขาไม่ไปเรียนตามสถาบันสอนภาษาล่ะครับแม่?” ซาสึเกะเลิกคิ้วถาม
“น้องไปมาแล้ว แต่..น้องค่อนข้างจะซุกซนไปหน่อยน่ะลูก เขาเลยเอาน้องไม่อยู่” มิโกโตะส่งยิ้มบางๆให้ลูกรัก
“อิทาจิล่ะครับ หมอนั่นก็จบโทจากจีนนี่ครับ” เอ่ยถึงพี่ชายเพื่อที่จะโบ้ยงานให้ เรื่องอะไรล่ะ ปิดเทอมทั้งทีแทนที่จะได้ไปเที่ยวเล่น ต้องมาติดแหงกอยู่กับเด็กสมองทึ่ม ไม่เอาหรอก
“ลูกก็รู้ งานรองประธานก็มากพออยู่แล้ว ลูกนั่นแหละเหมาะสมที่สุดแล้วซาสึเกะ”
“เข้าใจแล้วครับ” เมื่อเห็นว่าลูกชายตอบตกลง มิโกโตะก็เลยอธิบายว่าน้องจะเข้ามาอยู่ด้วยวันไหน ชายหนุ่มได้แต่พยักหน้าอย่างขัดไม่ได้
“แล้วนี่ลูกจะไปไหนอีกหรือเปล่า?” มิโกโตะลองเลียบๆเคียงๆถาม
“ไม่ครับ” เขารู้ว่าแม่จะให้ไปทำอะไรเลยถามออกมาแบบนั้น ถึงบอกว่าจะออกไปหาสาวๆแต่ก็โดนแม่สกัดดาวรุ่งอยู่ดี
“พอดีเลย แม่จะออกไปสมาคมกับซึนาเดะ ลูกสาวเขาก็พึ่งกลับมาจากเมกาพอดี ลูกช่วยพาน้องไปเที่ยวหน่อยได้มั้ยซาสึเกะ”
“นี่แม่ยังไม่หยุดดูตัวให้ผมอีกเหรอครับ ผมบอกตั้งแต่ปิดเทอมที่แล้วแล้วนะครับ ว่าถ้าผมจะมีแฟนผมหาเองได้”
“ไม่รู้ล่ะ ถ้าซาสึเกะไม่พามาเปิดตัว แม่ก็หาให้เรื่อยๆ ไปพักผ่อนต่อเถอะลูกแม่ไม่กวนแล้ว บ่ายสามเจอกันนะจ๊ะซาสึเกะ แต่งตัวมาหล่อๆเลยนะ” มิโกโตะว่าแล้วก็หันไปสนใจเครื่องเพชรตรงหน้าต่อ
“ครับแม่” ไม่กวนอะไรล่ะที่แม่ทำตอนนี้ มันกวนเขามากๆเลยต่างหากล่ะ ซาสึเกะได้แต่บ่นอยู่ในใจ ไหนจะเด็กนั่นอีก จะร้ายกาจแค่ไหนกัน อยากจะรู้จริงๆ
สวัสดีจ้ารีดเดอร์พบกันอีกแล้ว 5555555555555
เรื่องนี้โตะจะเป็นเด็กวุ่นวายและร้ายกาจมากถึงมากที่สุด ส่วนพี่เกะยังไม่บอกค่ะ เอานิสัยตอนอยู่ต่อหน้าแม่ไปก่อน 5555555 เป็นกำลังใจให้เราด้วยน้า ^-^
ความคิดเห็น