ปฏิบัติการรัก(ซ่อนร้าย)พิชิตหัวใจนายคิวปิด

ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 7 เปิดเทอมใหม่กับความสับสน

" เฮ้ยยย..ไอ้ถ้วยยยยย !!!. "

ถ้วยแก้วสะดุ้งภาพในอดีตค่อยๆ จางหายไป กลายมาใบหน้าของจอยเข้ามาแทนที่

" เว้ยยย...!! ไอ้บ้า เอาหน้าแกไปไกลๆ ฉันนนน...!!! "

ถ้วยแก้วพูดพลางผลักหน้าของจอยออกไป

" อยากโดนฉันข่มขืนรึไง....ขนลุกโว้ยยย "

" บ้าาา....!! ใครจะโดนใครข่มขืนกันแน่วะ เฮ้ย เรื่องนี้ชีเรียสนะเว่ย "

จอยบอกแล้วทำหน้าเครียด

" แก...ฉันได้ยินว่าแกไปพนันกับแคทเรื่องนายคิวปิด  แกคิดอะไรของแกอยู่ฮะ "

" แล้วทำไม....แกก็รู้นี่หว่า ว่านายนั่นน่ะ ชอบหาเรื่องฉันกะแคท จะหาทางเอาคืนบ้างไม่ได้รึไง "

" โดยการทำให้รักแล้วหักอกเนี่ยนะ "

มีความเงียบเกิดขึ้นระหว่างสองสาว ในที่สุดถ้วยแก้วก็เป็นฝ่ายพูดก่อน

" ก็คิดดูดิ.....ถ้าฉันปฏิเสธแคท ก็แปลว่าฉันไม่กล้าอ่ะ   "

" ไม่กล้าหรอ....มันสมควรไม่กล้าอยู่มั่งมั๊ยล่ะ ไปหาทางทำให้ผู้ชายที่เกลียดมารักเนี่ยนะ เธอไม่กลัวเสียฟอร์มรึไง "

" ก็ไม่ต้องให้นายนั่นรู้ดิว่าเป็นฉัน "

" พูดง่าย......แต่ถ้าเค้ารู้ขึ้นมานะ ฉันจะคอยดูหน้าเธอ "

จอยยกมือขึ้นมาเท้าเอว

" โธ่เอ๊ย ยัยจอยย  " ถ้วยแก้วถอนหายใจแล้วเบือนหน้าหนีเพื่อนสาวออกไปนอกหน้าต่าง ก่อนที่จอยจะพูดต่อ

" นี่ นายคิวปิดน่ะ ความจริงเค้าก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรขนาดนั้นซักหน่อย  แกคิดดูดีๆ นะ ระหว่างเสียฟอร์มกะยัยแคทนิดหน่อย  กับต้องไปแกล้งทำดีกะนายคิวปิด ชำระความแค้น เธอจะเลือกอะไร "

จอยบอกก่อนที่จะเอนตัวลงไปนอนกับเบาะนุ่มๆ ของรถทัวร์ ทิ้งให้เพื่อนสาวนั่งทอดสายตาออกไปนอกหน้าต่างอย่างชั่งใจ แล้วความทรงจำเก่าๆ ก็ถูกปลุกขึ้นมาทีละน้อย....

....................


   "  ถ้วยแก้ว.....!!! " เสียงสุดยอดจะดังของใครบางคนร้องเรียกจากข้างหลัง ซึ่งคิดฟังเสียงก็รู้แล้วว่าเสียงใครแสบแก้วหูขนาดนั้น

" เรียกซะดังเลยนะโมอ่ะ "

" ก็เรียกเบาๆ ละไม่ได้ยินหนิ " โมบอกเมื่อเดินเข้ามาใกล้

' เฮ้ยยยยยยยยย...........ว่าปายยย...ช้านมะด้ายหูตึงซักกับหน่อย ' ถ้วยแก้วคิดในใจดังๆ แล้วพูดขึ้น

" โม....ถามจริงเรียกแล้วจริงๆ หรอ "

" อื้ม " โมตอบแล้วปล่อยก๊ากออกมาทันที

" ...ฮ่าๆๆๆ  ต้องไปเช็คหูละล่ะ  ฮ่าๆๆๆ " โมมีท่าทางสะใจเล็กน้อย (ไม่น้อยละม้างงง) ที่แกล้งอำถ้วยแก้วได้

" โธ่เอ๊ย......โดนแกล้งอีกละ " ถ้วยแก้วบ่นพลางทำหน้ามุ่ย " ละเรียกทำไมละเนี่ย "

" จะมาถามว่ากลับบ้านกับใครวันเนี๊ย  " โมบอก

" อืมม...คนเดียวมั้ง "

" ง่ะ........งั้นรอโมด้วยน้า กลับด้วยย "

' ฮ๊าาาาาาาาาา....................ฝนตกชัวเลย โมกลับบ้านด้วย ทุกทีมานจากลับพร้อมเพื่อนมานนินาาาา....เช้ออออ........เพื่อนทิ้งหรอย๊าาาา  '

" อ่อ....แหะๆ ได้ๆ " ถ้วยแก้วตอบ ในใจคิดว่าเกิดอาเภทอะไรขึ้นเนี่ย

....................................

" โหย  นึกว่าจะมารอซะอีก " โมบ่นขณะที่ถ้วยแก้วเดินเข้ามาหา ถ้วยแก้วดูจากหน้าก็รู้แล้วว่าคุณเธอมารอนานมาก และกำลังอารมณ์เสีย

" โทดทีน่า  พอดีมีงานนิดหน่อย "

" มาช้าอ่ะ "

" อ่าๆๆ ขอโทดดดดดดดๆๆๆ ไปกันเถอะน่า " ถ้วยแก้วบอกยิ้มๆ พลางจูงแขนเพื่อนสาวที่เป็นรุ่นพี่ออกไปจากประตูโรงเรียน

..................


ไม่นานทั้งสองก็อยู่บนรถประจำทาง  โชคดีวันนั้นคนไม่ค่อยเยอะ พวกเธอจึงนั่งกันตามสบาย

" นี่โม  " อยู่ๆ ถ้วยแก้วก็ถามขึ้น " ตกลงโมกับนายคิวปิดเป็นแฟนกันยังอ่ะ "

" เหยยยยย.......ไมถามงั้น  จะบ้าเร้อออ  ไม่ได้เป็นซักกะหน่อย " โมตอบซะยาว

' เหอะๆๆๆ   ในที่สุดนายนั่นก็ยังจีบเธอไม่ติด...ยัยโมเอ๊ย ระวังคนข้างกายเธอดีๆ น้า..... ' ถ้วยแก้วยิ้มกริ่มในใจละถามต่อ

" อ่าว.....นายนั่นไม่ตื๊อโมแล้วหรอ "

" ก็..... " โมพูดช้าๆ พลางหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา " ก็ส่งข้อความมาให้เยอะแยะเลย..... "

' โธเอ๊ยยยย........เวน กำ '

" เอ่อ....งั้น....ขอดูหน่อยได้ป่ะ "

" จะดูทำม๊ายยยย.....ไม่เยอะหรอก แค่ 10 กว่าข้อความเอง " โมบอกอย่างเขินๆ

' เหอๆ.....10 กว่าข้อความ เธอไม่ต้องอวดร้อกกก  อยากให้ดูใจจะขาดละสิจ๊าา  ชั้นรู้น่า '

" ดูหน่อยนะๆๆๆๆ " 

" อ่ะ ก็ได้ " ในที่สุดถ้วยแก้วได้โทสับของโมมาไว้ในมือ

........กินข้าวละยังคับ........เป็นห่วง.......

' เออ.......สั้นดีแฮะ แต่ก็สมควรกับหน้าละ หน้างั้นจะเอาข้อความหวานๆ ซึ้งคงจะไม่เกิด'

    ....คืนนี้อย่าลืมอาบน้ำนะ.....อย่าส่องกระจกนานล่ะ เดี๋ยวนึกว่าเห็นผี....

' แป้กจังนะนายนี่.....จีบสาวงี้มานจะติดหรอเนี่ย...ตาบ้าเอ๊ยย... '

" ถ้วยแก้ว... "

เงียบ....

.......ฝันดีนะคับ ฝันถึงเราบ่อยๆ นะ จะได้ฝันดี.......

' ฮ่าๆๆๆ.....ฝันร้ายละไม่ว่า '

" ถ้วยแก้ว.... "

เงียบ

" ถ้วยแก้วงงงงงงงงงงงงงง..............!!!!!!!!!!!!!!! "

   " หาาาาาาาาาาาาา...........หาๆๆๆ อะไรหรอ " ถ้วยแก้วสะดุ้งโทสับเกือบตก " เรียกดังทำไม อายเค้ามั่งสิ "

ถ้วยแก้วบอกแล้วก้มหน้าหลบคนในรถที่กำลังส่งสายตามาแบบแปลกๆ
 
" ก็เรียกแล้วไม่ได้ยินนินา "

" ละเรียกทำไมง่ะ " ถ้วยแก้วถาม

" ก็จะถามว่ายิ้มทำไม มีอะไรตลกหรอ "

" ใครยิ้ม.......???? " (ว้าาาา...)

" ก็ถ้วยแก้วอ่ะ  ข้อความมันไม่ตลกซะหน่อยยิ้มทำไม "

" ถ้วยแก้วยิ้มหรอ.......... "  ' เง้อออออออออ...............ช้านเผลอยิ้มด้ายงายยยยยยยยยย '

" อื้มดิ "

' ตายแร้วววววววววววววววววว '

" หรอ....เอ่ออ....อ่อ....ข้อความมันดูปันยาอ่อนอ่ะ  ตอนแรกหัวเราะ แต่คิดไปคิดมาอย่าดีกว่าเดี๋ยวเค้าหาว่าบ้า " ถ้วยแก้วตอบแล้วคืนโทสับให้โมอย่างรวดเร็ว

        แล้วสองคนก็กลับบ้าน โดยที่ไม่ได้พูดอะไรกันซักคำ

" ถ้วยแก้ว.......โมไปละนะ " โมบอกเมื่อเดินถึงปากซอยบ้านโม (บ้านสองทั้งสองอยู่ใกล้กันแต่คนละซอย)

" อื้ม  " ถ้วยแก้วตอบ " บายนะ "

" ง่วงนอนหรอ   " โมถามพลางเอื้อมมือมาตบแก้มถ้วยแก้วเบาๆ ( เบาตายเรย )

" ป่าว "

" ทำไมเงียบๆ อ่ะ "

" ป่าวเงียบนี่ "

" อ่าว หรอ อ่าๆ ตามใจละกัน โมไปละนะ บาย " โมบอกแล้วเดินเข้าซอยไป

   ถ้วยแก้วมองตามโมไป  เธอรู้สึกหวิวๆ ในหัวยังไงไม่รู้ บอกไม่ถูก พลางคิดว่า ทำไมเธอกับโมช่างแตกต่างกันมากซะเหลือเกิน ทั้งหน้าตาและนิสัย....