ปฏิบัติการรักสุดใจนายคิวปิด

ลำดับตอนที่ #3 : ขบวนการโดด ( ร่ม ) ยกแก๊งค์

เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก ไม่นานการเรียนซัมเมอร์ที่โรงเรียนก็มาถึงช่วงเนื้อหาเข้มข้น อีกไม่กี่อาทิตย์พวกเธอทั้งหลายก็จะจบคอร์สแล้ว

ณ ห้อง เรียนซัมเมอร์ 422

" ...โอ๊ยยยยยยยย.............มึนหัวชาม๊าดดดด...เลย " ระหว่างพักในช่วงเปลี่ยนวิชาก็มีเสียงบ่นใครบางคนดังมาจากที่นั่งข้างหลัง ถ้วยแก้วเงยหน้าขึ้นจากชีทคณิตศาสตร์หนาปึกที่อาจารย์แจกให้แล้ว หันไปหาต้นเสียง (ช่วงเรียนซัมเมอร์ตอนขึ้น ม.2 นี่ฉันจะขยันเป็นพิเศษแต่เปิดเทอมทามม๊ายยย น้า มานก็ขี้เกียดเหมือนเดิม)

" เรียนคณิตแล้วปวดหัวอ่ะ อาจารย์นี่สอนไม่เห็นรู้เรื่องเลย "



คนที่พูดก็คือ ( จำไม่ได้แล้วอ่ะ เดาเอาตามความเหมาะสมก็ละกันน้า ) ' แก้ม 'น่ะเอง

แก้มกาลังทำหน้ามุ่ย (เหมือนก็นอะไรซักอย่างวางอยู่บนหน้า)

" นี่ อาแก้ม....ก็ตอนอาจารย์เริ่มสอนใหม่ๆ เธอก็คุยกันซะนี่ พอมาถึงแบบฝึกหัดก็ทำไม่ได้ ละเธอจะโทดอาจารย์เค้าได้ไงฮะ " ถ้วยแก้วหันมาแหวใส่

" อ่าว ก็ตอนแรกอาจารย์สอนน่าเบื่อนี่หน่า เนอะ "


แก้มบอกแล้วหันไปหาเตยกับแคร์ที่นั่งข้างกันอยู่ข้างหลังถ้วยแก้ว ซึ่งตอนนี้ก็มีอาการเดียวกับแก้ม

" ที่นั่งตอบคำถามอาจารย์ผิดๆ ถูกๆ  ก็เห็นมีแต่จอย หนิม ถ้วยแก้ว นั่นแหละ ดูสภาพคนอื่นสิ " เตยพูดแล้วก็อ้าปากกับจะหาวซักฟอด

" โดดป่ะ " อยู่ๆ แคร์ก็พูดขึ้น

เตยเกิดอาการหาวค้างทันที

" ฮ๊าาา...เอาจิงง่าา " แก้มกับเตยโพล่งออกมาพร้อมกัน

" โดดอังกฤษแล้วก็กลับมาเรียนวิทย์ไง ไม่เห็นยากเลย "

" งืมม... " สองคนนั้นดูท่าทางคิดหนัก " ใครไปมั่งอ่าาา... " แก้มถาม

แคร์ผู้จัดการทุกสิ่งทุกอย่างได้ลงตัวเสมอหันไปถามพวกข้างหลัง ที่มีมน ตวง (ความจิงชื่อมิ้น แต่ชื่อจริงชื่อตวงทอง ก็เลยเรียกติดปากว่าตวง) ละก็อิม นั่งด้วยกัน

สามคนนั่นท่าทางคิดหนักน่าดู แล้วไม่นานถ้วยแก้วที่ตอนนี้กำลังนั่งกินอะไรเพลินๆ อยู่ตรงที่นั่งของตัวเองกับจอย กับหนิม (เพื่อนรักทั้งสอง) ก็ได้ยินเสียงเฮสนั่นหวั่นไหวดังมาจากข้างหลัง

แล้วเธอก็เห็นเพื่อนๆ ที่ร้ากกก...ของเธอรีบเก็บข้าวเก็บของยัดใส่กระเป๋าแล้วพากันกรูออกมาจากที่นั่ง

" เอ้าาา....เก็บของซี่...ชักช้าอยู่ได้ "
 
ตวงเดินเร็วๆ มาเร่ง ถ้วยแก้วคิดอยู่ซักพักนึง แต่ก่อนที่จะได้ตัดสินใจอะไรก็เห็นจอยกับหนิมยืนหิ้วกระเป๋ารอแล้ว

" จะไปกันจิงๆ อ่ะ " ถ้วยแก้วถามพลางมองไปรอบๆ ห้องเรียน (เรียนซัมเมอร์แบ่งเป็น 2 ห้องด้วยกันแต่ละห้องมีนักเรียนตั้งแต่ห้อง 1 - 12 คละกันไป ถ้วยแก้วอยู่กลุ่มที่ 2)

สายตาจากเพื่อนต่างห้องดูเหมือนจะมารวมกันอยู่ที่พวกห้อง 9 เป็นพิเศษ (ห้องถ้วยแก้วนั่นแหละ)

" โอ๊ยย...รีบๆ เหอะ น่า เดี๋ยวจานก็มาหรอก อดนะแก "

ตวงบอกแล้วรีบเก็บของที่อยู่บนโต๊ะยัดใส่กระเป๋าของถ้วยแก้วอย่างรวดเร็ว

ไม่นานถ้วยแก้วก็ฉุดกระชากลากถูมาทางประตูห้อง

' โหยย....รันทดซะไม่มีอ่ะเราเนี่ย  เพื่อนทั้งหลาย พวกแกไม่อายเค้าบ้างเรอะ ' ถ้วยแก้วคิดพลางมองไปด้านหลังที่ตอนนี้มีเสียงซุบซิบนินทาดังแว่วๆ มา

........แล้วสายตาก็สะดุดที่ใครบางคน........

' เฮ้ยยยยยย.........!!!! '

นายคิวปิด (ขออนุญาตเรียกชื่อย่อ) กำลังมองเธอพอดิบพอดีเล้ยยยยย

' อารายเนี่ยยยยยย....!!!...โดดร่มแค่เนี๊ยยย...มองหยั่งกับเราเป็นตัวปาหลาด '

ถ้วยแก้วคิดแล้วรู้สึกว่าหน้าจะร้อนผ่าว ออกมาเป็นระยะๆ 




   ในที่สุดเด็กห้องเก้าทั้งแก๊งก็มารวมกลุ่มกันที่โต๊ะหินอ่อนข้างสนามเปตองหนึ่ง

" อาจารย์ต้องว่าพวกเราแน่ๆ เลยอ่ะ "
 
มนบอกแล้วมองขึ้นไปบนชั้นสี่ ซึ่งเป็นที่สิงสถิตของห้องเรียน

" เห็นหัวอาจารย์แวบๆ นะ "

" ช่างมันเหอะน่าาาา... " แคร์บอกแล้วถามความเห็นเพื่อนๆ " ไปไหนกันดี "

เพื่อนส่วนมากตกลงกันว่าจะไปห้างๆ เล็กใกล้ ร.ร. ที่พวกเธอทั้งหลายสามารถเดินกันไปได้ ( ความจิงเดินไปเดินกลับมันก็เหนื่อยเหมือนกันน้า )

" ฮึ๊ยยย................. ฉันไม่อยากไปอ่ะ "

อยู่ๆ ถ้วยแก้วก็พูดขึ้น " ไปบ่อยจนเบื่อละ   ร้อนด้วย.... "

" อ้าว...ละแกจะไปอยู่ไหน " เตยถาม

" ฉันนั่งรออยู่นี่ได้มั๊ยอ่าาาา... " ถ้วยแก้วบอกแล้วมุ่ยหน้าไปทางม้าหินอ่อนที่อยู่ใต้ต้นไม้

" แน่ใจอ่ะ "

" อื้มดิ "

" งั้นนนน....เราอยู่กับถ้วยแก้วก็ได้ ขี้เกียจเดินเหมือนกันอ่ะ "

อิมพูดแล้วก็ไปนั่งกับถ้วยแก้วอีกคน

แล้วพวกเพื่อนๆ ก็ไปเที่ยวกัน โดยมีถ้วยแก้ว อิม ละก็จอย ( อิมอยู่ไหนส่วนมากจอยก็มักอยู่นั่นอ่านะ...555  ยัยคู่เลส ) นั่งรออยู่ที่โต๊ะม้าหินอ่อน

******* แคร์  มน  ตวง ที่เคยโดดเรียนในวันนั้นตอนนี้เป็นกลุ่มหนึ่งในอัจริยะทางด้านวิชาการของห้อง ส่วนหนิมตอนนี้นอกจากนะเก่งแล้วยังได้ครองอันดับคนขยันที่สุดใน RAINBOW แก๊งค์ (ประกอบด้วย ถ้วยแก้ว หนิม จอย ตวง มน ติ้ก แคร์ 7 คน 7 สี ) และแก้มตอนนี้มีโปรแกรมไปเรียน ม. ปลายต่อที่ประเทศนิวซีแลนด์ ส่วนเตยกำลังขยันอ่านหนังสือ ละก็เรียนกวดวิชาเพื่อความฝันที่จะเป็นพยาบาลในอนาคต จบข่าว*******


.........................

                   " เนี่ยดูคู่กรรมรึป่าว แดนน่ารักดีอ่ะ " เสียงอิมเริ่มชวนคุย เมื่อมองเพื่อนๆ (โดด ) ลับไปจากสายตาแล้ว

" แหน่ะๆ โดนัทก็น่ารักนะ  มีเรื่องย่อด้วย เค้าเพิ่งซื้อมาเมื่อวาน " จอยบอกละหยิบหนังสือบางอย่างออกมาจากในกระเป๋า

' เฮ้อออ....ไม่ได้ดูกับเค้าอีกละ ไม่มีเรื่องคุยเล้ยย '

ถ้วยแก้วนั่งร้องเพลงในใจเบาๆ สายตาเหม่อมองไปยังกองใบไม้แห้งที่ภารโรงกวาดมากองรวมกันไว้เตรียมเผา

' เมื่อไหร่จะถึงคาบวิทย์ซะทีนะ '


มาถึงตรงนี้ ภาพและเสียงบางอย่างก็เกิดขึ้นในสมองของถ้วยแก้วเป็นฉากๆ คล้ายกับวีดีโอคลิปที่ตัดต่อเสร็จสมบูรณ์แล้ว

' จำไอ้คิวปิดไม่ได้หรอ ที่มันจีบโมไง '

ภาพเด็กชายเสื้อขาวบนชั้น 4 กำลังจ้องมองลงมาค่อยๆ เลือนหายไป ภาพอาจารย์วันเพ็ญกับห้องเรียนที่มีเด็กนักเรียนกำลังหัวเราะเฮฮาปรากฎเข้ามาแทนที่

' ชื่ออะไรนะ นายนี่ หน้าหื่นๆ เนี่ย '

" ถ้วยแก้ว...... "

เงียบ

"  ยัยถ้วยแก้ว  "

เงียบ

" ไอ้ถ้วยยยยยย.......!!! "

ถ้วยแก้วสะดุ้งแล้วทำหน้าเหรอหรา

" หาาาา...อะไร....อ้อ เอ้ออ......เรียกทำไมดังฮะ "

ภาพห้องเรียนและเสียงหัวเราะหายวับไปในพริบตา กลายเป็นภาพจอยกำลังจ้องหน้าเธอในระยะเผาขน

" อ่าว มองหน้าๆ ไม่เคยเห็นแฟนแดน ( แดเนียล แรดคลิฟฟ์ ) หรอจ๊ะ "

( เหอๆ มีงี้ด้วย ไม่ค่อยเลยนะช้านเนี่ย ) ถ้วยแก้วพูดโดยที่ไม่เห็นอิมแอบทำท่าอาเจียนอยู่ข้างๆ ในใจนึกเสียดาย

' ไอ้จอยน้าา ไอ้จอย ไม่น่าขัดจังหวะเล้ยยยย '

" ก็เรียกเบาๆ ละไม่ได้ยินนี่นา  ว่าแต่.....แกยิ้มให้ใครอ่ะตะกี้ "

" หือ??? "

'  อะไงนะ....งง.....'

" ยิ้มให้หนอนหรอ.... "

" เฮ้ยยยย......ใครยิ้มให้หนอนจะบ้าเร้อออออ "

" ก็แกไง.............นั่งมองกองขยะละยิ้มอยู่ได้........ในกองขยะมันมีอะไรอ่ะนอกจากหนอน "

" เอ่อ.... "


' ไอ้จอยทำชั้นพูดไม่ออกซะงั้น'

"  เอ๋.....หรือว่าไม่ใช่หนอนแต่เป็น.......เป็น....ไส้เดือน....ฮ่าๆๆๆ เพิ่งรุ้ว่านอกจากแกจะคุยกับต้นไม้ได้ละยังยิ้มให้ไส้เดือนอีก เอิ้กๆๆๆ "

ไอ่จอยขุดเรื่องอดีตมาพูดอีกละ เราคุยกับต้นไม้มันก็เป็นเรื่องธรรมดาอ่ะนะ ไม่ใช่คุยแบบเป็นเรื่องเป็นราว ( อันนั้นอ่ะบ้า ) แต่เราแค่ถามต้นไม้ว่าร้อนรึป่าวแค่นั้นเอง

เพื่อนสุดที่รักเลยเอามาเผาซะยกใหญ่ ' ถ้วยแก้วคุยกับต้นไม้ ' เหอๆ คนเค้าเข้าใจผิดไปกันใหญ่

" เฮ้ยยยย..........พอๆๆๆ...ชั้นไม่ได้ยิ้มให้ไส้เดือนซักหน่อย " ถ้วยแก้วบอก

" แล้ว..........ถ้าง้านนน.......ยิ้มทำไมอ่าจ๊าาาา  นั่นแน่  คิดถึงใครอยูเอ่ยยยย....อ๊ะๆๆๆๆ  "

" ป่าวน่าาาา.........ไปคุยกับอิมเลยป่ะแกอ่ะ " ถ้วยแก้วพูดพลางเอี้ยวหน้าหลบสายตาของจอยที่ชะเง้อมาจ้องตาเธอเหมือนจะค้นหาอะไรซักอย่าง

" แน๊ะๆ  คิดถึงเต้ก็ไม่บอก  "

' อ่าว โยงไปนู่นนนนน..........ไอ่พวกชอบจับคู่.......ช้านแกเต้เป็นเพื่อนกานเว้ยยยยย '

********* เต้ ที่จอยหมายถึงคือเพื่อนในห้องเดียวกัน (บ้านรวย ไฮโซ นักกอล์ฟเรียนเก่งระดับเทพ แต่....เสียอย่างเดียว เก่งจนเอ๋อ...!!) เพื่อนในห้องมักจับคู่ให้ถ้วยแก้วกะเต้เพราะว่าเอ๋อ เหมือนกัน ( เฮ้ออ คิดละสมเพชตัวเอง )

" เอ่อๆๆๆ ไปคุยกับอิมเลยๆๆๆ ไปเลยยยยยยยยยยย "

ถ้วยแก้วไล่พลางใช้สายตาอันแหลมคมเตะส่งจอยไป

                 
                      แล้วจอยกับอิมก็นั่งเม้าส์ส์ส์ส์ (ssssss) เรื่องละครทีวีไปกันสองคน เวลาผ่านไปเหมือนนานเป็นครึ่งศตวรรษ พวกเพื่องเด็กห้องเก้าก็มากัน

" ได้อะไรมาฝากมั่งอ่า.....เพื่อนๆ... " ถ้วยแก้วร้องถาม แต่....

" ได้กับผีอะไรล่ะ "

' เง้ออออ '

แคร์สวนกลับมาอย่างเซงๆ

 " อ่าวเป็นไรกันหน้างอหยั่งกะตะหลิว  ยัยแคร์...ตอนจะไปเธอยังหน้าตาเบิกบานอยู่เลยนะ  ที่ห้างมีไรหรอ...ไปแอบปิ๊งกะเทยรึไง "


" บ้าาา...!!! "

 
" แหะๆ อ่ะล้อเล่นๆ "

" ก็...โอ๊ย.....ไม่อยากพูดอ่ะ "



" เฮ้ยแคร์บอกๆ เค้าไปเหอะ " ตวงพูดดูเหมือนตวงก็เซงพอกัน

" เรื่องมันก็มีอยู่ว่า....ก้อคือว่า....ห้างมานยางไม่เปิด น่ะเซ่...!!! "

ในที่สุดคุณเธอก็หลุดออกมาจนด้ายยยยย.......

' กร้ากกกกกกกกกกก......ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ห้างยังไม่เปิด  เหอๆ ดีน้าที่ช้านที่ไม่เดินไปกับเค้าด้วยอ่า ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ  '

ถึงตรงนี้ถ้วยแก้วมีอาการอยากกลิ้งลงไปนอนหัวเราะที่พื้นซีเมนต์มากมาย

" ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ห้างยังไม่เปิด อ่ะ ไม่เป็นไรหรอกนะอาแคร์นะ นะอามนนะ นะอาตวง นะอาแก้มอาเตยนะ ถือซะว่าลดหุ่นละกันน้า ฮ่าๆๆๆๆๆ  "

ถ้วยแก้วพยามกลั้นหัวเราะทั้งที่รู้ดีว่าทำไม่ได้พูดปลอบใจเพื่อนไป พลางฮาแตกไปด้วย

" เนี่ยโดดเรียนกันดีนัก......เป็นไงล่ะ  เอิ้กๆๆๆๆ " อิมบอก 

" ฮ่าๆๆๆๆๆ รึว่าพนักงานห้างเค้าเห็นหน้าพวกแกละ เค้าไม่อยากเปิดว้าาา ฮ่าๆๆๆ " จอยก็มาร่วมกับเค้าอีกคน

           ' ข้าขอสาบานว่าข้านิหาความดีมิดั้ย  เอิ้กๆๆๆ เรื่องนี้ต้องเก็บเอาไว้เผาอีกนานเจ้าค่าาาาา '