ปฏิบัติการรัก(ซ่อนร้าย)พิชิตหัวใจนายคิวปิด

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 6 ค่ายจริยธรรม ( นำความขายหน้า มาสู่ RainBow )

ความเดินตอนที่แล้ว


เมื่อรับปากแคทไปแล้วว่าจะเล่นเกมแข่งกับแคท

ถ้วยแก้วก็นึกย้อนหลังไปประมาณ 3 ปีที่แล้ว สมัยที่ยังเป็นเด็ก อายุ 13

ตอนนั้นถ้วยแก้วกำลังปิดเทอมขึ้น ม.2 เลยต้องเรียนซัมเมอร์ที่โรงเรียน กับเพื่อนๆ RainBow แก๊งค์ แล้วในห้องเรียนซัมเมอร์นั่นเองที่ทำให้ถ้วยแก้วเจอนายคิวปิด ขี้เก็ก ชอบแย่งเธอตอบคำถาม นั่งหน้า ทำหน้ากวนบาทา และที่สำคัญนายคิวปิดนี่มาจีบเพื่อนเธอที่เป็นรุ่นพี่ซะด้วย ถ้วยแก้วรู้สึกไม่ชอบหน้าและไม่ถูกชะตากับนายนี่มาก เลยตั้งใจไวว่าต้องตอบคำถามนายนี่ให้ชนะอาจารย์ให้ได้มากที่สุด เมื่อผ่านไปหลายวันเข้า ทั้ง 2 คนก็ไม่ยอมลดราวาศอก ให้กันซะที แถมนายคิวปิดกลับมองถ้วยแก้วแปลกๆ อีกต่างหาก จนถ้วยแก้วรู้สึกหวิวๆ ในใจ แต่ความรู้สึกนึกคิดนั้นก็ถูกปิดท้ายด้วยคำว่า " ฉันเกลียดนาย " เสมอ  

พอใจจะจบคอร์ส ถ้วยแก้วมาเรียนตามปกติก็พบว่า นายคิวปิดของเธอหายไป แล้วก็ไม่มาเรียนอีกเลย ถ้วยแก้วคิดว่าในที่สุดเธอก็ชนะ แต่ว่าในความชนะนั้นเจือความรู้สึกเบาหวิวในใจ ที่ถ้วยแก้วไม่เคยรู้เลยว่ามันคือความรู้สึกอะไร....

ใครอยากอ่านตอนเต็มอ่านได้ที่นี่ เพราะลูกเป็ดเผลอกดปิดเรื่องไป ฮือ...

http://my.dek-d.com/Ugly__Duckling/story/view.php?id=200861

( ตอนนี้เป็นตอนที่ 6 แล้วค่ะ ซึ่งจบคอร์สเรียนซัมเมอร์ไปนานแล้ว การปิดเทอมก็ดำเนินมาถึงสัปดาห์ สุดท้ายแล้วนะคะ )


--------------------------------------------------   


  การปิดเทอมผ่านไปอย่างรวดเร็วมากกว่าที่ควรจะเป็น (ตามที่ถ้วยแก้วคิด) เทอมใหม่ผ่านมากับภารกิจใหญ่ ตอนนี้เด็กหญิงกำลังนั่งจัดกระเป๋าเดินทางใบใหญ่

ความจริงเธอไม่ได้เดินทางอะไรมากมายนักหรอก แค่การเข้าค่ายจริยธรรมของโรงเรียนซึ่งเริ่มขึ้นในวันพรุ่งนี้ ' ส่วนเรื่องตาคิวปิดอ่ะ อย่าไปพูดถึงเล้ยยย '

' เฮ้ออออ..........แค่นี้ก็พอแล้วมั้ง '

ถ้วยแก้วคิดสายตามองดูผ้านวมผืนใหญ่สีชมพูที่ยัดลงในกระเป๋าพลาสติกของมันอย่างเรียบร้อย (เกือบรูดซิบไม่ได้) ถ้วยแก้วคิดว่ามันเพียงพอสำหรับเพื่อนเธอมากโขเลยล่ะ

........................

" เอ้าา....เด็กๆ เข้าแถวๆๆ " เสียงอาจารย์สอนสังคมศึกษาร้องสั่งระนาว

ในหอประชุม ร.ร. ดูวุ่นวาย เด็กๆ ม.2 ทั้ง 12 ห้องวิ่งไปมาๆ จัดแถวที่ไม่รู้จักเป็นแถวซักที

" เฮ้ยยย.......ถ้วยแก้วๆๆๆๆ มาอยู่นี่ๆๆ " ยัยหนิมมี่ดึงแขนถ้วยแก้วเข้าไปอยู่ด้วย

" นี่.....เค้าจะจัดกลุ่มยังไงไม่รุ้เลย " ถ้วยแก้วบอกพลางฟังเสียงอาจารย์บอกให้นับ 1 - 10 "  แก....เค้าต้องให้แยกกลุ่ม 1 กลุ่ม 2 เป็นเลขแน่เลยว่ะ  "

"  เง้อออ........ทำไงดีอ่า "

" เฮ้ยๆๆ แกก็นับไปสิบคนละก็ไปแทรกดิจะได้อยู่ด้วยกัน " จอยบอกแล้วก็วิ่งไปข้างหลังตามด้วยเพื่อนๆ อีกหลายคน รวมทั้งถ้วยแก้วด้วย
" หนึ่ง "

" สอง " เสียงข้างหน้าเริ่มนับเลขแล้ว แล้วพอมาถึงหนิมก็.......

" เจ็ด "

 ' นับเจ็ดใช่ม๊าาาา  อาหนิมม ' ถ้วยแก้วยิ้มกริ่ม ' เหอๆ  '

 " 5.....6....."

" เจ็ด..........  " '  ย๊ากกกก ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ในที่ซู้ดดดด เราก็ได้อยู่ด้วยกัน '

ถ้วยแก้วตบมือกับหนิมจากระยะห่าง ด้วยความดีใจที่ออกจะเวอร์ไปนิดส์

ปังๆๆๆๆ

" นักเรียน "

เสียงอาจารย์สอนสังคมตบมือเป็นสัญญาณให้เงียบ  ถ้วยแก้วคิดว่าเธอช่างเหมือนมักกอนนากัลในเรื่องแฮร์รี่ซะจิงๆ

" เดี๋ยวครูจะจักกลุ่มให้คนที่นับหนึ่งถึง 10 กลุ่มแรกออกมาทางนี้ "

' เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย.................เป็นไปไม่ด้ายยยยยยยยยยยยยย '

แผนการณ์ทล่มทลายราบคาบ ยัยหนิมหันหน้ามามองด้วยแววตาสุดจะอาลัยอาวรณ์ ซึ่งก็ไม่แพ้ถ้วยแก้วเท่าไหร่หรอก ส่วนพวก จอย มน ตวง แคร์ แก้ม เตย

ไปยัดกันอยู่ข้างหลังเพราะไม่มีที่อยู่ ' มานเลยโชคดีได้อยู่ด้วยกัน '

นี่คือการจัดกลุ่มของอาจารย์เสดเรียบร้อยไปแล้ว

แต่ ไม่ใช่การจัดกลุ่มของพระอาจารย์  การจัดกลุ่มของพระอาจารย์ต้องทรมานนักเรียนมากกว่านี้

ไม่ได้อยู่กับเพื่อนห้องเดียวกัน..........

.......ซักคน.....

ในที่สุดการจัดกลุ่มก็เสดเรียบร้อย ' ปาเข้าไปเกือบเที่ยง ' เหงื่อชุ่มหน้าผากเลย ขนาดอยู่ในห้องแอร์นะเนี่ย

" เอ้าๆๆ......นั่งสมาธิๆ สงบจิต " เสียงพระอาจารย์จั่นเจาร้องบอก (ชื่อจิงๆ ท่านชื่ออะไรเราจำไม่ได้นะ แต่ท่านเทศเก่งมากสนุก ตลกด้วย )

ถ้วยแก้วนั่งสมาธิหลับตา พลางคิดว่าเมื่อไหร่จะถึงเวลาอาหารกลางวันซักที เวลาผ่านไปนานนน.........มากกก...........ในที่สุดพระอาจารย์ก็พูดขึ้น

" ค่อยๆ ลืมตา " 

' เฮ้อออออออออออออออ..............เกือบหลับแหน่ะ '

ถ้วยแก้วคิดพลางมองไปรอบๆ เพื่อปรับความเคยชินของตา แล้วสายตาก็เหลือบไปเห็นหน้าตาที่คุ้นเคย  กำลังเหล่มาที่เธอพอดิบพอดี

' เฮ้ยยยยยยย................อีตาคิวปิดนี่นาาาาาาาา '

' นายมาอยู่กลุ่มถัดไปได้ไงเนี่ยยยยยยยยยยยยย.......โหยยยย.....อย่างงี้มันก็ต้องเห็นเราตอนแอบหลับอ่าดิ๊....อ้ากกสส์.....ไม่ยอมๆๆๆๆๆๆๆๆ โว้ยยยยย '

ถ้วยแก้วกับคิวปิดมองหน้ากันและกันอยู่ประมาณ 2 วินาที ทั้งสองก็เบือนหน้าออกจากกันทันที

....................


เวลาอาหารกลางวัน

           " หันหน้าเข้าหากัน...!!! " พระอาจารย์สั่ง " หันหน้าไปหาคู่ของตัวเองข้างๆ "

' .........เวน................................กำ.......... '

 ถ้วยแก้วสบถดังลั่นในใจ จนแทบจะหงายหลัง  คนข้างๆ ถ้วยแก้วไม่ใช่นายคิวปิดหรอกนะ แต่ตานั่นอยู่อีกฝากนึงต่างหากล่ะ

' เวลากินข้าวชั้นต้องเห็นหน้านายนั่นด้วยเรอะเนี่ยยย.......จะจองล้างจองผลาญชั้นปายถึงหนายยยยยยยย '

  ข้าวกลางวัน  วันนั้นเป็นอะไรไม่รุแหละ สมมุติว่าเป็น ต้มขาไก่ละกัน  ถ้วยแก้วพยายามกินอย่างเรียบร้อยมาก ปกติก็กินช้าอยู่แล้ว มากินแบบนี้เลยช้าเข้าไปอีก

แต่ฟ้าช่างไม่เป็นใจ

" ฮะ....ฮะ...ฮัดดด  เช่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย.....!!! "

' ต๊ายยยยยยยย..........ใครมีทิชชูมั่งเนี่ยยยยยยยยยย '

หน้าสีเข้มของถ้วยแก้วยิ่งเข้มมากขึ้นไปอีก  เพราะทุกคนต่างหันมามองหาต้นเสียง รวมทั้งคิวปิดด้วย
            
และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของความขายหน้าทั้งปวง ที่เกิดขึ้นใน ม.2 และต่อไปอีกไม่รุจะจบสิ้นเมื่อไหร่

ความสัมพันธ์ระหว่างถ้วยแก้วกับคิวปิดจะเป็นยังไงต่อไป ไม่มีใครทราบได้เลย........

................................